Λερναία Ύδρα τα προβλήματα
Γνωρίζω ότι όλοι, μα όλοι, βιώνουν δύσκολες καταστάσεις. Όμως, βιώνω κι εγώ πολλά και δυσεπίλυτα.
Είμαι 49 χρονών, άνεργη πτυχιολήπτρια, άχρηστου πτυχίου, με σοβαρό αυτοάνοσο, που με δυσκολεύει να βρω εργασία χειρωνακτικού τύπου, (στοχεύω σε δουλειά γραφείου, αλλά αδύνατον να βρω). Ζω με την ηλικιωμένη μητέρα μου, που είναι άρρωστη με καρδιακά προβλήματα και καρκίνο, μόλις τον τρέχοντα μήνα.
Δεν έχουμε πόρους, δεν παίρνει σύνταξη η μητέρα μου παρά μόνο ένα ελαχιστότατο βοήθημα από την πρόνοια.
Με προβλήματα υγείας και οι δύο, ανασφάλιστες και άπορες δεν μπορώ να σηκώσω κεφάλι. Η ψυχολογία μου, η ψυχή μου, η ζωή μου, δεν μπορεί να βρει ισορροπίες. Αν έβρισκα μία δουλειά, σίγουρα όλα θα ήταν αλλιώς.
Διαφορετικά, ...το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο.
Λίγο χαμόγελο, λίγο φως....
Ούτε οι επίσημες υπηρεσίες (ΟΑΕΔ, ΑΣΕΠ), ούτε ο υπάρχων κοινωνικός ιστός, με βοήθησε στην αναζήτηση εργασίας.
Δεν θέλω χρήματα, ούτε επιδόματα.
Εργασία μόνο. Και να διατηρήσω την αξιοπρέπειά μου. Τόσο απλό και δύσκολο....
Συνεχίζω...;!