Originally Posted by
Αργύρης22
Καλησπέρα σας.
Είμαι 23 ετών.
Το θέμα μου είναι ο τζόγος. Ένας εθισμός που εύχομαι να μη τύχει σε κανέναν.
Πολλοί έχουν σχέση με τον τζόγο όμως το...κοντρολάρουν...!
Εργάζομαι με ένα καλό μισθό για την ηλικία μου.
Άρχισα, λοιπόν, με τον τζόγο όταν κέρδιζα χρήματα στο ΚΙΝΟ. 700-800 ευρώ...γλυκάθηκα..έπαιρνα κάτι που χρειαζόμουν και τα υπόλοιπα τα ξανά έπαιζα..ίσως ξανά κέρδιζα.
Μετά απο καιρό άρχισα να χάνω λίγα χρήμςτα του μισθού μου, χωρίς βέβαια να με επηρεάζει απόλυτα αυτή η απώλεια των χρημάτων. Ήμουν ακόμη...καλά...!
Έφτασα σε σημείο μετά από λίγο καιρό, λοιπόν, να κερδίσω 6-7 χιλιάρικα στο μέσω ηλεκτρονικού καζίνου στα τυχερά παιχνίδια, φρουτάκια, ρουλέτα κλπ. Τα έχασα μέσα σε μια εβδομάδα. Έπειτα, ενώ ήδη προσπαιούσα να καταλάβω τι ποσά έχανα, δε σταμάταγα. Έπαιζα συνέχεια. Έφτανα σε σημείο να κερδίζω με 20 ευρώ ποσά 2-3 χιλιάδες την μέρα και την ίδια μέρα τα έχανα όλα. Δε μπορούσα να σταματήσω. Δε πέρασαν 4-5 μήνες...άρχισα να χάνω τις 2 πρώτες μέρες όλο μου τον μισθό. Πούλαγα όλο μου το σπίτι για να έχω να φάω. Μέχρι σήμερα...που έχω μείνει με ένα κρεβάτι να κοιμάμαι και ένα νερόωνα πίνω. Έχω να φάω 3 μέρες. Μόνο νερό. Δεν έχω πράγματα στο σπίτι. Ενοικίο πληρώνω 400 ευρώ. Δεν είμαι χρεωμένος. Δεν έχω καθυστερήσει υποχρεώσεις μου, είμαι συνεπής σε όλα. Όμως...δεν έχω ούτε λίγο ψωμί και πληρώνομαι σε 2 εβδομάδες. Δε τα γράφω για λύπηση. Εγώ υπομονή θα κάνω. Ειμαι δυνατός σαν άνθρωπος ξέρω θα τα καταφέρω και σε λίγο καιρό ίσως να μπορέσω να αποκτήσω τα βασικά μου και να μπορώ να ζω σαν άνθρωπος. Εκτίμησα το φαγητό. Πολύ. 2 εβδομάδες θα περάσουν. Θα ήθελα όσοι ασχολείστε με τον τζόγο τόσο πολύ και χάνεται τόσο μεγάλα ποσά να σκεφτείτε αυτό το άρθρο που μόλις γράφω. Μη φτάσετε σε σημείο να πεινάτε. Σας καταλαβαίνω απόλυτα. Προσπαθήστε να ξανα φτιάξετε την ζωή σας. Ξέρω...είναι δύσκολο όμως να θυμάστε πως ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΊΞΕΤΕ τα λεφτα σας μόνο καλύτερη θα είναι η ζωή σας από ότι τώρα.
Υ.Γ. ο τζόγος θεωρώ έρχεται ως φάρμακο μιας στεναχώριας..μιας δυσκοκης ζωής. Ισως κανω λάθος..διότι πιστεύω σε εμένα ηρθε αυτη η αρρωστια οταν εχασα σημανυικα προσωπα απτην ζωη μου και εμεινα μονος..
Σαε ευχαριστώ που το διαβάσατε.
Να 'σται καλά, να προσέχετε και να ερθουν καλυτερες μερες..!