Όταν κάποιος θαυμάαζει την ομορφία της γυναίκας, αμαρτάνει με βάση τον Χριστιανισμό?
Για να κάνει κάποιος σεξ με με μια γυναίκα, πρέπει μάλλον, πρώτα να την ερωτευτεί και να την παντρευτεί. Για να την πατνρευτεί και να την ερωτευτεί, πρέπει να την γνωρίσει καλά. Για να την γνωρίσε καλά, πρέπει να υπάρξει κάποια έλξη. Αυτή η έλξη μπορεί να είναι πνευματική έλξη λόγω του χαρακτήρα της. Αλλά συνήθως η πνευματική έλξη δεν πάει μαζί με την σωματική έλξη? Μπορεί ακόμη, και η σωματική έλξη να έρχεται ΠΡΙΝ από την πνευματική έλξη.
Για παράδειγμα, γνωρίζεις μια όμορφη γυναίκα. Δεν είναι λογικό, να σου γεννήσει κάποιες ερωτικές επιθυμίες, οι οποίες θα σε κάνουν να θες να την γνωρίσεις καλύτερα? Αν δεν υπάρξει η ερωτική έλξη, πως θα μπει ο στόχος του ότι θες να παντρευτείς μια γυναίκα? Αν όμως, προσπαθείς να δίωξεις την ερωτικη επιθυμία από τον εαυτό σου, πως θα βρεις το κίνητρο για να γνωρίσεις τον πνευματικό κόσμο μια γυναίκας?
Πχ είμαι σίγουρος πως πολλόι Χριστιανοί θα θεωρήσουν ότι είνια αμαρτία αν εγώ συναντήσω μια γυναίκα και αμέσως, μου έρθουν κάποιες ερωτικές σκέψεις. Αν τις διώξω δεν θα διώξω και την επιθυμία να την γνωρίσω? Ακόμη και αν το καταφέρω και με έλξει ΠΡΩΤΑ πνευματικά, με το που με έλξει πνευματικά, δεν είναι λογικό αμέσως να έρθει και η ερωτική επιθυμία?
Προσπαθώ να καταλάβω πότε η ερωτική επιθυμία είναι αμαρτία. Μπορεί κάποιοι απο εσάς να αναφέρουν το εδάφιο που λέει για την μοιχεία με το κοίταγμα αλλά εκει νομίζω, μιλάει για το να μην επιθυμήσεις, ούτε με το κοίταγμα ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ γυναίκα. Ίσχυει όμως, το ίδιο και με μια ανύπαντρη? Και αν ισχύει, πως κάποιος θα καταφέρει να έρθει κοντά σε μια γυναίκα?