Τύποι ψυχωσικού επεισοδίου

Πώς θα περιγράφατε ένα ψυχωσικό επεισόδιο;

τι θες να μαθεις για το ψυχωτικο επεισοδιο εχουν γραφτει πολλα θεματα στο φορουμ αυτο με εμπειριες ατομων με ψυχωτικα επεισοδια αναζητησε τα και διαβασε τα ειχα γραψει και εγω αλλα τον διεγραψα εκεινο τον λογαριασμο αλλα τα μυνηματα υπαρχουν.

Με λιγα λογια ειναι απωλεια της επαφης με την πραγματικοτητα νιωθεις ενα φοβισμενο θηριο με αλλοκοτες σκεψεις.γενικα ειναι μια κολαση εγω οταν το βιωσα μου φυγε ολη η μαγκια που ειχα λογω ηλικιας και σπουδαζα σε αλλη πολη τωρα ειμαι χεστης με το παραμικρο και ανικανος να τα βγαλει περα μονος του ειναι μια κολαση η ψυχωση ειδικα οταν την βιωνεις σε ψυχωτικο επεισοδιο αλλα και μετα σου αφηνει καταλοιπα

Θα παρομοιαζα την ψυχωση σαν εναν δευτερο θανατο.
Οσοι πασχουμε απο αυτη πεθαινουμε και "γεννιομαστε" πολλες φορες.
Σε καθε θανατο χανεις κ ενα κομματι σου. Ειναι σαν αγωνας τιτανων μεσα σου, μονο που εσυ εισαι ο Δαυιδ κ το αουτσαιντερ.
Απο που να ξεκινησεις μ'αυτη την ιστορια.
Ειναι σαν να ζεις εναν μονιμο εφιαλτη κλιμακουμενα. Ταυτοχρονα εχεις ελλειψη συναισθηματων οχι γιατι εισαι κακος αλλα σαν αποτελεσμα της παθησης κ εντονων αρνητικων συναισθηματων οπως φοβου, τρομου, αγχους, ενοχων, ντροπης, απελπισιας, αμφισβητησης συνεχης του εαυτου σου κ της λογικης σου.

Χανεις την χαρα σου, τις δεξιοτητες σου κοινωνικες κ λειτουργικες, την αυτοεκτιμηση κ αυτοπεποιθηση. Ζεις σε μια μονιμη συγχηση, νιωθεις να διαγραφηκε το παρελθον, το παρον κ το μελλον σου κ να εισαι σε μια κατασταση νεκροζωντανη.

Εγω προσωπικα σ'αυτη την φαση που ειμαι νομιζω πως εχω μια βασικη λογικη χωρις περιεργες ιδεες κ ειμαι σταθερος κ κοινωνικος στο μετρο του δυνατου.
Αλλα αυτο το συναισθημα σαν να επεσες σε κινουμενη αμμο κ να μη μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου κ να αναπτυχθεις σαν ανθρωπος δεν περιγραφεται.
Ηταν μια απο τις πολλες αιτιες στο να μη παρω πτυχιο κ η αιτια που παγωσα την φοιτηση προσφατα σε δημοσιο Ιεκ.
Ηταν η αιτια να χασω την κοπελα μου κ να δημιουργηθει χαος στην οικογενεια.

Εχει κ τα θετικα της.
Νιωθεις την μικροτητα σου κ εισαι ταπεινος, εκτιμας μικρες στιγμες χαρας κ βλεπεις καποια μικρα επιτευγματα ως μεταλλια. Τουλαχιστον εγω ετσι το βλεπω. Επισης αν στρωσεις γινεσαι περισσοτερο ενσυναισθηματικος κ ευαισθητος δηλαδη μπαινεις στα οαπουτσια του αλλου πιο ευκολα κ νιωθεις τις δυσκολιες του. Βεβαια αυτο ειναι δικοπο μαχαιρι.

Είναι η κόλαση της χριστιανικής θεολογίας. Μια αδιάκοπη και αέναη τιμωρία της ψυχής. η ψυχή είναι δέσμια, αλυσοδεμένη και όσο και να προσπαθείς δεν απελευθερώνεται
Είναι ένας διαρκής αγώνας και μια πάλη με τον εαυτό σου. Δεν ελέγχεις τη ροή της σκέψης σου, μια δύναμη ξεφεύγει από τα γνωστά φίλτρα του μυαλού και την κατευθύνει σε σκοτεινά μονοπάτια, θεοσκότεινα στο απόλυτο χάος με χαμένη στη κυριολεξία πυξίδα. Αυτή η δύναμη εκμεταλλεύεται όλα τα ψυχικά τραύματα, όλα τα ελαττώματα, όλες τις ατέλειες και κάνει τα πάντα για να σε κατηγορήσει και να σε γεμίσει με αμαρτίες, να σε βυθίσει στην αναξιότητα αναδεικνύοντας κάτι άλλο και όχι τον πραγματικό ευατό σου. Στον πόλεμο αυτό η προσωπικότητά σου καταρρέει, η ηθική σου εξευτελίζεται και αναδύεται μόνο βρωμιά απο συντρίμια. ό,τι έχεις χτίσει στη ζωή σου ισοπεδώνεται, δεν υπάρχεις πια, έχασες έναν άνισο πόλεμο, σκόρπισες και κατακερματίστηκες