Originally posted by justme
Quote:
Originally posted by OneiroPauL
και έπειτα ήρθε ο έρωτας...με ένα κορίτσι που στην εφηβεία έχασε τον πατέρα της, και πριν 2 χρονια βγήκε από μία σχέση 1,5 χρόνου που την καταρράκωσε ψυχολογικά.Μια σχέση πολυ δυνατή, ένας τρελός έρωτας από ότι λέει που δεν πρόκειται να ξαναζήσει. Κυκλοθυμική,κλειστή,αρκετά ανώριμη και γενικά δύσκολος άνθρωπος.
Τη γνώρισα 10 Ιανουαρίου και έπειτα από πολλά προβλήματα και 3 βδομάδες διάσταση ξαναείμαστε μαζί...είμαστε και δεν είμαστε!
Από τη μια αυτή η αβεβαιότητα στη σχέση με παραλύει, από την άλλη δε θέλω να την αφήσω(να μ\'αφήσει). Θέλω να προσπαθήσω να κάνω αυτό το πρόσωπο να χαμογελάει και να έχει όρεξη για ζωή...2 χρόνια τώρα δε ζει λέει!
Αυτό που ζητάω από εδώ μέσα είναι αντίστοιχες εμπειρίες και πού τελικά οδήγησαν.
Μπορεί να ερωτευτει ένας ανθρωπος σταδιακά?
Μπορεί να αλλάξει με τη βοηθειά σου?
Σου τόνισα μέσα στο δικό σου κείμενο την απάντηση στο δεύτερο ερώτημά σου. Μία σχέση μπορεί να σε αλλάξει και προς το καλίτερο και προς το χειρότερο.
Όσον αφορά όμως αυτό που πραγματικά νομίζω σε απασχολεί θα σου έλεγα το εξής:
Όσο \"προσπαθείς\" να την κάνεις να χαμογελάσει δεν θα καταφέρεις και πολλά.
Όταν αφεθείς και χαμογελάσεις - ευτυχήσεις εσύ, τότε θα δείς μεγάλη διαφορά και σε αυτήν.
Ότι και να γίνει πάντως να ξέρεις πως για όσο είσαι μαζί της αν είσαι \"σωστός\" (γενικώς) απέναντί της τότε όλο και κάτι θα της έχεις δώσει.