ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΩΩ 'Η ΤΡΩΩ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ...ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ

Γεια σου, Alice. Πραγματικά, πόσο σε καταλαβαίνω.. Αν και είμαι "νέα" στο τριπάκι αυτό και αγωνίζομαι με μικρότερο εύρος κιλών (σκαμπανευάσματα των 5kg), μπορώ να φανταστώ τη δική σου απογοήτευση.. Η απογοήτευση αυτή από την επανάκτηση κιλών ενώ έκανα ήδη προσεγμένη διατροφή και γυμναστίκή ήταν που με οδήγησε κι εμένα τους τελευταίους 3 μήνες -στα 25 μου- σε συχνές κρίσεις υπερφαγίας και εμετούς. Το τι φταίει κι εγώ ακόμη το ψάχνω... Αλλά εδώ και μια βδομάδα, μετά από μια μεγάλη κρίση πήρα βαθιά ανάσα, φύτεψα μες το μυαλό μου πως δε θα αφήσω τα κιλά να με καταστρέψουν και το παλεύω με οργάνωση, εγκράτεια -όχι όμως στέρηση- και εντός πλαισίων γυμναστική. Κάθε βράδυ τις εργάσιμες μέρες κλείνομαι μετά το δείπνο στο δωμάτιό μου, βρίσκω ένα σωρό πράγματα να κάνω και αποφεύγω την κουζίνα που με καλεί όπως ο διάβολος το λιβάνι. Το μόνο που συνειδητοποίησα ήταν ότι όσο είχα στη σκέψη μου πως ΠΡΕΠΕΙ να χάσω αυτά τα κιλά και πως ΠΡΕΠΕΙ να γίνει πριν το καλοκαίρι, περισσότερο αγχωνόμουν και περισσότερο έπεφτα στην παγίδα. Ίσως όταν καταφέρουμε να φύγουμε αυτό το "πρέπει" από τη σκέψη μας, να γίνουμε και πιο δυνατοί για τον αγώνα... Το ξέρω πως φλυάρησα χωρίς να δώσω κάποια συγκεκριμένη συμβουλή -δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να το κάνω. Ελπίζω, όμως, και η δική μου εμπειρία να κρύβει έστω εν αγνοία μου κάποια στοιχεία που ίσως σε βοηθήσουν να οργανώσεις τη σκέψη σου και να βρεις τις αιτίες που σε οδηγούν στις κρίσεις, ώστε να τις πολεμήσεις. Καλή δύναμη! Αύριο είναι μια καινούρια μέρα :)

Quote:

---

Originally posted by AliceSante
Από αύριο θα προσπαθήσω νέα αρχή.

---

"Αύριο θα χαμογελάσω, θα ξεκινήσω ξανά"

Σου θυμίζει κάτι;... Σίγουρα όλα είναι καλύτερα τώρα :saint2:

πώς νιωθεις στα 55? τι βλεπεις στον καθρεπτη?

σωστα
i know the feeling

δεν εχω απαντησεις. αμα δε φτιαξουμε τα γυρω γυρω, το φαι θα ειναι παντα εκει, η πανευκολη και φθηνη προσβαση στην προσωρινη ευχαριστηση ή/και απολαυση.
και η επιλογη να ασχολουμαστε με την εικονα μας, εξισου βολικη λυση για να μην ασχολουμαστε με την ανεπαρκεια του μεσα μας.
το ναρκωτικο μας δεν ειναι η ηρωινη, που πρεπει να εχεις τα κονε και τον τροπο να τη βρεις και να την πληρωσεις. ειναι ολες αυτες οι σαβουροτροφες που βρισκονται συνεχεια και ανα πασα στιγμη μπροστα μας οπου και να βρισκομαστε.

παντως, λυπαμαι πολυ που δεν εχω δει ουτε ενα ατομο να εχει ξεφυγει απο ολα αυτα για ενα ικανοποιητικο βαθος χρονου. μπορει μια υγιης περιοδος να κρατησει μηνες ή και κανενα χρονο, αλλα παντα ειναι προσωρινη. οποτε ο στοχος ειναι να φτασουμε να ελεγχουμε τη διαταραχη τοσο ωστε να μη χαντακωνουμε το σωμα μας ? ειναι ανεφικτο να φτιαξει μονιμα η σχεση με την τροφη?

για μενα ειναι δεδομενο οτι καθε φορα που πεφτεις, θα ξανασηκωνεσαι.
το αναπαντητο μου ερωτημα ειναι πώς στο καλο μπορει να φτασει καποιος να ελεγχει το ποσο και πώς πεφτει. δηλαδη τα πισωγυρισματα να μην ειναι εντελως καταστροφικα. αυτο.
το ενδεχομενο ο οργανισμος, το μυαλο να ξεχασει κατι που εχει μαθει για πολλα χρονια (φαγητο=δραπετευση απο αγχος, ανια, νευρα, θλιψη) μου φαινεται πια εντελως απιθανο.

Εγώ συνεχίζω να ελπίζω πως δεν είναι ανέφικτο

κανενα επιχειρημα εχουμε????????????? μεταδωστε μου λιγη αισιοδοξια!!

κορίτσια,
και εγώ ελπίζω πως δεν είναι ανέφικτο, το θέμα του ελέγχου με έχει απασχολήσει πάρα πολλά χρόνια από τη ζωή μου, ένας ψυχολόγος μου είχε πει κάποτε ότι επειδή είμαι control freak στα πάντα στη ζωή μου, χάνω τον έλεγχο μόνο στην πρόσληψη τροφής, και αυτό -όπως είπε- ευτυχώς που γίνεται γιατί αλλιώς θα φλίπαρα αμετάκλητα.
Πάντως, η καταφυγή στο φαγητό και κυρίως στο σκουπιδοφαγητό είναι και εθισμός και δεν ξεχνιεται εύκολα, όπως λένε once addicted, always addicted, αν έχεις υπάρξει εθισμένος , το σώμα με ένα διαολεμένο τρόπο "θυμάται" και καταφεύγει εκεί στην ανία, στη θλίψη κτλ.
Είναι ένας συνεχής αγώνας να επανέρχεσαι μετά από τα πεσίματα.

Quote:

---

Originally posted by monahoiot
κορίτσια,
και εγώ ελπίζω πως δεν είναι ανέφικτο, το θέμα του ελέγχου με έχει απασχολήσει πάρα πολλά χρόνια από τη ζωή μου, ένας ψυχολόγος μου είχε πει κάποτε ότι επειδή είμαι control freak στα πάντα στη ζωή μου, χάνω τον έλεγχο μόνο στην πρόσληψη τροφής, και αυτό -όπως είπε- ευτυχώς που γίνεται γιατί αλλιώς θα φλίπαρα αμετάκλητα.

---

παρα πολυ ενδιαφερον. τωρα προσφατα περασα μια τρελη περιοδο αγχους με εντονες βουλιμικες κρισεις (οχι εμετους)
ΠΟΛΥ αγχος. και καμμια δυνατοτητα ξεσπασματος αλλα ουτε και τροποι να χαλαρωσω ή να ξεφυγω. ηταν οι συνθηκες ετσι, λογω αυγουστου (μην επεκταθω τωρα...)
λοιπον εκεινες τις μερες παραδοθηκα παντελως στα υπερφαγικα. και πολλες φορες σκεφτομουν οτι ισως ο οργανισμος τοχει πολυ αναγκη ολο αυτο το ξεσπασμα, ισως το χρειαζεται γιατι δεν μπορει να κανει αλλιως για να ανταπεξελθει.......
δεν ξερω αν ισχυει ή αν ειναι υπεκφυγη και αφορμη για γουρουνιασμα

Καλημερα σας... νομιζω πως ειναι πολυ δυσκολο να ξεκαρφωθει απο μεσα μας κατι που ειναι βαθιά χαραγμενο.. αλλα επισης νομιζω πως ειναι σημαντικο οτι καθε φορα καπου σταματαμε, βρισκουμε τα ορια μας και ξεκιναμε να διορθωσουμε το προβλημα... καπου στην πορεια κουραζομαστε, κατι δεν παει καλα κατι μας ποναει και αντε παλι γολγοθας και φαυλος κυκλος.. το δυσκολο δεν ειναι να κατακτησεις την κορυφη. το δυσκολο ειναι να παραμείνεις εκει.. Αλλα ποιος μπορει να σου δωσει εγγυησεις οτι τπτ δεν θα σε στειλει μπροστα στη πορτα του ψυγειου ξανα, ειδικα οταν τα ψυχολογικα σε καμτουν για ακομα μια φορα...
καθε φορα που ξεκιναω διαιτα ειναι δυσκολοτερη απ την προηγουμενη γτ ξερω τι εχω να αντιμετωπίσω..
και οπως και σεις θελω να σταματησει επιτελους...

Αισιοδοξία ε; Στο ψάξιμο είμαι κι εγώ...:spin:
Όσο για επιχείρημα, να κάτι μικρό μου ήρθε, επειδή μιλήσαμε περι εθισμού, ας πάρουμε παράδειγμα τους καπνιστές, πόσοι και πόσοι είναι αυτοί που το έκοψαν μια για πάντα, ενώ ήταν μια συνήθεια πολλών χρόνων, και που γενικά μοιάζει πολύ με τον εθισμό στο φαγητό.
Πώς σου φαίνεται αυτό;; ΄Εκανα ό,τι μπορούσα :tumble::tumble:

Quote:

---

Originally posted by koukoutsi
Αισιοδοξία ε; Στο ψάξιμο είμαι κι εγώ...:spin:
Όσο για επιχείρημα, να κάτι μικρό μου ήρθε, επειδή μιλήσαμε περι εθισμού, ας πάρουμε παράδειγμα τους καπνιστές, πόσοι και πόσοι είναι αυτοί που το έκοψαν μια για πάντα, ενώ ήταν μια συνήθεια πολλών χρόνων, και που γενικά μοιάζει πολύ με τον εθισμό στο φαγητό.
Πώς σου φαίνεται αυτό;; ΄Εκανα ό,τι μπορούσα :tumble::tumble:

---

χιχιχιχι
λοιπον παω για 3μηνο διακοπης καπνισματος. η διαφορα ειναι η εξης.
σαβουροτροφες εχουμε παντου συνεχεια γυρω μας. πχ. θα πεις με την παρεα να παραγγελεις απεξω, να πας ταβερνα, να πας για κρεπα μετα το ποτο, για τραπεζωμα κλπ κλπ κλπ
ειδικες περιστασεις με τσιγαρο δεν υπαρχουν.
δε θα σου πει κανεις "να! σου φερα δωρο ενα πακετο μαρλμπορο" αλλα μπορει να σου φερει δωρο μια παστα. (αν ειναι μια ειναι καλα, αν ειναι κουτι ολοκληρο φασκελοκουκουλωστα :P )
Ουτε θα σου πει "παμε να γιορτασουμε την προαγωγη σου καπνιζοντας 5 κουτες"
γενικα η σαφουροφαγια ειναι αμεσα συνδεμενη με τη διασκεδαση, την παρεα, φιλικους και οικογενειακους δεσμους κ.ά.

το τσιγαρο ειναι ενας ενοχλητικος, σιχαμερος εθισμος.

Quote:

---

Originally posted by click

Quote:

---

Originally posted by koukoutsi
Αισιοδοξία ε; Στο ψάξιμο είμαι κι εγώ...:spin:
Όσο για επιχείρημα, να κάτι μικρό μου ήρθε, επειδή μιλήσαμε περι εθισμού, ας πάρουμε παράδειγμα τους καπνιστές, πόσοι και πόσοι είναι αυτοί που το έκοψαν μια για πάντα, ενώ ήταν μια συνήθεια πολλών χρόνων, και που γενικά μοιάζει πολύ με τον εθισμό στο φαγητό.
Πώς σου φαίνεται αυτό;; ΄Εκανα ό,τι μπορούσα :tumble::tumble:

---

χιχιχιχι
λοιπον παω για 3μηνο διακοπης καπνισματος. η διαφορα ειναι η εξης.
σαβουροτροφες εχουμε παντου συνεχεια γυρω μας. πχ. θα πεις με την παρεα να παραγγελεις απεξω, να πας ταβερνα, να πας για κρεπα μετα το ποτο, για τραπεζωμα κλπ κλπ κλπ
ειδικες περιστασεις με τσιγαρο δεν υπαρχουν.
δε θα σου πει κανεις "να! σου φερα δωρο ενα πακετο μαρλμπορο" αλλα μπορει να σου φερει δωρο μια παστα. (αν ειναι μια ειναι καλα, αν ειναι κουτι ολοκληρο φασκελοκουκουλωστα :P )
Ουτε θα σου πει "παμε να γιορτασουμε την προαγωγη σου καπνιζοντας 5 κουτες"
γενικα η σαφουροφαγια ειναι αμεσα συνδεμενη με τη διασκεδαση, την παρεα, φιλικους και οικογενειακους δεσμους κ.ά.

το τσιγαρο ειναι ενας ενοχλητικος, σιχαμερος εθισμος.

---

οπως επισης οταν ενας καπνιστης κανει διαιτα... και πεινασει... αναβει 5-6 ταυτοχρονα μπας και ξεχαστει....
:smirk:

εμεις η δυσμοιροι?? τι να κανουμε?? να ρουφαμε αερα? :tumble:

υ.γ: clikoula μου τι κανεις??

ε οχι και δυσμοιροι οι μη καπνιστες σε συγκριση με τους καπνιστες! No way
και σκεψου οτι με τη διακοπη επανερχεται η γευση και η οσφρηση και ξαφνικα ολα μοιαζουν τοσο πια δελεαστικα και νοστιμα.... αυτο κι αν ευνοει τη βουλιμικη κριση, οταν υπαρχει η προδιαθεση ουτως η αλλως.

ντομινιιιιιιικ δες φουμπου

Υ.Γ. αλις, φαντασου σκηνικο. "εχω γενεθλια! ελατε να σας τραπεζωσω, εχω σπεσιαλ κοτοπουλο ψητο με μαρουλι και αγγουρι, πρασινο αλατακι και για επιδορπιο μισο μαφιν με ζαχαρινη" :P σε ενα παραλληλο συμπαν