Μήπως η 17χρονη κόρη μου έχει αυτισμό;

Γεια σε όλους! Είμαι καινούργια εδώ και ο λόγος είναι ότι σκέφτομαι μήπως η 17χρονη κόρη μου έχει αυτισμό. Έχω άλλα δύο παιδάκια και από μικρή είχα προσέξει ότι διέφερε από εκείνα αλλά δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία. Αρχικά από πολύ μικρή ηλικία μιλούσε πεντακάθαρα και έκανε σοβαρές συζητήσεις κάτι που δεν κάναν τα άλλα δύο μου μέχρι αρκετά μεγάλη ηλικία και επίσης διάβαζε, μετρούσε και απομνημόνευε (κυρίως πινακίδες αυτοκινήτων και τηλέφωνα). Ο παιδίατρος είχε πει σε εμένα και στον άντρα μου να της κάνουμε ένα τεστ iq αλλά είπαμε κατευθείαν ΟΧΙ και το θέμα έληξε. Από πάντα είχε εξαιρετική ακοή σε σημείο που άκουγε την σφυρίχτρα υπερήχων του γείτονα για τον σκύλο του και έκλεινε τα αυτιά της. Επίσης κάτι που έμαθα πρόσφατα ότι είναι σημάδι αυτισμού και το έκανε αρκετά συχνά (ακόμα το κάνει καμιά φορά ασυναίσθητα) είναι το τρίψιμο των δαχτύλων και το δάγκωμα των χειλιών.. Ειδικά για το δεύτερο μέχρι και αντιβίωση έπαιρνε κάθε λίγο και λιγάκι.. Επιπλέον είχε και έχει ακόμα διάφορες εμμονές. Για παράδειγμα
1)Παίρνει παντού μαζί το σακίδιό της το οποίο πρέπει να ζυγίζει πάνω από 5 κιλά και παρ'όλα αυτά δεν το αποχωρίζεται ποτέ.
2)Κάθεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο στον καναπέ.
3)Τακτοποιεί τα πράγματά της (αυτό με συμφέρει μιας και τα αδέρφια της τα κυνηγάω από πίσω για να μην κάνουν το σπίτι αχούρι) και αν της αλλάξω κάτι θέση συγχύζεται
4)Δεν προσαρμόζεται ΚΑΘΟΛΟΥ σε αλλαγές. (Στο περιβάλλον και στην ρουτίνα της)
Παράδειγμα: Προχθές μια φίλη της από το σχολείο τής πρότεινε να βγούνε βόλτα και η δική μου δέχτηκε γιατί είχε αρνηθεί ήδη δύο φορές και ντράπηκε να ξανααρνηθεί αλλά μετά από λίγο άρχισε να κλαίει.. Αφού την ζόρισα μου είπε ότι έκλαιγε γιατί ήθελε να βγει μαζί μου και αφού κανόνισε με την φίλη της δεν θα έβγαινε και γι'αυτό έκλαιγε.. Μπέρδεμα..Τελικά την έπεισα ότι θα βγούμε και μαζί και πήγαμε για καφέ στο πάρκο που της αρέσει με 45 βαθμούς υπό σκιά..
5)Δεν θέλει να την αγγίζουν. Μέχρι τα 3-4 της άρεσαν πολύ οι αγκαλίτσες αλλά μόνο με εμένα και με κανέναν άλλον. Μετά και μέχρι τα 12 περίπου με άφηνε μεν να την αγκαλιάζω αλλά εκείνη καθόταν με τα χέρια κολλημένα στο σώμα της. Ευτυχώς το ξεπέρασε κι'αυτό και τώρα με αγκαλιάζει κι εκείνη από μόνη της (αλλά ακόμα μόνο εμένα).
Άλλο ένα παράδειγμα: Πριν κανα μήνα είχε έρθει ένας φίλος της και γείτονας να μας δει πριν φύγουμε διακοπές και, όσο εγώ ήμουν στην κουζίνα, οι δυο τους και τα άλλα δύο μου παιδιά παίζανε uno στο σαλόνι. Κάποια στιγμή αυτός ο φίλος της είχε πάρει κάτι δικό της και το κοίταζε (ένα ψεύτικο πιστόλι του αδερφού μου από το 1980 που της το είχε χαρίσει όταν ήταν μικρή) και εκείνη μάλλον ήθελε να τον κάνει να το αφήσει και του είπε: "Έλα ρε συ ασ'το να παίξουμε" (αυτός δεν άκουσε) "Πρόσεχε μην το σπάσεις, ασ'το να παίξουμε" (αυτός πάλι δεν άκουσε) "Φερ'το λίγο να δω κάτι" ..και το εξαφάνισε με συνοπτικές διαδικασίες..Μετά από λίγο αυτός ο φίλος την ακούμπησε στο κεφάλι (τον αφήνει να την ακουμπάει στην πλάτη και στους ώμους) και του είπε: "Μην αγγίζεις το κεφάλι μου" (αυτός το πήρε στην πλάκα και άρχισε να την πειράζει) "Σου είπα μην αγγίζεις το κεφάλι μου" ε το είπε μία το είπε δύο μετά σηκώθηκε για να μην ξεσπάσει..
6) Ενώ δεν έχει θέμα με την πολυκοσμία και τους κλειστούς χώρους καμιά φορά την πιάνει δύσπνοια (έχει και βρογχικό άσθμα οπότε δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει ακριβώς) και συγχύζεται δηλαδή ιδρώνει και ενώ μπορεί να έχουμε βγει για ψώνια και να κουτσομπολεύουμε/χαζολογάμε αν βρεθούμε κάπου με φασαρία και την πιάσει θα αρχίσει να με αγνοεί και θα επιταχύνει το βήμα της για να απομακρυνθεί από την βαβούρα.
7)Στην ένταση της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου έχει μανία με τους ζυγούς αριθμούς εκτός από το 6 και τα πολλαπλάσια του 5.
8)Χωρίζει πάντα τα μαλλιά της στην μέση και επειδή είναι πολύ μακριά έχει εμμονή αν οι άκρες είναι ίσες ή αν προεξέχει κάποια.
Τέλος πάντων στο σχολείο δεν έχει θέμα - ίσα ίσα είναι πολύ καλή. Μπήκε σε πρότυπο λύκειο, είναι άριστη και γενικά σε μαθησιακό επίπεδο είναι οκ. Σε επικοινωνιακό όμως έχει ένα μικρό θεματάκι. Δεν έχει πολλές παρέες και δεν ξέρω αν σε αυτό ευθύνεται το γεγονός ότι στο δημοτικό την πείραζαν κάποια παιδιά (της έπαιρναν το φαγητό, την χτυπούσαν την περίμεναν έξω από το σχολείο τα μεσημέρια και άλλα τέτοια ωραία).
9)Έχει έφεση στις γλώσσες. Εγώ ήξερα ότι μιλάει Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά (τρεις γλώσσες δηλαδή όπως όλα τα παιδιά) και ότι ασχολείται λίγο και με "κανα-δυο" άλλες γλώσσες αλλά πριν λίγο καιρό συνειδητοποίησα ότι μιλάει πολύ καλά νορβηγικά, ιταλικά και τούρκικα κι αυτό επειδή συνεννοήθηκε με τουρίστες από τις χώρες αυτές (όχι με όλους την ίδια μέρα χαχαχα)
Τι να κάνω βρε παιδιά λέτε να είναι αυτισμός και τόσο καιρό να μην κάνω κάτι για να την βοηθήσω;; Κάνει καλή οπτική επαφή και δεν δείχνει να έχει κάτι απλά όντως είναι διαφορετική. Είναι πιο σοβαρή από τις συνομίληκές της και δεν την ενδιαφέρουν ούτε έρωτες ούτε τίποτα (καλύτερα για τον μπαμπά της) και μάλιστα συμβουλεύει και τις φίλες της να προσέχουν μιας και εκείνες βγαίνουν, πάνε σε κλαμπ και γνωρίζουν μεγαλύτερους..Είναι το παρεάκι μου και πραγματικά είναι ψυχάρα. Με βοηθάει στα πάντα και μου λέει συνέχεια ότι με αγαπάει πολύ και με σκλαβώνει. Θέλω να βρω μια λύση για να την βοηθήσω κι εγώ.
Υ.Γ. Κάτι άλλο που κάνει και ξέχασα να αναφέρω είναι ότι καμιά φορά τραβάει τις τρίχες στα χέρια της αλλά αυτό μπορεί να είναι και από το στρες δεν ξέρω..

Καλησπέρα

Μου κάνει πολλή εντύπωση που το κορίτσι έχει φτάσει στα 17 κι εσύ αναρωτιέσαι αν έχει θέμα αυτισμού! Εννοώ ότι αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να χει διαγνωστεί ήδη από πολύ μικρή ηλικία (περίπου στα 3 γίνεται η διάγνωση). Όλα αυτά τα χρόνια δεν συζήτησες ποτέ όλα αυτά τα σημάδια που μας αναφέρεις εδώ με τον παιδίατρο σας; Δεν σε καθοδήγησε για το τι πρέπει να κάνεις; Κι επίσης δεν κατάλαβα γιατί όταν σας είπε για τεστ iq αρνηθήκατε... είναι θέμα ταμπού αυτό;

Όπως και να χει, όπως καταλαβαίνεις δεν μπορεί να γίνει διάγνωση μέσω ενός ανώνυμου φόρουμ στο οποίο μάλιστα δεν υπάρχουν καν ειδικοί. Ακόμα κι αν υπήρχαν, δεν γίνονται έτσι οι διαγνώσεις! Οπότε κανείς δεν μπορεί να σου δώσει απάντηση για το αν αυτά είναι όντως σημάδια αυτισμού και κάτι τρέχει με το παιδί ή είναι απλά δική σου ανησυχία ως μητέρα. Το παιδί θα πρέπει να το δει ειδικός ώστε να γίνει επίσημη διάγνωση και να μπορέσετε να το βοήθησετε, αν όντως χρειάζεται βοήθεια.

Τα παραδείγματα που αναφέρεις ότι δεν θέλει να την αγγίζουν πχ, μπορεί να είναι σημάδι αυτισμού, μπορεί να είναι σημάδι κακοποίησης ενός παιδιού, μπορεί χίλια δύο ή τίποτα. Μόνο ο ειδικός μπορεί να στο απαντήσει αυτό αφού κάνει μια σειρά από συναντήσεις κι αξιολογήσεις με το παιδί.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να απευθυνθείς στον γιατρό σας, να μιλήσεις μαζί του, να πεις σε εκείνον όλα αυτά που αναφέρεις εδώ κι εκείνος θα σας καθοδηγήσει για το τι πρέπει να κάνετε στο εξής. Είναι κρίμα αν το παιδί είναι στο φάσμα του αυτισμού να έχει μείνει τόσα χρόνια χωρίς εξειδικευμένη βοήθεια. Απ ότι φαίνεται έχετε ένα αξιόλογο παιδί και οφείλετε να το βοήθησετε ως γονείς.

Και μένα μου φάνηκε παράξενο που δεν αναρωτηθηκατε τά προηγούμενα χρόνια καί που κανένας εκπαιδευτικός δεν σας μίλησε, δεν σας παρέπεμψε για αυτό , ώστε νά πάτε κάπου για γνωμάτευση. Εκτός κιαν σας μιλούσαν καί εσείς δεν θέλατε να τό παραδεχτείτε.

Γενικά όλα αυτά που περιγράφετε είναι συμπτώματα Άσπεργκερ.
Τα κοινωνικά επικοινωνιακά ελλείμματα, τά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, τήρηση για ρουτίνα και εκνευρισμός με τήν αλλαγή τής, εμμονές, είναι καλή σε απομνημόνευση καί γλώσσες...

Σε κάθε περίπτωση κανένας από εδώ, ούτε παιδίατρος, ούτε εκπαιδευτικός μπορεί νά κάνει γνωμάτευση. Πρέπει νά απευθυνθείτε στα κεσυ ή σε κέντρα που κάνουν αξιολογήσεις.
Με την γνωμάτευση τό παιδί θά ωφεληθεί καθώς θά έχει υποστήριξη από ομάδα ειδικών που γνωρίζουν, αλλά θά έχετε καί εσείς η ίδια υποστήριξη καί καθοδήγηση.

me three...
αν η κοπελα εχει "κατι" κι αφου το παρουσιαζει απο μικρη ηλικια, ο χρονος για να ασχοληθει καποιος μαζι της, ειναι πολυ νωριτερα...
εδω απαγορευονται οι διαγνωσεις ετσι κι αλλιως, αλλα ουτε υπαρχουν ειδικοι.
παντως, το τοσο καλο μαθησιακο επιπεδο δειχνει καποια πραγματα.
ειναι πολυ θετικο δηλαδη. ωστοσο υπαρχουν πολλες αλλες καταστασεις εκτος απο τον αυτισμο και καλο ειναι να δει ειδικο το συντομοτερο η κοπελα..

γενικα αφου εχει κοινωνικες σχεσεις ειναι καπως δυσκολο να εχει σοβαρο αυτισμο που θα την επηρρεασει στην ζωη της.το πιθανοτερο ειναι οτι εχει κανα ασπερεγκ σε καθε περιπτωση πρεπει να ασχοληθητε με καποιον ειδικο

Δεν νομίζω, αν έβγαλε δημόσιο σχολείο χωρίς ανάγκη παράλληλης στήριξης, δεν υπάρχει περίπτωση να ανήκει ούτε στο αυτιστικό φάσμα. Ένα αυτιστικό παιδί είναι μεγάλο ζόρι, ειδικά στο σχολείο, ως προς τα βίαια ξεσπάσματα . Μπορεί η κόρη σου να έχει ψυχαναγκασμούς όσον αφορά τα μαλλιά της, τη θέση στο καναπέ, πράγματα που μπορεί με τον καιρό να φύγουν μόνα τους αλλά αν δεν θυμώνει και ούρλιαζε σαν λύκος, δεν σου έχει επιτεθεί τοσο καιρό για κάποια παρατήρηση, όχι, αυτιστική δεν είναι, ξέχασε το. Στα κορίτσια εξάλλου ο αυτισμός συνήθως είναι βαρύτερος από ότι στα αγόρια. Μεγάλος σταυρός, αλλά και πάλι όχι, με βάση αυτά που γράφεις, δεν είναι

Πιθανότατα η κόρη σας είναι χαρισματική γι' αυτό και θα πρέπει να ζητήσετε από τη Mensa να την αξιολογήσει (https://www.mensa.org.gr/gifted1/knowing-them).