Κανείς άλλος......
Printable View
Κανείς άλλος......
ε δεν της το είπα μ αυτό το ύφος, δεν είπα να γίνει κουνέλα! δεν είσαι στο πνεύμα αυτών που γράφω.
εγώ το έθεσα σαν ευχή για τη δικη της οικογένεια που θα φτιάξει, να ζήσει το ωραίο αίσθημα το οποίο θα θελε να είχε, να υπάρχει περισσότερη ζωή στο σπίτι, για κάτι που της έχει λήψει.
το ζήτημα είναι ότι βιώνω έντονα το αίσθημα μοναξιάς στο σπίτι, σα να άλλαξε η ζωή μου και μπήκε απ εδώ και πέρα σ΄ αυτό το καλούπι. και δε μου φαίνεται εύκολο να φτιάξω τώρα σωστή σχέση όταν αυτό το αίσθημα με διακατέχει
Γιαννη για πλακα το ειπα ρε συ!! Σαφως κ τα παιδια προσφερουν αμετρητη χαρα κ σε κανουν να ξεχνιεσαι απο τα προβληματα σου, κ ειναι ο,τι καλυτερο για την ψυχικη ηρεμια κ την καλη διαθεση !! Εγω προσωπικα τα λατρευω κ μ αρεσει να ασχολουμαι μαζι τους κ να παιζω, αλλωστε κ η δουλεια μου με παιδια σχετιζεται !!
Τωρα για το δικο σου θεμα, εχω να σου πω τα εξης : Το ψυχοπλακωμα που νιωθεις πιστευω δεν εχει να κανει με αυτο καθαυτο το γεγονος οτι τα 2 αδερφια σου αρραβωνιαστηκαν κ σιγα σιγα κανουν μια νεα αρχη στη ζωη τους, με αλλα δεδομενα κ μετρα κ σταθμα που ισως εσενα σε κανουν να νιωθεις λιγο αβολα κ σαν ψαρι εξω απο το νερο, αλλα κυριως με το πως εσυ το βιωνεις κ αντιμετωπιζεις την ολη κατασταση... δλδ ξεκιναει περισσοτερο απο μεσα σου, κ ο φοβος κ το αγχος μεταφραζεται με το να βιωνεις εντονη μοναξια κ να νιωθεις ενα εσωτερικο κενο.. προσπαθησε ομως να μην μεινεις σε αυτην την κατασταση που σε φθειρει, αλλα να κανεις καποια βηματα ωστε να μην αποκοπουν οι οικογενειακοι δεσμοι, που ειναι πιστευω ισχυροι κ εχουν γερα θεμελια... δεν ειναι κακο να επισκεπτεσαι τα αδερφια σου, να κανονιζετε κοινες εξοδους, να βοηθας οσο μπορεις, κ ετσι να νιωθεις πληρης κ ευτυχισμενος.. κ θα ρθει κ η δικη σου σειρα, μην αγχωνεσαι, μην πιεζεις τον εαυτο σου να βρει ντε κ καλα κοπελα για να κανεις σχεση, αυτα δεν προγραμματιζονται αλλα συνηθως ερχονται εκει που δεν τα περιμενεις κ αμα ειναι κατι καλο αλλαζει η διαθεση σου κ η καθημερινοτητα σου προς τα καλυτερο !!
επισης εχε παραλληλα κ τα δικα σου ενδιαφεροντα, τους φιλους σου, τα χομπι σου, κ ο,τι σε κανει να νιωθεις ωραια κ πιστευω μια χαρα θα τα καταφερεις, εισαι πολυ θετικο κ αισιοδοξο ατομο κ δεν πιστευω οτι θα σε παρει απο κατω, αρκει βεβαια εσυ να μην το αφησεις να σε παρει απο κατω... ειναι το οτι παντα τα νεα δεδομενα κ συνθηκες που ανακυπτουν στα πλαισια του οικογενειακου περιβαλλοντος αρχικα λιγο φερνουν μια μικρη αναστατωσουλα, αλλα οταν ερθει η προσαρμογη παιρνουν ολα το δρομο τους κ γινονται παλι καλυτερα απο ποτε !!
αυτα απο μενα !! :)
ευχαριστώ για τον αισιόδοξο τόνο και για το ενδιαφέρον που μου δείχνεις με το μήνυμα σου. έχω στο νου και αγωνίζομαι να εφαρμόσω αυτά τα ωραία που μου συστήνεις. είναι γαλήνη το να ασχολείσαι με παιδιά!
Το αίσθημα μοναξιάς έχει να κάνει με βιώματα από το παρελθόν, που περασα από τέτοιες καταστασεις και τις έζησα πολύ άσχημα και ο φόβος μήπως επαναληφθούν. Και δυστυχώς είμαι άτομο που δε σχετίζεται και εύκολα με τους άλλους. Νοιώθω πάντα την ανάγκη να χω το αίσθημα ότι έχω δίπλα μου τους δικούς μου ανθρώπους με τους οποίους με δένει δεσμός, δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το πόσες πολλές άλλες γνωριμίες έχω. Άμα μου λείπει το πρωτο το δεύτερο δεν με καλυπτει κι ας γνωρίζω όλο τον κόσμο. Αυτά είναι που με οδηγούν στο να νοιώθω μοναξιά.
Για το θέμα σχέσης, δε θα μπορούσα να κάνω τωρα βεβιασμένη κίνηση για να καλύψω το κενό ούτε απ την άλλη επηρεασμένος από το αίσθημα να πλησιάζω κοπέλες, ακόμα κι αυτές που μ αρέσουν και να φαίνεται το ύφος αυτό και να τους ζητώ σχέση. μπορεί να μαι και λίγο ψάρι έξω από το νερό όπως λες....
Πιστευω πως δεν πρεπει να κανεις κατι βεβιασμενα κ αβασανιστα.. πρεπει να κανεις μια ενδοσκοπηση τι πραγματικα θες, να οριοθετησεις καποια πραγματα στη ζωη σου, κ εχοντας ρυθμισει την πυξιδα στα μετρα σου να συνεχισεις με ευχαριστα πραγματα τη ζωη σου... η μοναξια ειναι ασχημο κ δυσκολο πραγμα.... κ δη αμα απο μικρος ειχες σχετικα θεματα φοβασαι πως αν επανεμφανιστει θα ειναι δυσκολα διαχειρισιμη.. δεν εχεις κ αδικο εδω που τα λεμε.. οπως καλυτερα να εστιαζουμε στο παρον κ να δουμε τι ομορφο κ δημιουργικο μπορουμε να επιτυχουμε προκειμενου να νιωσουμε καλυτερα με τον εαυτο μας κ με τις σχεσεις μας με τους αλλους!!
Συμφωνω στο οτι αλλο ειναι να εχεις πολλες γνωριμιες κ γνωστους, κ αλλο πραγματικους φιλους, που θα σε κανουν να αισθανεσαι ομορφα με τον εαυτο σου, θα σου ανεβαζουν τη διαθεση, θα σε κανουν να ανακαλυπτεις νεα πραγματα κ θα νοηματοδοτουν την ζωη σου!! φυσικα μεσα σ αυτο το πλαισιο τιθεται κ η οικογενεια, κ απ ο,τι καταλαβα εχετε γερες βασεις κ ειναι πολυ θετικο αυτο !! :)
Αγαπητέ Γιάννη, ενηλικίωση, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι μια συνεχείς διαδικασία χωρισμών. Εγώ έφυγα αρχικά από το πατρικό μου, μετά από την Ελλάδα, έχασα τους καλούς φίλους από το (τότε) γυμνάσιο και όταν επέστρεψα τον πρώτο χρόνο έχασα και την αδελφή μου σε έναν άνδρα τζαμπουκά, επιθετικό και τελείως αγενή τύπο, ήρθανε καινούρια, ωραία πράγματα, συμφοιτητές τέλειοι, καλά φιλαράκια, τέλος των σπουδών, έφυγαν κι αυτοί, όλοι Ελλάδα, πάλι ένας χαμός, από αυτούς κάποιοι μας έμειναν ακόμη, με άλλους η σχέση τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα, ήρθαμε σε αυτήν την πόλη, καλή αρχή, το σπίτι μας κέντρο διερχομένων, όλα θαυμάσια, μετακομίσαμε σε μια γειτονιά κόλαση, αλλά αγοράσαμε το σπίτι και κολλήσαμε εδώ, από τα 80 άτομα που μπαινόβγαιναν στο σπίτι μας δεν μας έμεινε σχεδόν κανείς, θάνατος των γονιών μου, δεν ξαναπάτησα στην πατρίδα από τότε παρά μόνο σαν τουρίστρια, ξανά πάλι καινούριοι γνωστοί κοκ. Η ζωή ευτυχώς ή δυστυχώς είναι συνέχεια μια αλλαγή, το μόνο σταθερό είναι η αλλαγή. Χαιρετίσματα και κουράγιο, νοσταλγία
αυτό θα πει ωριμότητα, το να μην κολλάς αλλά να πηγαίνεις παρακάτω. να έχεις τις ψυχικές δυνάμεις να αποδέχεσαι τους χωρισμούς και στη συνέχεια να βιώνεις τη μοναξιά χωρίς αρνητικά συναισθήματα και να δημιουργείς μετά νέους δεσμούς, να ξέρεις ότι κι αυτοί μπορεί να τελειώσουν, μια συνεχής διαδικασία χωρισμών όπως σωστά το θέτεις.
αλλά είναι και θέμα να σχετίζεται κανείς εύκολα και να δένει και να δένετε σε καινούργιες φιλίες ή σχέσεις. άμα δεν τόχει αυτό ο κάθε χωρισμός του φαντάζει σαν ψυχοπλάκωμα.
Έχεις δίκαιο Γιάννη, κι εγώ δεν ξέκοψα ποτέ μέσα μου από το παρελθόν.Είμαι άνθρωπος που όταν δένεται με κάτι, δένεται για πάντα. Αλλά, αναγκαστικά προχωράς. Σχεδόν κάθε βράδυ ονειρεύομαι το πατρικό μου, αλλά το πρωί που ξυπνάω βρίσκομαι εδώ. Όσο γελοίο κι ασήμαντο κι αν είναι αυτό που κάνεις, να το κάνεις με μεράκι, μόνο η δράση σε σώζει.
Οταν δεν ειχα την οικογενεια κοντα μου και συνηδητα επελεξα να φυγω απο το σπιτι,ειχα 2 επιλογες, ή μια κοπελα μεσα στο σπιτι ή πολλους φιλους.Το 2ο ειναι το πιο ευκολο ενω το πρωτο ειναι περισσοτερο "τεχνικο" :P .
και στις 2 περιπτωσεις δεν νοιωθεις μονος.Δεν μπορω να ξερω αν θα ειναι υποκαταστατα για τα αδερφια σου η πως θα παρει η μητερα σου μια τετοια αλλαγη συμπεριφορας.
σμφωνώ σ αυτό που λες για τα υποκατάστατα από τη στιγμή που τα πράγματα στο σπίτι έχουν πάρει τη φυσιολογική τους πορεία. Μάλλον θα πρεπει να χαίρομαι γι αυτό παρά να βλεπα γεροντοπαλλίκαρα στο σπίτι. Θα προτιμούσα την πρώτη επιλογή, αν και το να το κυνηγώ σαν αυτοσκοπό δε ξέρω αν θα με οδηγήσει σε ωραία σχέση (λαμβανομένων υπόψη όλων των δυσκολιών τις οποίες κατά καιρούς συζητώ μαζί σας που φαίνεται πως γι αυτές δεν έχω σχέση) ούτε βέβαια το να κάνω βεβιασμένες κινήσεις με την κάθε τυχούσα απλά για να με σε σχέση. Ως προς τη δεύτερη φιλίες υπάρχουν παρά το ότι θα μπορούσε να ταν αρκετά καλήτερα τα πράγματα.
Έχεις δίκιο νοσταλγία, εσύ που ήδη έχεις ζήσει καταστάσεις από πρώτο χέρι και ξέρεις πολύ καλήτερα, μόνο η δράση σώζει!! αυτή θα εξασφαλίσει όλα τα υποκατάστατα και θα λύσει το πρόβλημα, με τα όσα περιλαμβάνει και τα όσα θα πρεπει να κάνω για να γίνει πράξη.
Κανεις λογικες σκεψεις και βλεπεις καθαρα ,ευγε Γιαννη!
Θα ερθει μονο του παλλικαρε και θα ειναι τελειο! :D.Ποτε μην υποτιμησεις τον εαυτο για να πεις οτι θα εισαι σε μια σχεση απλα για να εισαι.( προσωπικη αποψη , την εχω πληρωσει με μεγαλες περιοδους μοναξιας... αλλα δεν αλλαζω σε αυτο το σημειο! την κοπελα μου την θελω να με καλυπτει οχι γκομενακι-βιτρινα.)
Ισως θα μπορουσες να τους φωναξεις για κανα χαρτι, η ακομα καλυτερα για κανα επιτραπεζιο.Στην σαλλονικη ειχα γνωρισει πολυ κοσμο, ιδιαιτερα γυναικες απο επιτραπεζια! :P.
Απλα μαθε να πετας τα ζαρια με τεχνη και προς συγκεκριμενες διευθυνσεις!
η νοσταλγια τo ειπε καλα δραση θελει.