Υπάρχουν αληθινοί φίλοι;;
Το ερώτημα που με βασάνιζε πάντα.
Την έχω πατήσει 2-3 φορές από μεγάλες φιλίες ετών.
Ολο αυτο με έκανε πιο δυνατή και ανεξάρτητη και έχω ζήσει κι περιόδους τελείως μόνη.
Τα τελευταία χρόνια όμως ειχα στενή σχέση με μια κοπέλα που την ήξερα παρα πολλά χρόνια. Αυτή η κοπέλα ήταν η καλύτερη μου φίλη και είχαμε μια παρέα με 5 κορίτσια.
Της έχω σταθεί, όπως κι εκείνη με βοηθησε αρκετά με την προηγούμενη κακοποιητικη σχεση που ειχαμε με τον πρώην.
Φτάνουμε λοιπόν στο φέτος όπου κανονίζω το γάμο μου. Ηταν η βοήθειά μου,η μοναδική φίλη να ζήσουμε μαζί την προετοιμασία κλπ.
Κάναμε διάφορα σχέδια και από την παρέα ηταν η μόνη που θα ερχόταν στο γαμο μου γτ όλες οι υπόλοιπες είχαν αλλες υποχρεώσεις!! Δεν τους κράτησα κακία γτ εγω το φαμο μου τον κανονισα τελευταία στιγμή.
Εκείνη όμως έλεγε συνέχεια ότι αν αγαπάς το φίλο σου πραγματικά κάνεις τα πάντα κ είναι ανεπίτρεπτο να λείπουν στο γάμο μου!!
Λόγω των συνθηκών ο γάμος περασε από 40 κύματα με τα μέτρα. Ακυρωσαμε τραπέζια, σκεφτήκαμε να αλλάξουμε ημερομηνία κλπ.
Όμως τελικά αποφασίσαμε να κάνουμε το γαμο μας με 100 ατομα κ ενα πάρτι μονο για τη νεολαία σαν πιο ασφαλή επιλογή.
Η φικη μου όμως στο μεταξύ έμεινε έγκυος και άρχισε να γίνεται τρομερά υποχόνδριος αλλα με συγκεκριμένα πράγματα.
Μου ανακοίνωσε ότι δε θα ερθει στο πάρτι του γάμου μου γτ δε θέλει να το ρισκάρει να ερθει σε επαφή με Κανέναν.
Πληγωθηκα πολύ. Από όταν έγινε αυτό περίπου δυο εβδομάδες πριν το γάμο απομακρυνθηκαμε. Εγω πληγώθηκα τρομερά και δε μίλησα πραγματικα εξεπλάγην και δεν το περίμενα!!
Μέχρι το γαμο μιλησαμε 2-3 φορές με το ζόρι και μετά το γαμο δεν ξαναμιλήσουμε!!
Αυτό που με έχει πληγωσει τρομερά είναι ότι εγώ πλεον εχω μετακομίσει σε διπλανή κοντινή πολύ μικρή πόλη και δε με έχει πάρει ούτε ένα τηλέφωνο να με ρωτησει τι κάνω πως τα περναω (γιατί ξερει ότι εδω είμαι εντελώς μόνη μ χωρίς κανένα φίλο και δικο μου άνθρωπο πλην του άντρα μου)
Τα πράγματα είναι σίγουρα μη αναστρέψιμα γιατί εγώ δεν παίζει να κανω το πρώτο βήμα κι εκείνη μπροστά στο μεγάλο θελω της ν γινει μανα τα εχει πετάξει ολο τα υπόλοιπα. Ακόμη και στη γιορτή μου μου έστειλε επλα ενα μνμ για χρόνια πολλά.
Απλα αναρωτιέμαι γιατί τέτοια αντιμετώπιση;; Ειμαι τοσο ευτυχισμένη και αυτο είναι πραγματικά αγκάθι που δεν έχω τη φίλη μου να μοιραστώ αυτή την ευτυχία.
Ξερω ότι κατάλαβε πως πειραχτηκα που δεν ήρθε στο γαμο μου, όμως δεν έκανε καμια κίνηση σα να μην την ενδιαφέρει ποσο με πλήγωσε, ετσι αποφάσισε να απομακρυνθεί!!
Προσπαθώ να το ξεπεράσω, αλλα δεν ειμαι ακομα σε καλό δρόμο δυστυχώς και ήθελα κάπου να τα πω!!
Από την άλλη τσατίζομαι με τον εαυτό μου και του υπενθυμίζω ότι εκείνη δε με σκεφτηκε στο ελάχιστο, οποτε πρέπει να κόψω την αλυσίδα επι τέλους ώρες συναισθηματισμους.
Ξερω ποσο σημαντικό είναι να φέρνεις ενα παιδι στον κόσμο, αλλά κι εγω οικογένεια ξεκινάω πλεον.
Και από την άλλη αναρωτιέμαι το να γίνεσαι γονιός και να αλλάζουν οι προτεραιότητες σου αυτο αυτόματα σε κάνει να ξεχνάς πώς να είσαι φίλος;;
Συγγνώμη για το μακροσκελές.
