Quote:
Originally posted by silvia74
Εγώ πάλι όταν πριν αρκετά χρόνια ίσως και 13 είχα αδυνατίσει και είχα φτάσει από 117 στα 80 κιλά, ήθελα συνεχώς επιβεβαιώσει από τους δικούς μου ανθρώπους και δεν την έβρισκα . Εκείνη την περίοδο έτυχε να χάσει και η μητέρα μου πολλά κιλά και όταν με είδε μου είπε μόνο "εγώ έχασα περισσότερα κιλά από εσένα ". Ο άνδρας μου πάλι μου έλεγε πως δεν βλέπει και μεγάλη διαφορά και εγώ βρήκα την δικαιολογία αφού δεν υπήρχε διαφορά να φάω ότι βρω μπροστά μου και να ρίξω την ευθύνη στους άλλους όταν ξαναπηρα τα χαμένα κιλά μου . Τώρα στα 38 μου καταλαβαίνω πως δεν αδυνάτισα για εμένα ,αλλά για τους άλλους ,είχα τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση που δεν πρόλαβα να χαρώ τον εαυτό μου, την εικόνα μου στα κιλά που είχα καταφέρει να φτάσω μόνη μου με πολύ μεγάλη προσπάθεια. Αυτός ήταν και ο λόγος της αποτυχίας μου. Από τότε φυσικά έχουνε αλλάξει πολλά και την προσπάθεια που κάνω τώρα την αφιερώνω σε εμένα και ...ε ίσως και λίγο στην κορούλα μου που έχει το δικό μου ΔΝΑ:saint2: . Γιαυτό θα το χαρώ πάρα πολύ αυτή την φορά όταν αδυνατίσω και μακάρι να είσαστε μάρτυρες στην χαρά μου.
Καλή επιτυχία, πόσο θα ήθελα να ήμουνα μάρτυρας στη χαρά σου , πόσο ωραίο το διατύπωσες!!!! Μακάρι να μας κάνεις αυτή τη χάρη!!!! Μη βλέπεις την εικόνα σου, άκου το σώμα σου το πόσο πιο εύκολα κινήσαι είναι το καλύτερο μέτρο της επιτυχίας σου. Η απόφαση που πήρες είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στη μικρή σου , στη ουσία κάνεις προσπάθεια για να ζήσεις περισσότερα και ποιοτικότερα χρόνια μαζί της για να είσαι δίπλα της , να την αγαπάς, να τη βοηθάς και να της δίνεις δύναμη . Αυτό είναι πολύ ισχυρότερο κίνητρο από την απόλαυση του φαγητού! Καλή επιτυχία!