Originally Posted by
scouter
Εννοω πως οι συνειδητές πραξεις μας, επιστρέφουν με καποια άλλη μορφη στο μελλον αλλά, δυστυχως, είναι πλέον αργά για να διορθώσουμε το λάθος που είχαμε (εάν είχαμε) κάνει. Θέλω να πω για να μην κουράζω ότι επειδή μέσα μου νιώθω πως επεμβαίνοντας στη φύση μου χωρίς να είναι απαραίτητο, θα πάθω κάποιο κακό στο μέλλον. Ανοησία μπορείς να το πεις, εμμονή, δεν ξερω αλλά έτσι νιώθω. Θα ήθελα όμως να είχα τη δύναμη να γίνω πολύ αδύνατος και τότε θα διορθώνα το πρόβλημα με φυσικό τρόπο. Μακάρι να βρω το θάρρος και την επιμονή. Ευχαριστώ και παλι που έχω συνοδοιπόρους στη διαχειριση
της αγωνίας μου....