Έχετε νοιώσει αυτό το δύσκολο συναίσθημα;
Περιληπτικά να αναφέρω πως δυσκολεύομαι στην εργασία μου.
Είμαι 30 χρονών και συνεχώς αλλάζω δουλειές διότι όλο κάτι θα μου φταίει.
Βρήκα πέρυσι μια δουλειά που φάνταζε ιδανική από αρκετές πλευρές, αλλά έφτασα στο σημείο να μην την αντέχω λόγω του μη σταθερού ωραρίου (6ώρου μεν), του μικρού μισθού και της πολλής συναναστροφής με κόσμο.
Παραιτήθηκα από εκεί και είμαι σε μια άλλη παρόμοια δουλειά πιο ήσυχα όμως τώρα με ενοχλεί το πολύ πρωινό ωράριο (ξυπνάω στις 6).
Πάλι έχω σκέψεις να παραιτηθώ.
Το κάνω όμως έχοντας μια "καβάτζα" μέχρι να βρω την επόμενη δουλειά η οποία συνήθως δεν αργεί.
Με αγχώνει αρκετά το γεγονός ότι σε αυτή την ηλικία δεν έχω σταθεροποιηθεί κάπου γιατί το ένα μου ξινίζει και το άλλο μου βρωμάει.
Πως θα κάνω οικογένεια με το να αλλάζω συνεχώς επαγγέλματα;
Τύψεις, ένα διαρκές άγχος και μια στεναχώρια για τις συχνές τάσης φυγής που έχω από κάθε δουλειά.
Ξέρω δεν θα βρω την ιδανική αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω...