Οταν ολο το σωμα ουρλιαζει στο ειναι μας οτι ειναι λαθος οι επιλογες μας ...
Καλημερα και παλι απο ενα αλλο τοπικ .Ισως ειναι το πιο σωστο για να παραθεσω τα γεγονοτα , τους προβληματισμους μου και ισως να ζητησω καποια αλλη οπτικη γωνοα αν καποιος ειναι προθυμος να μου τη δωσει .
Ειμαι παντρεμενη εδω και 9 χρονια με εναν καλο και υπομονετικο ανθρωπο , σχεδον συνομιλικος μου και εκεινος , αρκετα γοητευτικος , εχουμε 3 τελεια παιδια για τα οποια παλευω πανω απο ολα με τα τερατα του ευατου μου προσπαθοντας να τα αποβαλω και να γιανω την ψυχη μου ,για να τους προσφερω την μητερα που αξιζουνε να εχουνε . Με τον αντρα τον γνωριστηκαμε απο καποιο τσατ πριν απο 10 χρονια , τα φτιαξαμε γρηγορα , και φτασαμε να μενυμε σχεδον μαζι πολυ πολυ γρηγορα , για καποιο λογο επισπευδαμε τις καταστασεις , τοτε νομιζα οτι ηταν ερωτας τωρα ξερω οτι δεν ηταν . Εμεινα γρηγορα εγκυος στο πρωτο μας παιδι και παρολο που ενοιωθα πιεσμενη απο τους γυρω μου , προχωρησα επισης γρηγορα σε γαμο μαζι του ουτε 12 μηνες μετα την πρωτη μας γνωριμια . Ενας γαμος με προβληματα απο την πρωτη μερα , δυο ανθρωποι που δεν ταιριαζανε καθολου , η δυση με την ανατολη προσπαθοντας να βρουμε σημειο επαφης . Δεχομουνα επιθεσεις λεκτικες απο τη μανα μου , η οποια ειχε πεσει σε καταθλιψη επειδη ο πατερας μου επαθε αλζχαιμερ και δεν δεχτηκε απο κανενα μας να τη βοηθησουμε ή να φερουμε καποια γυναικα να φροντιζει τον πατερα μου και παρολη τη πολυ μεγαλη της ηλικια τον ανελαβε εκεινη . Με τον αντρα μου καποια στιγμη ηρεμησανε τα πραγματα και περασαμε ενα ομορφο ερωτικο διαστημα , και παλι ομως δεν ενοιωθα 100% μαζι του . Εμεινα εγκυος στο 2ο μας παιδι και η αληθεια ειναι οτι ηταν ηρεμα τα πραγματα μεταξυ μας αλλα και καποιες φορες απλα αδιαφορα , απο τη δικια μου πλευρα κυριως , απολαμβανα ομως τη μητροτητα και ημουνα καλη μανα σστα παιδια μου και εκεινος ομως ζουσε για τα παιδια και εδεινε ολο του τον εαυτο . Ειχα αρχησει να παρουσιαζω διαφορα ψυχοσωματικα προβληματα , αλλωτε πιο εντονα , αλλωτε λιγοτερο . Λιγο καιρο αργοτερα απο μια ατυχη συγκυρια μετακομισαμε απο την πολυκατοικια που στεγαζετε το πατρικο μου , βλεπετε η μανα μου ειχε κανονισει να μενω εγω στον 4ο και εκεινη στον 3ο , χωρις ομως να παρεχει παραμικρη βοηθεια με τα παιδια , δεν της το ζητησα αλλωστε ποτε ηταν ηλικιωμενη και ηδη ειχε να φροντιζει τον μπαμπα .Φυγαμε λοιπον και πηγαμε μολις 2 τετραγωνα μακρια , περασαμε μια ηρεμη περιοδο , σταματησαν τα πολυ βαρια ψυχοσωματικα και ειχα μονο καποια μικρα τα οποια δεν με εμποδιζαν στην καθημερινοτητα μου . Οι σχεσεις μας με τον αντρα μου ειχανε καλλητερεψει και τοτε ειχα νοιωσει ομορφα και ερωτευμενη μαζι του , μου αρεσε να τον φροντιζω και εκεινος εμενα , περασαμε 2 υπεροχα χρονια , η μανα μου δεν μπορουσε να με πετυχει με τις κακιες της , δεν την αφηνα εγω .Χασαμε τον μπαμπα και Μετα απο 2 ατυχες εγκυμοσυνες στην προσπαθεια μας για 3ο παιδι , ξαναμετακομισαμε , πολυ πιο μακρια τωρα , στην καλαμαρια , στο αγαπημενο μοθ μερος , εκει περασαμε αλλο ενα υπεροχο χρονο και μπορεσαμε επιτελους να κανουμε το 3ο μας παιδι . Σε αυτο το διαστημα εχασα και την αγαπημενη μου θεια και η μανα μου κακιωσε με εβρισε απαισια και εξαφανιστηκε για μηνες , εμαθε οτι ειμαι εγκυος οταν εγινα 6 μηνων . Ολο αυτο το διαστημα υπεφερα απο τα λογια της και ο αντρας μου δεν εκανε την κατασταση πιο καλη , και παρολες τις φιλοτιμες προσπαθειες του ποτε δεν με υποστηριξε σε ενα ολοκληρο σοι που με ειχε βρισει , γιατι δεν ηταν η πρωτη φορα και δεν ηταν μονο η μανα μου και η αδελφη της μιλουσε παντα το ιδιο ομορφα για μενα . Ναι ειμαι μια μεγαλη κοτα που δεν υποστηριξα ποτε τον εαυτο μου και μετανοιωνω χιλιες φορες , ομως ουτε και εκεινος το εκανε , ελεγε οτι αμα τις μιλησει ασχημα μετα εγω θα τα ξαναβρω μαζι τους και ποια η θεση του , λογακια τη μανας του :mad::mad: , καλη και εκεινη με τις μαλακιες της . Μετα τη γεννηση του γιου μας εκεινος πηρε 12 μηνες αδεια , ειναι στην πλμ.αεροπορια και εμεινε σπιτι με τη λεγομενη γονικη αδεια , πολυτιμη η βοηθεια του , το μικρο μας ομως ειχε αρκετα προβληματα υγειας , 3-4 νοσηλειες και τελικα ανακαλυψαμε οτι πασχει απο ενα σπανιο συνδρομο , ευτυχως ο φατσας μου τον Αυγουστο εκλεισε τα 3 του χρονια και ειναι υπεροχος , ζωηρος και κατεριψε καθε δυσιοιωνη προβλεψη για εκεινον , ενα φυσιολογικο παιδι . Οι σχεσεις μας δοκιμαστηκαν τους 12 αυτους μηνες , καυγαδες υπερβολικοι , ερωτας πουθενα , σεξ καθολου ,ζουσαμε σαν 2 χωρισμενοι για μεγλαο διαστημα , γυρισε στη δουλεια του και συνεχισαμε να ειμαστε λιγο ζεστη και παρα πολυ κρυο πολυ καιρο , μεχρι περυσι τετοια εποχη που εγινε πανικος στο σπιτι , καυγαδισαμε τοσο πολυ που εσπασε τα παντα στο γραφειο του και εφυγε , απο εκει και περα μου προτεινε να παρουμε διαζυγιο , το σκεφτηκαμε λιγο και αποφασησαμε να το παλεψουμε , να δουμε αμα υπαρχει κατι με εμας τους δυο , επισκεφτηκαμε συμβουλο γαμων , εγω επισκεφτηκα ψυχιατρο , τον ιδιο που εχω και σημερα για να δουλεψω τα αρκετα και μεγαλα ψυχοσωματικα μου και την καταθλιψη που πλεον με βασανιζε . Μας εκανε καλο η συμβουλος , ηρεμησαμε δεν μπορω να πω , απο τοτε περασαμε και αλλα πολλα , ομως δεν εχουμε καυγαδισει εδω και 1 χρονο και αυτο ειναι καλο , ομως εγω βυθιζομαι ολο και περισσοτερο στον ιδιο μου τον εαυτο , φετος αρρωστησε και η μανα μου βαρια απο εγκεφαλικο και ανοια , ευτυχως την εχουνε σε ενα καλο σημειο διαυγειας και θυμαται . Μεχρι να διαπιστωσουμε τι εχει επιτεθοταν μονο σε μενα , οχι στις αδελφες της ποτε , και εκεινες με τη σειρα τους σε μενα , ασχημα και με πολυ υβριστικα και υποτιμητικα σχολια που επιαναν μεχρι και τα παιδια μου , εκεινος παλι δεν με υποστηριξε και εγω σαν σε σοκ οποτε τα ακουγα δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο περα απο το να κλαιω . Μονο ο μεγαλος μου γιος , αυτο το υπεροχο αντρακι που ειναι πλεον 9 παρα ετων της επιασε μια μερα κι της ειπε "αμα ξαναμιλησετε ετσι για τη μανα μου εγω δεν θα πατησω ξανα εδω μεσα" το μωρο μου με εκανε να κλαιω με αυτη του την πραξη . Την μοναδικη φορα που ο αντρας μου ξυπνησε απο το βαθυ υπνο που του ειχανε προσφερει οι συμβουλες της πανεξυπνης μανας του ηταν οταν η αδελφη της μανας μου με πηρε τηλ , οταν νοσηλευοταν η μανα με δευτερο εγκεαφαλικο σε κλινικη , για να με προειδοποιησει οτι ειναι αδελφη τους και οτι αμα παθει τιποτα θα με σκοτωσουνε γιατι εγω φταιω . Και οτι ναι μεν με μεγαλωσε αλλα δεν ειναι μανα μου ! και πολλα αλλα τετοια ευγενικα και χαρουμενα . Ε δεν αντεξε και εκεινος και την εβρισε ασχημα , σημειωτεον οτι απο τοτε η μανταμ αυτη δεν εχει τολμησει να μου ξαναμιλησει ασχημα και ειναι με το σεις και το σας, η μαμα επαθε ανοια και ειναι απο τοτε σε γεροντικη κλινικη , εχει διαυγεια και εχει ηρεμησει πολυ , ειναι γλυκια και ευγενικη . Μου αποκαλυψε οτι ειμαι υοθετιμενη . Τον Ιουλιο εμεινα εγκυος παρολο που ειχα κανει απολινωση σαπλιγγων και δυστηχως δεν μπορεσαμε να κρατησουμε την εγκυμοσυνη αυτη , ηταν επικυνδινο γιατι ο μικροτερος μας γιος υποφερει απο το συνδρομο και γεννετιστης μας ειχε προειδοποιησει οτι αμα ξαναεμενα εγκυος θα ηταν μεγαλης επικυνδηνοτητας και αμα προσθεσουμε σε αυτο οτι ο μεγαλος μου γιος ειναι στο φασμα αυτισμου χωρις ομως αλλα θεμματα νοητικης και τη δικια μου καταθλιψη , τα ψυχοσωματικα που γινοντουσαν χειροτερα και τις ασχγμες εγκυμοσυνες μου σε σχεση με αρρυθμιες με κανανε να παρω μια δυσκολη αποφαση και να διακοψω για πρωτη φορα στη ζωη μου εκεινη την εγκυμοσυνη , πραγμα που με στιγματισε , κυριως γιατι εγω δεν περιμενα ποτε να βρεθω σε τεοτιο διλλημα και πιστευα οτι το ειχα διασφαλισει με την στειρωση που επελεξα να υποβληθω , βεβαια που να ξερω οτι θα επεφτα μεσα στο 1 στις 20.000 . Περασα ενα απαισιο καλοκαιρι και μου πηρε πολυ καιρο να συνελθω ψυχικα και να μην κλαιω με το παραμικρο οταν εβλεπα μωρακια . Προσφατα εκανα μια ανακαλυψη με τον ψυχιατρο μου , γιατι μεσα εκαιγε οτι δεν ερωτευτικα ποτε τον αντρα μου παρολο που τον αγαπαω πολυ σαν ανθρωπο , παρολο που τον θελω διπλα μου και ειναι αναποσπαστο κομματι της ζωης μου και εχει παρα πολλα για μενα παρολα τα λαθη του , ομως ερωτικα δεν τον θελω , τον αντρα μου τον ειχα καψουρευτει τοτε πισω στο 2005, ομως δεν ημασταν καταλληλοι ο ενας για τον αλλο , δεν ειχαμε ιδιο κωδικο επικοινωνιας και σιγουρα και εγω δεν ημουνα αυτο που εκεινος περιμενε αν και ισχυριζεται οτι συνεχιζει να με θελει ερωτικα δεν ξερω ποσο αληθεια ειναι αυτο .Τον παντρευτικα τοσο γρηγορα γιατι επρεπε απελπισμενα μεσα μου να αποδειξω στους γονεις μου οτι καποια ειμαι και οτι μπορω να κανω κατι πετυχημενο , δεν ειχα παει σε πολυ μεγαλες σχολες , μια απλη γραφιστρια ειχα σπουδασει , εστω και αν εφτασα και αγγλια για μεταπτυχιακο . Ποτε , περαν του πατερα μου και της αδελφης του, κανεις απο το σοι της μανας μου δεν αναγνωρισε την αξια μου και παντα με κριτικαρε για τα παντα "εεε σιγα τι σπουδασες και εσυ τωρα , γραφιστικη την σχολη των αποτυχημενων " ελεγε χαρακτηριστικα μια ξαδελφη της και κανεις δεν με υποστηριζε . Κατα αλλα φιλικη πολυ μαζι μου , δεν μπορω να πω .
Ξεχασα να πω οτι εδω και αρκετο καιρο εχω βρει παρηγορια στο γραψιμο και ετοιμαζομαι να ασχοληθω επαγγελματικα και να εκδοσω τις δουλειες μου , ισως τελικα εγινα κατι που αξιζει περα απο το ειμαι μια στοργικη και καλη μητερα για τα αγγελουδια μου και αυτο με κανει να αισθανομαι καπως καλυτερα , εστω και στα 40 . Οποτε με τον αντρα μου δεν εχουμε ερωτικες σχεσεις , το εχουμε συζητησει , και εκεινος δεν προτιθεται να μου ζητησει κατι τετοιο ιδιατερα τωρα που ξερει τι περναω απο θεμα καταθλιψης , το εχουμε αφησει μεταιωρο το θεμα , ειμαστε 2 ανθρωποι που αγαπαμε πολυ ο ενας τον αλλο αλλα οχι με ερωτικο τροπο , μεγαλωνουμε με ηρεμια τα παιδια μας και εκεινος θελει να με βοηθησει να γινω καλυτερα , δεν ξερουμε ποτε και αν θα χωρισουμε , τωρα αυτο θα ηταν αδυνατον γιατι εκεινος καταγεται απο λαρισα , εγω ειμαι θεσσαλονικαια αρα θα αναγκαστει να φυγει και θα την πληρωσουνε τα παιδια . Δεν ξερουμε πως θα το κανουμε να δουλεψει , δεν εχουμε απατησει ποτε ο ενας τον αλλο , δεν μου αρεσει αυτο καθολου , αν και του εχω πει οτι αμα δεν αντε3ει ας το κανει αρκει να μην το μαθω και να μην διακινδυνεψει την οικογενεια .
Συγνωμη , τελικα εγραψα ενα κατεβατο τεραστιο , ευχαριστω εκ των προτερων σε οποιον κανει τον κοπο και το διαβασει .
