Φόβος ή πραγματικότητα;

24 χρονών. Γυναίκα. Straight.
Πρώτη σεξουαλική επαφή με άντρα στα 22,5.
Επιλογή αρσενικού από απόφαση για να ολοκληρώσω επιτέλους από ένα φλερτ κ όχι έρωτας τρελός.
Στο παρελθόν χρόνια ερωτευμένη με έναν πλατωνικά, χωρίς σεξ γιατί φοβόμουν να μην πληγωθώ, μαζί του Ερωτικές επαφές μέχρι προκαταρκτικά. Την παράλληλη περίοδο Φίλη κολλητή μια κοπέλα 15 χρόνια που μαλώσαμε και στεναχωρέθηκα παααρα πολύ.
22 Χρόνια τώρα φαντασιώσεις με άντρες μόνο!!! Πορνό straight. Ε λοιπόν για να σας πω τι μου συμβαίνει τώρα, αφού έκανα σεξ με αυτόν πέρυσι ,αποφάσισα να τον κάνω και σχέση μου με μέτρια συναισθήματα για αυτόν. Ξεκίνησα αλλά στον ένα μήνα άρχισα να νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι και να νιώθω καταπίεση...το σεξ απομυθοποιηθηκε, το είχα στο μυαλό πολύ ιδανικό και τελικά δεν ήταν κάτι. Πολύ απλό. Με αυτόν κάναμε πολύ καλό σεξ, αλλά μετά από λίγες ώρες ένιωθα μια καταπίεση δεν μπορούσα να καταλάβω γτ. Ένα μήνα μετά κάτι με είπε για μια κοπέλα που αποδείχθηκε bi και έμεινα. Δεν το περίμενα. Το μυαλό μου σαν να έψαχνε να βρει μια δικαιολογία της καταπίεσης μου με αυτόν και έκανα ταύτιση και αυτοαποκαλεστηκα bi στο μυαλό μου.ειπα δηλαδή μήπως για αυτό καταπιέζομαι;;. (Να δηλώσω πως ποτέ δεν ήμουν αρνητική με την κοινότητα). Από τότε όμως δεν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα, νιώθω πως κάτι πάει λάθος με τη σκέψη μου και τα θέλω μου, είμαι ανήσυχη νιώθω πως κάπου μπερδεύτηκα, στο δρόμο δεν θέλω να μιλάω με γυναίκες, κλίνομαι στο καβούκι μου και μου δημιουργώ εικασίες και ψυχολογικά.δεν τρώω, έχασα 4 κιλά..τωρα..Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι ο φόβος που με κατακλύει ως προς ότι δεν με αντιπροσωπεύει η κατάσταση ή απλώς είμαι;; να επισημάνω πως με αυτόν δεν χώρισα. το προσπάθησα λίγο και μεγεθύνονται οι σκέψεις μου αυτές και παθαίνω κρίση πανικού.
Έχω μπερδευτεί..δεν ξέρω σαν να μην πάει κάτι σωστά. Σαν να μην ισχύει.. ή τελικά είμαι καταβαθος και δεν μπορώ να το αποδεχτώ; Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλήθεια. Πάντα φλέρταρα με αγοράκια και στα βιβλία μου έγραφα τα ονόματα τους. Στο σεξ δεν προχωρούσα. Από την πράξη και μετά με έπιασε μια μανία... φοβάμαι.
Τι όμως; Πραγματικά νιώθω να γίνεται η ψυχή μου ράκος.

Quote:

---

Originally Posted by Christina5

24 χρονών. Γυναίκα. Straight.
Πρώτη σεξουαλική επαφή με άντρα στα 22,5.
Επιλογή αρσενικού από απόφαση για να ολοκληρώσω επιτέλους από ένα φλερτ κ όχι έρωτας τρελός.
Στο παρελθόν χρόνια ερωτευμένη με έναν πλατωνικά, χωρίς σεξ γιατί φοβόμουν να μην πληγωθώ, μαζί του Ερωτικές επαφές μέχρι προκαταρκτικά. Την παράλληλη περίοδο Φίλη κολλητή μια κοπέλα 15 χρόνια που μαλώσαμε και στεναχωρέθηκα παααρα πολύ.
22 Χρόνια τώρα φαντασιώσεις με άντρες μόνο!!! Πορνό straight. Ε λοιπόν για να σας πω τι μου συμβαίνει τώρα, αφού έκανα σεξ με αυτόν πέρυσι ,αποφάσισα να τον κάνω και σχέση μου με μέτρια συναισθήματα για αυτόν. Ξεκίνησα αλλά στον ένα μήνα άρχισα να νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι και να νιώθω καταπίεση...το σεξ απομυθοποιηθηκε, το είχα στο μυαλό πολύ ιδανικό και τελικά δεν ήταν κάτι. Πολύ απλό. Με αυτόν κάναμε πολύ καλό σεξ, αλλά μετά από λίγες ώρες ένιωθα μια καταπίεση δεν μπορούσα να καταλάβω γτ. Ένα μήνα μετά κάτι με είπε για μια κοπέλα που αποδείχθηκε bi και έμεινα. Δεν το περίμενα. Το μυαλό μου σαν να έψαχνε να βρει μια δικαιολογία της καταπίεσης μου με αυτόν και έκανα ταύτιση και αυτοαποκαλεστηκα bi στο μυαλό μου.ειπα δηλαδή μήπως για αυτό καταπιέζομαι;;. (Να δηλώσω πως ποτέ δεν ήμουν αρνητική με την κοινότητα). Από τότε όμως δεν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα, νιώθω πως κάτι πάει λάθος με τη σκέψη μου και τα θέλω μου, είμαι ανήσυχη νιώθω πως κάπου μπερδεύτηκα, στο δρόμο δεν θέλω να μιλάω με γυναίκες, κλίνομαι στο καβούκι μου και μου δημιουργώ εικασίες και ψυχολογικά.δεν τρώω, έχασα 4 κιλά..τωρα..Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι ο φόβος που με κατακλύει ως προς ότι δεν με αντιπροσωπεύει η κατάσταση ή απλώς είμαι;; να επισημάνω πως με αυτόν δεν χώρισα. το προσπάθησα λίγο και μεγεθύνονται οι σκέψεις μου αυτές και παθαίνω κρίση πανικού.
Έχω μπερδευτεί..δεν ξέρω σαν να μην πάει κάτι σωστά. Σαν να μην ισχύει.. ή τελικά είμαι καταβαθος και δεν μπορώ να το αποδεχτώ; Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλήθεια. Πάντα φλέρταρα με αγοράκια και στα βιβλία μου έγραφα τα ονόματα τους. Στο σεξ δεν προχωρούσα. Από την πράξη και μετά με έπιασε μια μανία... φοβάμαι.
Τι όμως; Πραγματικά νιώθω να γίνεται η ψυχή μου ράκος.

---

Τώρα πόσο χρονών είσαι; Είσαι μόνη σου; Δεν είναι κάτι κακό να είσαι bi, ούτε να είσαι μπερδεμένη είναι κακό. Σιγά σιγά θα την ανακαλύψεις την σεξουαλικότητα σου, αρκεί να μην πέσεις στην παγίδα και καταπιέσεις η ίδια τον εαυτό σου.

Quote:

---

Originally Posted by Christina5

Έχω μπερδευτεί..δεν ξέρω σαν να μην πάει κάτι σωστά. Σαν να μην ισχύει.. ή τελικά είμαι καταβαθος και δεν μπορώ να το αποδεχτώ; Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλήθεια.

---

Γιατί δε μένεις μόνη σου για μερικούς μήνες τουλάχιστον, μακριά από άντρες και από γυναίκες; Ίσως τότε να δεις πιο καθαρά τι σου συμβαίνει.

Quote:

---

Originally Posted by Christina5

24 χρονών. Γυναίκα. Straight.
Πρώτη σεξουαλική επαφή με άντρα στα 22,5.
Επιλογή αρσενικού από απόφαση για να ολοκληρώσω επιτέλους από ένα φλερτ κ όχι έρωτας τρελός.
Στο παρελθόν χρόνια ερωτευμένη με έναν πλατωνικά, χωρίς σεξ γιατί φοβόμουν να μην πληγωθώ, μαζί του Ερωτικές επαφές μέχρι προκαταρκτικά. Την παράλληλη περίοδο Φίλη κολλητή μια κοπέλα 15 χρόνια που μαλώσαμε και στεναχωρέθηκα παααρα πολύ.
22 Χρόνια τώρα φαντασιώσεις με άντρες μόνο!!! Πορνό straight. Ε λοιπόν για να σας πω τι μου συμβαίνει τώρα, αφού έκανα σεξ με αυτόν πέρυσι ,αποφάσισα να τον κάνω και σχέση μου με μέτρια συναισθήματα για αυτόν. Ξεκίνησα αλλά στον ένα μήνα άρχισα να νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι και να νιώθω καταπίεση...το σεξ απομυθοποιηθηκε, το είχα στο μυαλό πολύ ιδανικό και τελικά δεν ήταν κάτι. Πολύ απλό. Με αυτόν κάναμε πολύ καλό σεξ, αλλά μετά από λίγες ώρες ένιωθα μια καταπίεση δεν μπορούσα να καταλάβω γτ. Ένα μήνα μετά κάτι με είπε για μια κοπέλα που αποδείχθηκε bi και έμεινα. Δεν το περίμενα. Το μυαλό μου σαν να έψαχνε να βρει μια δικαιολογία της καταπίεσης μου με αυτόν και έκανα ταύτιση και αυτοαποκαλεστηκα bi στο μυαλό μου.ειπα δηλαδή μήπως για αυτό καταπιέζομαι;;. (Να δηλώσω πως ποτέ δεν ήμουν αρνητική με την κοινότητα). Από τότε όμως δεν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα, νιώθω πως κάτι πάει λάθος με τη σκέψη μου και τα θέλω μου, είμαι ανήσυχη νιώθω πως κάπου μπερδεύτηκα, στο δρόμο δεν θέλω να μιλάω με γυναίκες, κλίνομαι στο καβούκι μου και μου δημιουργώ εικασίες και ψυχολογικά.δεν τρώω, έχασα 4 κιλά..τωρα..Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι ο φόβος που με κατακλύει ως προς ότι δεν με αντιπροσωπεύει η κατάσταση ή απλώς είμαι;; να επισημάνω πως με αυτόν δεν χώρισα. το προσπάθησα λίγο και μεγεθύνονται οι σκέψεις μου αυτές και παθαίνω κρίση πανικού.
Έχω μπερδευτεί..δεν ξέρω σαν να μην πάει κάτι σωστά. Σαν να μην ισχύει.. ή τελικά είμαι καταβαθος και δεν μπορώ να το αποδεχτώ; Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλήθεια. Πάντα φλέρταρα με αγοράκια και στα βιβλία μου έγραφα τα ονόματα τους. Στο σεξ δεν προχωρούσα. Από την πράξη και μετά με έπιασε μια μανία... φοβάμαι.
Τι όμως; Πραγματικά νιώθω να γίνεται η ψυχή μου ράκος.

---

Γεια σου, αυτη η σκεψη και εμενα με εχει απασχολησει ο μονος τροπος που με εκανε να ηρεμησω και να συνεχισω ειναι οτι καταλαβα οτι δεν ειναι αυτο σοβαρο προβλημα και οτι δεν τρεχει κατι οπως και να χει, οποια και αν ειναι η αληθεια καλοδεχουμενη. Δεν αξιζει γι αυτο να περναμε τετοιο λουκι. Δοκιμασε τη σκεψη αυτη. Μην πανικοβαλεσαι ασε τον εαυτο σου ελευθερο, μην σε νοιαζει. Εφοσον εχεις την υγεια σου και φιλους που σε νοιαζονται ολα καλα. Η ζωη θα μας το δειξει, το να το σκεφτομαστε εμεις δεν θα παρουμε απαντηση. Και αν εισαι και ειμαι ξερουμε πως να το χειριστουμε, δεν θα το κανουνε σημαια θα ναι ιδιωτικο. Δεν ειναι σοβαρο το ξανα λεω, υγεια να υπαρχει εμας και των δικων μας, και να χουμε φιλους. Εγω δεν μπορω να καταληξω το που ανηκω, σιγουρα παιζει ρολο ολα τα προηγουμενα χρονια τι ζησαμε, εχουμε σιγουρα προτιμιση στο αλλο φυλο μας. Τωρα αν προκυψει και στο ιδιο θα μαστε μπαι, ομοφυλοφιλοι δεν νομιζω. Δεν μπορει να παυσουμε να νιωθουμε ελξη στο αλλο τη στιγμη που νιωσαμε πολλες φορες κατα το παρελθον ειναι στο dna μας και θα το κουβαλαμε ως το τελος.

Γεια σου. Πόσο χρονών είσαι; Πότε σου εμφανίστηκε κάτι τέτοιο; Τι νιώθεις εσύ; Μήπως είναι μια ιδέα; Πες.μου λίγο.
Εγώ δεν νιώθω ότι μπορώ να το διαχειριστώ καθόλου όμως. Με αγχωνει με στεναχωρεί με καταπιέζει μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να μαρεσει και έτσι κάπως φτιαχνω

Quote:

---

Originally Posted by Christina5

Γεια σου. Πόσο χρονών είσαι; Πότε σου εμφανίστηκε κάτι τέτοιο; Τι νιώθεις εσύ; Μήπως είναι μια ιδέα; Πες.μου λίγο.
Εγώ δεν νιώθω ότι μπορώ να το διαχειριστώ καθόλου όμως. Με αγχωνει με στεναχωρεί με καταπιέζει μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να μαρεσει και έτσι κάπως φτιαχνω

---

Παει 1 μισης χρονος, ολα ξεκινησαν οταν πηγα να κανω πλακα στην μητερα μου. Συγκεκριμενα ενω εβλεπε τβ ανοιξα αποτομα την πορτα και προσπαθησα να της κανω τον μπαμπουλα να τρομαξει. Και καθως το εκανα, εκανα μια κινηση με το χερι την οποια την θεωρησα καπως. Της ειπα οτι δεν χρειαζονταν να κουνησω ετσι το χερι ηταν κινηση ας το πω φλωρικη αλλη ειναι η λεξη καταλαβαινεις. Μου λεει ε σιγα αφου δεν θα γινεις. Ετοιμαζομουν να της πω εννοειται, ομως με επιασε ενα αγχος σκεφτηκα μεσα μου να μην δωσω απολυτη απαντηση γιατι ισως το γρουσουζεψω. Και τελικα αντι για εννοειται ειπα λογικα ναι. Το οποιο δεν ειναι απολυτο. Ετσι αναρωτηθηκα τι με εκανε να απαντησω ετσι και οχι απολυτα. Αρχισα να το ψαχνω το γιατι δεν ημουν σιγουρος, μηπως κατι κρυβοταν πισω απο αυτο. Και ξεκινησα να χω αγχος, μηπως ειμαι. Τωρα πια καταληγω στο οτι δεν ξερω. Δεν θελω να βαλω ταμπελα ουτε στρειτ ουτε γκει, στο πρωτο γιατι ισως το γρουσουζεψω, το δευτερο γιατι μεχρι τωρα ελξη δεν εχω νιωσει αλλα και να νιωσω τη στιγμη που ολη η ζωη μου ηταν στις γυναικες τοτε θα ειμαι μπαι. Αφηνω το χρονο να το δειξει χωρις να χαλιεμαι, χωρις να ψαχνομαι. Δεν αξιζει να χαλιομαστε για αυτα. Ας αγκαλιασουμε οτι ειναι η φυση μας και αυτο θα το δουμε με τα χρονια, οπως σου ειπα αντε μπαι να ειμαστε, αλλα και γκει ακομα πραγμα το οποιο θα ναι στο γκινες ως κατι το μοναδικο δεν νομιζω ανθρωπος να μπορει να παει απο το ενα ακρο στο αλλο, εννοω να αλλαξει σεξουαλικα σε ορεξεις οχι τους πειραματισμους αλλο αυτο. Ομως ακομα και αυτο, αν το επιθυμει το σωμα μας ας το αγκαλιασουμε. Αλλου ειναι τα πραγματικα προβληματα, το μονο καλο ηταν οτι εμαθα να καταλαβαινω το σοβαρο απο ασοβαρο. Αν ο αλλος/η δεν προκαλει ολα ειναι καλα, αν λεμε τωρα ειμαστε ομοφυλοφιλοι, που δεν νομιζω θα περναμε μηνυματα κατα την εφηβεια, μονο μπαι ισως. Η κλιση μας θα ναι περισσοτερο στο αλλο φυλο και παλι, η εφηβεια ειναι αυτη που μας εδειξε το δρομο δεν μπορει να ταν απατη τοτε. Ειμαι λιγα χρονακια πιο μεγαλος σου. Να θυμασαι δεν θα παθεις κατι ουτε εσυ ουτε εγω οποια και να ειναι η αληθεια. Ξερω οτι σκεφτεσαι οτι αν ειμαι πως κανω επανασυσταση και ετσι που με ξερανε μετα θα φανε ξενερα, δεν χρειαζεται να πεις κατι αν τελικα εισαι αλλο απο στρειτ καταρχην ουτως ή αλλως. Κλεινω και σου λεω ασε ελευθερο τον εαυτο σου μην τον φορτωσεις με σκοτουρες αν ειμαι τι κανω, πως ζω μετα θα χασω εκτιμιση κλπ, ο στοχος σου ειναι να περνας καλα, και να ξερεις ποια εισαι στα παντα θεματα, τωρα ετσι με αυτη τη συγχυση δεν θα μαθεις μονο οταν το παρεις αποφαση οτι σκασιλα σου οτι να σαι, να αγαπησεις και να αγαπηθεις ειναι το θεμα και οπου το νιωσεις αυτο δεν θα σε νοιαζει τιποτα περα απο αυτο, θα το προστατεψεις απο οποια κατευθυνση και αν προερχεται. Μην τρομαζεις χαλαρωσε και ετσι θα μαθεις αργα ή γρηγορα.

Χριστινα εισαι καλυτερα;

Καλησπέρα μετά από πόσο καιρό.
Να ανακοινώσω πως είμαι straight 100%, απλά έχω ιδεοληψίες και ψυχαναγκαστική ιδεοληψία. Το μυαλό μου κολλάει σε σκέψεις πάντα αρνητικές και προσπαθεί να τις πιστέψει ότι είναι αλήθεια. Δηλαδή παίζει το μυαλό μου να διαψεύσει την πραγματικότητα.