Η Καθημερινότητά σας

Πως ειναι η καθημερινοτητα σας;;
Ειστε ικανοποιημενοι απο την ποιοτητα ζωη σας;;
Δουλευετε;; Εχετε χρονο για χομπυ;;
Στη χωρα με τα πρωτεια της ανεργιας στην Ε.Ε τι θα προτείνατε ως οικονομικες λυσεις ασχολιων - αποδρασεων;;

Εγω ως πασχον η ποιοτητα ζωης μου λογω των συμπτωματων που επηρεαζαν ολους τους τομεις της καθημερινοτητας μου, ηταν ασχημη για καποια χρονια.
Κλεινοντας 9 χρονια αναρρωσης κ με τη βοηθεια των φαρμακων καταφερα να επανελθω πιο δριμυτερος κ απο πριν.

Δυο ειναι οι τομεις που θεωρω τους πιο σημαντικους στην πορεια μου.
•Η εργασια οπου καταφερα να δουλεψω κ βγαζω ενα χαρτζιλικι περισσοτερο για προσωπικα εξοδα κ
•Οι κοινωνικες σχεσεις.
Ευτυχως εχω την δυνατοτητα να αναπτύσσω φιλιες κ εχω μαθει πλεον να κρινω χαρακτηρες κ να επιλεγω τους φιλους μου. Δεν εχω προβλημα πλεον με την αναπτυξη οικειοτητας κ δεσμων κ εχω κατασταλάξει σε καποια ατομα οπου η σχεση μας ειναι σε υγιες πλαισιο, δηλ εμπιστοσυνης, εκτιμησης, αποδοχης, κ διαλογου.

Τωρα απο χομπυ κ αποδρασεις
Εχω αρκετο ελευθερο χρονο κ τα πραγματα που μου αρεσουν να κανω στην μερα ειναι:
•Καφες με φιλους ή μονος. Απολαμβανω εσπρέσσο ή αμερικανο τωρα τον χειμωνα κ ελληνικο, νες στο σπιτι
•Περπατημα
•Αναγνωση λογοτεχνιας
•Κινηματογραφος θεατρο
•Ταινιες, σειρες(netflix κτλ)
•Επιτραπεζια (ταβλι, χαρτια, onirim, onitama)
• κ τελος κανω καποια μαθηματα στο Khad Academy. Απο οτι καταλαβα ειναι μαθηματα σχολικα σε ολη την πρωτοβαθμια κ δευτεροβαθμια εκπαιδευση της αμερικης για εξασκηση.
Προσπαθω να αποκτησω οτι εχασα με την παθηση κ ευτυχως εχω διαθεση για μαθηση κ χομπυ.

Αν θελετε πειτε λιγα πραγματα για σας.
Πως ειναι η καθημερινοτητα σας ή πως θα θελατε να ειναι κ ποια ειναι τα εμποδια.

Γεια σου Serios. Χαιρομαι που τα πας καλα.
Λιγο για τη ζωη μου.
Αυτη την περιοδο και για μαλλον για αρκετο διαστημα ακομα δεν δουλευω, καθως περνω αναπηρικη συνταξη. Αυτο με απλευθερωνει απο μια αποψη, μιας και δεν εχω τα αγχη που θα ειχα εαν ειχα εργασια και μου δινει πολυ ελευθερο χρονο. Το κακο ειναι οτι ειναι εξαιρετικα μικρο το ποσο, δεν μπορω να κανω πολλα, το μεγαλυτερο ποσο απο αυτα τα λεφτα παει στα τσιγαρα και σε ενα προγραμμα γυμναστικης. Απο κει και περα δεν μενουν και πολλα. Στο μελλον σιγουρα θα αναγκαστω να δουλεψω, τουλαχιστον εαν θελω να τρωω :P

Απο χομπυ να φανε και οι κοτες. Εχω τοσες πολλες ενασχολησεις που αναγκαζομαι και "παγωνω" πολλες γιατι απλα δεν μου φτανει το 24ωρο, αναγκαζομαι να θετω προτεραιοτητες.
Διαβασμα κυριως για διαφορα θεματα.
Διαδικτυο
Τεχνολογια γενικα
Ταινιες - σειρες
Βιντεομαθηματα και εγω. Εχω ολοκληρους σκληρους δισκους γεματους βιντεομαθηματα.
Αυτα κανω αυτη την περιοδο και εχω ψιλοπαγωσει αλλα χομπυ.
Για παραδειγμα παντα μου αρεσαν τα ποιοτικα βιντεοπαιχνιδια που ξεδιπλωνουν κοσμους και με ιστοριες που ειναι σαν να διαβαζεις ενα διαδραστικο βιβλιο, αλλα δεν εχω αφιερωσει ουτε μια ωρα απο το χρονο μου σε αυτο το χομπυ, εδω και πολλους μηνες.
Κοινωνικα εχω μια στασιμοτητα. Τον περισσοτερο χρονο τον περναω μονος μου και δεν εχω ιδιαιτερες κοινωνικες σχεσεις. Εχω προσαρμοστει σε αυτους τους ρυθμους, αλλα θα ηθελα περισσοτερη κοινωνικοτητα, που δεν ειναι και το πιο ευκολο στον κοσμο μιας και εχω μεγαλωσει.
Την συντροφο της ζωης μου το λεγομενο soul mate δεν το εχω βρει και ειναι παντα διακαης ποθος. Η μοναχικοτητα μου το κανει σχεδον αδυνατο να πραγματοποιηθει, αλλα ποτε δεν ξερεις. Ισως στην επομενη στροφη.

Γενικα ειμαι ικανοποιημενος απο τη ζωη μου, δεν αγχωνομαι ιδιαιτερα για το μελλον.

Πραγματα που θα ηθελα να κανω ειναι να κοψω το καπνισμα, λιγο περισσοτερο γυμναστικη, καλυτερος επαναπροσδιορισμος των προτεραιοτητων οπως τι θα διαβασω και τι θα μαθω.

Αυτα απο εμενα.

Ωραίο θέμα!

Δεν δουλεύω πια, δούλεψα πολλά χρόνια αλλά η ψυχική μου κατάσταση δεν το επιτρέπει πλέον οπότε έχω πολύ χρόνο... Τον ξοδεύω πάνω κάτω ως εξής:

Καφέ με φίλους κι εγώ, καθώς και σινεμά... Επίσης ψώνια (shopping therapy δηλαδή) όταν μου το επιτρέπουν τα οικονομικά μου...

Όταν δεν βγαίνω, περνάω το χρόνο μου με σειρές και ταινίες καθώς και με σερφάρισμα στο ίντερνετ... Παλιότερα διάβαζα πολύ και μου λείπει αλλά δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ... Τέλος, μαθαίνω ισπανικά...

Δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με την καθημερινότητα μου γιατί μου λείπει η συντροφικότητα, θα ήθελα να μην την περνάω μόνη αλλά αυτό είναι δύσκολο αφού δυσκολεύομαι να έχω μια ολοκληρωμένη σχέση...

Η καθημερινότητα μου είναι η εξής: είμαι άνεργος, κλεισμένος στο σπίτι, διαβάζω και ακούω μουσική.

Δυστυχώς η ασθένεια (ψύχωση) με βρήκε την ώρα που έψαχνα χρηματοδοτούμενα προγράμματα για διδακτορικό στο εξωτερικό. Είχα δύο προτάσεις αλλά δεν μου επέτρεψαν οι γιατροί να βγω έξω από τη χώρα. Δεν με ενοχλεί όμως γιατί δεν μπορώ να συνεχίσω για διδακτορικό ούτως ή άλλως γιατί έχω πρόβλημα στα αντανακλαστικά (σκέψη-συγκέντρωση-μνήμη) μου όταν διαβάζω επιστημονικό κείμενο.

Τα θετικά είναι ότι έχω γίνει κατά κάποιον τρόπο «ζηλωτής» χριστιανός καθώς τον περισσότερο χρόνο της ημέρας ασχολούμαι με τον χριστιανισμό. Πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία πάνω από 15 χρόνια. Η κύρια ασχολία μου τώρα είναι η καινή διαθήκη και οι ψαλμοί του Δαυίδ.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Γεια σου Serios. Χαιρομαι που τα πας καλα.
Λιγο για τη ζωη μου.
Αυτη την περιοδο και για μαλλον για αρκετο διαστημα ακομα δεν δουλευω, καθως περνω αναπηρικη συνταξη. Αυτο με απλευθερωνει απο μια αποψη, μιας και δεν εχω τα αγχη που θα ειχα εαν ειχα εργασια και μου δινει πολυ ελευθερο χρονο. Το κακο ειναι οτι ειναι εξαιρετικα μικρο το ποσο, δεν μπορω να κανω πολλα, το μεγαλυτερο ποσο απο αυτα τα λεφτα παει στα τσιγαρα και σε ενα προγραμμα γυμναστικης. Απο κει και περα δεν μενουν και πολλα. Στο μελλον σιγουρα θα αναγκαστω να δουλεψω, τουλαχιστον εαν θελω να τρωω :P

Απο χομπυ να φανε και οι κοτες. Εχω τοσες πολλες ενασχολησεις που αναγκαζομαι και "παγωνω" πολλες γιατι απλα δεν μου φτανει το 24ωρο, αναγκαζομαι να θετω προτεραιοτητες.
Διαβασμα κυριως για διαφορα θεματα.
Διαδικτυο
Τεχνολογια γενικα
Ταινιες - σειρες
Βιντεομαθηματα και εγω. Εχω ολοκληρους σκληρους δισκους γεματους βιντεομαθηματα.
Αυτα κανω αυτη την περιοδο και εχω ψιλοπαγωσει αλλα χομπυ.
Για παραδειγμα παντα μου αρεσαν τα ποιοτικα βιντεοπαιχνιδια που ξεδιπλωνουν κοσμους και με ιστοριες που ειναι σαν να διαβαζεις ενα διαδραστικο βιβλιο, αλλα δεν εχω αφιερωσει ουτε μια ωρα απο το χρονο μου σε αυτο το χομπυ, εδω και πολλους μηνες.
Κοινωνικα εχω μια στασιμοτητα. Τον περισσοτερο χρονο τον περναω μονος μου και δεν εχω ιδιαιτερες κοινωνικες σχεσεις. Εχω προσαρμοστει σε αυτους τους ρυθμους, αλλα θα ηθελα περισσοτερη κοινωνικοτητα, που δεν ειναι και το πιο ευκολο στον κοσμο μιας και εχω μεγαλωσει.
Την συντροφο της ζωης μου το λεγομενο soul mate δεν το εχω βρει και ειναι παντα διακαης ποθος. Η μοναχικοτητα μου το κανει σχεδον αδυνατο να πραγματοποιηθει, αλλα ποτε δεν ξερεις. Ισως στην επομενη στροφη.

Γενικα ειμαι ικανοποιημενος απο τη ζωη μου, δεν αγχωνομαι ιδιαιτερα για το μελλον.

Πραγματα που θα ηθελα να κανω ειναι να κοψω το καπνισμα, λιγο περισσοτερο γυμναστικη, καλυτερος επαναπροσδιορισμος των προτεραιοτητων οπως τι θα διαβασω και τι θα μαθω.

Αυτα απο εμενα.

---

Εισαι ωραιος keep. Ειναι σημαντικο να επανακτας κ να δημιουργεις νεα ενδιαφεροντα στην περιπτωση μας. Ευχομαι να εισαι παντα παραγωγικος με πραγματα που σε γεμιζουν.

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Ωραίο θέμα!

Δεν δουλεύω πια, δούλεψα πολλά χρόνια αλλά η ψυχική μου κατάσταση δεν το επιτρέπει πλέον οπότε έχω πολύ χρόνο... Τον ξοδεύω πάνω κάτω ως εξής:

Καφέ με φίλους κι εγώ, καθώς και σινεμά... Επίσης ψώνια (shopping therapy δηλαδή) όταν μου το επιτρέπουν τα οικονομικά μου...

Όταν δεν βγαίνω, περνάω το χρόνο μου με σειρές και ταινίες καθώς και με σερφάρισμα στο ίντερνετ... Παλιότερα διάβαζα πολύ και μου λείπει αλλά δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ... Τέλος, μαθαίνω ισπανικά...

Δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με την καθημερινότητα μου γιατί μου λείπει η συντροφικότητα, θα ήθελα να μην την περνάω μόνη αλλά αυτό είναι δύσκολο αφού δυσκολεύομαι να έχω μια ολοκληρωμένη σχέση...

---

Κυκνε ευχομαι να βρισκεις χαρα στα μικρα πραγματα κ σιγα σιγα να ερθει στον δρομο σου καποιος που θα εμπιστευτεις κ θα αγαπησεις.

Quote:

---

Originally Posted by Jonathan

Η καθημερινότητα μου είναι η εξής: είμαι άνεργος, κλεισμένος στο σπίτι, διαβάζω και ακούω μουσική.

Δυστυχώς η ασθένεια (ψύχωση) με βρήκε την ώρα που έψαχνα χρηματοδοτούμενα προγράμματα για διδακτορικό στο εξωτερικό. Είχα δύο προτάσεις αλλά δεν μου επέτρεψαν οι γιατροί να βγω έξω από τη χώρα. Δεν με ενοχλεί όμως γιατί δεν μπορώ να συνεχίσω για διδακτορικό ούτως ή άλλως γιατί έχω πρόβλημα στα αντανακλαστικά (σκέψη-συγκέντρωση-μνήμη) μου όταν διαβάζω επιστημονικό κείμενο.

Τα θετικά είναι ότι έχω γίνει κατά κάποιον τρόπο «ζηλωτής» χριστιανός καθώς τον περισσότερο χρόνο της ημέρας ασχολούμαι με τον χριστιανισμό. Πηγαίνω τακτικά στην εκκλησία πάνω από 15 χρόνια. Η κύρια ασχολία μου τώρα είναι η καινή διαθήκη και οι ψαλμοί του Δαυίδ.

---

Jonathan καλη αναρρωση.
ειναι πολυ σκληρο αν εχεις δυνατοτητες για ενα καλο μελλον να σου τυχαινει αυτο το λουκι. Η συμβουλη μου θα ηταν να μη σου γινεται εμμονη η θρησκεια. Ειναι εκλυτικος παραγοντας για μας στο θεμα του περιεχομενου σε υποτροπη.

Να ειστε παντα καλα ευχομαι με καθαρες μερες.

Σ' ευχαριστώ πολύ Serie! :) Μακάρι να τα καταφέρω γιατί τον πρώην μου έφτυσα αίμα για να τον εμπιστευτώ, φοβόμουν πολύ... Αλλά ίσως καταφέρω να το ξανακάνω...

η καθημερινότητα μου είναι μια βαρετή επανάληψη που κρύβει πολύ δυσάρεστα συναισθήματα, τα οποία καλούμαι να αποδεχθώ χωρίς να μπορώ να τα "δουλέψω".
δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένη από την ποιότητα ζωής μου, δεν κοιμάμαι καλά αν και κοιμάμαι νομίζω πολλές ώρες κλπ.
δεν δουλεύω δυστυχώς για τα οικονομικά μου και τα ιατρικά μου έξοδα, και δεν προβλέπω να αλλάζει αυτό σύντομα ή μεσοπρόθεσμα. για πολλούς λόγους που δεν αναλύω.
με εξιτάρουν οι δράσεις αλληλεγγύης όπως τα συσίτια, οι δανειστικές βιβλιοθήκες, οι περίπατοι σε αρχαιολογικούς χώρους, η εκμάθηση ξένων γλωσσών σε έλληνες, και της ελληνικής σε μετανάστες. αν και αυτά καλό είναι να γίνονται και δωρεάν, ή έστω με ένα μικρό αντίτιμο θα ήταν σούπερ.
το ίδιο και τα πολιτισμικά, όπως χοροί, υφαντά κλπ. όρεξη να υπάρχει.

η εργασία είναι χρήσιμη για τον άνθρωπο. έστω και η ολιγοήμερη, συντηρεί και εγκέφαλο και δεξιότητες.
οι φίλοι είναι απαραίτητοι διότι είμαστε κοινωνικά όντα.
μπράβο σου που είσαι παρόν και στα δύο!

εγώ από χόμπι έχω σειρές, βιβλία, λίγο γιόγκα, φτιάχνω κανένα γλυκό αν έχω διάθεση, αυτά.

Η καθημερινότητα μου είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Δυσκολη σωματικά εργασία με βάρδιες πρωί απόγευμα νύχτα και χωρίς Σαββατοκύριακα εννοείται. Απλά όποτε τύχει ρεπό.
Ταυτοχρόνως πηγαίνω και μαθαίνω κάποια ειδικότητα. Έτσι ο χρόνος μου ο ελεύθερος είναι ελάχιστος έως καθόλου.
Επίσης κινούμαι κυρίως με τα πόδια. Δεν έχω δικό μου μέσο.


Κύριο χόμπι έχω το τρέξιμο. Δηλαδή αφού περπατάω που περπατάω και θέλοντας και μη καθημερινά στη δουλειά εξασκω το σώμα μου, μπορώ και τρέχω μέχρι και μαραθώνιο με άνεση χωρίς ιδιαίτερη προπόνηση και προετοιμασία και χωρίς αποθεραπεία.

Με ξεκουράζει πολύ να μένω μόνος, να ηρεμώ, να ησυχάζω και να κάνω διάφορα όνειρα. Όποτε το επιτρέπουν οι βάρδιες, σηκώνομαι νωρίς μέσα στη νύχτα, τότε που όλοι κοιμούνται και υπάρχει ακόμα σκοτάδι και νιώθω όμορφα. Μ έχουν κουράσει απίστευτα οι άνθρωποι. Έχω βέβαια το έτερον ήμισυ ωστόσο λόγω άλλων θεμάτων δε μπορούμε να είμαστε συχνά μαζί.

Θα μπορούσα να είχα παραιτηθεί από τη ζωή. Έχω περάσει τόσες μα τόσες δύσκολες καταστάσεις που ακόμα και να έβαζα τέλος στη ζωή μου οι περισσότεροι άνθρωποι το πιθανότερο είναι πως θα με δικαιολογούσαν.

Προς το παρόν όμως χαίρομαι τη κάθε στιγμή που ζω.
Χαίρομαι γιατί έχω κατανοήσει τόσα πράγματα για την ανθρώπινη ύπαρξη όσο ποτέ δε θα μπορούσα αν δεν είχα τόσο δύσκολη καθημερινότητα.
Και χαίρομαι ακόμα γιατί δεν έχω το φόβο του θανάτου. Ίσα ίσα τον βλέπω σα λύτρωση.

Παρόλα αυτά στην καθημερινότητα μου έχω άγχος κάποιες φορές γιατί μπορεί να μη φοβάμαι το θάνατο, φοβάμαι όμως τον αργό και βασανιστικό θάνατο.
Για παράδειγμα τον πόνο το σωματικό τον μακροχρόνιο που μπορεί να προκύψει από αρρώστιες, φοβάμαι μήπως μείνω άστεγος για χρόνια, φοβάμαι μήπως δυσκολεύομαι να βρίσκω τροφή κ.ο.κ.

Καλησπερα και απο μενα , πραγματι ενα ωραιο θεμα . Συγχαρητηρια σε ολους τους αγωνιστες και αγωνιστριες που τα εχουμε βαλει με θηρια αλλα ειμαστε ακομα εδω . Εγω στα 46 μου , με διαγνωσμενη διπολικη τυπου 2 και οριακη διαταραχη αλλα εχω καταφερει να ειμαι σε μια σταθερη και πολυ καλη κατασταση παρολο που εχω διακοψει τη θεραπεια μου το τελευταιο διαστημα λογω καποιων οικονομικων αρκετα σοβαρων δυσκολιων . Ειμαι παντρεμενη με 3 ανηλικα παιδια και εργαζομαι απο το σπιτι ως συγγραφεας . Η καθημερινοτητα μου αλλες μερες ειναι παρα πολυ κουραστικη (αλλά μου αρεσει) και αλλες νοιωθω πως δεν κουραζομαι αρκετα .
Ξυπναω παρα πολυ νωρις , μπορει και 5μιση το πρωι . Σηκωνομαι γυρω στις 6.00 οπου θα πιω οπωσδηποτε καφε και θα φαω κατι . Επειτα κατα τις 7.30 ξυπναω τα παιδια μου , βοηθαω τον πιο μικρο της παρεας ωστε να ετοιμαστε , να φαει και να τον παω σχολειο . Τα μεγαλυτερα μου παιδια , ειναι στις τελευταιες ταξεις του γυμνασιου οποτε πανε μονα τους . Επιστρεφοντας σπιτι , θα ξεκινησω το γραψιμο , το οποιο θα μου παρει κοντα στο 3ωρο . Θα μαγειρεψω , θα φαω στις 12.00 και ισως συμμαζεψω λιγο διοτι εχω και πετρια και καταναγκασμους με το να μην ειναι ασηγυριστο το σπιτι ( βεβαια σε λιγη ωρα που θα επιστρεψουν τα παιδια θα γινει παλι κωλος αλλα δεν με ενοχλει , το πρωι εγω θελω να ειναι συμμαζεμενο) . Θα παω να παρω τον μικρο απο το σχολειο , θα επιστρεψουν τα παιδια , θα φανε . Εγω θα βγω για τρεξιμο τουλαχιστον 1μιση ωρα . Θα εχει επιστρεψει ο αντρας μου , συντροφος μου οποτε θα ασχοληθει εκεινος με το διαβασμα του μικρου . Τα μεγαλα διαβαζουν μονα τους . Το απογευμα φροντιστηρια παιδιων , δραστηριοτητες κτλ κτλ . Αφου πιω κανα δυο ποτηρια κρασι το βραδυ και φαμε ισως παμε καμια βολτα με τα ποδια με τον δικο μου ή με το αυτοκινητο για πολυ λιγο . Τα παιδια κοιμουνται το πολυ εως τις 10.00 . Επιστρεφοντας ή θα περασουμε μαζι το βραδυ , ή θα καθησω στον υπολογιστη μου να συνεχισω το γραψιμο αν αυτο το αποφευγω και το κανω οταν ξυπναω μεσα στη νυχτα . Θα κοιμηθω κοντα στις 11.00 , θα ξυπνησω μεχρι τη 1.00 και θα γραψω εως τις 3.00 . Ενδιαμεσα βρσκω παντα χρονο για να διαβασω μερικες σελιδες απο καποιο βιβλιο . Σιγουρα καθε μερα θα βγω για τρεξιμο ή εστω γρηγορο περπατημα και σιγουρα θα καθισω να συζητησω με τα παιδια .

Εφόσον δεν έχω κάνει το εμβόλιο και δεν μου επιτρέπετε η είσοδος πουθενά. Αποφάσισα να κάνω κάτι πιο ουσιαστικό από το να κάνω βόλτες με έναν καφέ στο χέρι.

Ξεκίνησα να πηγαίνω δειλά δειλά στο γήπεδο για χαλαρό περπάτημα. Μετά ξεκίνησα τζοκινγκ και στα 5 λεπτά κουραζόμουν και δεν έβγαζα ούτε τα πιο απλά προγράμματα που έχει το smartwatch. Δηλαδή είχε 3 επίπεδα αρχάριος, μέτριος, επαγγελματίας. Τις πρώτες μέρες ούτε την πιο απλή άσκηση δεν έβγαζα πχ 20 λεπτά χαλαρό τζοκινγκ μετά απο καθημερινή άσκηση όμως και καλή διατροφή είδα θεαματικά αποτελέσματα. Η εφαρμογή στο ρολόι έχει 2 εικονίδια ανθρώπων που τρέχουν σαν avatar ο ένας είσαι εσύ που τρέχει και ο άλλος ο χρόνος που έχει ο επαγγελματίας η ο χρόνος που όρισες εσύ , είχα φτάσει σε σημείο να αφήνω πίσω σε χρόνο τον καλύτερο χρόνο και αυτό μου έδινε ώθηση, που να μην κάπνιζα κιόλας λέω μαραθώνιο θα κατέβαινα :).

Το ρεκόρ μου ήταν να κάνω 10 χιλιόμετρα τζοκινγκ χωρίς διάλειμμα σε 1 ώρα και 10 λεπτά.
Μετά είπα να ασχοληθώ με κάτι άλλο είχα ένα παρατημένο ποδήλατο το κατέβασα το καθάρισα έφτιαξα φρένα ρόδες κτλ και άρχισα να κάνω διάφορες διαδρομές σε κοντινά χωριά. Βγαίνω με κρύο βροχές χιόνια δεν με σταματάει τίποτα έχω φουλ όρεξη πλέον ούτε τα φάρμακα μου δεν σκέφτομαι ότι είναι η ώρα πρέπει να τα πάρω,Λ δεν έχω αυτήν την τρέλα τα παίρνω πιο μετά. Έχω και εξοπλισμό κατάλληλα ρούχα αντιανεμικό, ισοθερμικό, γάντια σκουφουσ κτλ και όλα καλά. Τα πόδια είναι τούμπανο.

Τώρα λέω να ασχοληθώ με το υπόλοιπο σώμα. Πήρα λάστιχα TRX, βάσεις για κάμψεις, μονόζυγο το είχα από παλιά, βαράκια έχω από παλιά, πήρα ένα ketlebel, λάστιχα γυμναστικής και αερόβια, μηχάνημα στεπ και σιγά σιγά θυμήθηκα ξανά τα πια καλά χρόνια που ήμουν αθλητής με μετάλλια στην πάλη σε Ελληνικό και πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που δυστυχώς μετά το ατύχημα δεν μπορώ να ασχοληθώ επαγγελματικά ξανά, αλλά προσπαθώ να είμαι σε φόρμα και πλέον μου δίνει και αρκετή αυτοπεποίθηση στο τέλος κάθε προπόνησης.

Από το να καθόμαστε μέσα και να ρουτινιαζουμε καλύτερα να ασχολούμαστε με κάτι.. Το μόνο που με ενοχλεί είναι ότι δεν έχω παρέα και τα κάνω μόνος μου, αντε να βρεις κανέναν γνωστό στο γήπεδο να πεις ένα γεια μέχρι εκεί, εγώ θέλω καπιον που να γουστάρει και αυτός την φάση να έχω παρέα αλλά δεν πειράζει.