Ο γιατρός μου είπε ούτε καν κατάθληψη
Γειά σας. Είναι 4 μήνες που δεν αντέχω τον εαυτό μου. Ενάμιση χρόνο μόνη μου προσπαθώ να ορθοποδησω. Είχα μεγάλο δέσιμο με τον πατέρα μου τον έχασα πάνε 9 χρόνια. Από εκείνην την ημέρα ήξερα πως η μητέρα μου θα με διώξει μια μέρα. Όταν ήμουν στα 12 πέρασα νευρική ανορεξία κ έβλεπα πως μου συνμπεριφεροταν. Να μην σας κουράζω για δικούς της λόγους με έδιωξε από το σπίτι, που εκεί είχα τον χώρο που εργαζόμουν. Πριν 15 μέρες πήγα σε ψυχίατρο μου είπε είσαι ταλεπωρημενη πολύ δεν έχεις κάτι σοβαρό ούτε κατάθληψη μου είπε. Εγώ όμως νοιώθω απελπισία. Μου έδωσε μια αγωγή. Στην αρχή ττελααααθηκα. Παρενέργειες που παρακαλούσα να σταματήσουν. Παίρνω λαντοζ 2 χάπια κ ζαναξ 2 μλ την ημέρα. Νοιώθω απεσια όμως.... Κοιμάμαι συνέχεια το ανχος στο φουλ κ απελπισία. Δεν έχω κανέναν διολα μου. Μόνο τον φίλο μου που φοβάμαι μην κουραστεί κ φύγει.