Δεν ξέρω που πάω ,τι ζητάω ,ποια είμαι..

Καλησπέρα. Είναι κάτι στιγμές σαν αυτή που νιώθω τρομερή απελπισία.Έτσι πήρα την απόφαση να γράψω εδώ τι μου συμβαίνει..τουλάχιστον να τα βγάλω από μέσα μου.Είμαι 21 είμαι μαμά ενός 3χρονου αγοριού και χωρισμένη.Το διαζύγιο δεν έχει βγει ακόμη και ο μπάμπάς του διεκδικεί την επιμέλεια , καθώς μένει μαζί του και υποστηρίζει οτι εγώ παράτησα το παιδί μου για να κάνω την ζωή μου και δεν νοιάζομαι. Η αλήθεια είναι όμως πως φυσικά και νοιάζομαι απλά μάλλον δεν ξεπέρασα ποτέ την επιλόχειο κατάθλιψη που πέρασα. Αυτη την στίγμη μένω με κάποιον άλλον και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν με αφήνουν να πάρω το παιδί.Η σχέση μου με εκείνον αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα , τσακωνόμαστε συχνά και τις περισσότερες φορές αισθάνομαι οτι φταίω εγώ. Με την μητέρα μου επίσης εχούν σύμβει άσχημα περιστατικά στα οποία δεν θα ήθελα να αναφερθώ και η ζωή μου γενικότερα περισσότερο με επεισόδιο της 10ης εντολής μοιάζει. Σε κανέναν τομέα της ζωής μου δεν τα πάω κάλα. Το μυάλο μου είναι πλημμυρισμένο απο φοβίες ,ανασφάλεις , αυτοκαταστροφικές τάσεις και μονίμως νιώθω ανικανοποίητη και πως κάτι μου φταίει και πως για κάτι πρεπει να αγχώνομαι.Επίσης δεν μπορώ να στεριώσω σε καμία δουλεία απ όλες παραιτούμαι και έτσι λεφτά για ψυχοθεραπεία δεν έχω.Το καλύτερο? Ειμαι έγκυος για τρίτη φορά και ετοιμάζομαι για τρίτη έκτρωση. Πολύ σουρεαλ όλα αυτά το ξέρω και συγνώμη αν σας κούρασα. Είναι και άλλα τόσα όμως τα οποία καταπιέζω κάθε μέρα μέσα μου..

Τηλεόραση δεν έχετε ;όλη μέρα σεξ αυτό το πράγμα δε ξεμπλεκεται με τίποτα πως τα μπλεξεσ έτσι;

Και εγώ έτσι νιώθω..δεν ξέρω απο που να το πιάσω και που να το αφήσω..Με πάει πίσω στην ζωή μου όλο αυτό.. πριν λίγο παραιτήθηκα απο την δουλεία μου και δούλευα μόλις ένα μήνα..ένιωθα οτι δεν μπόρω να ανταπεξέλθω..και λόγω εγκυμοσύνης και γενικότερα λόγω της ψυχολογίας μου..και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνω..όλα χάλια τα έχω κάνει.. θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο.. η να γυρίσω τον χρόνο πίσω..να τα πάρω όλα απο την αρχή ..

Πάρε φάρμακα για κατάθλιψη κ μείνε μόνη σου άλλη λύση δεν υπάρχει

Ρε συ elis τι της λες τις κοπέλας? σοβαρέψου..δεν παίζουμε με τους ανθρώπους έτσι.
Αν δεν έχεις κάτι σοβαρό και ουσιαστικό να πείς και να βοηθήσεις μην γράφεις καθόλου.

Κούκλα μου καταλαβαίνω οτι έχεις περάσει και περνάς δύσκολες καταστάσεις που δεν μπορείς να διαχειριστείς.
Όμως υπάρχει ένα παιδάκι στην μέση και αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια και ευτυχία του. Αν εσύ νιώθεις ασταθής σαν μητέρα και το παιδάκι θα είναι καλύτερα με τον πατέρα του τότε ξεκίνα απο το να κάνεις την υπέρτατη καλή πράξη .. να τα έχεις καλά με τον μπαμπά του και να είστε και οι δύο κοντά του με όποιον και αν μένει. Αν το παιδάκι θα έχει καλύτερη ζωή και πιο ασφαλή και ευτυχισμένη με τον μπαμπά του και τα πεθερικά του τότε μην σταθείς εμπόδιο σε όλο αυτό αλλά βοήθησε το. Τουλάχιστον να μην είσαι μια μάνα "απόν" αλλά να μην είσαι και μια μάνα που θα του δυσκολέψει την ζωή και αύριο μπορεί εσύ να είσαι η αιτία για ένα ακόμη επισόδειο της 10ης εντολής..

Αν είσαι τώρα με κάποιον σύντροφο που πραγματικά ενδιαφέρεται για σένα τότε μίλησε του για όλα αυτά και ζήτησε του να σε βοηθήσει να λάβεις την βοήθεια που χρειάζεσαι σε κάποιον ψυχολόγο και αν αυτός κρίνει και σε κάποιον ψυχίατρο.
Αν ο σύντροφός σου σε νοιάζεται θα σου δώσει τα λεφτά που χρειάζεσαι για τις συνεδρίες και ότι ακολουθήσει.
Ίσως και ο άντρας σου να θελήσει να σε στηρίξει σε αυτό γιατί θα δεί οτι αναγνωρίζεις οτι έχεις προβλήματα που δεν μπορείς να διαχειριστείς και ισως να εκτιμήσει που αναγνωρίζεις οτι χρειάζεσαι βοήθεια απο ειδικό. Όλο και κάποιος απο το περιβάλλον σου θα θελήσει να σε βοηθήσει να λάβεις την βοήθεια που χρειάζεσαι.

Αν νοιάζεσαι για τον εαυτό σου αλλά περισσότερο για το παιδί σου θα πρέπει να προσπαθήσεις με νύχια και με δόντια να βγείς απο όλα αυτά τα αδιέξοδα και εμπόδια και να γίνεις καλύτερος, πιο υπεύθυνος και λειτουργικός άνθρωπος.

Απο την περιγραφή σου .. εύκολη λύση και τρόπος δεν υπάρχει.. όλοι καταλαβαίνουμε αλλά το πιο σπουδαίο είναι οτι το καταλαβαίνεις εσύ οτι κάνεις κακό στον εαυτό σου και στους γύρω σου και είσαι τόσο νέα και είσαι και μάνα.. οπότε προσπάθησε κούκλα μου να βάλεις φρένο σε όλα αυτά και αντί να σκέφτεσαι να γυρνούσες τον χρόνο πίσω να κοιτάξεις τι θα κάνεις με την ζωή που έχεις μπροστά σου και να την αξιοποιήσεις καλύτερα.

Σε ολο αυτό με τα γεγονότα που μας λές η πιο σωστή οδός θα ήταν ένας καλός ψυχολόγος που θα σε αξιολογήσει και θα σε βοηθήσει.

Μπορείς να τα καταφέρεις αρκεί να το θέλεις.. πρώτα για το παιδάκι σου, μετά για σένα, και μετά για όλους τους άλλους!

δε θελω να παιξω μαζι τησ πρεπει να βρει δυναμη να αναλαβει τισ ευθυνεσ δεν ξερω που θα την βρει εκει που τι βρισκουν ολοι οι γονεισ μπορει να μιλαω σκληρα αλλα δεν εχω προθεση να την πληγωσω να ξυπνηησει θελω

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.jock77 με βοήθησε πολύ η απάντηση σου.Ο πρώην άντρας μου δεν θέλει ούτε να με βλέπει και ψάχνει την πρώτη ευκαιρία να μου υπενθυμίσει πόσο άχρηστη μάνα είμαι.Ίσως γιατί είναι πληγωμένος δεν τον κατηγορώ..Ο νυν πάλι πότε με συχαίνεται και πότε λέει πως μ αγαπάει..τον έχω μπερδέψει και αυτόν.. Χθές επισκέφθηκα έναν ψυχολόγο που είχα πάει και παλαιότερα. Μετά την συνεδρία ένιωσα λίγο καλύτερα αλλά το βράδυ πάλι και σήμερα όλα την υπόλοιπη μέρα συνέχισα να νιώθω ένα βάρος , ενα πλάκωμα στο στήθος που με δυσκολεύει αρκετά ώρες ώρες και στην αναπνοή.Σήμερα σχεδόν όλη την ημέρα κοιμόμουν και όταν ξύπναγα απλά έκλαιγα.Σκεφτόμουν το παιδί μου και ηρεμούσα..μετά απο λίγο πάλι τα ίδια.Είναι αυτο το τόσο έντονο κλάμα που σου προκαλεί λυγμούς..που δεν μπορείς να το ελέγξεις..που νιώθεις το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι σου και νιώθεις ότι θα σπάσει. Σίγουρα θα χρειαστούν και άλλες συνεδρίες για να δω διαφορά.Το συζήτησα με το παιδί που είμαστε μαζί και είπε πως τα λεφτά είναι πολλά.Θα δούμε.. την δευτέρα έχουμε κλείσει το ραντεβού για την έκτρωση και όσο περνάνε οι μέρες τόσο το άγχος μου μεγαλώνει..Δεν θέλω να το κάνω.. Να κάνω πίσω τελευταία στιγμή και να αλλάξω γνώμη? Οχι.. δεν θα ήταν η σωστή απόφαση..απο την άλλη πως θα το χειριστώ θεέ μου πάλι όλο αυτό.. Η καρδούλα του θα χτυπάει ήδη απ οτι μου είπε ο γιατρός..ο γιός μου..κάποτε ήταν στην θέση του..Όλες αυτες και άλλες πολλές μαύρες και ασύνδετες σκέψεις γυρίζουν στο μυαλό μου κάθε μέρα..