ENA ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ...

Γεια σας...

Είμαι καινούργια... Σε αυτό το τόπικ θα θελα να πω λίγα λόγια για μένα... Ίσως ιστορια μου να μοιαζει με τις ιστορίες πολλών άλλω ανθρώπων εδώ μέσα. Πριν ένα χρόνο ακριβώς έκανα απόπειρα αυτοκτονίας. Αφορμή και τρόπος νομίζω δεν έχουν σημασία... Παραδόξως, σήμερα, ένα χρόνο μετά είμαι μια χαρά. Παρακολουθηθηκα ένα διάστημα από ψυχολόγο και θα ακολουθώ για πολύ μικρό χρονικό διάστημα ακόμη κάποια φαρμακευτική αγωγή.
Σήμερα, η ζωή μου ολόκληρη έχει αλλάξει, καταφέρνω και ζω μόνη μου χωρίς φόβους, έχω μια πολύ όμορφη σχέση και έχω σταματήσει να κάνω ό,τι έκανα για τουλάχιστον δέκα χρόνια, δηλαδή να μουσκεύω το μαξιλάρι μου απο το καθημερινό κλάμα, να φοβάμαι να κυκλοφορήσω στο δρόμο επειδή νομίζω πχ οτι περπατάω περίεργα και με κοιτάνε όλοι, να φοβάμαι να ζητήσω εισητήρια από το περίπτερο...Όλα έχουν αλλάξει σε μικρό χρονικό διάστημα και όλοι παραδέχονταιτην ικανότητα μου να τα βγάζω πέρα μόνη μου...
Το μόνο πράγμα που έχει μέινει είναι ο φόβος μου μην ξαναγυρίσω εκεί στην κόλαση που ζούσα, αλλά το παλεύω και το προσπαθω... Έχω βέβαια πράγματα στο κεφάλι μου, όπως η μεγάλη μου ανάγκη για φιλία, έχω τεράστια ανάγκη για αληθινούς φίλους κ τελευταία πληγώθηκα πολύ όταν κατάλαβα ότι μια παιδική μου φίλη την έχασα για πάντα.Έχω και να σκεφτώ τι θα κάνω μετά τις σπουδές μου,θέλω και να χτίσω μια όμορφη ζωή... Αφού έπεζησα; γιατί να μην ζήσω όμορφα;

Να ελπίζετε! Ό,τι και αν συμβάινει να ελπίζετε... Αυτό ήθελα να πω... , αν και εγώ ακόμη το προσπαθώ και το παλεύω...

Ότι ποι αναζωογονητικό έχω διαβάσει τελευταία.
(Και το χρειαζόμουν)
Σε ευχαριστώ και καλωςήρθες

μπραβο...μου εδωσες να καταλαβω οτι δεν πρεπει να απογοητευομαι τοσο ευκολαα...να σαι καλα...