Είμαι απλά κουρασμένος. Θέλω να αρχίσω να φωνάζω. Μου φαίνεται ότι ίσως θα ήταν καλύτ
, έχασα την πίστη μου στον Ιησού και τώρα ανησυχώ για υποθετικά σενάρια σχετικά με το τι συμβαίνει μετά τον θάνατο.
1) Τίποτα: δεν υπάρχει τίποτα. Όπως ακριβώς ήμασταν πριν γεννηθούμε. Μπορεί να μην με νοιάζει πότε θα πεθάνω, αλλά όταν σκέφτομαι τους νεκρούς αγαπημένους μου, στεναχωριέμαι.
2) Τυχαιότητα του σύμπαντος: αφού πεθάνουμε με κάποιο τρόπο γεννιόμαστε σε μια μορφή ζωής στην οποία είναι αιώνιο σκοτάδι και δεν μπορούμε να δούμε ή να ακούσουμε κ.λπ. Απλώς έχουμε τη συνείδησή μας στο αιώνιο σκοτάδι 3)
Η Βίβλος είναι η αλήθεια αλλά πεθαίνει χωρίς πίστη. Πώς ξέρω ότι η Βίβλος είναι η αλήθεια; Πώς ξέρω ότι από όλες τις θρησκείες και τις θεωρίες ζωής, ο Ιησούς είναι ο dromos; Εφόσον μας έφτιαξε ο Θεός, ξέρει ότι το μυαλό μας θα κάνει υποθετικά σενάρια ή θα έχει αμφιβολίες. Ξέρει ότι ζούμε σε έναν απατηλό κόσμο και ότι είναι φυσικό να είμαστε καχύποπτοι. Αν είναι αυτός που λέει η Βίβλος ότι είναι, γιατί δεν στέλνει αγγέλους; Γιατί, ενώ ζούμε σε έναν κόσμο ψεμάτων, πρέπει να εμπιστευόμαστε τους ισχυρισμούς των ανθρώπων; Πολλές θρησκείες σημαίνει πολλές αξιώσεις και ιστορίες. Γιατί πρέπει να απορρίψω όλα εκτός από τη Βίβλο; Γιατί ο Θεός μου επιτρέπει να ανησυχώ για αυτά τα πράγματα και ταυτόχρονα να κατηγορώ τον εαυτό μου ενώ δεν μπορώ να το κατηγορήσω σε εμένα. Είμαι απλά κουρασμένος και ανήσυχος.
Τι γίνεται αν ζούμε σε μια προσομοίωση; Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν για περίεργες εμπειρίες ζωής ως πιθανές δυσλειτουργίες στο matrix.
Υπάρχου άνθρωποι που μιλούν για την εύρεση της αλήθειας μέσω της αστρικής προβολής, για την αληθεια-μεσω ναρκωτικών. Ανησυχώ επίσης να ξυπνήσω σε μια νέα μορφή ζωής ενώ έχω τις αναμνήσεις της παρούσας ζωής μου και αναρωτιέμαι τι συμβαίνει. Σύντομα η γιαγιά μου θα πεθάνει και δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Και σύμφωνα με κάποιους χριστιανούς, αν δεν βρω την πίστη μου, θα καταλήξω στην κόλαση. Πραγματικά? Αυτό είναι αγάπη ή δικαιοσύνη; Φταίω εγώ που ζω σε έναν απατηλό κόσμο; Φταίω εγώ που υπάρχουν άλλες θρησκείες; Φταίω εγώ που δεν μπορώ να σταματήσω να ανησυχώ και να σκέφτομαι τι γίνεται; Είμαι απλά κουρασμένος. Θέλω να αρχίσω να φωνάζω. Μου φαίνεται ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχε η ζωή. Εάν ο χριστιανικός Θεός είναι πραγματικός, γιατί επιτρέπει αυτές τις αμφιβολίες και τους φόβους που δεν θέλω να έχω;
