Originally Posted by
Sonia
Αν δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο που να το πυροδότησε όλο αυτό πριν ένα χρόνο, ο εαυτός σου σου χτυπάει καμπανάκι να αντιμετωπίσεις όλα αυτά που άφησες κρυμμένα πριν χρόνια και ως τώρα τα απέφευγες. Έχεις από μόνη σου φορτώσει άγχος και ενοχές τον εαυτό σου, τον έχεις μειώσει και του στερείς ευκαιρίες. Δεν ξέρω τι ακριβώς συζητάτε με τον ψυχολόγο, αν σκάβετε στα παλιά ή προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε το τώρα και τα συμπτώματα, ωστόσο πρέπει να καταλάβεις ότι τον εαυτό μας ακόμα κι αν κάναμε λάθη και θεωρούμε ότι χάσαμε κάποιες ευκαιρίες, δεν πρέπει να τον χτυπάμε κάτω σαν χταπόδι και να ανακυκλώνουμε τα παλιά. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας, τα βάζουμε στις σωστές διαστάσεις και ξέρουμε ότι θα έρθουν κι άλλες ευκαιρίες και πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε.
Το ότι είχες από μικρή κάποια σχέση κι είχες κολλήσει στο γκόμενο και τις παρέες και δεν το κυνήγησες τόσο για σπουδές, δεν λέει κάτι. Κι άλλοι λιώσανε στην εφηβεία στα διαβάσματα και τα φροντιστήρια και έχουν απωθημένα ότι δεν νοιώσανε ποτέ την ανεμελιά των σχολικών χρόνων. Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις. Ούτε ξέρουν όλοι στα 15, στα 18 και στα 20 τι μπορεί να θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, ούτε και να ξέρουν δεν σημαίνει αυτό ότι μετά δεν μπορούν να αλλάξουν γνώμη, ούτε ότι θα τα φέρει η ζωή όπως τα σχεδιάζανε ούτε φυσικά κι ότι η ζωή και η αξία του καθενός κρίνεται από μια σχολή και μία δουλειά. Και το κυριότερο: Αν εσύ αποφασίσεις ότι θέλεις να σπουδάσεις κάτι ή να κυνηγήσεις μία δουλειά ή οποιοδήποτε όνειρο, κανένας δεν θα σου το απαγορεύσει σε καμία ηλικία.