Καλησπερα σε ολουσ! Υπαρχει καποιοσ τροποσ να σταματησουμε να σκεφτομαστε τισ
αρρωστιεσ και τον θανατο? Τα εχει καταφερει κανεισ???
Printable View
Καλησπερα σε ολουσ! Υπαρχει καποιοσ τροποσ να σταματησουμε να σκεφτομαστε τισ
αρρωστιεσ και τον θανατο? Τα εχει καταφερει κανεισ???
Μαγικος τροπος δεν υπαρχει ουτε ειναι κατι που περναει ετσι ευκολα...ισως πρεπει να κατσουμε να βαλουμε κατω τα πραγματα, να τα δουμε πιο αντικειμενικα οσο γινεται και να προσπαθησουμε να ξεριζωνουμε τις αρνητικες σκεψεις....βοηθαει αρκετα κ η ψυχοθεραπεια...θελει πολυ χρονο, υπομονη κ προσπαθεια....ειναι δυσκολο παντως....εγω προσωπικα δεν τα εχω καταφερει προς το παρον αλλα το παλευω θελω να πιστευω πως καποια στιγμη θα ξεπερασω τος φοβους μου κ θα ζησω μια ζωη ηρεμη, ανετη ,χωρις φοβο κ αγχος!!!!!!!!!......:)
και εγω σ αυτο ελπιζω πωσ καποια στιγμη θα ζω χωρισ να φοβαμαι ! Πριν γραφτω στο site δεν πιστευα πωσ υπαρχουν ανθρωποι σαν και εμενα εδω ανακουφιζομαι που δεν ειμαι "μονη" μου!
Τι τρομερη λεξη....τι τρομακτικη εμπειρια,τι δυσκολος αντυπαλος!!!!Οταν με πιανει ενα σωματικο(ενας νευροπονος στην καρδια για παραδειγμα)αμεσως(αλλα αμεσως ομως!)με ακινητοποιει!!!:(
Ωχ, αυτόν τον νευρόπονο τον έχω από παιδί! Και τον είχε και η μαμά μου παλιά. Τί είναι;
Οισοφαγοπονος απο αγχος συνηθως:)
Περίεργο! Πολλές φορές δε φαινόταν να έχω άγχος. Είναι αυτό που σχετίζεται και με την αναπνοή; Δηλαδή όταν ξεκινήσει δεν μπορείς να εισπνεύσεις βαθιά γιατί πονάει; Eυχαριστώ :)
καντα φιλους σου. παρτα με το μερος σου. συμφιλιωσου με την ιδεα οτι ΟΛΟΙ καποια μερα θα πεθανουμε, μη το πολυσκεφτεσαι γιατι δε μπορεις να το αλλαξεις. το ιδιο ισχυει και για τις αρρωστιες. οτι ειναι να ερθει θα ερθει.
Αμα γενικα εισαι σε μια αγχωδη κατασταση, 7 απο τις 10 π.χ., αν σε πιασει στην ογδοη, παλι απο το αγχος μπορει να ειναι! Τωρα δεν ειμαι γιατρος, αλλα αυτος ο πονος στο στηθος, συνηθως ειναι οισοφαγοπονος. Αμα δεν εισαι αγχωδης και δεν εχεις αρρωστοφοβιες, μπορει να επιδεχεται και αλλης εξηγησης η κατασταση, οποτε μπορεις να πας σε καποιον γιατρο!
και εγώ είχα πόνους στο στήθος και τώρα..φοβάμαι ότι κάτι θα πάθω.... πήγα στον καρδιολόγο μου είπε ότι δεν έχω τίποτα αλλά συνεχίζω να φοβάμαι! από το άνχος είναι?
Ευχαριστώ carrie. Βασικά στην αρχή μου είχαν πει ότι είναι φύσημα και μετά νευρόπονος. Αλλά το έχω πάθει στον ύπνο μου, καθώς βλέπω τηλεόραση (και στις δυο φάσεις ήμουν ανάσκελα), αλλά ακόμα κι όταν έδενα τα παπούτσια μου. Και δε θυμάμαι να είχα άγχος σ' αυτές τις περιπτώσεις. Ίσως μια φορά που το έπαθα όταν έτρεχα (έπαιζα μικρή) να δικαιολογείται ως άγχος (?). Τέσπα, ευχαριστώ.
δεν ξερω αν ξεπερνιουνατι ποτε αυτοι οι συγκεκριμενοι φοβοι γτ τους εχω...μπορω να σου απαντησω με σιγουρια πως σταματουν καποια στιγμη να σε επηρεαζουν παρα πολυ οπως εμενα καποτε...καποτε με την ιδεα και μονο του θανατου παρελυα..κρισεις πανικου και παει λεγοντας...πλεον με φοβιζει η ιδεα αλλα μεχρι εκει οπως ολους μασ...προσπαθησε να κρυψεις τς ιδεες πισω στο μυαλο σου ,προσπαθησε να βρεις νεα χομπι να γεμιζεισ τη μερα σου και να ασχολεισαι με πραγματα που σε ευχαριαστουν..ετσι δεν θα εχεις χρονο και ορεξη για ασχημες σκεψεις...εγω ετσι το αντιμετωπισα και το αντιμετωοιζω...εννοειται πως υπαρχουν οι δυσκολες νυχτες..αλλα ετσι ειναι για ολους μας..παντα ξημερωνουν ομως οι ομορφες μερες και η ελπιδα...
Δυστυχως ότι αρχίζει τελειώνει. Έτσι και ο θάνατος είναι ένα φυριολογικό γεγονός στη ζωή του ανθρώπου κι έτσι πρέπει να το δούμε απλά (Για φυσιολογική κατάληξη μιλάμε)
λολ εγω προτιμω να τα παω κοντρα σαν τους χειροτερους εχθρους ( κ ετσι ειναι) παρα να συμφιλιωθω μαζι τους κ να δεχτω οτι ετσι ειναι κ θα τα εχω συνεχεια...δεν μπορω να σκεφτω καν οτι παντα θα εχω ολο αυτο το αγχος κ τα επακολουθα του αν κ σκεφτομαι οτι μπορει κ ετσι να ειναι...γενικα δεν θελει παντως να το πολυσκευτεσαι κ να περιστρεφεσαι γυρω απο τις ιδιες σκεψεις γιατι ετσι μεγαλωνει ο φοβος..πρεπει πιστευω να το παιρνουμε δυναμικα κ να πεισμωνουμε οτι ΝΑΙ, θα αλλαξει η κωλοκατασταση μας κ ΝΑΙ θα νικησουμε!!!:)
(τα γραφω κ για μενα μπας κ τα πιστεψω πραγματικα καποια στιγμη λολ..)