Σκέφτομαι ακόμη τον πρώην μου

Γεια σας!

Ο λόγος που γράφω είναι επειδή δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι έναν πρώην μου. Για την ακρίβεια δεν ήταν πρώην μου, αλλά έβγαινα μαζί του για ένα διαστημα. Αυτό που ακόμα με στεναχωρεί είναι ότι ενώ βρισκόμασταν, δεν ήθελε να έχουμε κανονική σχέση και η πρόφαση ήταν ότι δεν είχε χρόνο για κάτι τετοιο. Για κάποιο λόγο με έκανε να το πιστεύω αυτό, ότι όντως ο χρόνος του ήταν περιορισμένος. Εγω τότε δεν δούλευα, σπούδαζα ακόμη οπότε σκεφτόμουν ότι οκ, δεν έχω "δικαίωμα" να του λέω για το πόσο χρόνο μπορεί να μου αφιερώσει, από τη στιγμή που εγω είμαι αραχτή και δεν δουλεύω... Το θέμα είναι ότι τον ήθελα αρκετά και για αυτο σε ενα βαθμό εθελοτυφλούσα. Όταν μετα απο 4 μήνες το διαλύσαμε, του έστειλα και τον ρώτησα ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που το σταματήσαμε. Αυτός μου είπε οτι δεν ήμουν η ιδανική γι αυτον και ότι έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα τελείωνε .. Επίσης μου είπε ότι δεν ήταν σε φάση να έχει σχέση αλλα και να ήταν, δεν θα είχε σχέση μαζί μου, γιατι εγω δεν του έκανα για σχέση..
Πέρα απο πληγωμενη ένιωσα και προδομενη. Γιατί ενώ μιλούσε συνέχεια για την έλλειψη χρονου τελικα μου ειπε ότι απλα οτι εγω δεν του εκανα για σχεση. Δηλαδή εγω πριν έβλεπα έναν άνθρωπο που γενικά δεν ήταν της φάσης να έχει σχεση, τον θεωρούσα πιο ψυχρό. Και μετα απο κάποιους μήνες συνειδητοποίησα ότι έκανε σχέση με κάποια άλλη..
Έχει περάσει καιρός και έχω ξαναγράψει για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά νιώθω πως δεν μπορώ εύκολα να το χωνέψω. Σαν να με "μεγάλωσε" πολύ όλη αυτή η ιστορία. Δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου που ήμουν τόσο χαζή και άφησα τον άλλον να με κοροιδεύει τόσο καιρό.

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Γεια σας!

Ο λόγος που γράφω είναι επειδή δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι έναν πρώην μου. Για την ακρίβεια δεν ήταν πρώην μου, αλλά έβγαινα μαζί του για ένα διαστημα. Αυτό που ακόμα με στεναχωρεί είναι ότι ενώ βρισκόμασταν, δεν ήθελε να έχουμε κανονική σχέση και η πρόφαση ήταν ότι δεν είχε χρόνο για κάτι τετοιο. Για κάποιο λόγο με έκανε να το πιστεύω αυτό, ότι όντως ο χρόνος του ήταν περιορισμένος. Εγω τότε δεν δούλευα, σπούδαζα ακόμη οπότε σκεφτόμουν ότι οκ, δεν έχω "δικαίωμα" να του λέω για το πόσο χρόνο μπορεί να μου αφιερώσει, από τη στιγμή που εγω είμαι αραχτή και δεν δουλεύω... Το θέμα είναι ότι τον ήθελα αρκετά και για αυτο σε ενα βαθμό εθελοτυφλούσα. Όταν μετα απο 4 μήνες το διαλύσαμε, του έστειλα και τον ρώτησα ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που το σταματήσαμε. Αυτός μου είπε οτι δεν ήμουν η ιδανική γι αυτον και ότι έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα τελείωνε .. Επίσης μου είπε ότι δεν ήταν σε φάση να έχει σχέση αλλα και να ήταν, δεν θα είχε σχέση μαζί μου, γιατι εγω δεν του έκανα για σχέση..
Πέρα απο πληγωμενη ένιωσα και προδομενη. Γιατί ενώ μιλούσε συνέχεια για την έλλειψη χρονου τελικα μου ειπε ότι απλα οτι εγω δεν του εκανα για σχεση. Δηλαδή εγω πριν έβλεπα έναν άνθρωπο που γενικά δεν ήταν της φάσης να έχει σχεση, τον θεωρούσα πιο ψυχρό. Και μετα απο κάποιους μήνες συνειδητοποίησα ότι έκανε σχέση με κάποια άλλη..
Έχει περάσει καιρός και έχω ξαναγράψει για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά νιώθω πως δεν μπορώ εύκολα να το χωνέψω. Σαν να με "μεγάλωσε" πολύ όλη αυτή η ιστορία. Δεν μπορώ να συγχωρέσω τον εαυτό μου που ήμουν τόσο χαζή και άφησα τον άλλον να με κοροιδεύει τόσο καιρό.

---

ο λογος που το πιστευες, ειναι επειδη ηθελες να ειναι αληθεια...

το θεωρω πολυ σκληρο και αχρειαστο να πεις σε καποιον καταμουτρα "δεν μου κανεις και γι αυτο δεν κανουμε σχεση".
επισης το θεωρω εκμεταλλευση να του λες οτι απλα δεν εχεις χρονο για σχεση, για να μπορεις να κανεις ποτε- ποτε σεξ μαζι του, ενω ξερεις οτι εκεινος σε θελει για σχεση.
μπορεις ομως να πεις "θεωρω οτι δεν ταιριαζουμε" και να φυγεις, οχι να τον εχεις καβαντζα για να κανεις σεξ.

δεν ησουν χαζη. ειχες την επιθυμια να γυρισει σε σχεση η γνωριμια σου και προσπαθουσες. εκανες οτι τον πιστευεις, μηπως και αλλαξουν τα πραγματα.
δεν αλλαξαν τελικα. αν βρεις καποιον που σου αρεσει και σε θελει πραγματικα, μια χαρα θα το ξεπερασεις. εκανες σχεση απο τοτε;
ποσος καιρος εχει περασει απο τοτε;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ο λογος που το πιστευες, ειναι επειδη ηθελες να ειναι αληθεια...

το θεωρω πολυ σκληρο και αχρειαστο να πεις σε καποιον καταμουτρα "δεν μου κανεις και γι αυτο δεν κανουμε σχεση".
επισης το θεωρω εκμεταλλευση να του λες οτι απλα δεν εχεις χρονο για σχεση, για να μπορεις να κανεις ποτε- ποτε σεξ μαζι του, ενω ξερεις οτι εκεινος σε θελει για σχεση.
μπορεις ομως να πεις "θεωρω οτι δεν ταιριαζουμε" και να φυγεις, οχι να τον εχεις καβαντζα για να κανεις σεξ.

δεν ησουν χαζη. ειχες την επιθυμια να γυρισει σε σχεση η γνωριμια σου και προσπαθουσες. εκανες οτι τον πιστευεις, μηπως και αλλαξουν τα πραγματα.
δεν αλλαξαν τελικα. αν βρεις καποιον που σου αρεσει και σε θελει πραγματικα, μια χαρα θα το ξεπερασεις. εκανες σχεση απο τοτε;
ποσος καιρος εχει περασει απο τοτε;

---

Έκανα σχέση 3 μηνες αφοτου το διαλυσαμε. Δεν τον ειχα ξεπεράσει τελείως, δηλαδη ήμουν ακομη αρκετα πληγωμενη, απλώς έτυχε να γνωρίσω ένα παιδι και ταιριάξαμε πολύ σαν άνθρωποι και καναμε σχέση. Εγω όμως δεν σταμάτησα τελείως να σκέφτομαι τον πρώην. Με το αγορι μου τωρα τα εχουμε 2 μιση χρονια. Αλλα στο μεταξύ ,όσο είμαι σε αυτή τη σχέση, ο πρώην μού είχε στείλει μήνυμα και η αλήθεια είναι ότι ξαναέκανα κάτι μαζί του. Τελευταια φορα που τον ειδα ηταν πριν 9 μήνες. Τώρα αυτός έχει φωτό προφίλ με την καινούρια του κοπέλα και ειναι πραγματικά πολύ περίεργο να τον βλεπω τοσο "σχεσάκια" με καποια αλλη.. Δεν ξέρω τι να κανω για να το πάρω επιτέλους απόφαση. Μου φαινεται λυπηρό αυτος να έχει σχέση και εγω να τσεκάρω ακόμα τι κανει. Σαν να δυσκολεύμαι να το χωνέψω, γιατι σκέφτομαι ότι περνούσαμε πολύ καλα, εγω τουλαχιστον, και θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση αυτής ..

Να το πάρεις απόφαση αγάπη μου γλυκιά!
ένας άνθρωπος γίνεται σχεσακιας ΜΟΝΟ οταν βρει το άνθρωπο που θα του βγάλει αυτή του την πλευρά.


δεν είσαι ούτε χαζή ούτε ανόητη ούτε τίποτα τέτοιο. έκανες μια σχέση προφανώς μονόπλευρη όσο μας λες αλλά ο άνθρωπος ήταν ξεκάθαρος μαζί σου ..
αν εσύ εθελοτυφλουσες ή καλύτερα πίστευες ότι θα αλλάξει, γιατί εκεί είναι η παγίδα, πιστεύουμε ότι θα αλλάξει όλο αυτό κάποια στιγμή, ειναι άλλο κομματι...

Εχεις ξεκαθαρισει μεσα σου τι αγαπησες τοσο πολυ σε αυτο τκ ανθρωπο;
Ποιο στοιχειοτου ηταν που σε κρατάει ακόμα κολλημένη στο παρελθόν;

μήπως η απόρριψη είναι αυτή που σε πεισμωνει περισσότερο και ταλαιπωρείς την καρδούλα και το
μυαλουδακι σου ;

είμαστε περίεργες φάσεις εμείς οι γυναίκες, πάμε και κολλάμε εκεί που δεν μας θέλουν και βάζω πληθυντικό γιατί αυτό συμβαίνει ανεξερετως σε ορισμένες φάσεις της ζωής μας ,πριν αποκτήσουμε την συναισθηματική ωρίμανση ώστε να αντιλαμβανομαστε αυτά που λέει και κάνει ο άλλος και όχι φυσικά να μένουμε στις δικές προσδοκίες εθελοτυφλωντας για το προφανές...

μήπως να αρχίζεις να σταματάς να αναμασάς όλα αυτά και να πείσεις τον ευατο σου να πάει παρακάτω ;

απάντησε μόνη σου σε όλες αυτές τις ερωτήσεις, στον ευατο σου ,ειλικρινά και αφού το κάνεις θα δεις πολλά που πρπεει να αλλάξεις στον τρόπο που θα ενεργήσεις μετέπειτα για να το ξεπεράσεις!!

την καλημέρα μου και να θυμάσαι όλα περνάνε αρκεί να το αποδεχτούμε!!!

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Έκανα σχέση 3 μηνες αφοτου το διαλυσαμε. Δεν τον ειχα ξεπεράσει τελείως, δηλαδη ήμουν ακομη αρκετα πληγωμενη, απλώς έτυχε να γνωρίσω ένα παιδι και ταιριάξαμε πολύ σαν άνθρωποι και καναμε σχέση. Εγω όμως δεν σταμάτησα τελείως να σκέφτομαι τον πρώην. Με το αγορι μου τωρα τα εχουμε 2 μιση χρονια. Αλλα στο μεταξύ ,όσο είμαι σε αυτή τη σχέση, ο πρώην μού είχε στείλει μήνυμα και η αλήθεια είναι ότι ξαναέκανα κάτι μαζί του. Τελευταια φορα που τον ειδα ηταν πριν 9 μήνες. Τώρα αυτός έχει φωτό προφίλ με την καινούρια του κοπέλα και ειναι πραγματικά πολύ περίεργο να τον βλεπω τοσο "σχεσάκια" με καποια αλλη.. Δεν ξέρω τι να κανω για να το πάρω επιτέλους απόφαση. Μου φαινεται λυπηρό αυτος να έχει σχέση και εγω να τσεκάρω ακόμα τι κανει. Σαν να δυσκολεύμαι να το χωνέψω, γιατι σκέφτομαι ότι περνούσαμε πολύ καλα, εγω τουλαχιστον, και θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση αυτής ..

---

καλημερα.
ειναι αδιεξοδη η σκεψη που κανεις και σε βραχυκυκλωνει.
δεν ειναι καποιου ειδους "ατυχια" που δεν εισαι στην θεση της κοπελας, ωστε να σκας.
δεν εισαι, γιατι ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΑΤΕ.
αν ταιριαζατε, θα το ηξερε κι αυτος.
επιπλεον, πιθανως δεν σε γεμιζει η σχεση σου και την εκανες τοτε που ησουν πληγωμενη και μονη και βρεθηκε στον δρομο σου και την σερνεις ακομα, παρολο που τον απατησες...
μηπως αυτο που δεν θες να αντιμετωπισεις και σκεφτεσαι ακομα τον τυπο, ειναι οτι δεν εισαι βεβαιη οτι πρεπει να παραμεινεις στην τωρινη σχεση;

Κουκλιτσα μου γλυκεια εχω γνωρισει τισ καλυτερεσ δεν ημουν ο ιδανικοσ γτ εχω τραυματα κ δεν εχω λεφτα ηθελαν ενα χαλβα με λεφτα αυτα στα λεω για να καταλαβεισ οτι δεν ηθελαν το τελειο απλα δεν ηθελαν καποιον ιδιο με αυτεσ ηθελαν κατι αλλο εν κατακλειδι δεν υπαρχει καλυτερη απο σενα απλα πιο ασφαλησ επιλογη

Επειδη το συζητησα θα πουληθειτε ολεσ για 50 ευρω νυχια γι αυτο σασ θελουν αγραμματεσ κ αστειχειωτεσ γενικωσ κ μεγαλωμα τα παιδια αυτο ειναι ολο διαλεξτε τι θα κανετε

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Να το πάρεις απόφαση αγάπη μου γλυκιά!
ένας άνθρωπος γίνεται σχεσακιας ΜΟΝΟ οταν βρει το άνθρωπο που θα του βγάλει αυτή του την πλευρά.


δεν είσαι ούτε χαζή ούτε ανόητη ούτε τίποτα τέτοιο. έκανες μια σχέση προφανώς μονόπλευρη όσο μας λες αλλά ο άνθρωπος ήταν ξεκάθαρος μαζί σου ..
αν εσύ εθελοτυφλουσες ή καλύτερα πίστευες ότι θα αλλάξει, γιατί εκεί είναι η παγίδα, πιστεύουμε ότι θα αλλάξει όλο αυτό κάποια στιγμή, ειναι άλλο κομματι...

Εχεις ξεκαθαρισει μεσα σου τι αγαπησες τοσο πολυ σε αυτο τκ ανθρωπο;
Ποιο στοιχειοτου ηταν που σε κρατάει ακόμα κολλημένη στο παρελθόν;

μήπως η απόρριψη είναι αυτή που σε πεισμωνει περισσότερο και ταλαιπωρείς την καρδούλα και το
μυαλουδακι σου ;

είμαστε περίεργες φάσεις εμείς οι γυναίκες, πάμε και κολλάμε εκεί που δεν μας θέλουν και βάζω πληθυντικό γιατί αυτό συμβαίνει ανεξερετως σε ορισμένες φάσεις της ζωής μας ,πριν αποκτήσουμε την συναισθηματική ωρίμανση ώστε να αντιλαμβανομαστε αυτά που λέει και κάνει ο άλλος και όχι φυσικά να μένουμε στις δικές προσδοκίες εθελοτυφλωντας για το προφανές...

μήπως να αρχίζεις να σταματάς να αναμασάς όλα αυτά και να πείσεις τον ευατο σου να πάει παρακάτω ;

απάντησε μόνη σου σε όλες αυτές τις ερωτήσεις, στον ευατο σου ,ειλικρινά και αφού το κάνεις θα δεις πολλά που πρπεει να αλλάξεις στον τρόπο που θα ενεργήσεις μετέπειτα για να το ξεπεράσεις!!

την καλημέρα μου και να θυμάσαι όλα περνάνε αρκεί να το αποδεχτούμε!!!

---

Σ 'ευχαριστώ για την απάντηση. Θέλω να πάω παρακάτω.. Το πρόβλημα μου είναι ότι μου είναι δύσκολο να κάνω κάτι με κάποιον και αμέσως μετά ή ακόμα και κατά τη διάρκεια να μην σκεφτομαι τον πρώην μου.. Για να το θέσω πιο λιανά, κάνω σεξ και στο καπάκι σκέφτομαι ότι με τον πρώην μου ενθουσιαζόμουν περισσότερο. Και μου φαίνεται δύσκολο να βρεθεί κάτι ανάλογο.. Ίσως έπρεπε να μείνω περισσότερο καιρό μόνη μου , να μιζεριάσω με την ησυχία μου .. Και ίσως μετα από καιρό να έβρισκα κάποιον που πραγματικά να με ενθουσίαζε και έτσι να τον ξεχνόυσα? Δεν ξερω.. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να συμβεί.

Εντομεταξύ το πέρασα ήδη άλλη μια φορα στο παρελθόν αυτό το σκηνικό. Είχα πληγωθεί απο κάποιον που μου άρεζε πολυ και μετα ημουν μόνη ενάμιση χρόνο. Τον πρώτο ένα χρόνο ειδικά δεν έκανα σεξ με κάποιον άλλο γιατι δεν είχα καμια όρεξη με αυτούς που γνώριζα. Μετα από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, γνώριζω αυτόν τον πρωην στον οποίο αναφέρομαι τωρα, ο οποίος επίσης με πλήγωσε εν τελει. Και ποιος μου λεει ότι αν ξαναερωτευτώ δεν θα συμβεί απλά το ίδιο σενάριο? Γενικά φοβάμαι πάρα πολύ να ξαναπληγωθώ. Με αυτόν τον πρώην στεναχωρέθηκα τόσο , που ένιωθα ότι δεν έχει πλεον νόημα η ζωή μου και θέλω να αυτοκτονήσω . Δεν θα το έκανα βέβαια αυτο ποτέ, αλλά ένιωθα τόσο χάλια που σκέφτομουν ότι καλύτερα να μην ζούσα από το να έχω αυτά τα συναισθήματα. Με είχε πιάσει μια απελπισία.. Ευτυχως μετά βελτιώθηκε η ψυχολογία μου

Απλώς δεν νομίζω ότι κολλάω μονάχα εκεί που δεν με θέλουν γιατί με έχουν ξαναπορρίψει και άλλα αγόρια αλλα δεν το είχα πάρει τόσο βαρια. Σαν να μην μου άρεζαν τόσο, σαν να μη με ενδιέφεραν στην πραγματικότητα ..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
ειναι αδιεξοδη η σκεψη που κανεις και σε βραχυκυκλωνει.
δεν ειναι καποιου ειδους "ατυχια" που δεν εισαι στην θεση της κοπελας, ωστε να σκας.
δεν εισαι, γιατι ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΑΤΕ.
αν ταιριαζατε, θα το ηξερε κι αυτος.
επιπλεον, πιθανως δεν σε γεμιζει η σχεση σου και την εκανες τοτε που ησουν πληγωμενη και μονη και βρεθηκε στον δρομο σου και την σερνεις ακομα, παρολο που τον απατησες...
μηπως αυτο που δεν θες να αντιμετωπισεις και σκεφτεσαι ακομα τον τυπο, ειναι οτι δεν εισαι βεβαιη οτι πρεπει να παραμεινεις στην τωρινη σχεση;

---

Ναι το σκέφτομαι κι αυτό. Τις τελευταίες μέρες το σκέφτομαι πολύ. Αγαπώ το αγόρι μου. Αλλά πολύ συχνά σκέφτομαι ότι θα ήθελα να κάνω σεξ με κάποιον άλλον. Με τον πρωην δεν γίνεται πλεον, αλλά ώρες ώρες θέλω απλά να βγω να γνωρίσω έναν τυχαίο και απλά να κάνω σεξ, να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Μετα σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί εν τέλει να με κάνει πιο δυστυχισμένη και ότι τώρα είμαι με κάποιον που με αγαπάει και μου φέρεται ομορφα. Και οκ δεν υπάρχει ιδιαίτερο πάθος, αλλά τουλάχιστον με κάνει χαρούμενη σε γενικές γραμμές.

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Σ 'ευχαριστώ για την απάντηση. Θέλω να πάω παρακάτω.. Το πρόβλημα μου είναι ότι μου είναι δύσκολο να κάνω κάτι με κάποιον και αμέσως μετά ή ακόμα και κατά τη διάρκεια να μην σκεφτομαι τον πρώην μου.. Για να το θέσω πιο λιανά, κάνω σεξ και στο καπάκι σκέφτομαι ότι με τον πρώην μου ενθουσιαζόμουν περισσότερο. Και μου φαίνεται δύσκολο να βρεθεί κάτι ανάλογο.. Ίσως έπρεπε να μείνω περισσότερο καιρό μόνη μου , να μιζεριάσω με την ησυχία μου .. Και ίσως μετα από καιρό να έβρισκα κάποιον που πραγματικά να με ενθουσίαζε και έτσι να τον ξεχνόυσα? Δεν ξερω.. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να συμβεί.

Εντομεταξύ το πέρασα ήδη άλλη μια φορα στο παρελθόν αυτό το σκηνικό. Είχα πληγωθεί απο κάποιον που μου άρεζε πολυ και μετα ημουν μόνη ενάμιση χρόνο. Τον πρώτο ένα χρόνο ειδικά δεν έκανα σεξ με κάποιον άλλο γιατι δεν είχα καμια όρεξη με αυτούς που γνώριζα. Μετα από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, γνώριζω αυτόν τον πρωην στον οποίο αναφέρομαι τωρα, ο οποίος επίσης με πλήγωσε εν τελει. Και ποιος μου λεει ότι αν ξαναερωτευτώ δεν θα συμβεί απλά το ίδιο σενάριο? Γενικά φοβάμαι πάρα πολύ να ξαναπληγωθώ. Με αυτόν τον πρώην στεναχωρέθηκα τόσο , που ένιωθα ότι δεν έχει πλεον νόημα η ζωή μου και θέλω να αυτοκτονήσω . Δεν θα το έκανα βέβαια αυτο ποτέ, αλλά ένιωθα τόσο χάλια που σκέφτομουν ότι καλύτερα να μην ζούσα από το να έχω αυτά τα συναισθήματα. Με είχε πιάσει μια απελπισία.. Ευτυχως μετά βελτιώθηκε η ψυχολογία μου

Απλώς δεν νομίζω ότι κολλάω μονάχα εκεί που δεν με θέλουν γιατί με έχουν ξαναπορρίψει και άλλα αγόρια αλλα δεν το είχα πάρει τόσο βαρια. Σαν να μην μου άρεζαν τόσο, σαν να μη με ενδιέφεραν στην πραγματικότητα ..

---

Εγώ απλά θα σου πω οτι καλώς ή κακώς από τη ζωή των περισσότερων ανθρώπων περνάνε κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι τους στοιχειώνουν κι ίσως να μην καταφέρνουν να ξεπεράσουν / ξεχάσουν ποτέ εντελώς..
Αυτό ίσως να είναι κάποιος που ερωτεύτηκες ή αγάπησες όσο κανέναν άλλον , η πρώτη σου αγάπη, κάποιος που σε πλήγωσε ή κάποιος ανεκπλήρωτος έρωτας κλπ..
Τους τοποθετούμε σε ένα ειδικό ραφάκι μέσα μας και έχουν μια ξεχωριστή θέση εκεί.
Ίσως ασυναίσθητα τους συγκρίνουμε όλους ΑΔΙΚΑ με αυτόν τον Έναν, κυρίως όσο είναι νωπό και αυτόματα πιστεύουμε οτι δεν θα ξαναβρούμε κάποιον έτσι ή δεν θα ξανανιώσουμε έτσι και όλες αυτές τις σκέψεις που κάνει ένας ερωτευμένος / πληγωμένος κι είναι άδικο για μας πρώτα από όλα.
Σε άλλους παίρνει χρόνια να ξεχάσουν, σε άλλους μήνες, σε άλλους μέρες και άλλοι δεν τα καταφέρνουν ποτέ.
Αυτό δεν σημαίνει οτι αφήνεις τη ζωή σου να περνάει και να τη χάνεις, ούτε κάνεις τέτοιες αυτοκαταστροφικές σκέψεις ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός και πιστεψέ με και θα ξανανιώσεις έτσι και θα ξαναερωτευτείς και όλα τα ξανά- που τώρα δεν πιστεύεις και αυτή η πληγή πλέον θα είναι ένα πολύ μικρό σημαδάκι που ίσα που θα φαίνεται και θα μάθεις να ζεις με αυτό και απλά να το νοσταλγείς κάποιες βραδιές.
Δώσε στον εαυτό σου το χρόνο επούλωσης που χρειάζεται, ζήσε τη ζωή σου όπως ακριβώς θες και μην ξαναγυρνάς σε τελειωμένες ιστορίες.
Στο υπόσχομαι, θα έρθει η μέρα που θα τα διαβάζεις αυτά και δεν θα σε νοιάζει καν!
Give time και μην ορίζει τη κάθε σου στιγμή και απόφαση το συναίσθημα για φαντάσματα!
Άσε που μεγαλώνοντας θα ωριμάζει και η λογική σου και αντίστοιχα πράγματα θα είναι απίστευτα πιο εύκολα γιατί θα έχεις πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθείς οπότε μην αγχώνεσαι για τίποτα!
Καλά να περνάς!

Quote:

---

rainbow96;1214951]Σ 'ευχαριστώ για την απάντηση. Θέλω να πάω παρακάτω.. Το πρόβλημα μου είναι ότι μου είναι δύσκολο να κάνω κάτι με κάποιον και αμέσως μετά ή ακόμα και κατά τη διάρκεια να μην σκεφτομαι τον πρώην μου.. Για να το θέσω πιο λιανά, κάνω σεξ και στο καπάκι σκέφτομαι ότι με τον πρώην μου ενθουσιαζόμουν περισσότερο. Και μου φαίνεται δύσκολο να βρεθεί κάτι ανάλογο.. Ίσως έπρεπε να μείνω περισσότερο καιρό μόνη μου , να μιζεριάσω με την ησυχία μου .. Και ίσως μετα από καιρό να έβρισκα κάποιον που πραγματικά να με ενθουσίαζε και έτσι να τον ξεχνόυσα? Δεν ξερω.. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να συμβεί.

---

Mηπως να σκεφτεις το γεγονος να παρεις αποστασεις απ ολα και απο ολους?
Το να αναθεωρησεις πεποιθησεις σου και ισως και καποια αλλα πραγματα που θα σε βοηθησουν να προχωρας πλεον πιο ηρεμα και συνειδητα το θεωρεις δυσκολο ?

Το να μεινεις μονη σου σε φοβιζει αρα και η τωρινη σου σχεση ειναι λυση αναγκης ?

Φυσικα και μπανεις στην διαδικασια συγκρισεις γιατι οταν φευγουμε απο μια σχεση ,δεν συμβιμβαζομαστε με τιποτα λιγοτερο απο αυτο που ειχαμε και για εμας ηταν το ιδανικο ...η οποιαδηποτε παραχωρηση ή συμβιμβασμος θα σε οδηγει αυτοματα στην συγκριση δυστηχως ......

Quote:

---

Εντομεταξύ το πέρασα ήδη άλλη μια φορα στο παρελθόν αυτό το σκηνικό. Είχα πληγωθεί απο κάποιον που μου άρεζε πολυ και μετα ημουν μόνη ενάμιση χρόνο. Τον πρώτο ένα χρόνο ειδικά δεν έκανα σεξ με κάποιον άλλο γιατι δεν είχα καμια όρεξη με αυτούς που γνώριζα. Μετα από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, γνώριζω αυτόν τον πρωην στον οποίο αναφέρομαι τωρα, ο οποίος επίσης με πλήγωσε εν τελει. Και ποιος μου λεει ότι αν ξαναερωτευτώ δεν θα συμβεί απλά το ίδιο σενάριο? Γενικά φοβάμαι πάρα πολύ να ξαναπληγωθώ. Με αυτόν τον πρώην στεναχωρέθηκα τόσο , που ένιωθα ότι δεν έχει πλεον νόημα η ζωή μου και θέλω να αυτοκτονήσω . Δεν θα το έκανα βέβαια αυτο ποτέ, αλλά ένιωθα τόσο χάλια που σκέφτομουν ότι καλύτερα να μην ζούσα από το να έχω αυτά τα συναισθήματα

---

Το γεγονος οτι το εχεις ξανα περασει ,σιγουρα αυτη την φορα θα σε κανει να αντιλαμβανεσαι ουσιαστικα αυτο που σε ρωτησα ...πιεζεις και συμβιμβαζεσαι με κατι λιγοτερο ,μονο και μονο γιατι δεν αισθανεσαι δυνατη να αντιμετωπισεις τον φοβο σου ...

Μηπως ειναι ευκαιρια να ονομασεις τωρα τον φοβο σου και να δουλεψεις πανω σε αυτο, ωστε να μην μπαινεις στην διαδικασια του συμβομβασμου και της καταπιεσης ?

Επειτα αγαπη μου γλυκια κανεις δεν μπορει να σου εγγυηθει οτι δεν θα ξαναπληγωθεις ή οτι η επομενη επιλογη σου θα σου προσφερει το ζητουμενο σου ...αυτο ομως δεν θα σε αποτρεπει απο το να συνεχιζεις να ζεις και να φοβασε να δοκιμασεις ..
Αυτο σημαινει οτι ηρθε η ωρα να μαθεις να αντιμετωπισεις τον καθε αυτου φοβο σου και φυσικα να τον διαχειριζεσαι ουτως ωστε να μην ξαναφτασεις ποτε σε αυτο το σημειο και οχι ν απομονωθεις παλι και αυτη την φορα για μεγαλυτερο χρονικο διαστημα ...

Quote:

---

Με είχε πιάσει μια απελπισία.. Ευτυχως μετά βελτιώθηκε η ψυχολογία μου

---

Ετσι θα γεινι και τωρα ...εισαι σε ασχημη κατασταση γιατι συνειδητοποιησες πλεον πως εκτος οτι πρεπει να πας παρακα σε σχεση με τον πρωην ηθα πρεπει να μεινεις και μονη σου για οσο αισθανθεις δυνατη και ικανη να διαχειριστεις το οτιδηποτε

Quote:

---

Απλώς δεν νομίζω ότι κολλάω μονάχα εκεί που δεν με θέλουν γιατί με έχουν ξαναπορρίψει και άλλα αγόρια αλλα δεν το είχα πάρει τόσο βαρια. Σαν να μην μου άρεζαν τόσο, σαν να μη με ενδιέφεραν στην πραγματικότητα ..

---

Σαφεστατα και οχι ,αλλου ειναι το θεμα σου και καλο ειναι να μην μενεις και ταλαιπωρεισαι αδικα χωρις να δινεις ριζικες λυσεις στα θεματα σου !

Οπωσ λεει η γυναικα μου ειναι το ρημαδι το ταιμινγκ

Quote:

---

Originally Posted by konstantina m

Εγώ απλά θα σου πω οτι καλώς ή κακώς από τη ζωή των περισσότερων ανθρώπων περνάνε κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι τους στοιχειώνουν κι ίσως να μην καταφέρνουν να ξεπεράσουν / ξεχάσουν ποτέ εντελώς..
Αυτό ίσως να είναι κάποιος που ερωτεύτηκες ή αγάπησες όσο κανέναν άλλον , η πρώτη σου αγάπη, κάποιος που σε πλήγωσε ή κάποιος ανεκπλήρωτος έρωτας κλπ..
Τους τοποθετούμε σε ένα ειδικό ραφάκι μέσα μας και έχουν μια ξεχωριστή θέση εκεί.
Ίσως ασυναίσθητα τους συγκρίνουμε όλους ΑΔΙΚΑ με αυτόν τον Έναν, κυρίως όσο είναι νωπό και αυτόματα πιστεύουμε οτι δεν θα ξαναβρούμε κάποιον έτσι ή δεν θα ξανανιώσουμε έτσι και όλες αυτές τις σκέψεις που κάνει ένας ερωτευμένος / πληγωμένος κι είναι άδικο για μας πρώτα από όλα.
Σε άλλους παίρνει χρόνια να ξεχάσουν, σε άλλους μήνες, σε άλλους μέρες και άλλοι δεν τα καταφέρνουν ποτέ.
Αυτό δεν σημαίνει οτι αφήνεις τη ζωή σου να περνάει και να τη χάνεις, ούτε κάνεις τέτοιες αυτοκαταστροφικές σκέψεις ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός και πιστεψέ με και θα ξανανιώσεις έτσι και θα ξαναερωτευτείς και όλα τα ξανά- που τώρα δεν πιστεύεις και αυτή η πληγή πλέον θα είναι ένα πολύ μικρό σημαδάκι που ίσα που θα φαίνεται και θα μάθεις να ζεις με αυτό και απλά να το νοσταλγείς κάποιες βραδιές.
Δώσε στον εαυτό σου το χρόνο επούλωσης που χρειάζεται, ζήσε τη ζωή σου όπως ακριβώς θες και μην ξαναγυρνάς σε τελειωμένες ιστορίες.
Στο υπόσχομαι, θα έρθει η μέρα που θα τα διαβάζεις αυτά και δεν θα σε νοιάζει καν!
Give time και μην ορίζει τη κάθε σου στιγμή και απόφαση το συναίσθημα για φαντάσματα!
Άσε που μεγαλώνοντας θα ωριμάζει και η λογική σου και αντίστοιχα πράγματα θα είναι απίστευτα πιο εύκολα γιατί θα έχεις πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθείς οπότε μην αγχώνεσαι για τίποτα!
Καλά να περνάς!

---

Σ'ευχαριστω. Μου έδωσε μια ελπίδα το μήνυμα σου...Ελπίζω να ξαναερωτευτώ και τότε να είναι αμοιβαίο..

Εκ των υστέρων σκέφτομαι πόσο κενός ένιωθε ο πρώην μου όταν περνούσε κάποιο χρόνο μαζί μου. Τότε δεν μπορούσα να το διανοηθώ.. Πώς γινέται να έχεις τόσο πάθος με κάποια στο σεξ και μετά όταν μιλάς μαζί της να νιώθεις κενός? Για μένα αυτά πάνε λίγο πακέτο. Δύσκολα θα παθιαζόμουν με κάποιον στο σεξ, αν δεν ήμουν ερωτευμένη. Τώρα το συνειδητοποιώ, λοιπόν, αυτό, το πώς μπορεί να ένιωθε ..

Remedy επειδη είπες αν ταιριάζαμε..δεν ξέρω αν ταιριάζαμε σαν άνθρωποι. Η αλήθεια είναι ότι με το αγορι που έχω τώρα νιώθω πολύ περισσότερο ο εαυτός μου και πραγματικα με γεμίζει, νιώθω ότι μιλάει στην ψυχή μου αυτός ο άνθρωπος. Απο το πρώτο ραντεβού μαζί του ήταν λες και τον ήξερα χρόνια. Ήμασταν μαζί 7 ώρες και μιλούσαμε, μιλούσαμε.. ασταμάτητα. Υπήρξε ένα πραγματικό conection. Αλλα στο σεξ δεν νιωθω οτι συμβαινει κατι wow.

Αντιθέτως με τον πρώην μου, δεν ένιωσα κάποιο τέτοιο connection , αλλα μου έκανε αμέσως κλικ ερωτικά. Και υπήρξε πολύ καλή χημεία στο σεξ, σαν να συνέβη κατι μαγικό. Είναι κάτι που κι αυτός ο ίδιος μου το ανέφερε, ότι είχαμε πολυ καλή χημεία σε αυτό το κομμάτι. Αλλα γι αυτον ηταν ξεκομμενο, ενώ εμένα μου άρεζαν και άλλα πραγματα σε αυτον..

Τελος πάντων.. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Ίσως πρεπει να πάω σε έναν ψυχολόγο να μιλάω για αυτό το θέμα, γιατί νιώθω οτι δεν έχω τελειωμό.