Αδιεξοδο...

Καλησπερα σε ολους! Δεν ξερω πως να περιγραψω το προβλημα που εχω , εξ ου και ο τιτλος. Ειμαι 25 χρονων, ευτυχως εχω μια σταθερη εργασια και ειμαι ικανοποιημενος αρκετα. Το προβλημα μου εχει να κανει με εμενα και τους ανθρωπους γυρω μου. Πολλες φορες εχω αναρωτηθει αν εχω κανει καποιο λαθος εως τωρα , αλλα δε μπορω να βρω απαντηση. Μια ζωη ημουν το "καλο παιδι", δεν ελεγα ποτε οχι, εδειχνα σεβασμο και ευγενεια και ετσι ημουν συμπαθης. Περνωντας τα χρονια ομως, καταλαβα οτι μονο κακο εκανα στον εαυτο μου ετσι και αποφασισα τα τελευταια χρονια να αλλαξω. Πλεον ειμαι πιο αυθορμητος, γεγονος που μου ανοιξε νεες πορτες και εκλεισε αλλες. Σε ολους τους τομεις βλεπω τα πραγματα πιο ρεαλιστικα στα 25 μου πλεον, για τις σχεσεις μου με τις γυναικες, τις φιλιες , την οικογενεια κλπ. Με την οικογενεια μου αρχικα, εχω κοψει καθε επαφη , επειτα απο πολλες και χρονιες κακες συμπεριφορες εις βαρος μου και ειμαι αρκετα χαρουμενος μπορω να πω. Μονο με την αδερφη μου εχω μια καλη,τυπικη σχεση , αλλα δε νιωθω το δεσμο της αγαπης που νιωθουν τα αδερφια μεταξυ τους. Απο παρεες, εχω αλλαξει αρκετες και εχω συναντησει ελαχιστους φιλους (μετρημενους στο 1 χερι) και με τους πιο πολλους εχω χαθει λογω αποστασης και υποχρεωσεων. Πλεον εχω μονο εναν και καλο φιλο, γεγονος για το οποιο ειμαι ευγνωμων! Το προβλημα εδω ειναι οτι οσες παρεες εκανα ειχαν τα εξης κοινα μεταξυ τους: παρτακισμος, κραξιμο, καλοπερασακηδες χωρις να τους νοιαζει ο διπλανος τους, τους αρεσε συνεχεια να κανουν σχεδια μονοι τους και να αναδεικνυουν τον εαυτο τους , αδιαφορωντας για τα υπολοιπα. Πολλες φορες, δεν το κρυβω, τους "χρησιμοποιησα" για να βγω για εναν καφε (διοτι δεν ειχα αλλους) και απλα ηταν "κενος" ο χρονος: Ελεγε ο καθενας τα δικα του, πληρωναμε και φευγαμε. Τωρα πλεον αποφασισα να ξεκοψω απο αυτες τις παρεες (και δεν ιδρωσε το αφτι τους εννοειται). Για τις γυναικες τωρα, εχω παρατηρησει οτι (χωρις να θελω να ειμαι απολυτος) ειναι κολλημενες με τοξικους πρωην, κουβαλανε ψυχολογικα απο τις οικογενειες τους και κοιτανε μονο την καλοπεραση τους,με ο,τι αυτο συνεπαγεται. Για να γινω πιο συγκεκριμενος για τα 2 τελευταια, ψαχνουν τροπους (και ανθρωπους) ωστε να τους τα πληρωνουν ολα (ταξιδια,βολτες,ρουχα,φαγητ α) και παραλληλα να μην εχουν καμια δεσμευση (κοινως να παιζει και λιγο το ματακι μας,γιατι δεν ειναι κακο,ετσι;). Οσο για τα τραυματα απο τις οικογενειες τους , αφορουν πιο πολυ τη βιασυνη τους να παντρευτουν και να κανουν παιδια , απλα για την κοινωνικη (και οικογενειακη κυριως) καταξιωση , χωρις να εχουν προβλεψει ουσιαστικα και ωριμα για κατι τετοιο και (ακομα χειροτερα) δεν εχουν κανενα προβλημα να μεγαλωσουν και τα παιδια τους μονες τους , συνεχιζοντας την "dolce vita" τους με τους επομενους. Μεσα σε ολα αυτα λοιπον, αναρωτιεμαι, μηπως εγω φταιω που δεν εχω μια βρει μια σταθερη σχεση και μια σταθερη παρεα,που να μπορω να τους αποκαλω φιλους; Μηπως ειμαι υπερβολικος; Ποτε δεν ακολουθησα τις κοινωνικες επιταγες και τα "πρεπει" των γονεων,που θεωρω οτι ειναι καλυτερα ετσι...Κοιτωντας πισω μου, βλεπω οτι περνανε τα χρονια και ολοι προχωρανε στη ζωη τους και βολευονται, ενω εγω μενω πισω , στασιμος και πολλες φορες μονος. Χρειαζομαι τη γνωμη σας. Σας ευχαριστω και συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο!

Σε πρώτη φάση, μη γίνεσαι απόλυτος.
Το γράφεις και μόνος σου "χωρις να θελω να ειμαι απολυτος". Γίνεσαι όμως!
Αν πιστεύεις πως υπάρχει κάποιος αρνητικός "κανόνας" για φίλους, γυναίκες κτλ, εσύ να ψάχνεις την εξαίρεση.
Εχεις το χρόνο μπροστά σου για να γνωρίσεις και γυναίκες και φίλους με το σκεπτικό που θες.
Απλά είναι όντως σπάνιο. Κάνε υπομονή, και μην κλείνεις πόρτες.
Μπορεί πχ να ξέρεις κάποιον που είναι "παρτάκιας" όπως λες, και να γνωρίσεις τη γυναίκα της ζωής σου μέσα απο αυτόν.
Δεν σου λέω να βγαίνεις συνέχεια με άτομα που δεν ταιριάζετε.. αλλά να προσπαθείς να ανοίγεις συνέχεια τον κοινωνικό σου κύκλο χωρις να τσακώνεσαι.

Το σημαντικό είναι η σταθερή εργασία.
Αν είσαι σίγουρος πως θα συνεχίσεις να βρίσκεις δουλειά, δεν θα έχεις πρόβλημα στο να κάνεις μια σταθερή σχέση.
Αν δεν είσαι σίγουρος, προσπάθησε να κυνηγάς προκηρύξεις για οτιδήποτε μόνιμο στο δημόσιο.
Οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν οικογένεια, ψάχνουν ασφάλεια.
Και αυτές οι γυναίκες, μέχρι τα 25-30 τους δεν σκέφτονται καν να μεγαλώσουν παιδιά μόνες τους.
Το να μεγαλώσουν παιδιά μόνες τους, το σκέφτονται συνήθως μετά τα 30 αυτές που δεν έχουν κάνει παιδιά αλλά είναι οικονομικά ευκατάστατες. Δεν είναι ο κανόνας γενικά, αλλά είναι μεγάλο ποσοστό απο τις γυναίκες που δεν έχουν κάνει παιδιά μέχρι τα 30.
Κάθε φορά που θα σκέφτεσαι "αυτή δεν είναι για εμένα", να σκέφτεσαι και πως όσο μεγαλώνεις θα μειώνονται οι επιλογές σου.
Αλλά είσαι πολύ νέος ακόμα.

Δεν βλέπω κάποιο "αδιέξοδο" όπως λες στο τίτλο.
Περνάς μια φάση που βλέπεις μόνο την αρνητική πλευρά, και αντιδράς σε αυτή.
Οι άνθρωποι δεν είναι "ασπρο" ή "μαυρο".
Όπως έκαναν κάποια λάθη οι γονείς σου, θα κάνεις και εσύ στα παιδιά σου.
Μην κρατάς κακία, γιατί έτσι κάνεις κακό στον εαυτό σου.
Να είσαι σίγουρος πως θα σου κάνει καλό να τα ξαναβρεις με τους δικούς σου.

Προσπάθησε να μη γίνεσαι επικριτικός, γιατί δεν είναι εύκολο για τους άλλους να το δεχτούν.
Ακόμα και αν είσαι το ίδιο επικριτικός με τον εαυτό σου γιατί καταλαβαίνεις πως έτσι γίνεσαι καλύτερος, οι άλλοι δεν σκέφτονται έτσι. Δεν θέλουν καν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Για τους περισσότερους, αυτό δεν είναι "ειλικρίνεια" αλλά "προσβολή".
Προσπάθησε να αποδέχεσαι τους άλλους αναγνωρίζοντας και τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Κανείς δεν είναι τέλειος.

Οι διαπιστώσεις που κάνεις αν και είναι γενικεύσεις εχουν ένα point, ισχύουν για ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων. Κατι αλλο να σε ρωτήσω, μηπως είσαι εκ φύσεως εσωστρεφής? Δηλαδη οχι τοσο κοινωνικός, ομιλητικός, ντροπαλός κλπ επομένως είναι μικρός ο κοινωνικός σου κύκλος ή να το πω καλύτερα δυσκολεύεσαι να δημιουργήσεις μεγάλο κοινωνικό κύκλο που εκει μέσα είναι πιο πιθανό να βρεις τα άτομα που ταιριάζεις για παρέες. Και κακά τα ψέμματα απ τον κοινωνικό σου κύκλο θα γνωρίσεις και κοπέλα κατα 90%, αρα καποιος που είναι πιο ντροπαλός, δεν εχει 'αέρα' που λέμε δεν θα του δώσουν και την ευκαιρία οι κοπέλες. Και μην το πάρεις οτι είναι κακό να είσαι εσωστρεφής ή να εχεις μικρό κύκλο, γιατι κατι τετοιο μας προωθούν. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σ αυτο.

Άμα το 2016 ήσουν 21, τώρα είσαι 27.

Quote:

---

Originally Posted by Cmos

Σε πρώτη φάση, μη γίνεσαι απόλυτος.
Το γράφεις και μόνος σου "χωρις να θελω να ειμαι απολυτος". Γίνεσαι όμως!
Αν πιστεύεις πως υπάρχει κάποιος αρνητικός "κανόνας" για φίλους, γυναίκες κτλ, εσύ να ψάχνεις την εξαίρεση.
Εχεις το χρόνο μπροστά σου για να γνωρίσεις και γυναίκες και φίλους με το σκεπτικό που θες.
Απλά είναι όντως σπάνιο. Κάνε υπομονή, και μην κλείνεις πόρτες.
Μπορεί πχ να ξέρεις κάποιον που είναι "παρτάκιας" όπως λες, και να γνωρίσεις τη γυναίκα της ζωής σου μέσα απο αυτόν.
Δεν σου λέω να βγαίνεις συνέχεια με άτομα που δεν ταιριάζετε.. αλλά να προσπαθείς να ανοίγεις συνέχεια τον κοινωνικό σου κύκλο χωρις να τσακώνεσαι.

Το σημαντικό είναι η σταθερή εργασία.
Αν είσαι σίγουρος πως θα συνεχίσεις να βρίσκεις δουλειά, δεν θα έχεις πρόβλημα στο να κάνεις μια σταθερή σχέση.
Αν δεν είσαι σίγουρος, προσπάθησε να κυνηγάς προκηρύξεις για οτιδήποτε μόνιμο στο δημόσιο.
Οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν οικογένεια, ψάχνουν ασφάλεια.
Και αυτές οι γυναίκες, μέχρι τα 25-30 τους δεν σκέφτονται καν να μεγαλώσουν παιδιά μόνες τους.
Το να μεγαλώσουν παιδιά μόνες τους, το σκέφτονται συνήθως μετά τα 30 αυτές που δεν έχουν κάνει παιδιά αλλά είναι οικονομικά ευκατάστατες. Δεν είναι ο κανόνας γενικά, αλλά είναι μεγάλο ποσοστό απο τις γυναίκες που δεν έχουν κάνει παιδιά μέχρι τα 30.
Κάθε φορά που θα σκέφτεσαι "αυτή δεν είναι για εμένα", να σκέφτεσαι και πως όσο μεγαλώνεις θα μειώνονται οι επιλογές σου.
Αλλά είσαι πολύ νέος ακόμα.

Δεν βλέπω κάποιο "αδιέξοδο" όπως λες στο τίτλο.
Περνάς μια φάση που βλέπεις μόνο την αρνητική πλευρά, και αντιδράς σε αυτή.
Οι άνθρωποι δεν είναι "ασπρο" ή "μαυρο".
Όπως έκαναν κάποια λάθη οι γονείς σου, θα κάνεις και εσύ στα παιδιά σου.
Μην κρατάς κακία, γιατί έτσι κάνεις κακό στον εαυτό σου.
Να είσαι σίγουρος πως θα σου κάνει καλό να τα ξαναβρεις με τους δικούς σου.

Προσπάθησε να μη γίνεσαι επικριτικός, γιατί δεν είναι εύκολο για τους άλλους να το δεχτούν.
Ακόμα και αν είσαι το ίδιο επικριτικός με τον εαυτό σου γιατί καταλαβαίνεις πως έτσι γίνεσαι καλύτερος, οι άλλοι δεν σκέφτονται έτσι. Δεν θέλουν καν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Για τους περισσότερους, αυτό δεν είναι "ειλικρίνεια" αλλά "προσβολή".
Προσπάθησε να αποδέχεσαι τους άλλους αναγνωρίζοντας και τα θετικά και τα αρνητικά τους.
Κανείς δεν είναι τέλειος.

---

Καλημερα και ευχαριστω για την απαντηση! Η αληθεια ειναι πως ειμαι σκληρος και επικριτικος και με τον εαυτο μου , γιατι δε μου αρεσει να κανω λαθη. Οσο για τα τους γονεις μου, δεν αισθανομαι την αναγκη να τα ξαναβρω μαζι τους. Απο την ημερα που ξεκοψα νιωθω παλι ελευθερος , τωρα πλεον δε θελω ουτε να τους βλεπω , ουτε να τους ακουω. Οσο για τις γνωριμιες , προτιμω να γνωριζω κοσμο μεσω των φιλων που εχω. Οι "παρτακιδες" που αναφερω δεν ειχαν μεγαλο κυκλο (ειχα γνωρισει αρκετα "δικα" τους ατομα) ή δεν ηθελαν να μας γνωριζουν γυναικες (λες και θα τους τις τρωγαμε). Δεν κλεινω πορτες οσον αφορα νεες γνωριμιες , κλεινω μονο τις πορτες του παρελθοντος. Για μενα, ολο το κλιμα της εποχης προωθει τον παρτακισμο. Αυτο που εγραψα για τις γυναικες που θελουν να μεγαλωσουν μονες τα παιδια τους, δεν το ειπα για τις ευκαταστατες ανω των 35. Το εχω ακουσει και απο πολλες μικρες, ειδικα οταν γινεται η "στραβη" και εχουν εναν εφημερο "συντροφο" που περνουν καλα (οπως προσταζουν και τα νεα προτυπα στα σοσιαλ). Ουσιαστικα,με ενοχλει που εχω διαφορετικο τροπο σκεψης και ηθελα να μαθω αν φταιω σε κατι, διοτι προτιμω την αξιοπρεπεια μου και θελω να ειμαι με ατομα που με σεβονται και με δεχονται για αυτο που ειμαι, και οχι να μου κανουν χαρη να με προσκαλουν για καφε.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Οι διαπιστώσεις που κάνεις αν και είναι γενικεύσεις εχουν ένα point, ισχύουν για ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων. Κατι αλλο να σε ρωτήσω, μηπως είσαι εκ φύσεως εσωστρεφής? Δηλαδη οχι τοσο κοινωνικός, ομιλητικός, ντροπαλός κλπ επομένως είναι μικρός ο κοινωνικός σου κύκλος ή να το πω καλύτερα δυσκολεύεσαι να δημιουργήσεις μεγάλο κοινωνικό κύκλο που εκει μέσα είναι πιο πιθανό να βρεις τα άτομα που ταιριάζεις για παρέες. Και κακά τα ψέμματα απ τον κοινωνικό σου κύκλο θα γνωρίσεις και κοπέλα κατα 90%, αρα καποιος που είναι πιο ντροπαλός, δεν εχει 'αέρα' που λέμε δεν θα του δώσουν και την ευκαιρία οι κοπέλες. Και μην το πάρεις οτι είναι κακό να είσαι εσωστρεφής ή να εχεις μικρό κύκλο, γιατι κατι τετοιο μας προωθούν. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σ αυτο.

---

Πιστευω πως ναι, ειμαι εκ φυσεως ετσι. Αυτο το αντιληφθηκα τα τελευταια χρονια , ιδιως οταν σταματησα να κανω παρεα με εφημερα ατομα , που γνωριζομασταν απο το σχολειο. Ποτε δεν ημουν η ψυχη της παρεας , ουτε ο 1ος που θα προσκαλουσαν σε μια εκδηλωση ή εξω (για εναν καφε , φαγητο πχ). Τα τελευταια χρονια, το καταπολεμησα παρα πολυ με αποτελεσμα να μιλαω συνεχεια με κοσμο που μου γνωριζουν ή τυχαινει λογω συγκυριων να ερθουμε σε επαφη. Το προβλημα εδω ειναι οτι δεν εμπιστευομαι ευκολα, ουτε ατομα για παρεα , ουτε τις γυναικες για σχεση. Ακομα και οι γυναικες που εχω γνωρισει , μου φαινονται ολες το ιδιο (οι κατηγοριες που περιεγραψα στο 1ο μηνυμα) και εχω παψει πλεον να ασχολουμαι.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Άμα το 2016 ήσουν 21, τώρα είσαι 27.

---

Το 2016 ημουν 19 , δεν ξερω που το γραφω αυτο για την ηλικια... To '97 ειμαι γεννημενος παντως

Ποστ #4
https://forum.psychology.gr/threads/...121#post642121

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ποστ #4
https://forum.psychology.gr/threads/...121#post642121

---

Wtf, δεν ξερω γιατι το εγραψα αυτο...του 1997 ειμαι παντως

Quote:

---

Originally Posted by FirewindG80

Καλημερα και ευχαριστω για την απαντηση! Η αληθεια ειναι πως ειμαι σκληρος και επικριτικος και με τον εαυτο μου , γιατι δε μου αρεσει να κανω λαθη. Οσο για τα τους γονεις μου, δεν αισθανομαι την αναγκη να τα ξαναβρω μαζι τους. Απο την ημερα που ξεκοψα νιωθω παλι ελευθερος , τωρα πλεον δε θελω ουτε να τους βλεπω , ουτε να τους ακουω. Οσο για τις γνωριμιες , προτιμω να γνωριζω κοσμο μεσω των φιλων που εχω. Οι "παρτακιδες" που αναφερω δεν ειχαν μεγαλο κυκλο (ειχα γνωρισει αρκετα "δικα" τους ατομα) ή δεν ηθελαν να μας γνωριζουν γυναικες (λες και θα τους τις τρωγαμε). Δεν κλεινω πορτες οσον αφορα νεες γνωριμιες , κλεινω μονο τις πορτες του παρελθοντος. Για μενα, ολο το κλιμα της εποχης προωθει τον παρτακισμο. Αυτο που εγραψα για τις γυναικες που θελουν να μεγαλωσουν μονες τα παιδια τους, δεν το ειπα για τις ευκαταστατες ανω των 35. Το εχω ακουσει και απο πολλες μικρες, ειδικα οταν γινεται η "στραβη" και εχουν εναν εφημερο "συντροφο" που περνουν καλα (οπως προσταζουν και τα νεα προτυπα στα σοσιαλ). Ουσιαστικα,με ενοχλει που εχω διαφορετικο τροπο σκεψης και ηθελα να μαθω αν φταιω σε κατι, διοτι προτιμω την αξιοπρεπεια μου και θελω να ειμαι με ατομα που με σεβονται και με δεχονται για αυτο που ειμαι, και οχι να μου κανουν χαρη να με προσκαλουν για καφε.

---

Γιατί πιστεύεις πως μια γυναίκα 25-30 θέλει να έχει παιδί χωρίς άντρα?
Δε νομίζω πως ισχύει αυτό. Ακόμα και αν το λένε, δεν το πιστεύουν.
Πρακτικά είναι δύσκολο, και δεν είχαν το χρόνο να απελπιστούν απο πρωην σχέσεις που είχαν.
Αν όμως είναι παντρεμένη, με παιδί-παιδιά, δεν θα τη σταματήσουν τα παιδιά απο το να χωρίσει.
Και αυτό είναι καλύτερο απο το να μείνει σε μια ψυχοφθόρα κατάσταση.
Εϊναι και στο χέρι σου να μη βρεθείς σε αυτή τη θέση. Δεν φταίει μόνο η γυναίκα όταν αποφασίζει να χωρίσει.

Ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που έχεις μπορεί να οφείλεται σε πολλά πράγματα.
Δεν μπορείς να τον αλλάξεις, αλλά μπορείς να προσαρμοστείς για να έχεις τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
πχ.. μπορείς να πάρεις εσύ πρώτος τηλέφωνο για καφέ, ακόμα και αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα.
Δεν φταις σε κάτι, αλλά δεν φταίνε ούτε οι άλλοι που έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης απο εσένα.
Δεν σου "κάνουν τη χάρη". Δεν περιμένουν "κάτι παραπάνω" εκείνοι κάτι απο εσένα, αλλά εσύ απο αυτούς.

Quote:

---

Originally Posted by Cmos

Γιατί πιστεύεις πως μια γυναίκα 25-30 θέλει να έχει παιδί χωρίς άντρα?
Δε νομίζω πως ισχύει αυτό. Ακόμα και αν το λένε, δεν το πιστεύουν.
Πρακτικά είναι δύσκολο, και δεν είχαν το χρόνο να απελπιστούν απο πρωην σχέσεις που είχαν.
Αν όμως είναι παντρεμένη, με παιδί-παιδιά, δεν θα τη σταματήσουν τα παιδιά απο το να χωρίσει.
Και αυτό είναι καλύτερο απο το να μείνει σε μια ψυχοφθόρα κατάσταση.
Εϊναι και στο χέρι σου να μη βρεθείς σε αυτή τη θέση. Δεν φταίει μόνο η γυναίκα όταν αποφασίζει να χωρίσει.

Ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που έχεις μπορεί να οφείλεται σε πολλά πράγματα.
Δεν μπορείς να τον αλλάξεις, αλλά μπορείς να προσαρμοστείς για να έχεις τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
πχ.. μπορείς να πάρεις εσύ πρώτος τηλέφωνο για καφέ, ακόμα και αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα.
Δεν φταις σε κάτι, αλλά δεν φταίνε ούτε οι άλλοι που έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης απο εσένα.
Δεν σου "κάνουν τη χάρη". Δεν περιμένουν "κάτι παραπάνω" εκείνοι κάτι απο εσένα, αλλά εσύ απο αυτούς.

---

Κυριως γιατι ετσι θα ικανοποιηθει η επιθυμια των γονιων τους , που τις πιεζουν να παντρευτουν και να κανουν παιδια. Ας μην ξεχναμε πως ειμαστε στην Ελλαδα... Επισης, εκτος απο την ικανοποιηση των γονιων τους, θα εχουν και μια καταξιωση στην κοινωνια και στην εργασια τους (με βαση το δικο τους μυαλο) . Δυστυχως, στη χωρα μας αυτο το συννεφακι που καλλιεργουν οι γονεις στα παιδια (κυριως στα κοριτσια) να παντρευτουν και να κανουν παιδια στα 28-30 "για να δουν προκοπη" ειναι πολυ ασχημο. Επισης, δεν ξερω, νομιζουν οτι τα παιδια ειναι σαν τα κατοικιδια , τα χαϊδευεις, τα ταϊζεις, τα πας βολτα και τα βγαζεις φωτογραφιες. Αν δουμε πως ειναι τα σημερινα παιδια, βλεπεις μια αδιαφορια εκ μερους των γονεων, εξ ου και το συμπερασμα μου.
Δεν το συζηταμε καθολου, αν ειναι σε τοξικη - χειριστικη σχεση - γαμο η γυναικα, καλα θα κανει να χωρισει αμεσα και να μεγαλωσει τα παιδια της μονη της ή με βοηθεια των δικων της και οχι να καθεται να τραβαει βασανα , με τη δικαιολογια οτι "το κανω για τα παιδια" (αυτο μεταφραζεται οτι καθομαι επειδη ο αντρας μου εχει λεφτα και σπιτι δικο του).
Στο θεμα τωρα του καφε και της παρεας , εχω στειλει αρκετες φορες πρωτος , εχω προτεινει αρκετες φορες να κανουμε κατι μαζι σαν παρεα, αλλα στο τελος ολοι "δε μπορουν","εχουν ηδη κανονισει" , "θα το δουμε αλλη φορα" και ποτε δεν κανονιζεται τιποτα. Για αυτο λοιπον το λογο αποχωρησα απο τετοιες παρεες και κρατησα την αξιοπρεπεια μου.

Quote:

---

Originally Posted by FirewindG80

Κυριως γιατι ετσι θα ικανοποιηθει η επιθυμια των γονιων τους , που τις πιεζουν να παντρευτουν και να κανουν παιδια. Ας μην ξεχναμε πως ειμαστε στην Ελλαδα... Επισης, εκτος απο την ικανοποιηση των γονιων τους, θα εχουν και μια καταξιωση στην κοινωνια και στην εργασια τους (με βαση το δικο τους μυαλο) . Δυστυχως, στη χωρα μας αυτο το συννεφακι που καλλιεργουν οι γονεις στα παιδια (κυριως στα κοριτσια) να παντρευτουν και να κανουν παιδια στα 28-30 "για να δουν προκοπη" ειναι πολυ ασχημο. Επισης, δεν ξερω, νομιζουν οτι τα παιδια ειναι σαν τα κατοικιδια , τα χαϊδευεις, τα ταϊζεις, τα πας βολτα και τα βγαζεις φωτογραφιες. Αν δουμε πως ειναι τα σημερινα παιδια, βλεπεις μια αδιαφορια εκ μερους των γονεων, εξ ου και το συμπερασμα μου.
Δεν το συζηταμε καθολου, αν ειναι σε τοξικη - χειριστικη σχεση - γαμο η γυναικα, καλα θα κανει να χωρισει αμεσα και να μεγαλωσει τα παιδια της μονη της ή με βοηθεια των δικων της και οχι να καθεται να τραβαει βασανα , με τη δικαιολογια οτι "το κανω για τα παιδια" (αυτο μεταφραζεται οτι καθομαι επειδη ο αντρας μου εχει λεφτα και σπιτι δικο του).
Στο θεμα τωρα του καφε και της παρεας , εχω στειλει αρκετες φορες πρωτος , εχω προτεινει αρκετες φορες να κανουμε κατι μαζι σαν παρεα, αλλα στο τελος ολοι "δε μπορουν","εχουν ηδη κανονισει" , "θα το δουμε αλλη φορα" και ποτε δεν κανονιζεται τιποτα. Για αυτο λοιπον το λογο αποχωρησα απο τετοιες παρεες και κρατησα την αξιοπρεπεια μου.

---

Το να θέλει κάποια στα 28-30 να κάνει οικογένεια και παιδιά δεν είναι κακό.
Το να βλέπει τα παιδιά σαν κατοικίδιο, είναι. Αλλά δεν μπορούμε να τις κρίνουμε.
Απλά βρες κάποια που δεν σκέφτεται έτσι.

Δεν ξέρω τι "κάνεις λαθος"" σχετικά με τις παρεες που βγαίνεις.
Μπορεί απλα να μη ταιριάζεις με τα άτομα που βγαίνεις.
Πάντως σε φαση καφε-ποτού διασκέδασης γενικά, βγαίνεις περισσότερο για να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου.
Προβληματισμούς που ίσως να έχεις δεν ενδιαφέρουν τους περισσότερους.
Και όταν εκφράζεις επίμονα μια διαφορετική άποψη απο τη δική τους, γίνεσαι δυσάρεστος ακόμα και αν έχεις επιχειρήματα.
Αν σκεφτόταν με τον τρόπο που σκέφτεσαι εσύ, θα είχε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με το δικό σου πριν κάνεις τη συζήτηση.
Αντι για να προσπαθήσεις να κάνεις τον άλλο να σκέφτεται όπως εσύ, προσπάθησε να καταλάβεις το λόγο που σκέφτεται ο άλλος διαφορετικά απο εσένα.
Ναι, αν βλέπεις πως κάποιος δεν θέλει να κάνει παρέα μαζί σου δεν έχει νόημα να επιμείνεις.

Ο μόνος τρόπος για να σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα αλλά και να ξεπεράσεις προβλήματα που έχεις, είναι το χιουμορ.
Αυτό θα σε βοηθήσει και στις σχέσεις σου με τους άλλους, αλλά και στο πως βλέπεις τα πράγματα.
Μην τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά.

Quote:

---

Originally Posted by Cmos

Το να θέλει κάποια στα 28-30 να κάνει οικογένεια και παιδιά δεν είναι κακό.
Το να βλέπει τα παιδιά σαν κατοικίδιο, είναι. Αλλά δεν μπορούμε να τις κρίνουμε.
Απλά βρες κάποια που δεν σκέφτεται έτσι.

Δεν ξέρω τι "κάνεις λαθος"" σχετικά με τις παρεες που βγαίνεις.
Μπορεί απλα να μη ταιριάζεις με τα άτομα που βγαίνεις.
Πάντως σε φαση καφε-ποτού διασκέδασης γενικά, βγαίνεις περισσότερο για να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου.
Προβληματισμούς που ίσως να έχεις δεν ενδιαφέρουν τους περισσότερους.
Και όταν εκφράζεις επίμονα μια διαφορετική άποψη απο τη δική τους, γίνεσαι δυσάρεστος ακόμα και αν έχεις επιχειρήματα.
Αν σκεφτόταν με τον τρόπο που σκέφτεσαι εσύ, θα είχε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με το δικό σου πριν κάνεις τη συζήτηση.
Αντι για να προσπαθήσεις να κάνεις τον άλλο να σκέφτεται όπως εσύ, προσπάθησε να καταλάβεις το λόγο που σκέφτεται ο άλλος διαφορετικά απο εσένα.
Ναι, αν βλέπεις πως κάποιος δεν θέλει να κάνει παρέα μαζί σου δεν έχει νόημα να επιμείνεις.

Ο μόνος τρόπος για να σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα αλλά και να ξεπεράσεις προβλήματα που έχεις, είναι το χιουμορ.
Αυτό θα σε βοηθήσει και στις σχέσεις σου με τους άλλους, αλλά και στο πως βλέπεις τα πράγματα.
Μην τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά.

---

Ειμαι δυσκολος χαρακτηρας ναι, δεν ταιριαζω με τα ατομα που εβγαινα. Επειτα απο τοσα χρονια εφημερων ατομων που εκανα "παρεα" , πλεον προτιμαω να βγαινω με ατομα που τους εμπιστευομαι και τους νιωθω δικους μου ,κι ας μη συμφωνουμε σε ολα. Προσπαθω με τη συζητηση να αλλαξω τροπο σκεψης , για να δω μηπως κανω καπου εγω λαθος ή δεν ειμαι αντιληφθει κατι σωστα ή αρκετα. Ακομα ομως και σε αυτο το θεμα , οι περισσοτεροι εξω εχουν ασχετα ενδιαφεροντα με τα δικα μου (πχ ποδοσφαιρο,στοιχημα,χαζογκ ομενες στο instagram που δεν απαντανε σε κανεναν κλπ). Οποτε, απλα προσπαθω διαρκως να γνωρισω νεα ατομα...Αυτο που κραταω ομως ειναι το "οσο περνανε τα χρονια, μειωνονται οι επιλογες μου" , το οποιο ειναι πολυ σωστο,καλως ή κακως...

Quote:

---

Originally Posted by FirewindG80

Ειμαι δυσκολος χαρακτηρας ναι, δεν ταιριαζω με τα ατομα που εβγαινα. Επειτα απο τοσα χρονια εφημερων ατομων που εκανα "παρεα" , πλεον προτιμαω να βγαινω με ατομα που τους εμπιστευομαι και τους νιωθω δικους μου ,κι ας μη συμφωνουμε σε ολα. Προσπαθω με τη συζητηση να αλλαξω τροπο σκεψης , για να δω μηπως κανω καπου εγω λαθος ή δεν ειμαι αντιληφθει κατι σωστα ή αρκετα. Ακομα ομως και σε αυτο το θεμα , οι περισσοτεροι εξω εχουν ασχετα ενδιαφεροντα με τα δικα μου (πχ ποδοσφαιρο,στοιχημα,χαζογκ ομενες στο instagram που δεν απαντανε σε κανεναν κλπ). Οποτε, απλα προσπαθω διαρκως να γνωρισω νεα ατομα...Αυτο που κραταω ομως ειναι το "οσο περνανε τα χρονια, μειωνονται οι επιλογες μου" , το οποιο ειναι πολυ σωστο,καλως ή κακως...

---

Δεν γίνεται να αλλάξεις τρόπο σκέψης, γιατί δεν σκέφτεσαι κάτι λάθος.
Το μόνο που μπορείς να αλλάξεις είναι ο τρόπος που βλέπεις τους άλλους.
Και αυτό θα το καταφέρεις όταν καταλάβεις το λόγο που σκέφτεσαι διαφορετικά.