ʼγχος & Υστερία (Αγχωλιτικά χάπια;)

Είμαι φοιτήτρια Πληροφορικής, στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Όλο το Χρόνο διάβαζα πυρετωδώς και έκανα προσπάθειες πέρα του εαυτού μου για να αποκτήσω γνώσεις πάνω στο αντικείμενο.
Με το καιρό άρχισα να έχω άγχος, να αγχώνομαι για το παραμικρό αλλά δεν το έδειχνα τους άλλους. Είναι περίοδος εξετάσεων και προχτές δίναμε το πρώτο μάθημα. Πίστευα ότι έγραψα πολύ καλά ενώ με απογοήτευσαν τα αποτελέσματα όταν ανακοινώθηκαν. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα ξαναμπώ στη διαδικασία των επαναληπτικών εξετάσεων. Σκέφτηκα να τα παρατήσω πάνω στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Δεν ξέρω ειλικρινά αλλά προσπαθώ να συγκεκντρωθώ στα υπόλοιπα μαθήματα που έχουν σειρά για να περάσω αλλά δυστυχώς δεν μπορώ.
Έχω σπαστικό κλάμα όλη την ημέρα και δεν μπορώ να ηρεμήσω. Τα μάτια μου είναι κατακόκκινα σαν να κλαίω συνεχώς και ώρες - ώρες με πιάνει υπερβολικό κλάμα όταν συνήθως σκέπτομαι την αποτυχία αυτή.
Δεν ξέρω αν πρέπει να επισκεπτώ κάποιο ίσως ψυχολόγο που θα με βοηθούσε σε αυτή τη φοβία μου. Ίσως και να έφτανα μέχρι εκεί αλλά ο φόβος για το αν μου \"γράψει\" αγχωλητικά χάπια με πιάνει πανικός!!!!!!

Λογικό είναι που το άγχος σου βρήκε βίαιο ξαφνικό ξέσπασμα, αφού το είχες συσσωρεύσει και καταπιέσει τόσον καιρό. Μην τρομάζεις με την αντίδρασή σου και μην πανικοβάλλεσαι κατ\'αρχήν. Μερικές πρώτες ερωτήσεις για να προβληματιστείς και να σκεφτείς.

Πώς αντιμετώπιζες στο παρελθόν τις εξετάσεις (πχ στο σχολείο, πανελλαδικές, κτλ); Ήσουν πάντα αγχώδης σε τέτοιες καταστάσεις ή είναι κάτι πρωτόγνωρο για σένα;

Τι αντιπροσωπεύει για σένα η επιτυχία/ αποτυχία στη ζωή σου γενικότερα; Τα έχεις συνδέσει με πρόσωπα (πχ. γονείς) ; Πώς έχεις χειριστεί στο παρελθόν αποτυχίες και επιτυχίες;

Είσαι γενικά αυστηρή με τον εαυτό σου; Σου βάζεις δύσκολα στη ζωή;

Τέλος, πληροφοριακά, ο ψυχολόγος δε γράφει φάρμακα. Γιατί όμως σε πανικοβάλλει η ιδέα να πάρεις κάποιο βοήθημα προσωρινό σε μορφή χαπιού; Τι γνώμη έχεις για τα χάπια και φοβάσαι τόσο;

Πάρε λοιπόν μια βαθιά ανάσα, σκέψου λίγο τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σου. Εύχομαι να συνέλθεις και να μην υποφέρεις άλλο από το άγχος σου.

eleana19 αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Έτσι ξεκίνησε και για μένα ένας γολγοθάς(πανελλαδικές) και συνεχίζεται ως τώρα.
Λοιπόν από την εμπειρία μου σου λέω τα εξής.Πρώτα από όλα θα πρέπει να παραδεχτείς ότι έχεις ένα πρόβλημα.Το άγχος από μόνο του είναι μια λειτουργία φυσιολογική που συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους.Όταν γίνεται δυσλειτουργικό όπως στην περίπτωσή μας τότε πρέπει να αναζητάμε βοήθεια όσο είναι νωρίς.Εγώ δυστυχώς το άφησα νομίζοντας ότι θα ξεπεραστεί από μόνο του.Μεγάλο λάθος διότι σε μια πολύ δύσκολη και στρεσογόνα κατάσταση θα βγει στην επιφάνεια και η ένταση του θα είναι τεράστια με καταστροφικά αποτελέσματα.Ως γνωστόν, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία γι\' αυτό το λόγο θα σε συμβούλευα να πας σε ένα ειδικό.Καλύτερα όχι ψυχίατρο γιατί πολύ εύκολα χορηγούν φάρμακα τα οποία και παρενέργειες έχουν και σε κάνουν να αισθάνεσαι άσχημα ψυχολογικά(κανονικά βέβαια δεν θα έπρεπε αλλά έτσι είναι).
Επειδή και το δικό μου πρόβλημα ξεκίνησε από εξετάσεις( και δυστυχώς επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς της ζωής μου) ότι άλλο θέλεις γράψε μου.
Πάντως όλα αυτά δε στα λέω για να σε τρομοκρατήσω αλλά για να σε κινητοποιήσω γιατί πολλές φορές δίνουμε σημασία σε ανούσια πράγματα και παραμελούμε την ψυχική μας υγεία.

Κουράγιο και Υπομονή!!!