Προσέγγιση θυμωμένου ατόμου...

Καλησπέρα!
Απευθύνομαι σε εσάς γιατί θέλω τη γνώμη σας για το πως να προσεγγίσω έναν δύσκολο άνθρωπο...
Ο άνθρωπος αυτός εργάζεται στο γυμναστήριο που πηγαίνω, είναι 45 ετών, χωρισμένος με ένα παιδί, που από τα λίγα που γνωρίζω πέρασε και συνεχίζει να περνάει δύσκολες καταστάσεις... Με τον άνθρωπο αυτό δεθήκαμε πολύ και ήρθαμε πολύ κοντά, τον αγαπώ πολύ και αφέθηκα τελείως πάνω του στο γυμναστηριακό κομμάτι, με αποτέλεσμα να πετύχουμε ένα ιδανικό αποτέλεσμα σε γυμναστηριακό επίπεδο. Βέβαια αυτό όπως καταλαβαίνετε εξελίχθηκε σε ένα διαρκές πείραγμα και φλερτ (κυρίως από την πλευρά του) ώσπου κάποιες μικρές παρεξηγήσεις τον οδήγησαν σε ένα ξέσπασμα και σε μια προσωπική επίθεση για το ότι εγώ φταίω που μας έχουν παρεξηγήσει όλοι.
Μετά από αυτό το ξέσπασμα εγώ αποχώρησα για 15 μέρες από το γυμναστήριο ώστε να δώσω λίγο χρόνο και στους δυο μας να ηρεμήσουμε και να κρατήσουμε αποστάσεις ασφαλείας. Επιστρέφοντας λοιπόν ξανά στο κανονικό μου πρόγραμμα από τη μία χάρηκε και το κατάλαβα, αλλά από την άλλη ο εγωισμός και το πείσμα τον κάνει να φέρεται αλλοπρόσαλα. Προσπαθώ από τότε να τον προσεγγίσω να μιλήσουμε αλλά δεν ξέρω πως να τον πείσω ότι εγώ συνεχίζω να τον αγαπώ και να τον σέβομαι όσο και πριν τον καυγά. Νομίζω πως έχοντας πολλές ανασφάλειες βγάζει συνεχώς μια επιθετική συμπεριφορά, που δεν σας κρύβω μου δημιουργεί κι εμένα ένταση με αποτέλεσμα να μην ξέρω πως να του φερθώ.
Εδώ λοιπόν χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Πώς φέρομαι σε έναν τέτοιο άνθρωπο; Πώς να τον πείσω ότι παρεξηγεί λόγια και καταστάσεις κάνοντας κακό τόσο στον εαυτό του όσο και στη σχέση μας; Ξέρω ότι με αγαπάει πάρα πολύ, και ίσως ένας από τους λόγους που μου φέρεται έτσι είναι η αδυναμία να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Επίσης πιστεύω πως ένας ειδικός θα του έκανε καλό και θα τον βοηθούσε πολύ, αλλά πώς τον πείθω να το σκεφτεί σοβαρά;
Κάθε σκέψη και ιδέα δεκτή! Άλλωστε είναι ένας άνθρωπος που έφτιαξε το έξω μου και θέλω πολύ να τον βοηθήσω να φτιάξει το μέσα του...

εγω θα σου πω κατι... ! φιλία αναμεσα σε γυναικα και ανδρα δεν μπορει να υπαρξει...! αυτο που περιγραφεις εσυ ως αγαπη ειναι κατι σαν συμπαθεια για το καλο που σε εχει κανει στην προπονηση σου... η λεξη αγαπη που χρησιμοποιεις ειναι υπερβολικη.... το γεγονος οτι δεν μπορει να υπαρξει φιλία αναμεσα σε γυναικα και σε αντρα φαινεται και απο το γεγονος οτι ολο αυτο που ειχατε κατεληξε σε φλερτ.... μπορει μεν αθελα του, μπορει μεν αθελα σου αλλα τα αντιθετα ελκονται... ισως το καλο που θα επρεπε να κανεις ειναι να παγωσεις τις σχεσεις σου με αυτον τον ανθρωπο... δεν χρειαζεται να του ξεκαθαρισεις οτι το ενδιαφερον σου ηταν φιλικο και οχι ερωτικο, ειναι σαν να προσπαθεις να σωσεις αυτο που ειχατε απο πριν... απλα εξαφανιζεσαι και ο χρονος τα διαγραφει ολα!

Quote:

---

Originally Posted by Μανίτσα

Καλησπέρα!
Απευθύνομαι σε εσάς γιατί θέλω τη γνώμη σας για το πως να προσεγγίσω έναν δύσκολο άνθρωπο...
Ο άνθρωπος αυτός εργάζεται στο γυμναστήριο που πηγαίνω, είναι 45 ετών, χωρισμένος με ένα παιδί, που από τα λίγα που γνωρίζω πέρασε και συνεχίζει να περνάει δύσκολες καταστάσεις... Με τον άνθρωπο αυτό δεθήκαμε πολύ και ήρθαμε πολύ κοντά, τον αγαπώ πολύ και αφέθηκα τελείως πάνω του στο γυμναστηριακό κομμάτι, με αποτέλεσμα να πετύχουμε ένα ιδανικό αποτέλεσμα σε γυμναστηριακό επίπεδο. Βέβαια αυτό όπως καταλαβαίνετε εξελίχθηκε σε ένα διαρκές πείραγμα και φλερτ (κυρίως από την πλευρά του) ώσπου κάποιες μικρές παρεξηγήσεις τον οδήγησαν σε ένα ξέσπασμα και σε μια προσωπική επίθεση για το ότι εγώ φταίω που μας έχουν παρεξηγήσει όλοι.
Μετά από αυτό το ξέσπασμα εγώ αποχώρησα για 15 μέρες από το γυμναστήριο ώστε να δώσω λίγο χρόνο και στους δυο μας να ηρεμήσουμε και να κρατήσουμε αποστάσεις ασφαλείας. Επιστρέφοντας λοιπόν ξανά στο κανονικό μου πρόγραμμα από τη μία χάρηκε και το κατάλαβα, αλλά από την άλλη ο εγωισμός και το πείσμα τον κάνει να φέρεται αλλοπρόσαλα. Προσπαθώ από τότε να τον προσεγγίσω να μιλήσουμε αλλά δεν ξέρω πως να τον πείσω ότι εγώ συνεχίζω να τον αγαπώ και να τον σέβομαι όσο και πριν τον καυγά. Νομίζω πως έχοντας πολλές ανασφάλειες βγάζει συνεχώς μια επιθετική συμπεριφορά, που δεν σας κρύβω μου δημιουργεί κι εμένα ένταση με αποτέλεσμα να μην ξέρω πως να του φερθώ.
Εδώ λοιπόν χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Πώς φέρομαι σε έναν τέτοιο άνθρωπο; Πώς να τον πείσω ότι παρεξηγεί λόγια και καταστάσεις κάνοντας κακό τόσο στον εαυτό του όσο και στη σχέση μας; Ξέρω ότι με αγαπάει πάρα πολύ, και ίσως ένας από τους λόγους που μου φέρεται έτσι είναι η αδυναμία να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Επίσης πιστεύω πως ένας ειδικός θα του έκανε καλό και θα τον βοηθούσε πολύ, αλλά πώς τον πείθω να το σκεφτεί σοβαρά;
Κάθε σκέψη και ιδέα δεκτή! Άλλωστε είναι ένας άνθρωπος που έφτιαξε το έξω μου και θέλω πολύ να τον βοηθήσω να φτιάξει το μέσα του...

---

Καλησπέρα,ωραίο όνομα έβαλες!

Χμμμ,δεν ξέρω μου φαίνεται πολύ δύσκολο να τον προσεγγίσεις,με τον θυμό και τα ξεσπάσματα του.
Προσπάθησε κάπως μια μέρα να μείνετε μόνοι σας,και να του μιλήσεις.
Εξήγησε του πόσο σημαντικός είναι για εσένα,ότι τον θες ήρεμο και χαρούμενο,και ότι κατανοείς τον όποιον θυμό του.
Να του δείξεις σημάδια στήριξης στην κατάσταση που βρίσκεται,και εμψύχωση.
Και γιατί όχι να του προτείνεις την ιδέα του ειδικού.
Εχετε πολλά χρόνια διαφορά?

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Καλησπέρα,ωραίο όνομα έβαλες!

Χμμμ,δεν ξέρω μου φαίνεται πολύ δύσκολο να τον προσεγγίσεις,με τον θυμό και τα ξεσπάσματα του.
Προσπάθησε κάπως μια μέρα να μείνετε μόνοι σας,και να του μιλήσεις.
Εξήγησε του πόσο σημαντικός είναι για εσένα,ότι τον θες ήρεμο και χαρούμενο,και ότι κατανοείς τον όποιον θυμό του.
Να του δείξεις σημάδια στήριξης στην κατάσταση που βρίσκεται,και εμψύχωση.
Και γιατί όχι να του προτείνεις την ιδέα του ειδικού.
Εχετε πολλά χρόνια διαφορά?

---

Προσπαθώ να του δείχνω πόσο σημαντικός είναι για μένα (είναι η αλήθεια άλλωστε), αλλά αντιδρά άσχημα σε ό,τι κι αν ακούσει.
Το να φύγω μακριά του όπως προτείνει ο φίλος μου είναι το μόνο εύκολο, δεν το θεωρώ πρώτη επιλογή όμως αλλά έσχατη λύση... Δεν θεωρώ υπερβολή το να αγαπάς έναν άνθρωπο και να τον θαυμάζεις για τις γνώσεις του και τις ικανότητές του.
Εγώ είμαι 35, οπότε έχουμε 11 χρόνια διαφορά...

αυτο που δεν μας εξηγεις σαφεστατα ειναι πως τα προβληματα και τα ξεσπασματα του τα δημιουργεις εσυ με την παρουσια σου ή ειναι τετοιος ο χαρακτηρας του ανεκαθεν??? εγω πιστευω οτι αυτο το πραγμα δεν ειναι αγαπη, ειναι συμπαθεια κυριως.... γιατι να πρεπει να πιασεις να του μιλησεις και να του ξεκαθαρισεις οτι ειναι πολυ σημαντικος για σενα και την ζωη σου? δειχνεις μια εξαρτηση που δεν θα επρεπε και στην τελικη αν ηταν αληθεια αυτο θα το γνωριζε και ο ιδιος πως το ολο ενδιαφερον σου ειναι λογο σεβασμου... εγω εξακολουθω να σου λεω οτι ισως θα ηταν καλυτερα να φυγεις μακρια του, αλλα μαλλον προφανως ειναι δυσκολο για σενα καθως εχεις αρχισει να τρεφεις συναισθηματα για εναν ανθρωπο

Εγώ δεν κατάλαβα εχεις σχέση με αυτον τον ανθρωπο η όχι? Και αν έχεις τότε ποιο είναι το πρόβλημα να σας καταλαβουν οι αλλοι?

Quote:

---

Originally Posted by menis_64

αυτο που δεν μας εξηγεις σαφεστατα ειναι πως τα προβληματα και τα ξεσπασματα του τα δημιουργεις εσυ με την παρουσια σου ή ειναι τετοιος ο χαρακτηρας του ανεκαθεν??? εγω πιστευω οτι αυτο το πραγμα δεν ειναι αγαπη, ειναι συμπαθεια κυριως.... γιατι να πρεπει να πιασεις να του μιλησεις και να του ξεκαθαρισεις οτι ειναι πολυ σημαντικος για σενα και την ζωη σου? δειχνεις μια εξαρτηση που δεν θα επρεπε και στην τελικη αν ηταν αληθεια αυτο θα το γνωριζε και ο ιδιος πως το ολο ενδιαφερον σου ειναι λογο σεβασμου... εγω εξακολουθω να σου λεω οτι ισως θα ηταν καλυτερα να φυγεις μακρια του, αλλα μαλλον προφανως ειναι δυσκολο για σενα καθως εχεις αρχισει να τρεφεις συναισθηματα για εναν ανθρωπο

---

Άκου να δεις φίλε μου επειδή συνεχώς βγάζεις συμπεράσματα, το να φύγω μακριά του σημαίνει για εμένα να αλλάξω μια συνήθεια που κάνω 8 χρόνια τώρα, κάθε πρωί. Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου ζω εγώ, το να αλλάξω γυμναστήριο δεν είναι εύκολο μιας και το αμέσως επόμενο (πολύ κατώτερο ποιοτικά από αυτό στο οποίο πάω τώρα) βρίσκεται 15 χιλιόμετρα μακριά... Επίσης τον άνθρωπο τον ξέρω 1,5 χρόνο τώρα. Απλά όλο αυτό εξελίχθηκε έτσι τους τελευταίους 4-5 μήνες που έκανα εγώ μια αξιόλογη προσπάθεια και αυτός το πήρε πιο πατριωτικά μαζί μου από ότι με άλλους πελάτες. Εξάρτηση σε γυμναστηριακό κομμάτι προφανώς και έχω (δεν υπάρχει άλλος γυμναστής στο χώρο για να έχω επιλογή συνεργασίας με άλλον τις ώρες που πάω εγώ, και το να πάω άλλες ώρες δεν γίνεται λόγω δουλειάς). Άλλου τύπου εξάρτηση δεν έχω από αυτόν, μιας και δεν βρισκόμαστε πουθενά αλλού...
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν το μόνο που θέλω είναι να φτιάξω τις σχέσεις μας και να τον κάνω να ηρεμήσει, γιατί βλέπω πως δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Νευρική συμπεριφορά έχει γενικά, αλλά δεν ξεσπάει σε άλλον όπως σε εμένα. Πιστεύω λοιπόν πως αυτό το κάνει γιατί εμένα με νιώθει πιο σημαντική από άλλους...

Όχι όχι δεν έχουμε σχέση. Αυτός έχει πρόβλημα από ότι έχω καταλάβει για το τι θα πουν οι άλλοι... Γενικά φοβάται μήπως πιστέψουν ότι τρέχει κάτι άλλο μεταξύ μας πέρα από τη σχέση γυμναστή- πελάτισσας...

Quote:

---

Originally Posted by Μανίτσα

Προσπαθώ να του δείχνω πόσο σημαντικός είναι για μένα (είναι η αλήθεια άλλωστε), αλλά αντιδρά άσχημα σε ό,τι κι αν ακούσει.
Το να φύγω μακριά του όπως προτείνει ο φίλος μου είναι το μόνο εύκολο, δεν το θεωρώ πρώτη επιλογή όμως αλλά έσχατη λύση... Δεν θεωρώ υπερβολή το να αγαπάς έναν άνθρωπο και να τον θαυμάζεις για τις γνώσεις του και τις ικανότητές του.
Εγώ είμαι 35, οπότε έχουμε 11 χρόνια διαφορά...

---

Να το παλέψεις,κι ότι βγει.
Ρώτησα για διαφορά ηλικίας,καθώς η κάθε ηλικία έχει τα ''δικά'' της θέλω,τις ανάγκες της κλπ.

Quote:

---

Originally Posted by Μανίτσα

Όχι όχι δεν έχουμε σχέση. Αυτός έχει πρόβλημα από ότι έχω καταλάβει για το τι θα πουν οι άλλοι... Γενικά φοβάται μήπως πιστέψουν ότι τρέχει κάτι άλλο μεταξύ μας πέρα από τη σχέση γυμναστή- πελάτισσας...

---

Εντάξει,είναι δικό του το πρόβλημα,not yours.

Δικό του είναι αλλά εμένα με επηρεάζει στη δουλειά μου εκεί μέσα με τη συμπεριφορά του μιας και από το ένα άκρο (του αυτοανακυρησσόμενου personal trainer) φτάσαμε στο να μην έχω ποιον να ρωτήσω για τυχόν απορίες στις ασκήσεις μου. Και δεν φτάνει αυτό, τον βλέπω να κάνει τα εύκολα δύσκολα και να βασανίζεται και ο ίδιος από όλο αυτό. Για αυτό σας ζήτησα βοήθεια στο πως να τον διαχειριστώ... Ξέρω πως δεν είναι εύκολο να σας εξηγήσω επακριβώς μέσα σε λίγες γραμμές τόσες λεπτομέρειες, οπότε κι εσείς πόσο μπορείτε να βοηθήσετε δεν ξέρω. Όπως και να έχει πάντως σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μου αφιερώνετε!

Αφού δεν εχετε σχέση καλό είναι να απομακρυνθειτε όσον αφορά το προσωπικό επίπεδο. Και μη δινεται δικαιώματα σε τρίτους να σας σχολιαζουν.φαντάζομαι δεν θα είσαι η μόνη γυναίκα που γυμναζει.το πρόβλημα είναι ότι εσύ νιώθεις αισθήματα όπως λες τον αγαπάς και δεν εχετε καν σχέση. Οπότε είναι δυσκολο για σένα όλο αυτο

Με γρίφους μιλάς γέροντα... Λες ότι έπεφτε πείραγμα και φλερτ από την πλευρά ΤΟΥ αλλά μετά στην είπε ότι όλοι σας έχουν παρεξηγήσει και φταις εσύ. Γιατί δεν του την είπες κι εσύ λοιπόν; Μάλλον επειδή ανταποκρινόσουν κι εσύ στο φλερτ, σωστά; Λες ότι τον άνθρωπο αυτό τον αγαπάς, πολύ ισχυρή λέξη, αλλά κατά τα άλλα λες ότι η όποια σχέση σας είναι καθαρά οι ώρες που τον βλέπεις στο γυμναστήριο. Η ερώτηση είναι πέρα από τα διάφορα που λες για την εκγύμνασή σου κτλ που είναι μάλλον προφάσεις εν αμαρτίαις, τι ακριβώς ζητάς από αυτόν τον άνθρωπο; Τον γουστάρεις γκομενικώς, τον βλέπεις φιλικά, σου αρκεί απλά να καβλαντίζετε και να μένετε στο στάδιο του φλερτ εν ώρα γυμναστικής ή τι; Αν ξεκαθαρίσεις τι ακριβώς θέλεις, τότε θα δεις και πως πρέπει να το χειριστείς από εδώ και πέρα.

Προφανως έτσι όπως μας τα λες ο τύπος έχει πρόβλημα με τη δουλειά τουλάχιστον και δε θέλει να φένεται ότι υπάρχει μεταξυ σας νταραβέρι. Τώρα αυτό με το ψυχολογο ψυχιάτρο αλλου παππα ευαγγελιο. Μαλωνεις τσακωνεσαι με εναν ανθρωπο και οχι πιτσιρικα 45 χρονο με παιδι και μετά λες να του πεις, μαγκα τσακωθηκαμε το ξερω τραβα πανε δες ενα ψυχοτετοιο να σε ρυθμίσει. Η ψυχική υγεία φτιάχνετε και χωρίς ειδικους γιατρους και το να λες σε εναν ανθρωπο μετα απο τσακωμο τραβα στο τρελογιατρο να σε ρυθμισει δεν ειναι τοσο εξυπνο αν οντως θες να παει. Συν οτι ο τυπος μπορει να χει πολλα στο κεφαλι του και να μην αλλαζουν και να μη θέλει να τα πει σε καποιον τριτο. Δε ξερω να σου δωσω συμβουλη πως να το χειριστεις αλλά από οτι εχω καταλαβει ο τύπος δε μπορει τα πολλα πολλα και τα κορδελακια και ισως να γίνεται και άδικος καποιες φορες γι αυτό ζυγισετονα και φερσου αναλογως.

Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι το να προτείνεις σε κάποιον να πάει σε ψυχολόγο/ψυχίατρο/ψυχοθεραπευτή μετά από καβγά είναι πολύ άσχημο. Ακόμα και αν όντως το χρειάζεται, το timing είναι λάθος και δεν θα το καλοδεχτεί, όπως και να το προτείνεις.
Επίσης τί ακριβώς σε κάνει να πιστεύεις ότι πρέπει να τον βοηθήσεις να φτιάξει το μέσα του? Επειδή σε βοήθησε να φτιάξεις το έξω σου ? Μα εσύ για αυτό πήγες εκεί, για να φτιάξεις το έξω σου. Αυτός όμως, απ'ότι κατάλαβα, δε σου έχει ζητήσει να τον βοηθήσεις να φτιάξει το μέσα του, το οποίο παρεμπιπτόντως παίζει να είναι μια χαρά. Μπορεί ο άνθρωπος να είναι απλά κουρασμένος. Δεν είναι γνωστό το τι εκνευρισμό και νεύρα μπορεί να προκαλέσει η κούραση ? Δεν είναι αυτός λόγος για να πάει σε ειδικό. Ο ειδικός θα του πει "ξεκουράσου και χαλάρωσε". Χαίρω πολύ. Αυτό ξέρει να το κάνει και από μόνος του, εάν και εφόσον βρει ευκαιρία. Ίσως επίσης να υπάρχουν και κάποια triggers. Δεν λέω ότι αποκλείεται. Και είναι και πολύ ύπουλα αυτά τα χαζό triggers. Διότι εσύ ξέρεις ακριβώς τί σε ενόχλησε και γιατί, ο άλλος όμως που, προφανώς, δεν καταλαβαίνει, επειδή δε ξέρει, σε περνάει για τρελό και αυτό είναι όλο. Αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Και είναι και πολύ κουραστικό να κάθεσαι να εξηγείς τι σε ενόχλησε και γιατί. Ειδικά αν πιστεύεις ότι ο άλλος θα το θεωρήσει χαζό και δε θα δείξει την παραμικρή κατανόηση.
Θα πρότεινα να κρατήσετε τυπικές σχέσεις, χωρίς πολλά πολλά. Δε χρειάζεται να είστε μέλι γάλα από τη στιγμή που, προφανώς, υπάρχει ασυμφωνία χαρακτήρων. Διότι αυτό αντιλαμβάνομαι ως το βασικό πρόβλημα.