❤️σέιφ σπέις

Δεν ήξερα ότι το φόρουμ έχει τέτοιο χώρο. Χαίρομαι γιατί θα γράφω εδώ. Από το να γράφω στο τι σκέφτεστε και πως αισθάνεστε....

Δεν τού έστειλα τίποτα για δύο ή τρεις μέρες. Ούτε αυτός. Στέλνει χθες μια γελοιοτητα όπως (.....)

Ρε μλκ ξεφτίλα τι απαντάς μετά από μια μέρα ενώ το έχεις διαβάσει και απαντάς ένα οου γεα; Είσαι τέρμα μλκς; Ναι. Οκ.
Και μετά έρχεσαι κι μου γράφεις "μού έστειλε μια πενηντάρα"
(......)

Ξαναστελνει στις 6 για να πει κάτι τόσο μα τόσο ανούσιο!!!!! Θα σας πέφτανε τα μαλλιά από το πόσο ανούσιο ήταν αυτό που είπε. (......) ήσυχη.

Γαμωκάργιολο κάνεις και μούτρα ρε; Χαχαχα
Ρε πας καλά; Είναι δυνατόν; Τι περιμένεις ρε; (.......)

Από τις 10 το πρωί. Τι ήθελα και έστειλα; Με έτρωγε μέσα μου. Να στείλω δύο ιμοτζι. Μού έδωσε σημασία ας μην είμαι μπιτς είπα. Τι το θελα;
Αρχικά πήγε χαλαρά. Εκεί που γαμηθηκε ο Δίας ήταν όταν είπε μια κουβέντα και δε σωζόταν με τίποτα.
Μια φορά ακόμα τα γάμησε όλα ο τύπος. Πήρε το μπλοκ του όσο έλειπε στη θάλασσα για μπάνιο. Γυρνάει και τι βλέπει; (.........)

Με ενοχλεί που ποτέ δεν είδες την αξία μου αλλά με ενοχλεί και το χαμηλό σου επίπεδο με ενοχλούν τα αρνητικά που έχεις και παρόλα αυτά εγώ ήθελα να τα παραβλέψω.
Όσο σκέφτομαι τα αρνητικά σου αηδιάζω (....)

Υποφέρω ακόμα. Μού ηρθε περίοδος. Πάλι έπεσα στην παγίδα να ξεσπάσω χωρίς να έχω δώσει σημασία στο ημερολόγιο με τις περιόδους μου. Ξέχασα πάλι ότι μπορεί να κοντεύει αυτή η φάση κι ότι πρέπει να κάνω υπομονή με τους άλλους με τον εαυτό μου και να κάτσω σε μια γωνιά μόνη μου με λίγη μουσική, να κάνω μια ωραία δραστηριότητα ή απλά να βγω στον κήπο να βάλω ένα χαλί κάτω και να αραξω. Χωρίς ίντερνετ γ*** το ****** μου. Ήταν τόσο απλό. Μπορούσα να το κάνω.
Έχω μικρό κύκλο και αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Ήρθε δηλαδή 17 Ιουλίου και ήρθε σήμερα 13 Αυγούστου. Άρα 27-28 μέρες μετά; Πφ άργησε. Κανονικά έχω 25 μέρες κύκλο.
Πω ρε υποφέρω πριν την περίοδο. Μόλις έρχεται, όλα ηρεμούν. Έχω ψάξει στο νετ μήπως έχω κανένα σύνδρομο http://https://www.onmed.gr/ygeia/st...antimetopisete

Να πάρω αντικαταθλιπτικά; Δεν παίζει. Τώρα θα ξεκινήσω γυμναστήριο στις 25 Αυγούστου. Περιμένω να ανοίξει. Θα δω διαφορά στη διάθεσή μου σίγουρα. Θα βρω και δουλειά πιστεύω μέσα σε αυτή τη χρονιά. Όλα αυτά θα γίνουν τώρα από φθινόπωρο που θα ξεκινήσουν όλα να μπαίνουν σε μια σειρά. Ίσως πάω ξανά για λίγα ακόμη μπάνια σε λίγες μέρες.
Αλλά ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή μου, εσύ μού είσαι περιττός. Πουθενά δε βοηθάς στην κατάσταση. Καλύτερα να υποφέρω μόνη μου παρά με τα δικά σου προβλήματα. Δε θέλω παραπάνω προβλήματα από όσα έχω. Κανείς δε θέλει. Ούτε αυτός. Αυτός έχει σοβαρό θέμα υγείας. Του το είπα χθες του λέω εσύ θέλεις καλή ψυχολογία με την ασθένεια που έχεις, δεν πρέπει να μιλάμε σού κάνω κακό σε ρίχνω και εσύ ρίχνεις εμένα στο δικό μου θέμα το ψυχολογικό.
Αυτός ο άνθρωπος όμως έμαθε να μην αφήνει τον εαυτό του να τον επηρεάζουν κάποια πράγματα. Αλλά ναι, και εγώ άμα δε γουσταρα κάποιον σιγά μην έκλαιγα κιόλας. Θα ήμουν βέβαια εκεί γι'αυτόν για να μιλήσουμε ήσυχα ωραία και να τον κάνω να νιώσει καλύτερα. Δε θέλω να πληγώνω κάποιον επειδή δε μού αρέσει. Θα καθόμουν να εξηγήσω να τον κάνω να νιώσει σημαντικός όπως έκανε κάποτε κάποιος για μένα. Αυτό ήθελα από αυτόν. Λίγη συμπόνοια λίγη συμπαράσταση ρε πστ μου αυτό ήθελα να κάτσει δίπλα στον πόνο μου να μού πει δυο λόγια ξέρεις σε καταλαβαίνω είσαι μια πολύ καλή κοπέλα έχεις πολλά να δώσεις με συγχωρείς που έγιναν έτσι τα πράγματα δε σημαίνει ότι είσαι ανεπαρκής απλά δεν είσαι για μενα και αυτό δε σημαίνει ότι δεν αξίζεις. Δεν μπορούσε να μού τα πει αυτά; Αυτό ήθελα μόνο. Θα μπορούσαμε να είμαστε φίλοι αν μού τα έλεγε αυτά. Ήθελα απλά μια συμπαράσταση. Αυτός όμως θέλησε να με πονέσει επειδή κι αυτός πονάει με τα δικά του. Αλλά η ζωή δεν είναι έτσι. Αν είσαι καλός άνθρωπος θα κάτσεις να βοηθήσεις τον άλλον. Μάλλον δεν είναι καλός άνθρωπος. Εντάξει δεν πειράζει. Τουλάχιστον τον ξεφορτωθηκα.



https://www.draretipavlidou.com/blog...ikh-diatarachhhttp://https://www.draretipavlidou.c...ikh-diatarachh

Αυτό ακριβώς είμαι εγώ χωρίς τα σωματικά συμπτώματα. Στα σωματικά εχΩ μόνο κόπωση και όλη μέρα ξαπλωνω.
Αλλά στα ψυχολογικά είμαι όλα αυτά που λέει εκτός από τις αυτοκτονικές τάσεις και κρίσεις πανικού τις οποίες δεν τις έχω βιώσει ποτέ (μάλλον έχω αρκετό εγωισμό ακόμη) δεν τρώω καθόλου όλη μέρα και υποφέρω γενικά πριν την περίοδο μου. Κάπως έτσι πάει. Μπορεί να κοιμάμαι περισσότερες ώρες όλοι να μού φταίνε και γενικά να κλαίω πανευκολα καθώς ιδιαίτερα εκείνες τις μέρες πριν την περίοδο είμαι 100 φορές χειροτερααα όσον αφορά την ψυχολογία μου την αυτοπεποίθησή μου όλα βαράνε κόκκινο

Δεν πονάω πριν την περίοδο μου. Πριν την περίοδο μου είμαι απλά ένα άτομο πολύ σκοτεινό που τού φταίνε όλα βρίσκει παντού αρνητικά και δεν μπορεί να σωθεί από τίποτα και κανέναν. Υποφέρω στις σκέψεις μου. Δεν υπάρχει διαφυγή. Δε θέλω να βγω έξω δε θέλω να πάω βόλτα δε θέλω να κάνω κάποιον να γελάσει δε θέλω να συμπαρασταθώ σε κανέναν γιατί όλα τα προβλήματα των άλλων δε με αφορούν εκείνη την ώρα που πονάω εγώ. Είμαι στον κόσμο μου στον πόνο μου και όλα αυτά είναι τόσο άσχημα που δεν αφήνω κανέναν να με κάνει καλά γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί. Όταν μαλώνω με κόσμο είναι πάντα πριν την περίοδο μου. Το παθαίνω με όλους. Με την οικογένεια αλλά απομακρύνομαι για να μη τους πληγώσω επειδή με αγαπάνε αλλά με τους άλλους όπως αυτός πχ που είναι σκουπίδι κι όχι άνθρωπος, εκεί ξεσπαω αβερτα γιατί έχει μια τόσο κακή γνώμη για μένα και θέλει να υποφέρω που δε με νοιάζει αν θα τον πληγώσω δε με νοιάζει να δείξω την κακή μου πλευρά που πονάει και δε νοιάζεται για κανέναν. Κατάλαβες; Δε με νοιάζει να ξεσπάω πάνω στα σκουπίδια. Είναι σκουπίδια. Και εύχομαι να υποφέρει όπως υποφέρω κι εγώ τόσο άσχημα και να μην τον βοηθάει κανείς όπως δε με βοήθησε ούτε μια φορά ούτε μια φορά ρε πουστη μου να μού δείξει ότι νοιάζεται ότι δε με έχει για σκουπίδι. Μια φορά να πει ξέρεις καταλαβαίνω ότι πονάς είμαι εδώ για να σε ακούσω, ηρέμησε. Κάντο επειδή είσαι άνθρωπος κάντο γι'αυτό!!!! Για όλα πρέπει να υπάρχει όφελος!!???? Επειδή δε με γουστάρεις σα γκόμενα σημαίνει ότι δεν μπορείς να με βοηθήσεις με ένα τέτοιο πράγμα;;;; Σκουπίδι ε σκουπίδι.
Το ξέρω ότι αν σε δω να πονάς θα πονέσω κι εγώ. Αλλά δε με νοιάζει. Βαρέθηκα να είμαι μια κ**"""" που πάντα λυπαται τους άλλους και αυτοί της φέρονται με το χειρότερο τρόπο. Σιχαμα για άνθρωπε. Τιποτένιε π*****. Καμία αγάπη δεν έχεις ένα τίποτα είσαι ένα κενό με πόδια.

Νιώθω καλύτερα. Πιο ήρεμη. Αυτό ήθελα να πετύχω. Δε θα μπορούσε να γίνει με τους λάθος ανθρώπους δίπλα μου.
Η ζωή είναι όπως τη χτίζεις. Υπάρχουν επιλογές. Όλη η αυτή η βαβούρα δεν αξίζει. Συγκρούσεις και κακό.
Την ψυχική υγεία δεν τη δίνουμε (.....)

Πονάς όταν κάποιος νοιάζεται για σένα και εσύ δε νοιάζεσαι. Το ξέρω. Για βλέπεις την ανεπάρκεια μέσα σου. Βλέπεις αυτό που δεν μπορεί να εξελιχθεί. Το βλέπεις και το θεωρείς και άδικο. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. (.....)

Βγήκα λίγο να πλύνω τα αμάξια. Έχει πολλή ζέστη. Ψιλοζαλίστηκα. Ήρθα να πιω νερό. Ενώ παίρνω συμπληρώματα ντε, πιστεύω ο ήλιος κάνει άλλη δουλειά. Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πάντα η φυσική λύση είναι καλύτερη.
Αν αφιέρωνα στον εαυτό μου λίγα λεπτά πρωί ή (.....)

Βασανίζομαι πάλι χαχαχα
Βγήκα λίγο να πάρω ήλιο. Έφαγα ελαφριά. Αλήθεια δεν ξέρω γιατί να βασανίζομαι έτσι
Θα πάω σούπερ μάρκετ τώρα
Ειλικρινά δεν ξέρω τι μού φταίει. Θέλω μια παρέα. Διαφορετική. Βαρέθηκα μέσα στο σπίτι με τους ίδιους. Ειλικρινά δεν ξέρω τι συμβαίνει
Πανικός στις σκέψεις μου. Είναι πολλές και με πυροβολάνε (λλλλ) η μία μετά την άλλη. Γ*** τη **** *** και ** ***** μου. Γρίφος χαχααχαχα
Αχ δεν είμαι καλά χαχαχαχαχαα
Πότε θα γίνω; Αύριο; Μεθαύριο; Την άλλη βδομάδα;
Τι χρειάζομαι;
Μήπως να κοιμηθώ για να ξεχάσω ;
Βοηθάει πάντα
Τουλάχιστον δεν πέφτω στο φαΐ όπως παλιά.
Γ*** ** ********** (δεν είναι τίποτα, απλά ήθελα να ξεσπάσω έτσι για κλείσιμο του ποστ)

Χαχαχα ένιωσα πολύ καλύτερα μετά το σούπερ. Ήταν μια απλή βόλτα ίσα ίσα να βγω από τις σκέψεις μου. Έχει και δυνατό κλιματιστικό εκεί και μόνο αυτό μού φτιάχνει τη διάθεση
Είδα και έναν θείο μου τον χαιρέτισα και σκέφτηκα ότι είμαι χαζή που κλαίγομαι γιατί αυτός έχει αληθινά προβλήματα
Ώρες ώρες νιώθω σα μωρό που κλαίει για βλακείες
Αλλά παρόλα αυτά νιώθω και παγιδευμένη.

Σήμερα θα προσπαθήσω να έχω επίγνωση του τι νιώθω με σκοπό να μην υποφέρω. Εξάλλου αν δεν μπορώ τώρα να αγαπήσω αρκετά τον εαυτό μου, ώστε να μην υποφέρω, θα εξασκήσω αυτή τη συνήθεια του να φέρομαι καλά στον εαυτό μου και κάποια στιγμή θα το κατακτήσω. Όλα κατακτώνται μετά από θέληση και πρόγραμμα, σωστά;
Έτσι δεν είναι; Άρα για όλα υπάρχει μια μέθοδος 1-2-3.
Οκει. Θα το δοκιμάσω. Από το να συνεχίσω να είμαι έτσι δεν είναι καλύτερα να προσπαθήσω κι ο,τι βγει;
Να υποφέρω γιατί; Ως πότε θα τιμωρώ τον εαυτό μου μην μπορώντας να συγχωρήσω τους άλλους που μού φέρθηκαν έτσι; Συνεπώς ως πότε θα κρατάω όλες αυτές τις σκέψεις γύρω από τα γεγονότα που πάντα με βάζουν στη θέση του θύματος;
Αρκετά με αυτό. Πρέπει να κάνω κάτι να απελευθερωθώ.
Δεν αλλάζουν τα γεγονότα. Όσο τα σκέφτομαι έτσι, τόσο θα βασανίζομαι
Θα περάσει κι άλλος καιρός με το να νιώθω και να σκέφτομαι έτσι. Ο καιρός περνάει δεν μπορείς να τον σταματήσεις. Μόνο η αλλαγή θα κάνει τον καιρό να είναι πιο ευχάριστος. Ο καιρός θα περνάει ούτως ή άλλως.
Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι τελικά κι αυτό; Να μην μπορείς να αλλάξεις όσα έγιναν και να τα αποδέχεσαι. Όλοι οφείλουμε να το κάνουμε. Βλέπω πόσο προσπαθώ να το αποφύγω αυτό κι όμως ξέρω ότι είναι αναπόφευκτο.
Γιατί η ζωή να σε βάζει να αποδεχτείς κάτι που δε θέλεις να αποδεχτείς; Γιατί είναι τόσο δύσκολη; Χαχαχα ίσως με σκοτώνει η σκέψη "θα ήθελα και θα έπρεπε να πηγαίνουν όλα καλά"
Γι'αυτό ίσως δεν μπορώ να συμβιβαστώ με σκέψεις συναισθήματα και καταστάσεις.
Πρέπει να εξασκήσω την αποδοχή

Εντάξει τώρα με την αλλαγή παραστάσεων νιώθω καλύτερα.
Και έχω υποστηρικτικά άτομα που με βοηθάνε.
Η απόλυτη ησυχία με ανοιχτό παράθυρο. Ωραίο πράγμα γενικά.
Πάμε λίγο να αποφορτισουμε όλα τα αρνητικά

Πολύ ωραία χθες με κόσμο..μια παρέα με δύο άτομα στο τραπέζι. Αλλά καλή παρέα. Δροσιά δέντρα χαλαρό αεράκι. Από απέναντι άλλα τραπέζια. Αυτό αξίζει. Λίγη καλή παρέα κι ας μη λέτε άσχημα σκοτεινά πράγματα. Κι ας μην ψάχνετε λύσεις. Να έχει ένα χαλαρό κλίμα βοηθάει τόσο πολύ! Να βλέπεις άτομα να αφήνουν πίσω τους για λίγο τα προβλήματα και να χαμογελάνε! Να τούς βλέπεις να χαμογελάνε και να λες, όχι ρε πουστη μου θέλω να σταματήσω τώρα να τα βλέπω αρνητικά. Δες τους λέω πως γελάνε! Δες τους. Υπάρχει ελπίδα ακόμα. Αυτοί μπορούν και μπορώ και γω. Δίπλα τους νιώθω φυσιολογική. Νιώθω και ότι ανήκω σε ένα σύνολο που με αποδέχονται. Ήταν τόσο ωραία. Το είχα τόση ανάγκη γιατί είχα πέσει σε τόση μαυρίλα αυτές τις μέρες. Με βοηθάει τόσο πολύ να νιώθω ότι είμαι δίπλα στους άλλους, μοιραζόμαστε στιγμές, ότι δεν είμαι πίσω από την οθόνη πάλι κλεισμένη μέσα στο σπίτι μου και στη μιζέρια των σκέψεων μου.
Μού δίνει τόση ενέργεια να είμαι με κόσμο. Μόνο στις άσχημες φάσεις μου δε θέλω κανέναν. Αλλά όταν θα έρθει η επόμενη κακή μου φάση πάλι, πρέπει να κάνω κάτι για να την μετριασω σα συναίσθημα/κατάσταση. Μη μείνω μέσα στο σπίτι, μην κάτσω να βυθίζομαι επί ώρες στη σκέψη μου. Θυμάμαι το πόσο καλά ήμουν όταν είχα μια ρουτίνα κι ένα πρόγραμμα. Πάντα το έλεγα ότι μαραζώνω χωρίς το πρόγραμμα. Με ρίχνουν οι σκέψεις μου και η αδράνεια. Γιατί έφτασα σε αυτήν την κατάσταση είναι άλλο θέμα. Όταν δεν είμαι καλά δε θέλω να γίνω καλύτερα. Αυτό θέλω να αλλάξω. Να μπω εκεί μέσα και να πω, βγες, περπάτα, νιώσε τη φύση, κάνε κάτι να ξεχαστεις. Όχι απαραίτητα με άτομα, για να μην τούς μαυρίσεις, αλλά κάνε κάτι που θα σε βγάλει από τις σκέψεις. Κάνε κάτι για να κουραστεί το σώμα και να μην μπορεί το γ***""** μυαλό να σκέφτεται τόσο πολύ. Κούρασε το σώμα για να εξαντληθεί και να μην έχει κουράγιο. Να χαλαρώσει να κόψει στροφές και να ακούσει μουσική και να αποκοιμηθεί.

Απλά ξέρετε, βαρέθηκα να μην είμαι καλά. Και έτσι αποφάσισα να αγνοω κάθε μλκια που έρχεται στο δρόμο μου και δε θα το αφήνω να με ρίχνει.
Δηλαδή, όσο κι αν σκεφτώ πόσο λάθος είναι κάτι και όσα σενάρια και να κάνω, δε θα αλλάξει κάτι. Απλά θα χάνω το χρόνο μου. Πράγματα που δεν είναι όπως τα θέλω ή άτομα που δε μού φέρονται όπως θα ήθελα. Δεν έχει νόημα να σκαω για τίποτα.
Τις τελευταίες μέρες είμαι καλά σε μια σταθερή κατάσταση. Για μια δυο μέρες ήμουν τέλεια, μετά σταθερά καλά χωρίς να χαλιεμαι. Τώρα είμαι λιιιγο πιο χαμηλά αλλά δε με αφήνω να πέσω
Αυτό που γίνεται είναι ότι αν με αφήσω να πέσω δε θα είναι εύκολο να σηκωθώ. Έχω σπαταλήσει γενικά πολύ χρόνο στο να νιώθω άσχημα. Οπότε, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για σπατάλη. Δε νομίζω ότι αξίζει να πέσω τόσο πολύ, γιατί μετά και δύσκολο είναι να το μαζέψω..και θα προσπαθήσω παραπάνω για να είμαι καλά ΚΑΙ δε θέλω να ακολουθώ συνέχεια ένα φαύλο κύκλο -σκατά - λίγο καλύτερα- μέτρια - καλύτερα -καλά- σκατά.
Συνήθως αυτό που γίνεται είναι να μην προλαβαίνω καν να φτάσω στο καλά, συνήθως πάω μέχρι το καλύτερα και μετά στο σκατά κατευθείαν. Και δεν είναι ότι είναι και υγιές να είμαι συνέχεια στο σκατά σκατά σκατά και μετά στο λίγο καλύτερα και μετά στο σκατά ξανά.
Δεν κάνει καλό γιατί κάποια στιγμή η ζωή σου και η καθημερινότητα σου είναι δυσλειτουργική και αυτό σε τρώει αν γίνεται για καιρό. Μπορεί δηλαδή να σε κάψει, να σού αφαιρέσει κάποια καλά χαρακτηριστικά που έχεις πχ ελπίδα ή υπομονή ή κάτι άλλο. Αυτά είναι ανεκτίμητης αξίας. Οπότε δεν αξίζει να φτάνουμε μέχρι εκεί, μέχρι το σημείο που λέμε "ακραίο". Πρέπει να το προλαβαίνουμε πιο νωρίς.
Άρα θέλει περισσότερη θετική σκέψη και επανατροφοδότηση συνεχώς ώστε όταν θα πέφτουμε να μην είναι τόσο δύσκολο να σηκωθούμε. Να μην μάς παίρνει αιώνες για να το κάνουμε. Κι όταν λέω αιώνες δεν κυριολεκτώ φυσικά. Μιλάμε ότι κάθε μέρα είναι δώρο και δεν αξίζει να χάνουμε μέρες χωρίς να προσπαθούμε. Κάθε μέρα και για την κάθε μέρα πρέπει να προσπαθούμε. Πιστεύω ακράδαντα πως μπορώ καλύτερα και μπορούσα καλύτερα. Αλλά δεν το έβλεπα, δεν ήθελα να το δω, γιατί είχα ανάγκη να είμαι στα χαμηλά. Είχα ανάγκη κάτσω εκεί μέχρι να μού περάσει. Απλά δε θέλω να είμαι εκεί κι άλλο, νομίζω χόρτασα στα χαμηλά. Νομίζω απλά ήρθε η ώρα για να ζήσω κάτι καλύτερο και να μην πέφτω στο λάκκο που σκάβω εγώ η ίδια για τον εαυτό μου και απλά βαρέθηκα να κλαίγομαι και να μην αλλάζει κάτι. Ξανά και ξανά πάνω στα ίδια προβλήματα και δε με νοιάζει για ποιο λόγο απλά θέλω να αλλάξει αυτό. Η τάση μου για αυτοκαταστροφή. Να βλέπω πιο μακριά.
Δε με νοιάζει ποιοι θα είναι στη ζωή μου. Είναι θέμα επιβίωσης πλέον, θέλω να είμαι καλά. Και θέλω να φτάσω μακριά. Να ξεπεράσω όλα αυτά και να μπω σε φάση δημιουργικότητας και ευχαρίστησης. Η καθημερινότητα μου να είναι ευχάριστη.

Στα θετικά της δίμηνης συνδρομής στο γυμναστήριο που θα κάνω σήμερα:

1.Βελτίωση σωματικής υγείας μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου που έχω ραντεβού στο γιατρό.
2.Βελτίωση ψυχολογίας που είναι και το μεγαλύτερό μου πρόβλημα και έχει πολλά σκέλη.
3.Κοινωνικοποίηση/επιρροές.
4.Παράθυρο για επαγγελματικά

1. Το 1 είναι θέμα υγείας είναι κάτι που πρέπει να διευθετηθεί. Δεν είναι κάτι που χωράει παραπάνω εξήγηση.
2. Το 2 ουσιαστικά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μου γιατί έχει χωλαίνω. Όλα τα ψυχολογικά μού προέρχονται από την υπερανάλυση. Το γυμναστήριο σε βάζει σε μια διαδικασία να κουράζεσαι σωματικά και να μη λειτουργεί τόσο πολύ το μυαλό σου σε άσχετες σκέψεις που δε σού κάνουν καλό. Ουσιαστικά αυτό θέλω να πετύχω γιατί από εκεί έρχονται όλα τα προβλήματά μου. Εξαντλητική ανάλυση δεδομένων και αδράνεια. Η ζωή περνάει και μέσα από τη σκέψη δεν έζησε κανείς.
3. Μέσα από την κοινωνικοποίηση ο άνθρωπος νιώθει καλύτερα. Ότι ανήκει σε ένα σύνολο. Οι επιρροές, το να βλέπω ότι και άλλοι παλεύουν για τη ζωή τους εμένα προσωπικά μού δίνει κίνητρο να προσπαθήσω διότι αναρωτιέμαι γιατί όχι εγώ και καταλήγω στο ότι μπορώ κι εγώ.
4. Υπάρχει κι αυτό και το θεωρώ πολύ πιθανό.

Ας ξεκινήσουμε. Καλή μου δύναμη. Πιστεύω δεν είναι κάτι τραγικά δύσκολο.
Το μεγαλύτερο μου κέρδος από αυτήν την ιστορία είναι ότι θα βγαίνω από το σπίτι για να κάνω κάτι που αποδεικνύει στον εαυτό μου ότι τον φροντίζω πράγμα που έχω ανάγκη. Αυτό είναι το νούμερο ένα για μένα. Πρέπει να πείσω τον εαυτό μου ότι μπορώ να είμαι εδώ για αυτόν και ότι κάνω κάτι για να με φροντίσω/αγαπήσω. Αν δεν το κάνω, θα νιώθω ότι δεν μπορώ. Χρειάζομαι αποδείξεις. Αυτός είναι ο λόγος μου. Μόλις το αποδείξω στον εαυτό μου ότι προσπαθώ για μένα και ότι δεν αδιαφορώ, θα πάρω δύναμη κι ελπίδα ότι μπορώ παραπάνω ότι νοιάζομαι και ότι δεν τα παρατάω. Θέλω να νιώσω φυσιολογική ότι δηλαδή είμαι ένα άτομο που νοιάζεται για την πάρτη του και δεν κάνει πλέον πράγματα για να αυτοκαταστρέφεται. Όλα τα άλλα θα έρθουν.

Πήγα γυμναστήριο αλλά ήταν κλειστό..Τετάρτη μεσημέρι. Οκει δεν πειράζει. Θα πάω ξανά αύριο
Πάντως έκανα ωραία βόλτα μετά. Ένα χαλαρό περπάτημα 3χλμ. Νταξει είχε αρκετή ζέστη φυσικά και άρχισα να εκνευρίζομαι σε μια φάση αλλά δεν πειράζει. Κάναμε και κάποιες ωραίες αγορές. Καλά ήταν.
Δεν έπεσα ούτε σήμερα. Ε βασικά μέτριο θα το έλεγα το σημερινό μουντ. Δηλαδή πριν βγω ήμουν μέτρια προς κακά και από τότε που γύρισα απέξω είμαι καλά. Ούτε καν μέτρια. Πάντα ήξερα ότι το έξω με κάνει καλά. Τώρα απλά θα περάσω ένα χαλαρό ήρεμο βράδυ με μια μουσική μια ταινία... γνωρίζοντας ότι προσπάθησα γιατί πήγα...μπορεί να ήταν κλειστά αλλά δεν έχει σημασία εγώ πήγα..και αυτό με κάνει να νιώθω καλά. Αύριο θα γίνει η εγγραφή μου και θα ξεκινήσω με ο,τι πιο χαλαρό έχει. Θα πηγαίνω 8:30 ή 9:00 το πρωί και θα κάθομαι για καμία ώρα. Όσο πιο νωρίς ανοίγουν τόσο το καλύτερο. Δε θέλω και πολύ κόσμο γιατί είναι και ψιλομικρό το Τζιμ αυτό.
Χαλαρά θα πάω μέχρι να φτάσω θα περπατάω κι ένα εικοσαλεπτο μια χαρά θα είναι για μια λαιτ προθέρμανση και μετά θα κάνω εκεί δύο τρία πραγματάκια έτσι του κώλου με χαλαρό ρυθμό ενδεχομένως λίγο ποδήλατο ή κάτι άλλο εύκολο που θα έχουν εκεί. Δεν έχουν και πολλά πράγματα. Νομίζω μια χαρά. Ελπίζω πηγαίνοντας το έτσι χαλαρά να μην πιαστώ πολύ κι αρχίζω και χάνω ελπίδα. Γι'αυτό θέλω χαλαρά και ωραία και να είναι ευχάριστο. Έχει και πολλά προγράμματα θα τα δοκιμάσω όλα από μια φορά για να δω μήπως μού αρέσει κάτι και μού κλέψει τις εντυπώσεις χαχα ποιος ξέρει μπορεί να υπάρχει ελπίδα και για μένα να βρω κάτι να μαρεσει να εκτονώνομαι και να με εκφράζει συναισθηματικά. Κάτι να βοηθήσει στην ψυχολογία μου θέλω. Έχει και γιόγκα αργά το βράδυ και θέλω κι αυτό να το δοκιμάσω. Οι αναπνοές κάνουν πολύ καλό στην ψυχική υγεία.
Αν δεν πηγαίνω εκεί δεν πρόκειται να τα κάνω αυτά μόνη μου. Θέλω να νιώθω ότι ανήκω σε μια ομάδα. Μαραζώνω μόνη μου. Ίσως μού αρέσει κάποιο πρόγραμμα για να μπορέσω να νιώσω έτσι. Αλλιώς θα αρκεστω απλά στο διάδρομο και στο ποδήλατο και νομίζω δεν έχει άλλα. Αλλά κι αυτά μια χαρά είναι κάνουν δουλειά άλλωστε δεν έχω τρελούς στόχους θέλω απλώς να βγαίνω από το σπίτι και να κάνω κάτι χρήσιμο.....
Και τη ζωγραφική θέλω να τη βάλω σε μια σειρά να κάνω πχ τη βδομάδα 3 σχέδια. Ίσως αν υπήρχε και γι'αυτό ένα community να μπω ονλαιν και να φτιάχνω κάτι. Έτσι για το μοτιβεισον. Αλλιώς θα γραφτώ στο δήμο στα μαθήματα ζωγραφικής με τα πιτσιρίκια χαχαχα δε με χάλασε δεν έχω κάνα τέτοιο κόμπλεξ. Θα ψάξω να δω αν έχει τίποτα για ενήλικες και να πάω. Άλλωστε δεν περιμένω να μάθω κάτι από εκεί. Θέλω απλά να νιώθω σε μια ομάδα. Και εκεί σίγουρα θα νιώθω τέλεια. Σίγουρα εκεί θα περνάω απίστευτα. Επειδή είχα πάει και ξέρω πως είναι. Γιατί έφυγα ρε πουστη μου; Όλο εμπόδια βρίσκω γμτ. Τέλος πάντων πάλι στο αρνητικό πάει το μυαλό μου. Οχιιιι. Λοιπόν. Τα μαθήματα αν ξεκινήσουν φέτος θα ξεκινήσουν λογικά Οκτώβριο. Γιατί όχι; Ψήνομαι αρκετά. Ελπίζω να βρω κάτι.

Πήγα γυμναστήριο έκλεισα για ένα μήνα ξεκινάω αύριο!!! Λαλαλαλα μαλακίες. Ελπίζω να μην το μετανιώσω και να μη νιώθω και πολύ άβολα εκεί μέσα.
Ήθελα μια αρχή κάτι να ελπίζω. ❤️ Ελπίζω να μαρεσει και να πηγαίνω και να γίνω καλύτερα ψυχολογικά. Να ξεκολλήσω απ'τις σκέψεις μου.

Πήγε καλά σήμερα πρώτη μέρα. Είμαι ικανοποιημένη. Τώρα νυσταξα. Έπεσε ο ήλιος, βρέχει, θα προσπαθήσω να μη στεναχωρηθω χαχα. Λολ
Όχι εντάξει καλά είμαι. Μπορεί να κοιμηθώ λίγο με τέτοιο σκοτάδι και βροχή. Και ησυχία. Ας μη σκεφτώ τώρα, κακό θα μού κάνει. Θέλω να δω ταινία όπως χθες και να ζωγραφίσω.

Χθες ήταν μια βαρετή μέρα ουσιαστικά από το απόγευμα περίπου και μετά. Για να μην αδικήσω όλη τη μέρα και παρεξηγηθεί λολ

Σήμερα θα πάω για πέρπατημα επειδή το γυμναστήριο είναι κλειστό. Θέλω να κάνω κάτι δε θέλω να το αφήσω έτσι. Σκοπεύω να συμμαζέψω το δωμάτιο μου που έχω ακόμα τη βαλίτσα μπροστά στα πόδια μου. Πάει το καλοκαίρι χωνεψε το εδώ θα κάτσεις και θα πιεστείς χαχαχαχα εφιάλτης

Προς όλους τους καταθλιπτικούς και προς εμένα:
Αν δεν πιεστείτε δε θα κάνετε βήμα. Ποιος έγινε καλύτερος με το να κάθεται; Όσα κι αν σάς έστειλε το σύμπαν να αντιμετωπίσετε, κάντε αυτό που πρέπει να γίνει χωρίς να έχετε διάθεση.
Δε βλέπω το λόγο κάποιος να κάθεται και να ακούει τις μαλακίες που τού λέει το μυαλό του. Είτε λέει είμαι ανασφαλής είτε δεν μπορώ είτε δεν έχω όρεξη κτλ κτλ
Ο,τι και να λέει. Γιατί να το ακούσεις; Σού τρώει χρόνο. Σού τρώει τη ζωή.

Βαρέθηκα να ζω με μηδαμινό αποτέλεσμα. Πού είναι οι στόχοι μου; Ένας στόχος στα δέκα χρόνια; Γιατί τα ταλέντα μου μένουν αχρησιμοποίητα; Γιατί ο χρόνος μου δε γίνεται σεβαστός και τον έχω για πέταμα;
Όλα αυτά επειδή ακούω τις μαλακίες που μού λέει το μυαλό μου που θέλει να με κρατήσει σε μια φάση αδράνειας. Αυτό κάνω τα τελευταία Χ χρόνια. Και τι; Το έκανα. Είδα πως είναι και πού μπορεί να σε φτάσει αυτό. Σε κάνει δυστυχισμένο ησυχο άβουλο και φοβισμένο. Ελάτε να επαναστατήσουμε λολ μισώ τη λέξη επανάσταση. Ας το πούμε αλλιώς. Ελάτε να ισοπεδώσουμε τους φόβους μας και να δείξουμε στις σκέψεις μας ότι είναι περιττές και ότι χωρίς αυτές τις κακούλες σκέψεις εμείς θα ήμασταν άλλοι άνθρωποι τώρα. Τώρα είναι η ώρα, δεν είναι αργά να σηκώσουμε το κεφάλι (γράφω επαναστατική φυλλάδα; Κριντζάρω) και να κάνουμε αυτό που φοβόμαστε αυτό που θα μας πάει μπροστά. Να πιέσουμε τους εαυτούς μας τον αμυντικό μηχανισμό που θέλει να μας κρατήσει σε ομοιόσταση. Ούτως ή άλλως υπήρξα bitch της κατάθλιψης και ακόμα βιώνω τα κατάλοιπα της και την υπηρέτησα, δεν κέρδισα τίποτα και τώρα δεν τη φοβάμαι. Όλη αυτή η κατάσταση δεν οδήγησε κάπου καλά. Λένε για την κατάθλιψη ότι είναι ένα deep rest, και ότι και καλά από κει βγαίνει το depressed.
Έκανα αρκετά μεγάλη παύση. Ξεκουράστηκα. Μιζεριασα αρκετά με το να λέω ότι δεν μπορώ δε γίνεται, υπάρχει αυτό εκεί που με σταματάει.
Κούρασε. Δε λειτουργεί πλέον η δικαιολογία. Είμαι αρκετά ξύπνιο άτομο για να το δω αυτό. Και απλά θέλω κάτι άλλο για μένα. Σιχαθηκα τα ίδια και τα ίδια. Και καμιά αλλαγή. Μόνο προς το χειρότερο. Και πού είναι η ευτυχία μου; Τα όνειρα μου;
Δεν έχω καν λεφτά για να κάνω όσα απλά επιθυμησα. Όχι..ούτε καν πόθησα. Επιθυμησα. Ποιος ξέρει για όσα πόθησα και δεν εκπλήρωσα επειδή δεν μπορούσα;
Σταματάω γιατί γίνεται όλο πιο δραματικό αυτό.
Θέλω να ξυπνήσω από τη ματαιότητα. "Δεν έχει νόημα αυτό δεν έχει νόημα το άλλο τι θα αλλάξει αν το κάνω; Ασ'το έτσι δε με ενδιαφέρει" μερικά από αυτά που ανακυκλώνω τόσα χρόνια.

Πάλι το μυαλό μου με κάνει ο,τι θέλει.
Πάλι με βάζει να σκέφτομαι πράγματα που 1. Δε με συμφέρουν 2. Με κάνουν να νιώθω άσχημα 3. Μου τρώνε χρόνο
Είναι τόσο απαίσια να παλεύεις για να τα βγάλεις πέρα με τις σκέψεις σου
Δε χρειάζομαι αυτές τις σκέψεις ρε. Δεν τις θέλω πια. Βαρέθηκα.
Μαλάκα δε με βοηθάς πουθενά. Με κάνεις λυπημένη. Ποιο είναι αυτό το κομμάτι του μυαλού μου που μού το κάνει αυτό, να κάτσω να του μιλήσω. Όχι ακριβώς. Να του το βουλώσω.
Απλά βαρέθηκα να νιώθω άσχημα χωρίς λόγο. Ζω συνέχεια στο παρελθόν. Τι έγινε και με πλήγωσε. Θυμάμαι λόγια που μού είπαν και πράξεις που έκαναν. Είναι σα να μην μπορώ να κοιτάξω μπροστά. Σα να έζησα κάποια που και τώρα να ξέρω πως θα πάει το υπόλοιπο. Δεν ξέρω. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως θα πάει. Αλλά το μυαλό μου μού λέει ότι έτσι έγινε πριν έτσι θα γίνει τώρα, μην προσπαθείς και τα σχετικά. Νιώθω παγιδευμένη συνεχώς. Κάνω ένα μικρό βήμα μπροστά και μετά ξανά πίσω. Και λέω γιατί έκανα αυτό το βήμα μπροστά; Και γελάω. Εφόσον πάλι πίσω θα πάω. Εκεί στην άνεση μου που τη μισώ τόσο. Σε τίποτα δε με βοήθησε.
Μισώ που ο καθένας είναι μόνος του στις σκέψεις του και δεν έχει βοήθεια. Μισώ που δεν μπορώ να το διαχειριστώ ακόμη αλλά μισώ που ο κόσμος δεν μπορεί να την παλέψει επίσης. Μισώ που ζούμε με κανόνες και πιστεύω και κουτάκια.
Μισώ που τραυματίζουμε ο ένας τον άλλον τόσο εύκολα και γρήγορα χωρίς δεύτερη σκέψη. Μισώ που αυτή η πληγή είναι δέκα φορές πιο δύσκολο να φύγει παρά να έρθει.
Όλα αυτά είναι κανόνες. Και έτσι γίνονται.
Μισώ που όλοι βρίσκουμε λόγους να μισούμε κάποιον. Να ένας λόγος. Δεν το σκέφτηκες καν τόσο πολύ και σού ήρθε αμέσως στο μυαλό.
Βαρέθηκα να υπηρετώ το χαμηλό εαυτό μου. Πότε θα κάνω τη διαφορά στη ζωή μου; Πότε θα επιλέξω το άλλο μονοπάτι; monkey mind παντού. ΜαζΙ μου συνεχώς. Δεν έχω θέληση να σηκωθώ να κάνω τίποτα. Η δέσμευση στο οτιδήποτε με κουράζει μόνο και σαν ιδέα. Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με την ψυχολογική μου κατάσταση ως έχει. Πώς να δεσμευτω σε κάτι αν είμαι έτσι;
Ναι τελικά δεσμεύτηκα και για δεύτερο μήνα γυμναστήριο. Αλλά τι; Μαλακίζομαι. Κάνω λίγο ποδήλατο και φεύγω. Σαμποτάρω τη μικρή αλλά θαρραλέα προσπάθειά μου. Δε μού αρκεί τίποτα. Είμαι δυστυχισμένη. Όποιος και να έρθει και να μού πει κάτι ή να θέλει να με αλλάξει, δε θα μπορέσει να κάνει θαύματα. Συνήθισα έτσι. Λένε ότι η αγάπη μπορεί να σε γιατρέψει. Γιατί να τη δεχτώ; Δε μού αξίζει από τη στιγμή που δεν έχω τα κοτσια να βάλω τη ζωή μου σε μια σειρά. Πού είναι τα όνειρα μου; Γιατί δεν τα κυνηγάω; Πού είναι τα κοτσια; Η πίστη στον εαυτό μου. Η ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία....;
Δεν πρόκειται κανείς να σε σπρώξει. Είσαι μόνος σου είσαι μόνη σου. Γιατί; Επειδή κοιτάνε τη δική τους εξέλιξη. Πότε πια θα πάρω το ρόλο στα χέρια μου να καταλάβω ότι δε θα με νταντεύει κανείς; Όλη η εξέλιξή μου εξαρτάται από τις δικές μου προσπάθειες yet πού είναι το θάρρος και η επιμονή μου; Η ελπίδα!!!! Το να μην το βάζω κάτω.
Ξέρω ότι είναι δύσκολοι οι καιροί αλλά δε μαρεσει σα δικαιολογία τελικά. Και; Οι καιροί θα είναι πάντα δύσκολοι. Ούτε αυτό μου φαίνεται ωραίο σα σκέψη. Πολύ μίζερο. Δεν ξέρω τι θα είναι πάντα οι καιροί οκ; Αλλά δε με νοιάζει. Σκοπός είναι να δω τι θα κάνω τώρα με αυτούς τους καιρούς.
Μισώ που αναγκάζομαι να κάνω κάτι και δεν το κάνω επειδή θέλω. Επειδή θέλω ρε πουστη μου. Πώς κατάντησα έτσι και γω και άλλοι. Δε με νοιάζει αυτή η απάντηση αλλά το γιατί μέσα σε αυτό είναι το παράπονο που πρέπει να εκφραστεί. Αλήθεια δε με νοιάζει η απάντηση. Η απάντηση είναι απογοητευτική είμαι σίγουρη γι'αυτό. Πάρα πολύ σίγουρη. Έγινε αυτό αυτό κι αυτό και είσαι έτσι. ΚΑΙ; τι με νοιάζει; Πάει εκείνο πέρασε. Τι θα κάνω τώρα είναι το θέμα.
Μια ζωή αντιδρώ σα τη χαζή. Στα πάντα. Δεν κατάφερα τίποτα. Μην το δοκιμάσετε. Δεν έχετε κανένα κέρδος. Κέρδος θα υπάρξει αν κινηθείτε έξυπνα και ψύχραιμα, όχι αν δουλεύει ο αυτόματος.
Καμιά υπομονή για να αποκτήσω τα καλά της ζωής! Trust the process? Αυτό κι αν το μισώ. Όχι, δε θα τραστ κανένα προσες. Θέλω να υποφέρω ποιο το πρόβλημά σου; Και εσύ πρόβλημα έχεις και αυτό με κάνει να νιώθω λιγότερο μόνη με τα προβλήματα. Αλλά μετά τι; Ξανά πάλι τα ίδια. Ζω στο παρελθόν. Λες και τίποτα δε θα αλλάξει λες και τα έχω όλα σίγουρα ότι θα πάνε σκατά. Ελπίδα πουθενά. Επαναλαμβάνομαι. Εκνευρίζομαι.
Γιατί να υπηρετώ τον κατώτερο εαυτό μου; Υπάρχει το κομμάτι μέσα μου που θέλει τα πράγματα να πάνε καλύτερα. Με εκείνο πρέπει να συνεργάζομαι καθημερινά. Ακόμη κι αυτό με φτύνει. Προπαντός αυτό. Σε μισώ ρε ****όπανο. Θέλεις να υποφέρω.
Πρέπει να προσπαθήσω.

Επέστρεψε αυτός ο μ*****ς με τα διαγραμμενα μηνύματα. Κάθε φορά αυτό το πράγμα!!!!! Δεν έχει τελειωμό το κόλλημα αυτού του ανθρώπου!!!!! Κάθε φορά με εκπλήσσει όλο και περισσότερο γιατί ο καιρός περνάει, ο κόσμος προχωράει κι αυτός ΕΚΕΙ. 0 * 0 = 0
Πρόβλημα ξεκάθαρα. Κάθε φορά το λέω, αλλά κάθε φορά λέω θα είναι η τελευταία! Κι όμως!!!! Συνεχίζει και συνεχίζει!!!! Ξέχασε με βρε άνθρωπέ μου. Κάνε μια θετική αλλαγή στη ζωή σου και ξεκόλλα από αυτά που θεωρείς έτοιμα και σίγουρα! Πάλι κάποια γκόμενα που γουστάρει και τον φτύνει, θα τον στεναχώρησε και θα είπε να ενοχλήσει το σιγουράκι του. Και πόσο χαίρομαι που δεν ανταποκρίθηκα την προηγούμενη φορά και που δεν ανταποκρίθηκα και τώρα!
Νιώθω το ίδιο, δεν άλλαξε κάτι. Όσο εμμένει στο να με ενοχλεί με τον πιο άθλιο τρόπο τόσο θα τον αγνοω.
Άλλη μια φορά που χρησιμοποιεί ίδια τακτική και θα πάρει το ίδιο αποτέλεσμα.
Και θεωρούσα εμένα προβληματική που κολλάω με άτομα! Χαχα
Πραγματικά ποτέ δεν έχω κάνει comeback με δική μου πρωτοβουλία σε άτομα του παρελθόντος έτσι απλά και μόνο για να ενοχλήσω, για να κάνω "αισθητή" την παρουσία μου. Νομίζω το κόμπλεξ αυτό ξεπερνάει κάθε όριο!! Βρες μια γκόμενα και παράτα με άθλιο υποκείμενο. Δηλαδή αδυνατώ να πιστέψω ένα άτομο νέο που μένει στην πρωτεύουσα να μην μπορεί να βρει μια νορμάλ κοπέλα να κάνει σχέση και να σταματήσει να ασχολείται με μαλακίες διαδικτυακές. Δε γίνεται αυτό!!! Έστω ξεπετες!!!! Ας κάνει κάτι. Δεν μπορεί κάθε φορά που τού ****** να στέλνει για να δει αν τσιμπήσω. Δεν κερδίζει τίποτα γιατί δεν απαντάω και δεν το βάζει κάτω. πόσα πια έχει ακόμη να διαγράψει;;; Είχε διαγράψει άπειρα πριν από λίγο καιρό πότε ήταν Αύγουστος!! Τέλη Αυγούστου. Δηλαδή, ένα μήνα μετά ξανά τα ίδια. Απαράδεκτος. Νομίζω δεν τον ενδιαφέρει καν η γνώμη που έχω γι'αυτόν ούτε η γνώμη που αποκτώ κάθε φορά που τα κάνει όλα σκατά. Πάει φίλε μου τελείωσε! Ξέχασε το. Τόσες προσπάθειες έκανες. Επέστρεψες μετά από εννιά μήνες οκει σού απάντησα. Λέω οκ τόσος καιρός πέρασε δεν μπορεί!!!! Δε θα έχει τα ίδια κόμπλεξ!! Τώρα θαναι άνθρωπος νορμάλ και συζητήσιμος δεν πειράζει μωρέ ας μιλήσουμε λίγο για χάρη του παρελθόντος. Ένα μήνα κράτησε αυτό. Μετά ξανά μπλοκ. Τώρα πάλι επιστρέφει!!!!!! Δύο μέρες μετά το μπλοκ στέλνει δεκα δεκαπέντε μέρες μετά το μπλοκ στέλνει τώρα ένα μήνα και βάλε μετά το μπλοκ και πάλι στέλνει. Ουφ!

.............