φόβος μοναξιάς μετά τον χωρισμό

Γράφτηκα μέλος σ'αυτό το site πριν απο αρκετό καιρό. Από τότε γίνονταν τόσες διεργασίες στην προσωπική μου ζωή, που δεν ξαναμπήκα εδώ μέχρι σήμερα το απόγευμα.
Βιώνοντας εδώ και έξι μήνες το δύσκολο τέλος ενός ήδη νεκρού γάμου, και μέσα από την ενοχική μου στάση πως εγώ είπα "δεν πάει άλλο", βάζοντας κατά τον περίγυρό μου, την προσωπική μου ευτυχία πάνω από των παιδιών μου, σήμερα το απόγευμα λοιπόν, έχοντας μείνει μόνη μου, χωρίς την παρουσία των παιδιών μου, ένοιωσα την μελαγχολία και την απαισιοδοξία να με γεμίζει. Τα πάντα μου φαίνονταν μάταια. Οι λόγοι που με οδήγησαν στην διάσταση ξεχάστηκαν, και το μόνο που ένοιωθα ήταν ο φόβος πως θα μείνω για πάντα μόνη, χωρίς φίλους, χωρίς συντροφιά. Μέχρι που ψάχνοντας μια διέξοδο μπήκα στο forum και διάβασα τα θέματα που αφορούσαν τον χωρισμό, για τα παιδιά που ζουν την απουσία του ενός γονιού, και άντλησα τόση δύναμη μέσα από την ανταλλαγή απόψεών σας, που θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους. Νά είστε όλοι καλά

Quote:

---

Originally posted by filomousi
Γράφτηκα μέλος σ\'αυτό το site πριν απο αρκετό καιρό. Από τότε γίνονταν τόσες διεργασίες στην προσωπική μου ζωή, που δεν ξαναμπήκα εδώ μέχρι σήμερα το απόγευμα.
Βιώνοντας εδώ και έξι μήνες το δύσκολο τέλος ενός ήδη νεκρού γάμου, και μέσα από την ενοχική μου στάση πως εγώ είπα \"δεν πάει άλλο\", βάζοντας κατά τον περίγυρό μου, την προσωπική μου ευτυχία πάνω από των παιδιών μου, σήμερα το απόγευμα λοιπόν, έχοντας μείνει μόνη μου, χωρίς την παρουσία των παιδιών μου, ένοιωσα την μελαγχολία και την απαισιοδοξία να με γεμίζει. Τα πάντα μου φαίνονταν μάταια. Οι λόγοι που με οδήγησαν στην διάσταση ξεχάστηκαν, και το μόνο που ένοιωθα ήταν ο φόβος πως θα μείνω για πάντα μόνη, χωρίς φίλους, χωρίς συντροφιά. Μέχρι που ψάχνοντας μια διέξοδο μπήκα στο forum και διάβασα τα θέματα που αφορούσαν τον χωρισμό, για τα παιδιά που ζουν την απουσία του ενός γονιού, και άντλησα τόση δύναμη μέσα από την ανταλλαγή απόψεών σας, που θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους. Νά είστε όλοι καλά

---

κουραγιο βρε! ειμαστε πολλοι. νοιωθω καθε σου λεξη. Ολα θα πανε καλα και θα ρθει η στιγμη που θα πεις οτι αξιζε τον κοπο ο πονος..

ποσων ετων ειναι τα παιδια σου;

θα υπάρχουν πάντα αυτοί που θα λε΄νε \'κακώς έκανες\', κι αυτοί που θα λένε \'καλώς έκανες\' που χώρισες.
τελικά όμως το θέμα είναι πολύ προσωπικό. οι μόνοι πραγματικά εμπλεκόμενοι είναι το ζευγάρι, κι όταν εσύ λες \'δεν πάει άλλο\', ως κύριος του εαυτού σου, ξέρεις τι λες.
οι άλλοι δεν ξέρουν.
εύχομαι να βρεις γαλήνη και να σταθεροποιηθείς σε ό,τι είναι το καλύτερο για σένα, τα παιδιά σου, και τον πατέρα τους.

Καλημερα.Οπως διαβασες για τα παιδια που βρισκονται με χωρισμενους γονεις και μεγαλωνουν αλλιως και τους λειπει μια οικογενεια υπαρχουν και παιδια που ζουν χειροτερο μαρτυριο απο το να εχουν και τους δυο γονεις αλλα να ειναι και οι δυο δυστηχισμενοι,να ειναι απων μεταξυ τους.
Τα παιδια δεν χρειαζονται αποδειξη αγαπης με το να βλεπουν τους γονεις να συμβιωνουν αλλα να νιωθουν αγαπη,την αγαπη που θα εισπραττουν απο τους γονεις αλλα και την αγαπη μεταξυ των γονιων τους.Δεν θελω να σου δωσω απαισιοδοξια,ομως η λυση οπως μενω μαζι σου για τα παιδια για μενα μετεπειτα θα χαλασει τα ιδια τα παιδια.Ισως να μην το καταλαβεις στην αρχη αλλα αργοτερα θα συμβει.Τα εχω βιωσει απο πολυ κοντινα μου ατομα.Να ξερεις πως οτι κι αν συμβαινει στην οικογενεια οταν λειπει η βια αλλα υπαρχει χωρισμος τα παιδια οταν μεγαλωσουν θα στηριζονται στα ποδια τους και ισως ο χωρισμος να τους κανε καλο,δυναμωνουν.Θελει απλα λιγη σωστη μεταχειριση!
Ευχαριστω!

Έστω και καθυστερημένα ευχαριστώ για την ανάγνωση και την συμμετοχή σας.
Ξέρω πως θα πατήσω γερά στα πόδια μου.. αργά ή γρήγορα.
Θα χρησιμοποιήσω ένα αγαπημένο στίχο, από ένα αγαπημένο τραγούδι που με συντροφεύει αυτό τον καιρό:
\" ..Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιό δυνατό!\"

Quote:

---

Originally posted by filomousi
Θα χρησιμοποιήσω ένα αγαπημένο στίχο, από ένα αγαπημένο τραγούδι που με συντροφεύει αυτό τον καιρό:
\" ..Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιό δυνατό!\"

---

Το έχω αλλάξει λίγο... Ό,τι δεν σε σκοτώνει θα εύχεται να το είχε κάνει!
(πλακίτσα...!)

Τέλος πάντων ως παιδί \"χωρισμένων γονιών\" (ΤΜ) έχω να αναφέρω ότι ουδέποτε έμπλεξα με ναρκωτικά, ότι έβγαλα πανεπιστήμιο, έχω καλή δουλειά και είμαι το καμάρι της οικογένειας.
Εντάξει; Τα ξοφλήσαμε όλα; ΟΚ.

Κι όλα αυτά με το daddy να είναι στα μαχαίρια με τη μάμι. Όχι φιλικό διαζύγιο δηλαδή.

Αλλά δεν μπορώ να κρατήσω σχέση για πάνω από μερικούς μήνες. Δεν με χαλάει για την ώρα.

Απλά να σημειώσω ότι το σημαντικότερο είναι η αγάπη και η ασφάλεια που αισθάνεται το παιδί στο σπίτι του.

Quote:

---

Originally posted by alexandros3

Quote:

---

Originally posted by filomousi
Θα χρησιμοποιήσω ένα αγαπημένο στίχο, από ένα αγαπημένο τραγούδι που με συντροφεύει αυτό τον καιρό:
\" ..Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιό δυνατό!\"

---

Το έχω αλλάξει λίγο... Ό,τι δεν σε σκοτώνει θα εύχεται να το είχε κάνει!
(πλακίτσα...!)

Τέλος πάντων ως παιδί \"χωρισμένων γονιών\" (ΤΜ) έχω να αναφέρω ότι ουδέποτε έμπλεξα με ναρκωτικά, ότι έβγαλα πανεπιστήμιο, έχω καλή δουλειά και είμαι το καμάρι της οικογένειας.
Εντάξει; Τα ξοφλήσαμε όλα; ΟΚ.

Κι όλα αυτά με το daddy να είναι στα μαχαίρια με τη μάμι. Όχι φιλικό διαζύγιο δηλαδή.

Αλλά δεν μπορώ να κρατήσω σχέση για πάνω από μερικούς μήνες. Δεν με χαλάει για την ώρα.

Απλά να σημειώσω ότι το σημαντικότερο είναι η αγάπη και η ασφάλεια που αισθάνεται το παιδί στο σπίτι του.

---

Εγώ Αλέξανδρε ούτε μήνα.Μη σου πω εβδομάδα.Κι όσο φοβάμαι τη μοναξιά η ρουφιάνα άλλο τόσο δεν υποχωρώ στα θέλω μου.Αν δεν μου κάνει κάποιος δε συμβιβάζομαι με τίποτα και πάμε αλλού.Αλλά η μοναξιά βαράει,η διαταραχή βαράει,όλα βαράνε.Και 4 χρόνια ψυχοθεραπεία το θέμα σχέση ζει μεγάλο καταποντισμό.Τι είναι σχέση;;;Τι εστί;Υπάρχει τέτοιο πράγμα;Ομολογώ πως ζηλεύω αυτούς που έχουν σχέση και είναι χαρούμενοι και αγαπημένοι.Εγώ δεν μπορώ.Έχω μαλώσει με τη σχέση.Κάτι διάβαζα για τη ναρκισσιστική διαταραχή.Και το ανακύκλωνα στο μυαλό μου.Έλεγε οι νάρκισσοι έχουν πρόβλημα με τις διαπροσωπικές σχέσεις.Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τις σχέσεις γιατί απλά δεν έχω σχέσεις..Χαχα...Λες να ήμουν καμιά σνομπαρία και να μην το έχω καταλάβει;Έλεγα στην ψυχοβγάλτρα(ψυχίατρο σε λόγια έκδοση)\"Μήπως έχω ναρκισσιστική;\" γιατί κάτι διάβαζα και μερικά πέφτουν μέσα.Ειδικά εκείνο το όλοι με φθονούν.Και τι μου απαντά;\"Ψάχνεις πάλι για ταμπέλες ε;\"χαμογελώντας.\"Αν κάποιος έχει κάποια στοιχεία δεν σημαίνει πως έχει και τη διαταραχή\"Σα να μου έλεγε έχεις στοιχεία κι από εκεί.Μαζεύω διαταραχές.Collection.Έχω μπερδευτεί τόσο που θέλω να γυρίσω στον παλιό μου και να του πω \"Γιατρέ σώσε με\"Με ήξερε τόσα χρόνια.Τι σκατά;Γιατί δεν μου είχε πει κάτι;Δεν μου είπε για τα οριακά.Ποιός ξέρει τι άλλο μου έκρυβε!Χαχα.ΕΙΣΑΙ ΨΩΝΙΟ ΜΑΡΙΑ αλλά φοβάμαι να στο πω.......ΛΟΛ!!!!!!Αν δεν κάνεις ψυχοθεραπεία καλό είναι να το κοιτάξεις το θέμα με τις σχέσεις.....Ναι λες ότι δε σε νοιάζει γιατί σε νοιάζει πολύ αλλά δεν μπορείς να το λύσεις...So Alex I hope you find a way....

Σιγά μη κάτσω να στεναχωρηθώ και για οριακές ρε κάσι. Ωραίο πήδημα. Ως εκεί ;)

Μετά από αιώνες μοναξιάς που ζω, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μοναξιά δεν είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σ' έναν άνθρωπο... πιο σοβαρά προβλήματα είναι η έλλειψη υγείας, η ανασφάλεια για το αύριο....