Έναρξη αγωγής ssri - seroxat
Καλησπέρα
Την παρασκευή ξεκίνησα αγωγή με seroxat λόγο επανεμφάνισης των ψυχωσωτικων μετά από 7 περίπου μήνες χωρις αγωγή. Εδώ να αναφέρω ότι πέρυσι τον Οκτωβρίο είχα αρχίσει θεραπεία με την ίδια ουσία (έχω διαγνωστεί το 2018 με ΓΑΔ με καταθλιπτικα στοιχεία και πιστεύω ότι είμαι δυσθυμικος) όπου και την διέκοψα στους 6 μήνες μόνος μου (ο γιατρός είχε πει ενα χρόνο και βλέπουμε) γιατί ένιωθα ότι δεν χρειαζόταν να τα παίρνω άλλο καθώς με έστρωσαν και βρήκα δύναμη να συνεχίσω πιστεύοντας ότι μπορώ και χωρίς αυτά.
Τα έκοψα σταδιακά και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες και όλα μετά φαινόντουσαν μια χαρά. Για κάποιο λόγο όμως το έριξα στο φαγητό fast food (αφού τα κόψω) και έτρωγα από έξω σε καθημερινή σχεδόν βαση το βραδυνο μου απ έξω.
Τον Σεπτέμβριο λόγο ενός τραυματισμού στη μέση κάτω στο ιερό οστό ξεκίνησα το γκουκλαρισμα και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι κάτι έχω όπως ινομυαλγια (είχαν ήδη ξεκινήσει τα ψυχοσωματικα) κτλ. Τελευταία αφού με "επισκέφθηκαν" όλα τα ψυχοσωματικα μου έμεινε μια αίσθηση κενού και αδιαφορίας, κάτι σαν κατάθλιψη. Πήγα στον γιατρό γιατί η κοπέλα μου μου είπε ότι το βλέμμα μου είναι σαν να ταξιδεύει στο υπερπέραν και αυτό με τρόμαξε. Λέω αυτό ήταν, ήρθε η ώρα να δω τον γιατρό. Απέφευγ κάτι που ήταν αναπόφευκτα θα συναντούσα πάλι μπροστά μου. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι η τάδε ενόχληση οφείλετε εκεί, η τάδε εκεί και δεν έβλεπα ότι όλα ήταν σωματοποιηση άγχους και κατάθλιψης. Μέχρι που έγινε αυτό με την κοπέλα μου η οποία παρατήρησε αλλαγή (αναβλητικοτητα, μειωμένη ενέργεια, όρεξη, εδώ και 2 μήνες) και απλά τωρα μου είπε αυτό για το βλέμμα μου και μου την έδωσε, πήρα επί τόπου τον γιατρό να κλείσω ραντεβού και πηγα την επόμενη κιόλας μέρα.
Του τα είπα όλα, λέει είσαι καλύτερα σε σχέση με άλλες φορές απλά δεν έπρεπε να διακόψεις την αγωγή γιατί τώρα γκρέμισες αυτό που έχτισες χωρίς καν να το τελειώσεις και πρέπει ξανά από τη αρχη.
Μου εξήγησε πως η διαταραχή μου είναι συναισθηματική, δεν μπορώ να νιώθω συναισθήματα χαράς λόγο άγχους που πηγάζει από τον φόβο ασθένειας, θανάτου. Είναι φαύλος κύκλος. Αναφέρθηκε στους σταθεροποιητες ως πιθανή θεραπεία και εγώ τρόμαξα γιατί νόμιζα ότι το χορηγούν στη διπολικη πυυ γνωρίζω ότι είναι συναισθηματική διαταραχή επίσης. Μετά τον ρώτησα για το ενδεχόμενο να πάρω πάλι παροξετίνη και μου είπε πως ναι μπορούμε να πάμε πάλι σε παροξετίνη που με πιάνει σίγουρα αν και αργεί αλλά μου είπε θέλει να δει να θα είμαι καλά και με 10mg γιαυτό μου είπε να παίρνω επί δύο εβδομάδες 10mg και μετα να συζητήσουμε αν θα περάσω στα 20mg αν δεν δω κάποια βελτίωση.
Τους σταθεροποιητες λέει θα τους χρησιμοποιεισουμε αργότερα σε περίπτωση που χρειαστώ διαφορετικό θεραπευτικό σχήμα.
Τέλλος πάντων παίρνω 10mg από το Σάββατο.
Νιώθω κουρασμένος, βέβαια και πριν ένιωθα έτσι δεν ξέρω αν και σαν παρενέργεια υπάρχει αυτό, νομίζω πως βάση της προηγούμενης εμπειρίας μου, υπάρχει.
Λοιπόν όπως είπα αίσθημα κόπωσης, αδυναμία και καψίματα στα πόδια και μερικές φορές στα χέρια πόνοι και στυτικη δυσλειτουργια όμως καταφέρνω να ολοκληρώσω. Είχα και ένα αίσθημα ακαθισίας την Δευτέρα στη δουλειά που μου ανέβασε πολύ τους παλμούς που κράτησε λίγα λεπτά, με έπιασε πανικός νόμιζα παθαίνω καρδιά. Αυτά παρατηρω από παρενέργειες. Μπορεί το φάρμακο να μεγενθύνει τα συμπτώματα της διαταραχής μου? Πότε θα αρχίσω να βλέπω βελτιωση? Είναι τρομακτικό αυτό το αισθημα κενού και ματαιωτητας. Φαίνεται και στο βλέμμα μου.
Δεν παρατηρώ κάτι άλλο και θέλω να μου πείτε και εσείς τις εμπειρίες σας για της πρώτες μέρες της θεραπειας σας με ssri ή συγκεκριμένα με παροξετίνη.
