Παιδιά γειά σας. Πριν 2 ώρες βίωσα κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Απο χτες το απόγευμα νομίζω οτι έχω δύσπνοια. Κυρίως αισθάνομαι ενα λαχάνιασμα που δεν φαίνεται όμως όταν μιλάω. Δηλαδή σαν να δυσκολεύομαι να μιλήσω. Μετα απο λίγο πέρασε, όταν πήγα σπίτι μου και χαλάρωσα. Οταν όμως βγήκα το βράδυ πάλι ένιωθα το ίδιο. Επεσα για ύπνο κοιμήθηκα, το πρωί που ξύπνησα πάλι ένιωθα μια αναστάτωση. Μετράω την πίεση μου, είχα 8 τη μεγάλη 5 τη μικρή και περίπου 85 παλμούς. Τρώω κάτι μου ανέβηκε η πίεση στο 10 και 6. Πάω για δουλειά, κάνω μαθήματα σε παιδάκια και όταν βγήκα απο το σπίτι στο δρόμο ένιωθα εναν μικρό πόνο στο θώρακα. Μεχρι να πάω στο μάθημα μου πέρασε με το περπάτημα. Οταν ξεκίνησα το μάθημα ένιωσα μια ζάλη έντονη και ξαφνικά μια έντονη ταχυπαλμία. Ταυτόχρονα νόμιζα οτι θα χάσω το φως μου. Εκεινη την ώρα σκεφτηκα πως θα ειδοποιήσω κάποιον δικό μου να έρθει να με πάρει άμα χάσω το φως μου. Παρακάλεσα το Θεό να με βοηθήσει τουλάχιστον να τελειώσω το μάθημα μου και να πάω σπίτι. Ειπα και το πάτερ ημών. Ευτυχώς μου πέρασε. Μετα απο το συμβάν μου πέρασε και η δύσπνοια. Δηλαδή μπορούσα να μιλήσω άνετα. Τώρα που σας γράφω νιώθω οτι έχω ταχυπαλμία, μετρησα την πίεση μου και έχω φυσιολογική με περίπου 95 παλμους. Ηταν αυτό κρίση πανικού; Δεν μου έχει ξανασυμβεί. Να πάω σε γιατρούς; εχω κουραστεί πια εδω και 3 μήνες όλο κάτι έχω. Μουδιάσματα, πόνους στην κοιλιά. Τωρα έχω αυτό με την ταχυπαλμία. Δεν μπορώ πια.
