Φοβος πριν τον υπνο απο εμβοες
Καλησπερα, πριν δυο μηνες ξεκινησαν εμβοες και στσ δυο αυτια. Περασα τον πρωτο μηνα ψαχνοντας πυρετωδως να βρω λυση και δεν κοιμομουν καθολου, δεν μπορουσα με τιποτα. Η πιεση ανεβηκε, εγινα κομματια, οι εμβοες που μαλλον ειναι απο το σαγονι εν τελει δεν τις ακουω πολυ. Πηγα σε φυσιοθερσπευτες, το κυνηγησα, γιατι ο πατριος μου εχει χρονια εμβοες και δεν θελω να γινουν χειροτερες. Τελοσπαντων, το ζητημα μου ειναι ο υπνος. Δεν ειχα ποτε θεμα με αυτο αν και ειμαι χωρις φιλους και κοπελα για αρκετο καιρο, κοιμομουν παντα βαθια και καλα. Η ησυχια ηταν παντα κατι που με ηρεμουσε πριν τον υπνο, τελευταια ολο και περισσοτερο. Οι εμβοες την πηραν απο μενα και κατερευσα, εκλαιγα για μερες.
Πριν δυο εβδομαδες πηγα σε ψυχιατρο και τον ρωτησα αν υπαρχει λυση, με το που ειπε ναι εκλαψα παλι. Δεν εχω κλαψει εδω και δεκα χρονια για τιποτα και αυτο με διελυσε. Τελοσπαντων, το ιδιο βραδυ γυρισα σπιτι και κοιμηθηκα 11 ωρες... χωρισ χαπια. Μετα επινα χαμομηλι καθε βραδυ και κοιμηθηκα 6 γεματες ωρες για 5 μερες και μετα παλι τα ιδια... 2ωρα μς ξυπνηματα και το μυαλο τρεχει.
Εχω ραντεβου με τον ψυχιατρο ξανα αυριο. Δεν εχω παρει ακομα τα χαπια, μου εγραψε σεροξατ και σεροκελ μικρες δοσεις 20 και 25μγ. Πλεον ειμαι σιγουρος οτι θα τα ξεκινησω.
Ειμαι 30ετων, αντρας, εχω χασιμοτο απο μικρος αλλα ελεγχομενο χρονια σταθερο με τυροσιντ.
Επισης αισθανομαι πολυ ασχημα για την μητερα μου και τον πατριο μου. Τους εχω κουρασει με ολα αυτα. Τρεμω στην ιδεα οτι θα αποκτησω καποιο θεμα μονιμο και οτι θα τους ειμαι βαρος. Τοσα χρονια δεν τους ακουγα. Εχω καταλαβει οτι η επαφη με αλλο κοσμο μπορει να με κανει να κοιμηθω. Η συζητηση με τον ψυχιατρο με εριξε ξερο 11 ωρες... δυστυχως δεν εχω παρεες.
Εχει περασει καποιος παρομοια ιστορια με τον υπνο; φοβαμαι μονιμη ζημια γιατι το νευρικο συστημα ειναι υπουλο και ασταθες...
Θα ηθελα την γνωμη σας. Ευχαριστω.