ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΡΟΥΤΙΝΑ?

Καλησπέρα παιδιά.Τις τελευταίες μέρες νιώθω λίγο περίεργα.Βαρεμάρα και μελαγχολία.Η αλήθεια είναι ότι δεν κάνω και πολλά πράγματα.Είμαι όλη την εβδομάδα σπίτι-δουλειά,δουλειά-σπίτι.Ξέρω ότι θα μου πείτε να βρω πράγματα να κάνω,αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο.Πέρυσι ήμουν σε μια θεατρική ομάδα η οποία διαλύθηκε και όσο κι αν έψαξα στο ιντερνετ δεν βρήκα κάτι ανάλογο.Πριν από λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα φυλλάδιο από ένα ωδείο με θεατρικό εργαστήρι και αποφάσισα να γραφτώ από Σεπτέμβρη μιας και τώρα δεν γίνονται εγγραφές.
Αυτό που φοβάμαι πιο πολύ είναι να μην "πέσω" ξανά γιατί το καλοκαίρι είχα πάλι μια έντονη κρίση κατάθλιψης που με ταλαιπώρησε πολύ.Επίσης ένα άλλο ζήτημα είναι ο φίλος μου.Είμαστε μαζί εδώ και 4 χρόνια και μέχρι στιγμής μου έχει σταθεί σε αυτό το θέμα.Φοβάμαι μήπως άλλη μια κρίση τον κουράσει.
Σκέφτηκα να επισκεφθώ έναν ψυχολόγο που μου συστήσανε αλλά έχω τις αμφιβολίες μου γιατί την τελευταία φορά,μόλις ένιωσα καλύτερα κουράστηκα και τα παράτησα.Και με κουράζει αυτό το στυλ του να κάθομαι και να μιλάω μόνη μου,γιατί καμιά φορά νιώθω ότι δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να του πω.Δηλαδή δεν με προβληματίζει κάτι έντονα.
Έχετε να προτείνετε κάτι?

Με τη σχέση σου πώς τα πας; Παρόλο που ο φίλος σου σε στηρίζει, μήπως και μαζί του νιώθεις βαρεμάρα και μελαγχολία;
Ωραία ιδέα το θεατρικό εργαστήρι πάντως. Ίσως μέχρι να γραφτείς στην ομάδα που βρήκες, να πήγαινες πιο συχνά στο θέατρο. Πηγαίνεις;

Πώς σε κουράζει η συνεδρία με τον ψυχολόγο?
Ψυχανάλυση κάνεις?
Προσωπικά, δεν βλέπω την ώρα και τη στιγμή να πάω στη συνεδρία μου. Συζήτηση επί παντός, και βγαίνω καλύτερος άνθρωπος..

Μήπως να την ψάξεις κ με κάποιον άλλο ειδικό?

Κι εμένα αυτού του είδους η συνεδρία,ψυχανάλυση δηλαδή,δεν μ\'αρέσει.Βαριέμαι να μιλάω μόνη μου και να μην μου λέει τίποτα ο γιατρός.Μία φορά μου έτυχε αυτό σε έναν ειδικό που πήγα και δεν ξαναπήγα.Προτιμώ τη συζύτηση.
Ψάξτο.Πήγαινε σε κάποιον που να μην κάνει ψυχανάλυση.

Η σχέση με τον φίλο μου είναι αρκετά καλή.Δεν πιστεύω ότι εκείνος μου προκαλεί βαρεμάρα και μελαγχολία.Ίσα ίσα τις ώρες που είμαστε μαζί αισθάνομαι καλύτερα ακόμα και αν δεν κάνουμε τίποτα το ιδιαίτερο,παρα μόνο να βλέπουμε ας πούμε καμιά ταινία.
Βασικά παρατηρώ ότι αγχώνομαι με μικροπράγματα και επειδή σε αυτές τις φάσεις που δεν αισθάνομαι πολύ καλά δεν είμαι ιδιαίτερα ομιλιτική,με αγχώνει ακόμα και τι θα πω με τον άλλον όταν βγω έξω μαζί του!
Σχετικά με τον ψυχολόγο,δεν ξέρω.Αυτή που μου σύστησε ο γιατρός μου τελευταία μου είπε ότι είναι πολύ καλή,έχει δει δουλειά της και όσο να\'ναι εμπιστεύομαι τα λόγια του γιατρού μου.Σκέφτομαι αν πάω να της πω ότι δεν αισθάνομαι άνετα με το να μιλάω μόνη μου και θέλω περισσότερο να κάνω συζήτηση.
Εσείς έχετε δει αποτελέσματα από την θεραπεία σας?

Η ρουτίνα φέρνει την κατάθλιψη ή η κατάθλιψη την ρουτίνα. Και εγώ νιώθω κάπως έτσι. Βαριέμαι αφόρητα. Εγώ πυκάποτε δεν κου έφτανε η μέρα.

Κι εγώ τελευταία πηγαίνω σε μία ψυχολόγο στην οποία μιλάω... μιλάω... κι εκείνη παρεμβαίνει ελάχιστα. Βέβαια προσπαθεί με ερωτήσεις να κατευθύνει την κουβέντα και επιμένει στο να αναλύω τα αισθήματά μου σε κάθε περίπτωση. Δεν είμαι και πολύ σίγουρη ότι με βοηθάει γιατί έχω πάει μόνο 2 φορές. Αλλά με το να μιλάω εγώ συνέχεια δεν ξέρω πώς θα βρω λύση στο πρόβλημά μου...
:o

Pandora ίσως να σε αφήνει να μιλάς εσύ πιο πολύ για να σε μάθει και να καταλάβει κάποια πράγματα για σένα,αφού είναι ακόμα οι πρώτες συνεδρίες σου.

Quote:

---

Originally posted by Dalia
Pandora ίσως να σε αφήνει να μιλάς εσύ πιο πολύ για να σε μάθει και να καταλάβει κάποια πράγματα για σένα,αφού είναι ακόμα οι πρώτες συνεδρίες σου.

---

Ελπίζω πραγματικά να είναι έτσι γιατί την έχω συμπαθήσει και δεν θέλω να ψάξω για άλλη.

Κι εγώ σκέφτομαι να πάω τελικά.Απλά το πρόβλημα με μένα είναι ότι κάθε φορά δεν ξέρω τι συμβαίνει και αισθάνομαι έτσι χάλια.Ελπίζω με αυτή να μπορέσω να βγάλω μια άκρη

Χεχε, λες και ακούω τον εαυτό μου! Πάντως για το θέμα της ψυχολόγου μου κάνει εντύπωση! Σε μένα η συνεδρία γίνεται με τη μορφή συζήτησης. Αλλά η ψυχοθεραπεία κρατάει μήνες! Μη βλέπεις τώρα με την πρώτη ή δεύτερη! Οι ψυχολόγοι πολλές φορές προσπαθούν να μεταβάλλουν τρόπους σκέψης ετών! Σιγά σιγά θα σαρέσει, μετά θα ξαναξενερώσεις και τελικά θα φτάσεις κάπου. Υπομονή! Τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο φαίνεται!

Ευχαριστώ για τα μηνύματα σας.Πήγα σε μια ψυχολόγο αλλά είναι πολύ ψυχοφθόρα για μένα όλη αυτή η διαδικασία.Της ζήτησα ότι αυτό που θέλω είναι πάνω απ\'ολα να κάνουμε συζήτηση και δεν την είδα πολύ πρόθυμη γιάυτό.Η αλήθεια είναι ότι με αγχώνει πάρα πολύ αυτό το θέμα.Το έχω ξαναπροσπαθήσει και κάθε φορά που είχα συνεδρία αγχωνόμουν για το τι πρέπει να πω.Βασικά νιώθω ότι δεν μου είναι απαραίτητη.Το συζήτησα και με τον γιατρό μου και μου είπε ότι αν με καταβάλλει τόσο και νιώθω άσχημα δεν έχει νόημα να πάω.Επίσης μου είπε ότι σε άλλους ταιριάζει και σε άλλους χρειάζεται μια άλλη μορφή θεραπείας.
Αποφάσισα να συνεχίσω την αγωγή μου και να δεν δω αποτελέσματα-που συνήθως βλέπω-να ψάξω να βρω κάτι άλλο