Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα.Διαβάζω το forum εδώ και αρκετά χρόνια, προσπαθούσα να εγγραφώ αλλά μάλλον όλο κάτι έκανα λάθος και δεν τα κατάφερνα.Σήμερα μάλλον είναι η τυχερή μου μέρα.Είμαι ένας άνθρωπος πολύ ευαίσθητος δυστυχώς που όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά στη ζωή μου βουλιάζω στην κατάθλιψη και καταπίνω τόνους φαγητό, αρκετό από αυτό καταφέρνω να το βγάλω.Ξέρω ότι είμαι βουλιμική, ξέρω πως πρέπει να ζητήσω βοήθεια
αλλά δεν θέλω άλλα φάρμακα.Λόγω οικονομικών προβλημάτων αναγκαστηκα για φέτος να αφήσω κάτι που έκανα για εμένα και το αγαπώ πολύ.Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή μου.Εχω πολλούς γνωστούς που νομίζουν ότι είναι φίλοι μου επειδή στις κοινωνικές μου συναναστροφές όπως και στη δουλειά μου είμαι ένας πολύ γελαστός άνθρωπος που κάνει συνεχεια πλάκα.Μέσα μου όμως νοιώθω πολύ πόνο και απογοήτευση από τον εαυτό μου.Πέρισυ έχασα 30 κιλά και φέτος έχω πάρει τα 15.Κάθε πρωί αρχίζω δίαιτα το απόγευμα που γυρνάω σπίτι από την δουλειά τρώω ότι βρω μπροστά μου.
Ζήτησα για πρώτη φορά βοήθεια από τους γονείς μου (δανεικά) αλλά δεν μου έδωσαν αν και ξέρουν ότι είμαι υπεύθυνο άτομο.Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα όλες οι άσχημες απωθημένες στο υποσυνείδητο μνήμες βγήκαν στην επιφάνεια και με έχουν διαλύσει.Δεν μπορώ να σταθώ στα πόδια μου θέλω συνέχεια να κλαίω και νοιώθω πόνο πραγματικό μέσα μου.Συγγνώμη για το μακροσκελές ποστ μου αλλά αυτά που γράφω δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που θέλω να πω.Θα ήθελα να παρακαλέσω την NADINE που την έχω αγαπήσει από αυτά που γράφει αν θέλει να επικοινωνήσουμε.