λαθος διαγνωση απο δικο μου φταιξιμο

μικρη ειχα μια συμμαθητρια που με πειραζε .εκαψε ρουχο μου, ελεγε ψεματα σε αλλους για μενα. σε σημειο να σφιγγομαι στο σχολειο. υπεφερα. οταν αρχισα να γινομαι δημοφιλης σταματησε. οταν αρχισα να κρυβομαι παλι στο καβουκι μου πχ για ψυχολογικους λογους,αυτη μεκανε χειροτερα[*a]. και ου τω καθ εξης.

ειχα 4ξαδερφια διδυμα αγορια κοριτσια. με τα κοριτσια καναμε πολυ παρεα μεχρι τα 20 μας. ο πατερας τουςμε στεναχωρουσε και κανεις δεν εκανε κατι να τονσταματησει μπροστα σε αλλους. πχ οταν δεν ειχα καλους βαθμους συνεχεια με ρωτουσε ποσο πηρα και μετα ρωτουσε τη μια κορη του και μετα την αλλη αλλη κλπ για ναμαι η μονη κακη μαθητρια. οταν αργοτερα επιασα δουλεια συνεχεια με ρωτουσε για κατι που εδειχνε τα λαθη μου. σιγα σιγα οι κορες του αρχισαν να κανουν νοηματα μεταξυ τους καθως σηζητουσαμε και τελικα δε ξανακανα παρεα. το ελεγαστη μανα μου αλλα μου ελεγε να μη δινω σημασια.το κουκουλωνε τον πονο μου.[*aa]

πριν χρονια ειχα δυο φιλες που η μια ηταν πολυ μιζερη και εγω ολη την ωρα για καμια διετια προσπαθουσα να την ανεβαζω[*b]. η αλλη ειχε πολυ κοφτερη γλωσσα και μια φορα εγινε μια παρεξηγηση που λειτουργησε ως αποκορυφωμα του κακου χαρακτηρα της και σταματησα νατην κανω παρεα: με εστελνε συνεχως μνμτα τι ωρα θα ερθω.εγω ετοιμαζομουν γιατι ηδη αργησα 30λεπτα. δεν απαντουσα γιατι το ειχα μεσα στη τσαντα και βαφομουν. αλλωστε την ειχα ηδη απαντησει οτι θα αργησω κ θα την παρω οταν ξεκινησω απο το σπιτι. οταν ξεκινησα αμελησα να την παρω γιατι σχεδον ετρεχα με τα τακουνια να συναντηθουμε στη προβλεπομενη καφετερια. με στελνει μνμ παλι "που εισαι?" και την απαντω τελικα λαχανιασμενη "φτανω σε λιγο". οταν εφτασα και για ολο το βραδυ δεν μου μιλουσε και αργα με κατσαδιασε αλλα ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ Η ΑΔΙΚΙΑ [*c]:επειδη το μηνυμα που μου εστειλε το εστειλε απο αγνωστο αριθμοαλλα εγω απαντησα γιατι καταλαβα οτι ειναι αυτη (για συνεχομενα45 λεπτα μου εστελνε "που εισαι",απλα το τελευταιο "που εισαι"ηταν απο αγνωστο νουμερο και φυσικα υπεθεσα οτι το εστειλε παλι αυτη).με εκανε σκατα ψυχολογικα επειδη αυτο το νουμερο ηταν του γκομενου της και εγω απαντησα,δλδ τον γουσταρω!ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ...

στο καπακι ειχα και μια φιλη που ειχε φιλο, αλλα ειχε και δευτερο γκομενο σε αλλη πολη και μαλιστα ηταν αυτος που γουσταρα εγω. ο δευτερος αυτος που λετε μια στιγμη ηρθε σε μενα και αρχισε να την κατηγορει αλλα αληθειες και αλλα ψεματα. εγω οταν εφυγε ο τυπος της ζητησα το λογο για ολα και ειπε οτι θα συναντηθουμε κ θα μου εξηγησει. ε...ουτε φανηκε απο τοτε. μετα εμαθα παλι απο ατομα τι λεει για μενα καιεκλαψα πρωτη φορα. [*d]

καποτε τα εφτιαξα με καποιον που δε τον ηθελα και πολυ και τον χωρισα.ουτεσεξ δε προλαβαμε. αυτος ομως του κολλησε η απορριψη και με εκανεχαλαστρα στο αγορι που ηθελα και τελικα με παρατησε ο φιλος μου γιατι πιστεψε αυτον.[*e] επι 2μερες εκαμα εμετο.

τελος, ειχα καποιον πολλα χρονια που σε συνδιασμο με την ασχημη κατασταση του μυαλου μου και ττο χαρακτηρα των γονιων μου και με αποκορυφωμα μια χειροδικια, μου γυρισε το μυαλο [*f]. =δες τε το προηγουμενο ποστ μου.=

την επομενη μερα ημουν μια αλλη. σε μια εβδομαδα εφυγα απο τη δουλεια λογω οτι ξεχνουσα και εκανα λαθη σοβαρακαι ολοι απορουσαν.επιασα αλλη δουλεια στο δημοσιο αλλα καθε μερα εκανα τοσταυρο μου πως θα αντεξω αλλη μια μερα.εφυγα! μετα εκανα αλλη δουλεια σε τραπεζα(!).ο κωλοδιευθυντης με εκανε σκατα και εφυγα. φανταστειτε ποσο μορφωμενη ειμαι που αλλοι παρακαλανε για να διοριστουν κεγω με ευκολια ειχα ευκαιριες!!!!

παντρευτικα οχι απο ερωτα αγαπη αλλα απο συμφερον.ενα συμφερον αλλιωτικο απο τα αλλα:ο αντρας μου μενει πολυ μακρυα απο τους συγγενεις του,απο τους συγγενεις μου,την οικογενεια μου,πηγα σε αγνωστο τοπο πουδε με ξερουν.τωρα με το παιδι υποφερω που πρεπει καθε μερα να μη του κοβω τα φτερα.πιεζω τον εαυτο μου υποκρινομαι οτι δε φοβαμαι και για χαρη του μιλαω με μανες στο παιδοτοπο,στο σχολειο,προσπαθω να φερομαι φυσιολογικα να μην παρει κανεις χαμπαρι οτι φοβαμαι και κυριως να ειμαι υποδειγμα μανας αν και καθε μερα πεθαινω μεσα μου αργα αργα.

ΑΠΟΤΟΤΕΜΕΧΡΙΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩΤΑ ΕΞΗςΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
-φοβο να μιλησω σε ολους τους συγγενεις μου.πχ επρεπε να παω σε γαμο και σκεφτομουν να κακοποιησω τον εαυτο μου για να παω νοσοκομειο αλλα ειμαι δειληγια κατι τετοιο προς το παρον.
-φοβο να παω στη πολη που μεγαλωσα και να δω καποιον που με συνδεει με τα εφηβικα μου χρονια
-φοβο να κανω παρεες,να μιλησω σε αγνωστους ή γνωστους. μιλαω με ολους βεβαια και γελαω και κανεις μα κανεις δε καταλαβαινει τι εχω μεσα μου.ειμαι πολυ κοινωνικη οταν συνοδευωαπο αναγκη την οικογενεια μου.
-δειλια να μιλησωστουςγονεις τι μου συμβαινειγιατι και το περιβαλλον τους ειναι αρρωστο.
-υποκρινομαι οτι στεναχωριεμαι που με τοσα πτυχια μυαλο ομορφια κλπ εμεινα νοικοκυρα αλλα μεσα μου λεω ουφ ευτυχως ειμαι στο σπιτι κλεισμενη.
-αν καποιος με πιεσει να κανω κατι που τρομαζω,απλασκεφτομαι το θανατο μου και ησυχαζω.
-δε μιλαω στο σταθερο τηλεφωνο,δε μπορω συνηθως.το κινητο μου εχει μονο 10 αποθηκευμενουςαριθμους.μο� �ο με τους4 μιλαω.

θελω να γινω φυσιολογικη. απο το [*d] και επειτα αρχισα να αλλαζω χωρις να το καταλαβαινω. μεχρι τοτε οτι και να γινοταν δε με επιρρεαζε. τωρα σκεφτομαι ολα απο το [*α] και απορρω πως δε μου εστριψε σε καταθλιψη αποτην εφηβεια.

δε ταχω πει πουθενα.πηγα σε ψυχολογο και πιστευω οτι ειχα λαθος διαγνωση. αυτος ο φοβοςξερετε πωςλεγεται?γιατι αγοραφοβια ισως δεν ειναι.