Πενθος

Το περασμένο καλοκαίρι χάσαμε το μικρό μου αδερφό σε τροχαίο. Ήταν μόνο 30 χρονών... Ήταν ένα τεράστιο σοκ όπως καταλαβαίνετε... Εγώ είχα γύρω στα 10 χρόνια που είχα φύγει από το πατρικό μου σπίτι κ έτσι δεν ήμασταν τόσο κοντά κ σε θέμα απόστασης αλλά κ γενικότερα.. Τον πρώτο καιρό με έπιασαν οι τύψεις. Έλεγα αν ήμουν πιο κοντά αν μιλούσαμε παραπάνω να τον συμβουλευα να φοράει κράνος να προσέχει ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Έμαθα ότι είχε μια σχέση κ είχε 2 χρόνια που χώρισε κ σε αυτά τα 2 χρόνια έβγαινε κ έπινε κ μεθούσε. Ο κολλητός του μου είπε ότι κ να του λέγαμε δεν ακουγε. Του λέγαμε να μη πίνει κ αυτός θύμωνε κ έφευγε κ δε σήκωνε κουβεντα. Επίσης να πω ότι χάσαμε κ τη μαμά μας μόλις 50 χρονών κ τότε ο αδερφός μου ήταν 14 κ εγώ 18. Θέλω να πω ότι ίσως σε κάποιες συμπεριφορές όπως ότι άρχισε το κάπνισμα από το γυμνάσιο η ότι ήταν αντιδραστικός μπορεί να έφταιγε κ το τραυματικό γεγονός ότι έχασε τη μαμά του. Κ επιπλέον δεν είχε κάποιον να τον συμβουλέψει. Ο μπαμπάς μας δυστυχώς είναι ένας άνθρωπος βαρύς που δε μας μιλάει... Πέρασαν σχεδόν 5 μήνες κ έχω σταματήσει να κλαίω καθημερινά κ επανήλθε κ η περίοδος μου που από τη στεναχώρια μου είχε κοπεί. Κ εκεί που το έχω κάπως δεχτεί κ σταματάω να κατηγορώ τον εαυτό μου έρχεται χθες ο μεγάλος μου αδελφός κ μου λέει είμαι χάλια. Έκλαιγε κ αναστεναζε σαν να συνέβη χθες το μοιραίο. Μου είπε το έχω μετανιώσει κ έκανα λάθος. Ποιο πράγμα έχεις μετανιώσει του λέω. Μου λέει για τη σχέση που είχε μετά ήθελε στήριξη κ έπρεπε κ οικονομικά να τον στηρίξουμε κ φταίμε εμείς. Είμαι κ πάλι πολύ χάλια κ εγώ από χθες. Εμείς φταίμε? Ο αδερφός μου σίγουρα θέλει ψυχολογική υποστήριξη... Αλλά μπήκε παλι στο μυαλό μου η ιδέα ότι φταίω για αυτό που έγινε. Πριν μέρες σκεφτόμουν ότι ήταν μεγάλος άνθρωπος 30 χρονών δεν μπορείς να του πεις τι θα κάνει... Ημουν μια καλή αδερφή. Ναι δεν ήμασταν κοντά αλλά τον αγαπούσα κ πιστεύω ότι το ήξερε ... Ξέρω δεν αλλάζει τίποτα πλέον κ δε με βοηθάει πουθενά να λέω ότι φταίω δεν αλλάζει το γεγονός κ ούτε κάνω καλό στον εαυτό μου. Από χθες έχω ένα βάρος πάλι κ ταχυκαρδίες. Στεναχωριέμαι κ δεν αντέχω να βλέπω έτσι τον πατέρα μου κ τον αδερφό μου...