Χαρτοπετσέτες.

Αν βαριέστε να το διαβάζετε όλο μπορείτε να διαβάσετε την περίληψη στο τέλος.

Το καλοκαίρι του 2018, ήμουν μερικά μέτρα μακρύα από το σπίτι. Το ocd μου έλεγε να γυρίσω σπίτι για να πάρω στεγνές και καθαρές χαρτοπετσέτες γιατί αυτές που είχα είχαν λίγο καταστραφεί επειδή τις είχα βρέξει. Δεν ήθελα να κάνω την τελετουργία. Έτσι προσπάθησα να ζητήσω μια συγκεκριμένη κατάρα από τον Χριστιανικό Θεό σε περίπτωση που γυρνούσα σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τον φόβο της κατάρας για να εξαναγκάσω τον εαυτό μου να μην κάνει την τελετουργία καθώς, πίστευα ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να αγνοήσω τον ψυχαναγκασμό. Νομίζω, μέρες πριν από αυτό το περιστατικό, είχα πει στον Θεό πράματα τύπου οτι δεν θέλω να κάνω υποσχέσεις (δηλαδη συμφωνιες) και ότι τις κάνω για να αγνοήσω τον ψυχαναγκασμό μου και ότι μια υπόσχεση (συμφωνια) θα μετράει μόνο νομίζω, αν την εννοήσω και την επικυρώσω κάνοντας τον σταυρό 3 φορές. Τότε, προσπάθησα να κάνω την συμφωνια με τις χαρτοπετσέτες αλλά ο ψυχαναγκασμός ήξερε ότι ήταν ψεύτικη. Δεν με άφηνε ήσυχο. Έτσιμ παρόλου που δεν το ήθελα, προσπάθησα να εννοήσω την συμφωνία και να την επικυρώσω κάνοντας τον σταυρό 3 φορές αλλά νομίζω, σταμάτησα πριν ολοκληρωθεί ο τρίτος. Οπότε, ίσως, έκανα τον σταυρό μου 2 με 2.5 φορές και ξαφνικά, συνειδητοποίησα τον κίνδυνο με αυτό που πάω να κάνω και σταμάτησα. Αμέσως, ακύρωσα την συμφωνία και είπα στον Θεό ότι είναι λόγω του ψυχαναγκασμού. Αν δεν υπάρχει ο Χριστιανικός Θεός και δέχτηκαν την συμφωνία άλλοι Θεοί? Αν μέτρησε την στιγμή που πήγα να κάνω τον πρώτο σταυρό, άσχετα αν είχα πει για 3 και άσχετα που μάλλον, δεν ολοκληρώθηκε ο τρίτος?

Όταν προσπάθησα να κάνω την συμφωνία, νομίζω, δεν ξεκαθάρισα αν μετράει μόνο για εκείνη την στιγμή ή για πάντα. Θυμάμαι όμως, ότι την ώρα που την έκανα, προκειμένου να μην κάνω κάποιο λάθος, εικονοποίησα την πράξη η οποία θα προκαλούσε την συγκεκριμένη κατάρα. Δηλαδή, εικονοποίησα στο μυαλό μου, μια συγκεκριμένη διαδρομή επιστροφής στο σπίτι από το σημείο στο οποίο βρισκόμουν εκείνη την στιγμή και νομίζω, συγκεκριμένες χαρτοπετσέτες από το μαρκετ που τύγχαινε να έχω στην κουζίνα. Νομίζω, εικονοποίησα την πράξη όχι για να την κάνω να μετράει μόνο για εκείνη την στιγμή, αλλά για να μην κάνω κάποιο λάθος με τις λέξεις. Υπάρχει περίπτωση οι λέξεις μου να ήταν:

"Αν γυρίσω σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες...." (μια συγκεκριμένη κατάρα ζητήθηκε στο τέλος της πρότασης)

1 χρόνο μέτα, από αυτό, τον Σεπτέμβριο του 2019, εμενα στο καινούργιο σπίτι στο οποίο έμενα για σχεδόν ένα χρόνοτότε, και το οποίο βρισκόταν σε άλλη περιοχή από το σπίτι που έμενα όταν προσπάθησα να κάνω την συμφωνία, και ήμουν μερικά μέτρα έξω από αυτό. Το ocd μου έλεγε να γυρίσω σπίτι για να πάρω τις σακούλες σκουπιδιών να τις πετάξω έξω. Έτσι, λοιπόν, γύρισα σπίτι για να πάρω τις σακούλες σκουπιδιών. Τελικά, λόγω ψυχαναγκασμού, όταν μπηκα στην κουζίνα, αναγκάστηκα να μαζέψω σχέδον ότι ήταν για πέταμα από το σπίτι. Μπορεί σε αυτά που ήταν για πέταμα να ήταν και καμια χαρτοπετσέτα από delivery. Άρα υπάρχει περίπτωση να έπιασα χαρτοπετσέτα και να την έβαλα στην σακούλα σκουπιδιών που σκόπευα να πάρω μαζί μου για να τις πετάξω έξω, χωρίς να έχω συνείδηση του τι κάνω. Πέταξα τις σακούλες αλλά άρχισα να ανησυχώ. Αν μέτρησε σαν να γύρισα σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες, σε περίπτωση που υπήρχε κάποια χαρτοπετσέτα ανάμεσα στα σκουπίδια που έβαζα στις σακούλες?

Πιστεύετε ότι η συμφωνία, αν μέτρησε, μέτρησε μόνο για εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή που προσπάθησα να την κάνω και για εκείνο το συγκεκριμένο σπίτι και για εκείνες τις συγκεκριμένες χαρτοπετσέτες ή για πάντα και για όλα τα σπίτια κλπ? Όταν γυρνούσα για τα σκουπίδια, νoμίζω, ανησύχησα λίγο ότι κάτι δεν είναι σωστό αλλά το αγνόησα. Μάλλον στο μυαλό μου θεωρούσα ότι τα σκουπίδια είναι σκουπίδια. Ανησυχώ ότι οι Θεοί μπορεί να μην νοιάστηκαν ούτε για την αρρώστεια που έχω, ούτε για την εικονοποιήση της συμφωνίας,(που φανταστηκα συγκεκριμενα την πράξη αλλα χωρις να έχω σκοπο να ειμαι συγκεκριμενος) ούτε για το ότι στην ουσία προσπαθούσα να εξαναγκάσω τον εαυτό μου να μην κάνει την ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ τελετουργία που μου λεγε ο ψυχαναγκασμός να κάνω εκείνη την στιγμή, ουτε το ότι νομίζω, δεν έκανα τον σταυρό 3 φορές και ούτε ότι στην ουσία, την ακύρωσα. Αν και μόνο που με είδαν να μπαίνω σπίτι (σε αυτο που μετακόμισα) για να πάρω τις σακούλες σκουπιδιών και που αμέσως, με είδαν να πιάνω χαρτοπετσέτα (χωρις να το καταλαβω) και να την βάζω στην σακούλα με τα σκουπίδια που σκόπευα να πάρω για να την πετάξω, θεώρησαν ότι η κατάρα που είχα ζητήσει έπρεπε να συμβεί?

Και αυτό που κάνει την υπόθεση πιο ανησυχητικη είναι ότι στην περίπτωση με την χαρτοπετσέτα ο ψυχαναγκασμός μου έλεγε να γυρίσω σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες ενώ στην δεύτερη περίπτωση ο ψυχαναγκασμός μου έλεγε γύρνα σπίτι για να πάρεις να πετάξεις τις σακούλες σκουπιδιών. Και αν γυρνώντας στο σπίτι για πάρω τις σακούλες σκουπίδιων και επείτα, μαζεύοντας καί άλλα σκουπίδια εκτος σακούλας που ήταν για πέταμα, έπιασα και μια χαρτοπετσέτα την οποία την έβαλα στη σακούλα? Αν έμμεσα μέτρησε σαν να γύρισα σπίτι για χαρτοπετσέτες, άσχετα που είχα και άλλα σκουπίδια μαζί?

tldr: Μπορεί να έκανα συμφωνία με τους Θεούς να με καταραστούν σε περίπτωση που γυρνούσα σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες και 1 χρόνο μετά, γύρισα σπίτι για να πάρω τις σακούλες σκουπιδιών και μαζί με αυτό, μάζεψα και άλλα σκουπίδια εκτος σακούλας που ήταν για πέταμα και ίσως ανάμεσα σε αυτά να ήταν και χαρτοπετσέτες. Ανησυχω μήπως έσπασα την συμφωνία έμμεσα.