Ήθελα πολλά και μου ήρθαν παραπάνω
Η τωρινή μου σχέση έχει όλα όσα επιτέλους ήθελα...και περισσότερα!
Ο άνθρωπός αυτός είναι υπερβολικά καλός, υπερβολικά έξυπνος, τρυφερός, με χιούμορ,με με με και με παιδιά...
Το ότι έχει παιδιά δεν θα με πείραζε ίσως τόσο πολύ, εάν αυτά δεν ήταν από διαφορετικές γυναίκες και σε διαφορετικές χώρες. Το προβλημά μου είναι ότι έχει παντρευτεί ήδη μια φορά, έχει χωρίσει, έχει ένα παιδί με δεύτερη γυναίκα στο εξωτερικό και άλλο ένα παιδί με 3η γυναίκα στην Ελλάδα. Με καμμία από αυτές δεν έχει σχέση (εννοώ εκτός από τα τυπικά με τις 2 για να δει τα παιδιά) τα οποία συχνά πυκνά τα πηγαινοφέρνει για να συναντιούνται.
Σαν πατέρας είναι καλός, δίνει διατροφές και παραπάνω, παίζει μαζί τους, τα κακομαθαίνει ίσως, γενικά προσπαθεί πολύ.
Τον αγαπώ, αλλά όσο κι αν προσπαθώ εγώ από την άλλη δεν μπορώ να αποδεχτώ τα παιδιά του και την κατάσταση...
εκείνος θέλει να παντρευτούμε, να κάνουμε δική μας οικογένεια όπως λέει, αλλά εγώ ήθελα ίσως εγωιστικά έναν άνδρα για εμένα, όχι έναν άνδρα που κάθε 2 εβδομάδες πάει στο εξωτερικό για να δει το ένα του παιδί και κάθε 3 μέρες βλέπει το άλλο στην Ελλάδα. Είμαι 31 και ίσως κάποιος θεωρήσει ότι μιλάω σαν ανώριμο 15χρονο, ότι ζηλεύω, ότι... δεν ξέρω, μάλλον τα σκέφτομαι κι εγώ αυτά, αλλά ενώ βλέπω ότι θα πρέπει να τον μοιραστώ για το υπόλοιπο της ζωής μου από την άλλη δεν μπορώ να τον χωρίσω γιατί δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που να ταιριάζουμε τόσο πολύ.
Δεν ξέρω τί να κάνω...