Γεια σας,
Πιστεύετε κάποιος με σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μπορεί να κόψει ποτέ τα φάρμακα;
Printable View
Γεια σας,
Πιστεύετε κάποιος με σχιζοσυναισθηματική διαταραχή μπορεί να κόψει ποτέ τα φάρμακα;
Υποθέτω σχετικά δυσκολο αλλά δεν θα πω ακατορθωτο.
Ενας ψυχιατρος νομιζω θα σε καλυψει περισσοτερο.
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Παίρνω φάρμακα 3 χρόνια τώρα και περνάω μια φάση που θέλω να παραιτηθώ από την προσπάθεια και να τα κόψω.
Κανεις συνδυαστικα ψυχοθεραπεια ? καταθλιπτικου τυπου εχεις ?
Αυτη την αισθηση "Δε παει αλλο, θελω να το κοψω" νομιζω την νιωθουμε ολοι οσοι ειμαστε σε αγωγη. Το ζητημα ειναι, νιωθεις πως κατοπιν τριετιας εισαι ευχαριστημενος με την ζωη σου ? Μπορεις να διαχειριστεις καταστασεις που δεν θα σε γυρισουν στο αρχικο σταδιο που τα ξεκινησες ?
Nαι καταθλιπτικού.
Πηγαίνω σε γιατρό αλλά απλά του λέω πως είμαι....Πήγα για να μου κάνει ψυχοθεραπεία αλλά έχω παράπονα και έφυγα.
Πήγα αλλού και μου είπαν θα γίνει δομημένη ψυχοθεραπεία.....Σήμερα έχω ραντεβού για τρίτη φορά με τον καινούργιο γιατρό.
Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένη από την ζωή μου ναι.....
Καλη συνεδρια :)
Πιστευω πως η σωστη ψυχοθεραπεια βοηθαει αρκετα να αποκτησει ενας ανθρωπος πιο υγιη σταση απεναντι στον εαυτο του και τον κοσμο. Οταν σε τυρραναει ο νους και η ψυχη σου εκτος της αγωγης χρειαζεται και λιγο δουλιτσα με τις σκεψεις που σε γδερνουν.
Σου ευχομαι οτι το καλυτερο. Δεν ειναι ευκολη οποιαδηποτε ψυχικη παθηση. Αλλά δεν σημαινει πως δεν υπαρχει γιατρεια. Σε αυτη τη φαση μεινε στην θεραπεια σου, αν στη συνεχεια νιωσεις πως η καθημερινοτητα σου γινεται πιο υποφερτη συζητησε με τον γιατρο τυχον μειωση δοσολογιας... και σιγα σιγα βλεπεις.
Ευχαριστώ πολύ!!!!!
Πώς γίνεται δηλαδή η σωστή ψυχοθεραπεία; Γιατί εγώ πάω και λέω απλά τα νέα μου.....
Εισαι κλειστος τυπος ανθρωπου ? Με πολλες αμυνες ?
Καλη ψυχοθεραπεια νιωθω οτι κανω, απο τη στιγμη που εχω μειωσει κατα πολυ τις μαυρες σκεψεις μου, εχω νιωσει εμπιστοσυνη, εχω αρχισει και καταλαβαινω λιγο καλυτερα τι συμβαινει μεσα μου, στο χαος μου. Αυτα ειναι τα βασικα σημεια κατ εμε. Υπαρχουν κι αλλα.
Θελει καιρο ομως, ε ? Εγω αργησα αρκετα να νιωσω και να ανοιχτω.
Δεν ξέρω αν είμαι κλειστή αλλά θέλω να κρατάω πράγματα για εμένα.....Μπορεί επειδή μετακόμισης και άλλων καταστάσεων έχω αλλάξει γιατρούς να πρέπει να σταθεροποιηθώ κάπου και να ανοιχτώ περισσότερο.......
Ξερεις τι θελεις και τι ζητας αυτο ειναι σημαντικοτατο !!! Ευχομαι να παρεις θετικα στοιχεια, εργαλεια, εφοδια απο τη νεα σου αρχη. :)
:) Να είσαι καλά!!!!!
Και εσυ :) Απαντησα στο θεμα σου γιατι εχω κοντινο μου ανθρωπο που παλευει με αυτο. Δεν θελει να υποφερει, ποιος ανθρωπος θελει αλλωστε. Αλλά εχοντας και εγω ιστορικο χρονων με βασανα ψυχ. υγειας πλεον επιμενω οτι μπορει να ειναι δυσκολα αλλά οχι ακατορθωτα. Οτι αλλο θελησεις να εκφρασεις εδω ειμαστε. :)
Ναι δεν είναι ακατόρθωτο.......θα την νικήσουμε την ζωή........:)
Οταν νιωθεις οτι στα εχουν παρει ολα... αλλά συνεχιζεις να ζεις Πιστευω πως μετα Μονο αυτο μενει !!!!
Η επιμονη οτι θα ερθει κατι καλυτερο !!! :):):)
Εγώ έχω σχιζοφρένεια αποδιοργανωμένου τύπου από ότι μου είπε ο γιατρός.Για την σχιζοσυναισθηματική γνωρίζω λίγα πράγματα.Νομίζω όμως πως όσες παθήσεις ανήκουν στο φάσμα των ψυχώσεων αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.Από ότι διάβασα σε ένα φόρουμ πλέον στο καινούριο DSM αποφεύγεται να γίνεται διαχωρισμός και είναι όλες οι υποκατηγορίες ως σκέτο σχιζοφρένεια.
Υπάρχουν περιπτώσεις που κόβουν τα φάρμακα και έχουν μόνο ένα επεισόδιο ψύχωσης στην ζωή τους.Δεν είμαι γιατρός όμως για να γνωρίζω ποιες περιπτώσεις ανθρώπων είναι σε αυτή την κατηγορία.Από τα λίγα που ξέρω παίζει ρόλο αν είναι το 1ο σου επεισόδιο και ανάλογα την βαρύτητα και την εξέλιξη του.Αν είχες υποτροπές τότε πιο πιθανόν είναι να πρέπει να παίρνεις φάρμακα για όλη σου την ζωή σε δόση συντήρησης.Εγώ είχα κάποιες υποτροπές που κάθε μία ήταν χειρότερη από την άλλη.Ο γιατρός μου είπε πως επειδή είχα υποτροπές δεν μπορώ να κόψω τα φάρμακα.Συμβιβάστηκα στην ιδέα αυτή και πλέον είμαι τυπικός με την αγωγή μου.
Λένε πως όσοι έχουν την επιθυμία να κόψουν τα φάρμακα κάποια στιγμή κάνουν το λάθος και τα κόβουν μόνοι τους.Μη το κάνεις αυτό το λάθος.Θέλει ιατρική παρακολούθηση από γιατρό που σε έχει δει στα χειρότερα σου και στα καλύτερα σου.Αν τα κόψεις μόνη σου το πιο πιθανόν είναι να υποτροπιάσεις σε μικρό χρονικό διάστημα.
Εχω κάνει μια υποτροπή και αυτές τις μέρες μια μικρότερη....Το ότι ο γιατρος πρεπει να σε εχει δει στα χειροτερα σου και στα καλυτερα σου ειναι σωστο.....γιατι ο γιατρος που πηγαινα με εχει δει στα καλυτερα μου και με αντιμετοπιζε ως υγειης.....του ειπα οτι πινω αλκοολ και εκανα και χορτο και δεν εδωσε μεγάλη βαρύτητα....
Eγώ την τελευταία φορά που έκανα υποτροπή και ήταν βαρβάτη,δεν την πρόλαβα,την είχα πατήσει με έναν γιατρό που δεν έδινε σημασία στην διάγνωση του προηγούμενου γιατρού μου και μου ελάττωνε τα φάρμακα ενώ του έλεγα πως δεν με έχει παρακολουθήσει όσο θα έπρεπε...μου έλεγε δεν έχεις ψύχωση το πολύ πολύ καμιά αγχώδη διαταραχή και πως γιατρός είμαι και ξέρω.Δεν είχα καθαρά συμπτώματα σχιζοφρένειας παλιά αλλά ένας έμπειρος γιατρός μπορούσε να καταλάβει για το που οδηγούσε αυτή η κατάσταση.
Αποτέλεσμα ήταν να υποτροπιάσω και να έχω βαρύ επεισόδιο.Θετικά,αρνητικά μεγάλη δόση φαρμάκων για να με πιάσουν και είμαι στον 4ο χρόνο και ακόμα δεν μπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος από την κατάσταση μου.
Ο γιατρός παίζει πολύ μεγάλο ρόλο........πέρασες μεγάλη περιπέτεια....θέλει το χρόνο του αλλά να μην σταματήσεις ποτέ να προσπαθείς για το καλύτερο και θα έρθει σιγά σιγά.....είσαι πολύ μπροστά που είχες πάει σε γιατρό πριν τα μεγάλα συμπτώματα....μπράβο σου!!!!άλλα ήσουν άτυχος.....αν είχα παει και εγω σε έναν γιατρό ίσως θα είχα αποφύγει την αρρώστια.....
Σημασία έχει να βγούμε πιο δυνατοί μέσα από την περιπέτεια......και να μας γίνει μάθημα και να αποδεχτούμε ότι πρέπει να κάνουμε μια υγιεινή και συντηρητική σχετικά ζωή, χωρίς αλκοόλ και ουσίες και καλό ύπνο.....
@σι μια από τις διαγνωσεις μου είναι η σχιζοσυναισθηματικη μάλλον θα μπω για νοσηλεια θέλω να τα κόψω πολύ αλλά δεν το βλέπω σύντομα
Γιατι πιστευεις οτι θα μπεις στο νοσοκομειο;
Kαλησπερα σε όλους. Είμαι 37 χρονών και πριν περίπου εναμιση χρόνο έπαθα το δεύτερο ψυχωτικό επεισόδιο της ζωής μου (το πρώτο ήταν στα 31 μου) και η διάγνωση που έλαβα είναι σχοζοσυναισθηματική διαταραχή. Είμαι σε αγωγή, είμαι πλήρως λειτουργική, εργάζομαι και απολαμβάνω τη ζωή πλέον ωστόσο έχω πλήρη άγνοια για το τι μου συμβαίνει. Ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος εχει να προτείνει κάποια ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης για άτομα όπως εγώ. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Αφού είσαι καλά μη ρισκάρεις να μάθεις τι σου συμβαίνει μπορεί να γίνεις χειρότερα
Καλησπέρα σας έχω τον άνδρα. μου Σχιζοσυναισθηκι ψιχοσις περνη ένα χάπι το βράδυ πιγενε καλητερο είναι καλητερο μέχρι που τον είδα να μιλά με κάποιον φάντασμα με κανένα και μάλιστα τον μάλονε και του κούναγε το χέρι στο φάντασμα το οποίον θελο κάποιον να μου πει τιγνομιτουν
Εστάλη από 8050D στο E-Psychology.gr Mobile App
παιδια δεν υπαρχει κανενας με σχιζοσυναισθηματικη διαταραχη? ειμαι ο μονος? θα θελα να ανταλλαξω εμπειριες και γνωμες με σχιζοσυναισθηματικους..
Στην σχιζοσυναισθηματική διαταραχή ΟΧΙ δεν κόβεις ποτέ την αγωγή, την μειώνεις όμως όταν πάς καλύτερα, σε συντήρησης.
Πρώτη φορά ακούω ότι ψυχίατρος κάνει ψυχοθεραπεία, ρε αφού είναι άσχετοι οι ανθρωποι, σε ψυχολόγο να πάς.
Ο ψυχίατρος μονο χάπια δίνει, θυμάμαι ρώτησα έναν που πήγαινα κάτι προσωπικό κ μου λέει ''πήγαινε σε ψυχολόγο'' ο άσχετος!
καποιοι ψυχιατροι κανουν ειδικευση στην ψυχοθεραπεια 3-4 χρονια και μπορουν να εκτελεσουν και χρεη ψυχολογου. ο 1ος μου ψυχιατρος ηταν και ψυχοθεραπευτης
καλησπέρα.. έχω κόψει πολλές φορές τα φάρμακα απότομα και κάνω υποτροπές... από το 2007 παίρνω και κόβω φάρμακα απότομα.. από κατάθλιψη ξεκίνησε με μικρή δόση μανίας δηλ πρώιμο στάδιο διπολικής μου είχανε δώσει ένα απλό φάρμακο το Minitran, το πήρα για λίγο το έκοψα μετά ξεκίνησε μεγάλο διάστημα πανικού μετά το ξαναπήρα το ξανάκοψα μετά τα έκοψα για 2 χρόνια μετά άρχισα άλλες θεραπείες με άλλα φάρμακα συνεχόμενα από το 2008 που επειδή τα άλλαζα μου έκαναν κι αυτά υποτροπές.. τα αντικαταθλιπτικά με έστελναν.. το αλοπεριντιν μου έκανε εξωπυραμιδικά αλλά αυτά ήταν περαστικά... από το 2012 άρχισα να νοσηλεύομαι.. από το 2012 έπαιρνα abilify 10mg.. το έπαιρνα 7 χρόνια...στο ενδιάμεσο είχα νοσηλευτεί άλλες δυο φορές νομίζω, πέρυσι την άνοιξη το έκοψα απότομα.. μετά πάλι απανωτές υποτροπές και από τη διακοπή και από τα φάρμακα... για 6 μήνες περίπου πήρα solian με trileptal και akineton νομίζω δεν θυμάμαι και μετά θεραπεία με invega και trileptal... τώρα είμαι με abilify 15 mg, trilpetal και lamictal...
το θέμα είναι πως υπάρχει σοβαρή έκπτωση στις γνωστικές και νοητικές λειτουργίες.. τη μνήμη, τη συγκέντρωση, την αίσθηση του χρόνου, την παρατηρητικότητα, τη σύνδεση των πληροφοριών, την κατανόηση, την εξαγωγή συμπερασμάτων και την κριτική ικανότητα δηλ, και σοβαρή έκπτωση της φαντασίας και επίσης για κάποιο λόγο το λεξιλόγιό μου φτώχυνε και εκφράζομαι με τις απολύτως απαραίτητες λέξεις χωρίς ίχνος χρώματος στην έκφραση είτε την προφορική είτε τη γραπτή..
επίσης έχω ένα τεράστιο κενό στο μυαλό.. επίσης από πέρυσι το κεφάλι μου άλλοτε ανατριχιάζει παντού ανάλογα τις υποτροπές και τα φάρμακα κι άλλοτε πονάει παντού... με αυτή τη θεραπεία το αισθάνομαι βαρύ και να πονάει όπου κι αν το πιάσω.. επίσης θερμαίνεται σε κάποιες περιοχές όχι πάντα τις ίδιες... το πρωί κυρίως στο μπροστινό μέρος και όλη την υπόλοιπη ημέρα στο πάνω μέρος..
με την καινούργια αυτή θεραπεία έχω και οργανικά προβλήματα που όλοι ακόμα και ο γιατρός δεν τα θεωρούν σοβαρά ωστόσο είναι καινούργια και με ενοχλούν και δεν με αφήνουν να έχω μια φυσιολογική ζωή..
τρέμουν τα χέρια μου, φουσκώνουν οι φλέβες στα χέρια και στα πόδια, και έχει αλλάξει η πείνα μου... έχω ηρεμήσει αλλά δεν έχω καμία λειτουργικότητα πλέον.. το βάσανο το ψυχικό που αισθανόμουν 7 χρόνια τώρα με αυτή τη θεραπεία έφυγε και πήγε στον εγκέφαλο το πρόβλημα όλο... ενώ τα 7 χρόνια είχα ψυχικό πόνο που οφειλόταν σε σκέψεις μαύρες και έγραφα και ποιήματα απαισιόδοξα μεν αλλά μπορούσα να σκεφτώ έστω κάτι δικό μου και το συνειδητοποιούσα, τώρα αισθάνομαι πως πλέον δεν σκέφτομαι κάτι δικό μου, και επομένως δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το επεξεργαστώ όπως ψυχοθεραπεία που είχα κάνει 2 χρόνια με το abilify παλιά.. και νομίζω επειδή δεν σκέφτομαι δεν καταναλώνω πουθενά ενέργεια... ό,τι τρώω γίνεται λίπος και έχει μειωθεί κατά πολύ και ξαφνικά ο μυικός ιστός και για αυτό φαίνομαι πιο αδύνατη ενώ επίσης, το λίπος πάει όλο σε ένα σημείο και έχουν πειραχτεί και έχουν γίνει πολύ ευαίσθητα τα νεύρα..
επίσης ιδρώνω πάρα πολύ ενώ ποτέ δεν ίδρωνα.. έχουν γίνει ορμονικές αλλαγές που έφεραν τα πάνω κάτω στον οργανισμό..
επίσης έχω γίνει ανέκφραστη και δεν γελάω..
φοβάμαι το θάνατο πάρα πολύ γιατί στη ζωή εδώ τα έκανα σ...ά
καλημέρα σας, νομίζω πως έχω πάθει άνοια... έχει διαταραχθεί η μνήμη μου και έχει αλλάξει ο τρόπος που διαβάζω... ξαφνικά έγινε όλο αυτό... ξεκίνησε από το να μην καταλαβαίνω τι μου λένε και τώρα που καταλαβαίνω, δεν θυμάμαι τι μου λένε ή τι γίνεται κάθε μέρα..
έχει αλλάξει και η αίσθηση του χρόνου... η μέρα περνάει χωρίς να έχω κάνει τίποτα...
διάβασα ότι οι ψυχικές διαταραχές συνδέονται με την άνοια..
ο γιατρός μου λέει πως ό,τι έχω είναι από μεγάλο διάστημα απραξίας... ήταν και ο κορονοιός και δεν όλο αυτό το διάστημα το έβγαλα με υποτροπές... άνοια παθαίνουν άτομα και σε μικρότερη ηλικία... όπως μου είπε ένα γνωστός για μία 40 χρονών...
ο γιατρός μου λέει πως αν συνεχίσω έτσι χωρίς να δίνω ερεθίσματα στον εαυτό μου θα καταλήξω να κοιτάζω τον τοίχο και να μην αντιδρώ...
συμφωνώ είναι και τα ερεθίσματα αλλά αυτό που έχω έγινε τελευταία και ξαφνικά..
δυστυχώς δεν υπάρχει ενότητα άνοια σε αυτό το φόρουμ ίσως γιατί τα άτομα με ψυχικές διαταραχές είναι συνήθως νέα και σε παραγωγική ηλικία..
επειδή μπορώ και εκφράζομαι άνετα δεν φαίνεται αυτό που έχω... στην πράξη δεν μπορώ να μάθω καινούργια πράγματα ούτε να φτιάξω εικόνες με το μυαλό σχετικά με αυτά που διαβάζω ώστε να τα θυμάμαι...
σαν να μην κάνω συνάψεις δηλ.
να και τώρα παράτησα αυτό που γράφω για να διαβάσω για την άνοια και να κάνω ένα τεστ και ξέχασα πως έγραφα αυτό εδώ.
θα το πω στο γιατρό βασικά.
υπάρχει κάποιος άλλος σαν κι εμένα?
Δεν αντέχω το μυαλό μου. Μετά την υποτροπή πέρυσι είναι άδειο. Δεν κατάλαβα πώς έγινε. Αρχικά δεν καταλάβαινα απλούς διαλόγους. Τώρα τους καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι λίγο πιο δύσκολο.
Δεν αντέχωωω
Ψυχικό πόνο που ωφειλόταν σε σκέψεις μαυρες....αλλά μπορούσα να σκεφτώ κάτι δικό μου και το συνειδητοποιοούσα....πλέον αισθάνομαι ότι δεν σκέφτομαι κάτι δικό μου. Μήπως δεν νιώθεις καθόλου ο ευατός σου?...μήπως είναι το κεφάλι σου κενό, χωρίς να έχει τίποτα απο εσένα μέσα? Μήπως έχει σταματήσει ο χρόνος?
ναι όλα αυτά συμβαίνουν με τον εαυτό μου,ο χρόνος σταμάτησε από πολύ νωρίς.. αυτή τη στιγμή αισθάνομαι να έχω γίνει εγώ οι άλλοι... βλέπω πώς με βλέπουν, δεν μπορώ καθόλου να υποστηρίξω τον εαυτό μου γιατί δέχομαι ό,τι μου λένε για μένα σαν αλήθεια, και όντως πιστεύω ότι έχουν δίκιο... οπότε δεν έχει μείνει τίποτα που να με βοηθάει να υποστηρίξω τον εαυτό μου στο ελάχιστο.
Δεν μπορώ καν να σκεφτώ και αισθάνομαι πως έχω πάθει κάτι σαν άνοια.
Είναι λίγο περίεργη η κατάσταση, γιατί όλο αυτό χρόνο με το χρόνο, δουλεύτηκε, και ειδικά αν υπολογίσω και την συναισθηματική πίεση από την οικογένεια που αισθανόμουν ότι πάντα με τραβάει προς τα πίσω και δεν μπορούσα να ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω.
Που και αυτοί αυτό ήθελαν αλλά από την άλλη με τον τρόπο τους μου έδειχναν πως δεν ήθελαν να γίνει εξολοκλήρου αλλά πάντα ήθελαν να έχουν τον έλεγχο, συναισθηματικό και οικονομικό.
Το θέμα είναι πως δεν χειρίστηκα καλά την κατάσταση τόσα χρόνια και έχω φτάσει σε αυτό το σημείο της αδρανοποίησης πλέον.
αν αισθανεσαι κενο κεφαλης αυτο ειναι διαυγεια μυαλου και εμενα μου εχει συμβει παλιοτερα και τωρα ειμαι καπως πιο αποδοτικος λογος
αλλαγης αγωγης.συνεχισε την αγωγη σου μην κανεις καταχρησεις οπως άλκοολ και ουσιες αν καπνιζεις σε συμβουλευω να το κοψεις κανονισε την διατροφη σου μακρια απο τα ζαχαροπλαστια αλλαξε δρομο καισου υποσχομαι οτι σε μια βδομαδα θα λεμε αλλα