Originally Posted by
angie26
Γειά σας παιδιά είναι η πρώτη φορά που γράφω σε ένα τέτοιο forum πήρα το θάρρος απο αυτά που διάβασα γιατί πολλά άτομα έχουν το ίδιο πρόβλημα με έμενα. Η ζωή μου γενικά ήταν και είναι πολύ ηρεμή όσον αφορά το οικογενειακό μου περιβάλλον με ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, έχω μια τέλεια σχέση, μια καλή δουλειά και όχι προβλήματα. Εμένα το κακό ξεκίνησε πριν 2-3 χρόνια όταν ξαφνικά εκεί που καθόμουν ήρεμη άρχισα να ζαλίζομαι πάρα πολύ, στην αρχή με έπιασε φόβος μέχρι που λιποθύμισα, δεν έδωσα σημασία ώσπου άρχισε να γίνεται συχνό φαινόμενο. Με τα πολλά με τα λίγα πήγα για εξετάσεις όπου ο γιατρός μου είπε δεν έχεις κάτι σοβαρό μια απλή υπόταση, πήρα βιταμίνες και το ξεπέρασα. Ήμουν καλά για αρκετό χρονικό διάστημα ώσπου άρχισα χωρίς λόγο να φοβάμαι το παραμικρό μέχρι και την σκιά μου όσο μπορούσα το ξεπερνούσα μόνη μου, άρχισε να γίνεται πολύ έντονο κάποια βράδια κύριως, άρχισα να φοβάμαι πάρα πολύ τον θάνατο σε σημείο να φοβάμαι να μην πάθει κανείς δικός μου τίποτα και μαζί με όλα αυτά να έρχονται πάλι και οι ζαλάδες, κρύος ιδρώτας, σφύξιμο στο στήθος και όλα αυτά τα ωραία. Έπαθα την πρώτη κρίση πανικού πριν 3 περίπου χρόνια όταν έμαθα για το ατύχημα μιας φίλης, το ξέπερασα και όλα ήταν κάλα εκτός απο κάποια βράδια που ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Σήμερα αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει αλλάξει κάτι στη ζωή μου είναι όλα καλά, όμως άρχισαν πάλι αυτές οι φριχτές ζαλάδες εκέι που κάθομαι ήρεμα νιώθω σαν να χάνομαι, πιέζεται το κεφάλι μου, ζαλίζομαι και η καρδιά μου αρχιζει να χτυπάει σαν τρελή νομίζω ότι θα πεθάνω δεν είμαι καθόλου καλά και φοβάμαι πολύ. Όλοι μου λένε δεν είναι τίποτα μαι χαρά είσαι εγώ όμωσ το ξεπερνάω για λίγο και μετά πάλι βυθίζομαι στα δίκα μου!!! Ευχαριστώ για την υπομονή σας περιμένω την βοηθειά σας!!!
