Originally Posted by
καθρεπτης
Γενικά έχω γράψει για το πόσο βία έχω υποστεί από τη μάνα μου. Ένας λόγος που εξαφανίστηκε ήταν ότι πήγα σε πρόγραμμα απεξάρτησης, εκεί ανακάλυψα πως εκτός από την ψυχική και σωματική κακοποίηση που έχω υποστεί από τη μητέρα μου, έχω υποστεί και σεξουαλική κακοποίηση.
Σε μία ομαδική ψυχοθεραπεία που άλλες κοπέλες λέγαν τις εμπειρίες τους αποφάσισα να πω και εγώ τη δικιά μου. Και ναι ήταν οριακά μεταξύ σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης αυτό που μου έχει κάνει.
Μέχρι τα 11 - 12 η μητέρα μου μας αγγίζει σε σημεία που δεν θέλαμε, μετά το σταμάτησε γιατί η αντίδρασή μας ήταν υπερβολική για να τη διαχειριστεί. Αυτό το ανακάλυψα στο πρόγραμμα, νόμιζα ότι ήταν φυσιολογικό παρόλο που το ένιωθα σα βάρος.
Το ανέφερα στη μητέρα μου και μου είπε πως όλες οι μανούλες χαϊδεύουν τα παιδιά τους.
Θυμάμαι γύρω στα 8-9 είχα πιάσει τον πατέρα μου στην πίσω αυλή του σπιτιού στα σκαλάκια κλαίγοντας και του είχα πει πως δεν περνάμε καλά με τη μαμά, είμαι υπερβολική μου είπε και πως οι μαμάδες τα αγαπάνε τα παιδιά τους.. πριν από 2-3 χρόνια τον ξανά έπιασα και τον παρακάλεσα να μείνω μαζί του μέχρι να μπορέσω να μείνω μόνη μου γιατί πνίγομαι με τη μαμά, είμαι υπερβολική μου είπε και η μαμάδες τα αγαπάνε τα παιδιά τους.
Τώρα έχω υποτροπιάσει στην κατάθλιψη, στα ναρκωτικά, στον αυτοτραυματισμό ξέρω πως για να φύγω από δω πρέπει να σταματήσω τουλάχιστον τη χρήση πρέπει να φύγω από δω.. Η μανούλα με σκοτώνει άθελα της πια...
Χωρίς κάποιο στήριγμα μου είναι πολύ δύσκολο όμως, αύριο θα πάω να δω τον παλιό μου θεραπευτή...
Πρέπει από κάπου να ξεκινήσω.