Νόσος Crohn με διαλυμένο μεταβολισμό και δεν μπορώ να χάσω κιλά!
Καλησπέρα σας! Καλή Σαρακοστή!!
Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Έχω διαβάσει αρκετά threads και είχα σκεφτεί αρκετές φορές να γράψω. Σήμερα το αποφασισα.
Είμαι 39 χρόνων. Έχω νόσο Crohn από το 2005 . Στις αρχές νοσηλευομουν και για 2 μήνες και 3 μήνες. Δεν χειρουργήθηκα ευτυχώς. Όμως πήρα για πολλά χρόνια κορτιζόνη. Τελευταία φορά ήταν πριν 3 χρόνια που πήρα πάλι για 3 μήνες. Η κορτιζόνη με διέλυσε. Λίγο αρθρίτιδα,λίγο μεταβολισμός,λίγο όραση είμαι 39 και νιώθω 59.
Ήμουν πάντα παχουλό κορίτσι. Πάντα στα 10 με 15 κιλά κάνω από το κανονικό.. Με την Crohn έχασα σχεδόν 28 κιλά. Ειδικά όταν ξεκίνησα την κορτιζόνη,είχα τόσο φόβο που έκοψα τα πάντα από τη διατροφή μου. Ο,τιδηποτε περιείχε αλάτι. Τυρί, ψωμί ,(έτρωγα μόνο ψωμί που μου έφτιαχνε ο φούρνος χωρίς προσθήκη ζάχαρης και αλατιού), αλλαντικά, ψάρι. Τίποτα. Μόνο ρύζι, κριθαράκι, λίγο κρέας και φρυγανιές. Γαλακτοκομικά ,σαλάτες , φρούτα, όσπρια λόγω της νόσου ήταν έτσι κι αλλιως κομμένα.
Μετά από μερικά χρόνια άρχισα να εντασσω φαγητά στη διατροφή μου. Είχα τις κρίσεις μου, εισαγωγες στο νοσοκομείο, πάλι κορτιζόνες, πάλι δίαιτες. Μέχρι που κάποια στιγμή μετά το 2012 άρχισα να τρώω κανονικά. Πάλι με εισαγωγές και κορτιζόνες αλλά έτρωγα πλέον.
Από την διάγνωση του 2005 άρχισα να γυμνάζομαι εντατικά. Και είδα ότι βοηθούσε. Όπως βοήθησε πολύ και η ρεφλεξολογία. Ομως το βάρος που έπαιρνα με το που έτρωγα δυστυχώς το έχανα μόνο όταν με έπιανε κρίση εντέρου και έκοβα εντελώς το φαγητό λόγω κορτιζόνης. Αυτό δεν με είχε προβληματισει πολύ τοτε. Δεν προλάβαινε να με προβληματίσει. Γιατί πάνω που έπαιρνα κιλά ,σταματούσα το φαγητό λόγω της κρίσης και τα έχανα πάλι.
Πριν 2 χρόνια έχασα τον πατέρα μου. Πέρασα την χειρότερη περίοδο της ζωης μου. Ήμουν σε κατάσταση σοκ για πάνω από 7-8 μήνες. Σε έναν καναπέ με κάποιο ηρεμιστικό και φαγητό με τον φίλο μου . Παραγγελναμε ούτε κι εγώ θυμαμαι τι. Πήρα 16 κιλά. Δεν είχα ούτε τη δύναμη ούτε τη διάθεση να κάνω κάτι γι'αυτό. Εν τω μεταξύ ούτε που το είχα καταλάβει μέσα στη στενοχωρια μου! Ήρθε η ώρα πριν 1 χρόνο να βάλω μπρος . Τα κιλά όμως αυξάνονταν. Πήγα σε μια χειροπρακτη, και μου είπε στην ουσία ότι ο μεταβολισμός μου δεν υπάρχει. Κοιμάται. Έκανα δίαιτα. Η πρώτη δεν έπιασε. Ίσα ίσα πήρα και κάποια κιλά παράλληλα με την cardio γυμναστική μου. Η δεύτερη δίαιτα με πολλές σαλάτες σταμάτησε πάνω στο 20αημερο γιατί μου ξύπνησε τη Νόσο. Έκανα μια απλή διατροφή το καλοκαίρι κατάφερα να χάσω 4-5 κιλά που τον Νοέμβρη τα ξαναπήρα στην καραντινα.
Έκλεισαν και τα γυμναστήρια και πάνω που βρήκα έναν φίλο μου να με προπονεί με την καραντίνα δεν μπορώ ούτε αυτόν να δω. Είμαι στις ευπαθείς ομάδες λόγω ανοσοκατασταλτικων χαπιών που παίρνω και προσέχω πολύ.
Σκέφτομαι εδώ και 1,5 χρόνο εμμονικα τα κιλά μου, το σώμα μου. Ο μεταβολισμός μου δεν δουλεύει. Δεν χάνω γραμμάριο παρά μόνο αν στερηθω σημαντικά τροφή. Έχω κατάθλιψη. Ο φίλος μου όσο και αν με αγαπάει και είναι δίπλα μου νιώθω ότι το σώμα μου δεν ειναι πια το ίδιο θελκτικό για εκείνον. Όταν περνάς τα 20 κιλά είσαι πλέον άλλος άνθρωπος. Η σεξουαλική μας ζωή άλλαξε. Τα ρούχα μου δεν μου κάνουν πια. Δεν με καλύπτουν οι δίαιτες με τα 4-5 γεύματα. Ποτέ δεν με βοήθησαν. Όμως ταυτόχρονα δεν μπορώ να έχω και μια στάνταρ δίαιτα λόγω της Νόσου. Κάθε μέρα προσπαθώ να αυτοσχεδιάζω. Και φυσικά όταν δε χάνω με παίρνει από κάτω. Και τρώμε και πίτσα και σοκολάτα και όλα. Δεν τρώω μετα τις 8. Έχω κόψει τα βραδινά και έχω αυξήσει το περπάτημα. Ξεκίνησα το τρέξιμο αλλά έχω 2 γόνατα χειρουργημενα από μηνίσκο και τωρα με τα κιλά με έπιασαν πόνοι και έκοψα το τρέξιμο.
Επίσης έχω ένα μεγάλο ινωμυομα που έπρεπε να έχω αφαιρέσει από τον Νοέμβρη αλλά λόγω καραντίνας ακυρώθηκε το χειρουργείο. Διάβασα ότι το ινομυωμα λόγω αυξημένων οιστρογόνων μπορεί κι αυτό να παίζει κάποιο ρόλο στην αύξηση βάρους . Δεν ξέρω .
Ξέρω ότι προσπαθώ. Κάθε μέρα. Δεν ζω. Θα μου πείτε "για τα κιλά?" Ναι κι όμως. Δεν αντέχω τον εαυτό μου. Δεν αντέχω να μην ελέγχω το σώμα μου όπως πριν. Ντρέπομαι να βγω έξω. Έχω χάσει τον εαυτό μου. Και δεν ξέρω γιατί δεν βρίσκω τη δύναμη να κάνω κάτι δραστικό. Νομίζω ότι έχω κουραστεί από τη στέρηση μια ζωή. Αποφασισα να παραγγείλω κάποια σκευάσματα/ ροφήματα που αντικαθιστούν ένα γεύμα η δύο ανάλογα. Θέλω να τα πάρω έστω για δύο εβδομάδες να ξεκινήσει δουλεύει το σύστημα. Κατακράτηση , μεταβολισμός κλπ. Σε συνδιασμό με το περπάτημα μου.
Συγνώμη που έγραψα τόσα πολλά. Είχα ανάγκη να μιλήσω κάπου. Προσπάθησα να τα πω σε μια ψυχολόγο που έβλεπα μέχρι και πριν την καραντίνα αλλά δεν με πήρε στα σοβαρά. Το θεώρησε αυτονόητο και εύκολο πως αν έχεις θέληση βάλε μπρος και κάνε δίαιτα. Το ξεπέταξε. Κάθε φορά που προσπαθούσα να της μιλήσω με έκανε να νιώθω ότι δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Κανεις δεν ξέρει πως άτομα που προσπαθούν μπορεί να κλαίνε τα βράδια και να ψάχνουν μέσα τους μια λύση. Σας ευχαριστώ αν φτάσατε ως εδώ μαζί μου!
Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να καταφέρετε όσα προσπαθείτε κι εσείς!
