Καλημέρα σας!
Είμαι γύρω στα 30, πετυχημένη στη δουλειά της! Πολλοί θα ζήλευαν όλα όσα έχω πετύχει μόνη μου, τις σπουδές μου, τη δουλειά μου...και εγώ νιώθω δυνατή οταν τα σκέφτομαι όλα αυτα! Στα επαγγελματικά ωραία πάνε τα πράγματα, ενώ στα προσωπικά μου το αντίθετο!
Οι σχέσεις μου είχαν όλες προβλήματα, ζήλευα. Στις αρχές με διεκδικούσαν και όταν άρχιζα να νιώθω πράγματα με έπιανε η ανασφάλεια μου! Πω πω, αν με έβλεπα απέξω, θα έλεγα "καλά αυτή έχει πολλά θέματα, καθόλου αυτοπεποίηθηση, ανασφαλής!". Τώρα είμαι με ένα παιδι που με καταλαβαίνει απόλυτα, έχει κατανόηση και είναι συζητήσιμος, με το πρόβλημα μου, όμως είναι ένας άνθρωπος που με ερωτεύτηκε βλέποντας μία κοπέλα δυναμική, δραστήρια, με αυτοπεποίθηση (έτσι φαίνομαι σε καποιον στην αρχή). Τι μου συμβαίνει; Προφανώς κάτι με έκανε να νιώθω έτσι, μόλις νιώσω συναισθήματα για τον άλλον, νιώθω αδύναμη να τον κρατήσω, γιατί σκέφτομαι ότι μόλις καταλάβει την ανασφάλεια μου, θα με απομυθοποιήσει. Ζηλέυω πολύ! Απο την άλλη έχω όλα όσα μπορεί να έχει μια κοπέλα γαι να νιώθει full αυτοπεποίθηση! Εγώ γιατί δεν εχω;
Κάποτα είχα πάει σε έναν σύμβουλο, γιατί στην προηγούμενη σχέση μου, έβαλα τον έαυτό μου να περνάει δραματικά δύσκολές καταστάσεις, που δε μου άξιζαν. Εκέινος μου είπε γιατί δεν λειτουργώ στα προσωπικά μου με την ίδια δύναμη και σιγουριά όπως στα επαγγελματικά. Δεν ξέρω...Νιώθω, όντως, πιο σίγουρη στον επαγγελματικό τομέα παρά στον προσωπικό. Σα να μη έχω τις ικανότητες να κάνω έναν άντρα να με αγαπήσει, να τον κρατήσω...Αφήστε που νιώθω ότι ο τωρινός μου σύντροφος, λόγω της έντονης και ανήσυχης προσωπικότητας του, θα με βαρεθεί αν με γνωρίσει καλύτερα...
Έχω πολλά θεματάκια; Πείτε μου τη γνώμη σας και δώστε λίγο φως σε αυτό που μου συμβαίνει...Συμβαίνει και σε άλλους; Είναι συχνό φαινόμενο; Χρειάζεται να δω καπως αλλιώς κάποια πράγματα; Χρειάζεται να γνωρίσω περισσότερο τον εαυτό μου; Να τον αγαπήσω;(σας ζάλισα)
