Σκεφτομαι συχνα τι σχεση μπορει να εχει η αγαπη με τα γεγονοτα που συμβαινουν μεσα σε μια σχεση.Απο ελαχιστη εως καθολου.Χτες το βραδι κοιμηθηκα λιγοτερο απο μια ωρα γιατι ακομα ενα βραδι ακουγα κατηγοριες απο τον ανθρωπο που υποτιθεται οτι με λατρευει.Λογια που σε φυσιολογικες συνθηκες δεν θα επετρεπα απο κανεναν να ειπωθουν κι ομως τα ανεχτηκα ακομα μια φορα.Και σημερα ακομα μια φορα ακουσα τη συγγνωμη του και οτι δεν εννοει τιποτα απο οσα ειπε.Μια σχεση βαθυτατα προβληματικη,μια σχεση με αποσταση (μενουμε σε διαφορετικες πολεις) , προσπαθουμε με χιλιες θυσιες να βρεθουμε, μια σχεση που ξερουμε και οι δυο οτι δεν θα εχει το παραμικρο μελλον και ομως κραταει εναν ολοκληρο χρονο.
Στο ονομα της αγαπης..
Στο ενδιαμεσο αυτης της σχεσης προσπαθω να ζησω τη ζωη μου.
Να βρω χρονο για το παιδι μου,να βρω χρονο να σταθω στα ποδια μου.
Τι ειναι αυτο που μας κραταει εγκλωβισμενους σε αδιεξοδα και το βαφτιζουμε ερωτα?
Τι ειναι αυτο που μας στερει την χαρα,μας προσβαλλει,μας απαγορευει να ονειρευτουμε και ομως δεν εχουμε το κουραγιο να τελειωσουμε?
Ειναι απο τις λιγες στιγμες της ζωης μου που νιωθω οτι βαδιζω σε ενα πολυ επικινδυνο μονοπατι.
Σαν να ακυρωνονται ολα οσα εχω ζησει μεχρι τωρα,βουλιαζω καθε μερα και πιο πολυ.Καπου καποτε εχασα τα ορια μου και φοβαμαι οτι ολα πλεον μπορω να τα ανεχτω και να τα συγχωρησω.
Και το αστειο ειναι οτι καταφερα να βγω απο ενα προβληματικο γαμο 15 ετων για να πεσω με τα μουτρα σε μια σχεση απειρως πιο προβληματικη..
\"Τοσα αστρα και εγω λιμοκτονω..χρωματιζω πουλια,χαρτινα πουλια και περιμενω να κελαηδησουν γιατι χειμωνιασε.
Τοσα αστρα και εγω να λιμοκτονω,κανε λοιπον Κυριε να\' χει κανεις ενα φιλο.
Δος του ενα σκυλι ή ενα φαναρι του δρομου..γιατι χειμωνιασε\"Τασος Λειβαδιτης