Σκέψεις θανάτου-Εφηβική κατάθλιψη;;
Γεια κι από εμένα,είμαι καινούρια στο φόρουμ και χάρηκα πολύ που σας βρήκα.Θέλω κι εγώ να πω το πρόβλημά μου.Από μικρή αντιμετώπιζα πολλά προβλήματα σχετικά με τις παρέες μου και ένιωθα πάντοτε μοναξιά γιατί έτρωγα απόρριψη,bullying κτλπ.Εκτός από όλα αυτά με έβριζαν όταν έβγαινα για προσευχή στο σχολείο,αντιμετώπισα προδοσίες από φιλίες και γενικά μία κατάσταση "άστα να πάνε στο διάολο". Έτσι έχοντας ανάγκη κάποιον να μου φερθεί καλά στράφηκα στο να ψάχνω ανόητες φιλίες μέσα από το διαδίκτυο(facebook συγκεκριμένα)και πριν από ένα χρόνο νόμιζα πως βρήκα επιτέλους έστω και μέσα από το facebook μια φίλη που με καταλάβαινε παρ'ότι τα 6 χρόνια διαφοράς ηλικίας...και το αποτέλεσμα να πάθω πλήρη εξάρτηση,και από αυτή και από το facebook.Δεν έφταιγα εγώ αυτή με αυτά που μου έλεγε έφταιγε(ίδια προβλήματα είχαμε) και όπως καταλαβαίνετε μου έλεγε τα λόγια που περίμενα πάντα να ακούσω από κάποια πραγματική φίλη και μάλιστα με προβλημάτιζε που νοιαζόταν κάποια άγνωστη έτσι για μένα,μέχρι που πριν 2 μήνες με έσβησε στα καλά του καθουμένου χωρίς να κάνω απολύτως τίποτα αφού είχε σταματήσει να μου δίνει σημασία από αρκετό καιρό πριν.(ντάξει προέκυψαν ενδιάμεσα και κάτι μικροπαρεξηγίσεις αλλά για όνομα,συμβαίνουν αυτά).Αυτό ήταν,ΣΟΚ.Στενοχώρια,θλίψη,ε ρωτηματικά...Πρώτη απόπειρα ερώτησης γιατί το έκανε,καμία απάντηση.2η απόπειρα παίρνοντας τηλ με απόκρυψη να τη ρωτίσω "εε δεν ξέρω γιατί έγινε πριν από ένα μήνα,τελοσπάντων (μπλα μπλα)να σαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου,κλείνω γεια". Κυρίως θέμα?? Κατάθλιψη 90%.Από εκείνη τη μέρα(και πριν με σβήσει)βασικά από τον Ιανουάριο που άρχισαν οι παρεξηγίσεis, συνεχείς σκέψεις για το θάνατο,την αυτοκτονία και την αυτοκαταστροφή.Όχι ακριβώς για να αυτοκτονίσω εγώ(μου πέρασε από το μυαλό βέβαια κι αυτό μέσα στη μοναξιά μου) αλλά έβλεπα συνέχεια και εξακολουθώ να βλέπω από το ίντερνετ εικόνες με έφηβους που αυτοκτονούν,να ψάχνω στην αναζήτηση τραγούδια που μιλάνε για θανάτους αλλά και αυτοκτονίες,να γράφω μόνη μου ότι και καλά αυτοκτόνισα κι έκαναν μία σελίδα στο φέις και έγραφαν για μένα διάφορα όπως στη συγχωρεμένη συνομιλική μου κοπέλα που πέθανε από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και διάφορα άλλα τέτοια συγχρόνως να φαντάζομαι πως τα έβλεπε και αυτή και όλοι οι άλλοι που με πρόδωσαν και να αναρωτιέμαι και να λέω "αν τώρα μάθαινε πως πέθαινα άραγε τι θα έλεγε? " κτλπ κτλπ κτλπ....
Όλη σχεδόν τη μέρα σκέφτομαι για θανάτους και ψάχνω τραγούδια σχετικά με τέτοια θέματα και εντάξει κάποιες είναι οι φορές που ανεβαίνει η διάθεσή μου και δεν τα σκέφτομαι αλλά μετά ξανά τα ίδια.Μερικές φορές παθαίνω κρίσεις το βράδυ και κλαίω χαράματα(σπάνια αλλά γίνεται). Τι να κάνω?? Παίζει να έχω κατάθλιψη??:(