Originally Posted by
aleg
πολυ ωραιο θεμα! οσο για μενα αισθανομαι ηλιθια.εχω ενα κολημενο μυολο στο παρελθον,επιτρεπω στους ανθρωπους να μου φερονται σαν σκουπιδι,εχω πεσει χαμηλα για τον ανθρωπο που αγαπω,νιωθω ξεφτυλισμενη εξαιτιας του,ξερω, ειμαι σχεδον σιγουρη, οτι δεν θα αλλαξω μυαλο γιατι αυτο εχω τι να κανουμε,αρα η ζωη μου δε θα καλυτερεψει ποτε ισως για λιγο περιστασιακα,αρα η μονη λυση ειναι να πεθανω.κ αυτη την στιγμη νιωθω ηλιθια και αχρηστη που δεν εχω αυτοκτονησει ακομα και σημερα επιασα αρκετες φορες τον εαυτο μου να λεει:τι κανεις ηλιθια;;;τι κανεις;;;τι περιμενεις;;;;