Printable View
περασα απο εντονη καταθλιψη. Με φαρμακευτικη αγωγη την ξεπερασα σε ικανοποιητικο βαθμο. Εφτασα στο σημειο να ξεχασω πολλες κακες στιγμες που με στοιχειωναν, εννοω στιγμες που μου ειχε χαρισει η καταθλιψη. τις τελευταιες μερες εχω αρχισει να τις θυμαμαι και αυτο γιατι δε νιωθω και πολυ καλα. ομολογω πονανε ακομη και φοβιζουν.
Χμ υπαρχουν βηματα παντα που οδηγουν σε μια προτερη κατασταση.
Μιλωντας για τον εαυτο μου μπορω και \"βλεπω\" αυτα τα βηματα , πειραματιζομενος πχ με τη φαρμακευτικη μου αγωγη.
Τα αναγνωριζω και προσπαθω να αντιδρασω αναλογα.
Μαλλον κατι τετοιο υπονοεις και πρεπει και εσυ να παρεις αναλογες αποφασεις.
Βασικά πιστεύω πως ποτέ δεν ξέχασες πραγματικά, απλά τα είχες βάλει βαθιά πίσω στο μυαλό σου..
Kαλο ειναι να θυμασαι , ωστε να εισαι προετοιμανμενη για το μελλον..!
Μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση το σχολιο που μου εκανε ενας ψυχίατρος.
\"Πως μπορει καποιος να ξεχάσει κατι τοσο δυσκολο..?\"
Του εξηγούσα οτι δεν νιωθω οπως οταν ειχα καταθλιψη,(εγώ τα θυμαμαι τα συναισθηματα ακριβως,) και μου ειπε οτι αυτο μπορεί να ειναι ενα κριτηριο, κάτι για να καταλαβαίνεις σε τι φαση εισαι τωρα.
Οποτε ..καλα κανεις και θυμασαι:)
fly,αυτες οι στιγμές ήταν για καιρό (επίσης κ σε μένα όταν δεν ήμουν καλά)η φοβία μου.Quote:
Originally posted by fly
τις τελευταιες μερες εχω αρχισει να τις θυμαμαι και αυτο γιατι δε νιωθω και πολυ καλα. ομολογω πονανε ακομη και φοβιζουν.
Ο φόβος της επιστροφής.Τον έτρεμα σαν το ψάρι και φοβόμουν ότι από στιγμή σε στιγμή θα ξαναπέσω εκεί που ήμουν...κ μια 2η φορά ένιωθα πως δεν την άντεχα..Οπότε φαντάσου.
Ζώντας μ\'αυτές όμως κατάλαβα πως ήταν το πιο σημαντικό εργαλείο μου.
Έφτασα σε κομβικά σημεία που αν δεν είχα το παρελθόν να τα αναγνωρίσω θα ξαναέπεφτα ως τώρα τουλάχιστον άλλες 2-3 φορές σε έντονη κατάθλιψη.
Θα δεις με τον καιρό ότι ο φόβος θα μειώνεται και θα τις χρησιμοποιείς σα καμπανάκι να βοηθάς τον εαυτό σου όταν το χρειάζεται.Σε μένα τουλάχιστον μπορώ να πω ότι είναι πλέον κάτι σα συναγερμός.
Και δεν τις θυμάμαι απλά όταν δεν είμαι καλά.Αρχίζω και τις \'μυρίζω\',τις βιώνω από μακριά.Διακρίνω σκέψεις μαύρες,υποκειμενικές,συναι σθήματα πόνου να με πλησιάζουν.
Απλά ξέρω πως εκείνες τις στιγμές πρέπει καταρχήν να αντιδράσω στο ψέμα και μετά να δω τι τις προκάλεσε,τι γίνεται,τι θέλει ο εαυτός μου.
Τι να λέμε,τα σκαμπανεβάσματα υπάρχουν μέχρι να βγει κάποιος απ\'το λούκι εντελώς,αλλά δες τες σαν εργαλείο τις αναμνήσεις ;)
άλλωστε πιστεύω πως δεν έρχονται τυχαία....
αλήθεια έγινε κάτι και δεν είσαι καλά?
ΜΗΝ ΣΕ ΦΟΒΙΖΕΙ ΜΙΑ ΥΠΟΤΡΟΠΗ, ΙΣΑ ΙΣΑ ! ,,,,,, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙς ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥς ΝΕΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ , ΦΡΕΣΚΑ, ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΖΩΝΤΑΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ.
fly,
εχοντας τωρα την εμπειρια του παρελθοντος, γνωριζωντας πώς ειναι να εχεις καταθλιψη, εχεις ενα πλεονεκτημα. Δεν χρειαζεται να φτασεις στο 100 για να την αναγνωρισεις ή για να αισθανθεις οτι κατι παει ασχημα. Μπορεις να το κανεις κ στο 50. Φυσικα και ο πονος υπάρχει, αλλα δεν ειναι κακο να αναγνωριζεις οτι πονας. Κακο ειναι να απαιτεις απο τον εαυτο σου να μην σε ποναει τιποτα. Αυτο νομιζω εγω...
Καλη δυναμη κ στο απο δω και περα
Quote:
Originally posted by Sofia
fly,
..... Φυσικα και ο πονος υπάρχει, αλλα δεν ειναι κακο να αναγνωριζεις οτι πονας. Κακο ειναι να απαιτεις απο τον εαυτο σου να μην σε ποναει τιποτα. Αυτο νομιζω εγω...
Καλη δυναμη κ στο απο δω και περα
Συμφωνώ στο 100%
Έχω κάνει ανάλογη συζήτηση σχετικά με τη μνήμη γιατί κι εγώ το ίδιο πάθαινα...νόμιζα ότι είχα μερική αμνησία!!!!νόμιζα ότι ο εγκέφαλος μου είχε πάθει σοβαρή βλαβη...αυτό οι ειδικοί το ονομάζουν \'\'επιλεκτική μνήμη\'\' νομίζω δε θυμάμαι καλά τον όρο, συγχωρέστε με αν κάνω λάθος.
όταν περνάμε άσχημες καταστάσεις ο εγκέφαλος για να ανταπεξέλθει στην όλη ένταση επιλέγει αυτά που θεωρεί οτι μπορεί να αντέξει...τα υπόλοιπα να κρατάει σε ένα κουτί, δεν τα πετάει.Αυτό γίνεται στο υποσυνήδειτο χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε.
Όταν λοιπόν έχουμε βρει την ηρεμία μας ο εγκέφαλος αυτόματα βρίσκει και χώρο να βγάλει αυτά που είχε στη αποθήκη,αυτό είναι το υγειές.
Μη σε ανυσηχεί λοιπόν αυτό, αντιθέτως το θεωρώ ένα καλό βήμα.
Θα σου ευχηθώ κ εγώ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ γιατί τώρα θα αρχίσεις να δίνεις τη δική σου μάχη, η οποία φυσικά θα έχει σκαμπανεβάσματα μη θεωρείς δεδομένο ότι θα είσαι πάντα με το χαμόγελο...απλά άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο.