Originally Posted by
karga
Ειμαι παιδι χωρισμενων γονιων και μοναχοπαιδι. Προσφατα εμαθα απο την μητερα μου οτι ο πατερας μου ειναι χρήστης ναρκωτικων εδω και χρονια. Οταν αλλη γυναικα (μετα την μητερα μου) η οποια μαλιστα μετα απο 10 χρονια γαμου τον κερατωσε, ξαναεπεσε στα ναρκωτικα. Η μαμα μου τοσα χρονια δε μου ελεγε για τα ναρκωτικα που επερνε ο πατερας μου γιατι φοβοταν και λογικο... Ετσι το εμαθα στα 18 μου χρονια. Δεν παει καιρος που το εχω μαθει, ειναι 3 εβδομαδες τωρα. Και μετα απο τοσο καιρο ο πατερας μου προσπαθει να ερθει σε επαφη με εμενα θελωντας έμμεσα να μου ζητήσει λεφτα. Ετσι λεει η μητερα μου δηλαδή. Μου ειπε να τον μπλοκαρω παντου ωστε να μην ξανα ενοχλησει κανεναν και καθε βραδυ κλαιω σκεφτοντας ότι ειναι μονος του, χωρίς βοηθεια, και ετοιμος να μεινει χωρις σπιτι επειδη χρωσταει παρα πολλα. Ενω απο την μια πρεπει να τον μπλοκάρω και να μην του ξαναμιλησω γιατι αυτο ειναι το σωστο, απο την αλλη τον σκεφτομαι συνεχεια, ειμαι πεσμενη ψυχολογικα, μερα με την μερα νιωθω οτι θα πεθανει και δεν θα το μαθω ποτε. Σκεφτομαι αν ειναι με καποιον ή αν ειναι στο δρομο και ζητιανευει για λεφτα... Στην μητερα μου δεν εχω πει αυτα που νιωθω γιατί θα αισθανθει ασχημα (ηδη νιωθει απαισια που μου το ειπε)... Δεν ξερω τι να κανω πλεον...