Γνώμη αν μπορείτε

Γεια σας! Επέστρεψα..η ιστορία μου είναι στο προφίλ μου.. Ψυχοσωματικά, αγχώδη διαταραχή, κατάθλιψη, ιδςοψυχαναγκαστικη.Ειχα δει αποτέλεσμα με αντικαταθλιπτικά ενλιφτ κατά μεγάλο μέρος, είχα κάπως μπει σε μια σειρά και αποφάσισα μετά από τρία χρόνια αγωγής σταδιακά και τα έκοψα.Την τριτη μέρα μετά από άπειρη αϋπνία και κλάματα έκανα πολύ δυνατά βουητά.Βουητα είχα και παλαιότερα και είχαν χαμηλώσει σε σημείο να μην με ενοχλούν.Επαθα πάλι κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή, κάθε μέρα σκεφτόμουν να αυτοκτονήσω και άκουγα ένα εργοστάσιο στο κεφάλι.Ξανα άρχισα την αγωγή την ανέβασα τπτ.Πηγα σε άλλο ψυχίατρο μου έδωσε κάτι άλλο χάλια.Μετα Μ έδωσε ρεμερον,χάλια.εν τω μεταξύ έπεφταν φουλ τα μαλλιά μου, είχα λιποθυμίκες τάσεις και ζαλάδες και υπνηλία.Εξανα εξετάσεις αίματος και είχα αναιμία.Σκατα αιματοκρίτης, φερριτινη, κάτω b12, πάτος φυλλικό οξύ, καθόλου d3. Ήμουν 4 μήνες με αντικαταθλιπτικά και καμία βελτίωση στο βουητό και στα άλλα μόνο στην διάθεση.τον Πέμπτο μήνα που βρήκα την αναιμία άρχισα ενέσεις b12,σιδηρο,φυλλικό,d3 και μου πέρασε η υπνηλία , δεν λαχανιαζω και δεν ζαλίζομαι αλλά ακόμη νιώθω περίεργα και λίγο κούραση και το βουητό πιο αντεχτο αλλά ακόμη εκνευριστικο.Θα το ξεπεράσω άραγε αν συνεχίσω την αγωγή για αναιμία στην οποία είμαι είκοσι μέρες και σε συνδιασμό με τα αντικαταθλιπτικά; Η θα ακούω αυτό το βασανιστήριο μια ζωή;Δεν μπορώ να καταλάβω πως μου έφυγε και την πρώτη φορά βασικά δεν έφυγε απλά έφτασε να είναι σιγανό και δνε το παρατηρούσα καν.Και όταν ξεκίνησαν όλα ξανά είχα αναιμία παράλληλα και είχα κάνει ενδοφλέβια σίδηρο.Ισως οι ελλείψεις που είχα και ήταν πολλές συνδυαστικά με τις διαταραχές μου ήταν καταστροφικές και όταν έκοψα τα χάπια έσκασαν όλα..νιώθω αδιέξοδο, ειλικρινά.

Καλησπέρα.
Η πρώτη ερώτηση είναι αν στην απόφαση να κόψεις την αγωγή σου συμφώνησε αρμόδιος γιατρός ψυχικής υγείας και δεύτερη αν η διακοπή έγινε υπό την καθοδήγηση του/της.
Αν ναι τότε συμβουλέψου τον γιατρό σου για το ενδεχόμενο αν η αναιμία και οι ελλείψεις σε βιταμίνες που έχεις προκλήθηκαν από την αγωγή σου ή αν προϋπήρχαν.
Εννοείται συνέχισε την θεραπεία για την αναιμία και τις βιταμίνες γιατί έως ένα ποσοστό σίγουρα επηρεάζουν το άγχος σου, και επίσης κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό σου συνέχισε την αγωγή που θα σου προτείνει και λογικά θα συνέλθεις.
Από εκεί και πέρα όταν ξανά συνέλθεις κάνε ψυχοθεραπεία αν δεν έχεις ξανακάνει (και αν υπάρχει η δυνατότητα εννοείται) και μακάρι όλα να πάνε καλά.

Κάνω ψυχοθεραπεια πέντε χρόνια τώρα, είμαι οκ με αυτό το κομμάτι.Οχι οηρατην αποφαση να τα διακόψω μόνη μου, ωστόσο ο ψυχίατρος κατόπιν όταν τα έκοψα και δεν ήμουν καλά και πήγα που είπε ότι δεν τα έκοψα λάθος, γενικά ήμουν πληροφορημένη πως τα κόβεις.Το μόνο λάθος ήταν ότι δεν ήμουν έτοιμη αλλά δεν μπορούσε να το ξέρει κανείς γτ ήμουν καλά σε μεγαλο βαθμό.Οποτε ναι το θέμα με την αναιμία μου είπε συμβάλει, αλλά παρότι πέντε μήνες έχω ανέβει στην μέγιστη πάλι δόση αντικαταθλιπτικων και παίρνω και αγωγή για αναιμία το βουητό εκεί και φοβάμαι μήπως μείνει αυτή την φορά.Δεν ξέρω γενικά είχα αργήσει και την πρώτη φορά να πάρω μπρος με τα χάπια.Σε ευχαριστω που μπήκες στον κόπο να απάντησεις.

Θεωρώ πως όταν κόβεις την αγωγή και την ξανά αρχίζεις θέλει χρόνο για να ξανά δουλέψει σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Επίσης στον καθένα/μια μας παίζει ρόλο και η δοσολογία.
Εγώ ξανά πήρα ladose και έκανε 1μιση μήνα σχεδόν να δουλέψει αυτή τη φορά και δεν δούλεψε όπως παλιά και πλέον μου ανέβασε την δόση.
Θέλει υπομονή, επιμονή και όλα θα πάνε καλά.
Εμβοές έχω και γω σχεδόν όλη μου τη ζωή. Ειναι περίοδοι που η ένταση τους ανεβαίνει. Το ξέρω πόσο ενοχλητικό είναι αλλά όσο μπορείς μάθε να το διαχειρίζεσαι.
Εγώ στην καθημερινότητα μου έχω μάθει όσο μπορώ να το παλεύω και το βράδυ κοιμάμαι με ακουστικά και ακούω ήχους βροχής.