διαταραχή κοινωνικού αγχους

Εδω και τουλάχιστον 10-15 χρόνια υποφέρω από διαταραχή κοινωνικού αγχους. Αισθανόμουν πάντα ότι είναι ότι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί. Εχω αφιερώσει τόσο χρόνο για να καταλάβω τι μου συμβαίνει και η ζωή μου εχει μείνει στασιμη. Σήμερα όμως συνειδητοποίησα ότι αν δεν είχα την διαταραχή κοινωνικού αγχους δεν θα έκανα τον κόπο να γνωρίσω τον εαυτο μου. Θα ήμουν ενα ατομο με χαμηλή αυτοπεποίθηση που θα προσποιούνταν ότι έχει υψηλή αυτοπεποίθηση. Αυτο που με κανει να νευριαζω τόσα χρόνια δεν ειναι που εχω χαμηλή αυτοπεποιθηση αλλά που οι αλλοι μπορουν να δουν οτι εχω χαμηλή αυτοπεποιθηση. Το κακό βέβαια ειναι που ενώ τοσο καιρό χτίζω σιγά σιγα την αυτοπεποιθηση μου(θέλω βεβαια δουλεια ακομα) τα συμπτωματα δεν εχουν υποχωρήσει και πολύ. Τουλαχιστον συνειδητοποίησα ότι και να μπορούσα να προσποιηθώ ότι εχω υψηλή αυτοπεποίθηση, πάλι μεσα μου δε θα ήμουν καλά..

γεια σου, μπερδεμενος φενεσαι,
ασ τα παρουμε απο την αρχη.. ξεκινησε ενα κοινωνικο αγχος το οποιο σε εβαλε σε σκεψεις με αποτελεσμα να γινει η ζωη σου στασιμη και αμα καταλαβαινω καλα εχεις πεσει σε μια κατασταση που προσπαθεις να ανεβασεις την αυτοπεποιθηση σου για να μην δουν οι αλλοι πως εχεις χαμηλη αυτοπεποιθηση? και τι εγινε που δεν εχεις αυτοπεποιθηση δηλαδη? βεβαιως δεν θα ησουνα καλα με προσποιητη αυτοπεποιθηση, γιατι δεν ειναι αλληθινη αλλα προσποιητη. το θεμα νομιζω ειναι γιατι μεσα σου δεν εισαι καλα. μηπως επειδη θα ενιωθες τυψεις με το να δειχνεις καποιος που δεν εισαι? ας εισαι ο εαυτος σου καλυτερα,γιατι τοτε μονο θα γνωρισεις τον εαυτο σου και τοτε μονο θα αποκτησεις αληθινη αυτοπεποιθηση.

και πωσ καταλαβαινεισ οτι οι αλλοι καταλαβαινουν οτι εχεισ χαμηλη αυτοπεποιθηση και γιατι η αποψη για τον εαυτο σου στηριζεται στην αποψη των αλλων για σενα γιατι σκεφτεσαι οτι εσυ εχεισ το προβλημα κι οχι ο αλλοσ

Μάλλον ήταν μπερδεμένο αυτό που έγραψα. Όταν μιλάω για χαμηλή αυτοπεποίθηση που οι άλλοι βλέπουν είναι να κοκκινιζω, να μην μπορω να κοιτάξω τον άλλο στα μάτια και γενικώς να φαίνομαι σαν να ετοιμάζομαι να πάθω πανικό, λίγο πολύ τα συμπτώματα της κοινωνικής φοβίας. Επειδή μιλάω για διαταραχή κοινωνικού άγχους νόμιζα ότι είναι αυτονόητο πως οι άλλοι καταλαβαίνουν τη χαμηλή μου αυτοπαποίθηση μέσω αυτών των συμπτωματων. Όταν λέω ότι αυτό που θα ήθελα είναι να μην καταλαβαίνουν οι άλλοι τη χαμηλή μου αυτοπεποίθηση, είναι απλά να μην έχω αυτά τα συμπτώματα. Αλλά τελικά και αυτά τα συμπτώματα και η όλη κατάσταση με βοήθησε να ασχοληθώ με την εαυτό μου.

τα συμπτωματα τησ κοινωνικησ φοβιασ ειναι διαφορετικα σε αλλουσ ποναει το στομαχι αλλοι τρεμει η φωνη τουσ εσυ κοκκινιζεισ σε ρωτησα γιατι δεν εγραψεσ τιποτα και υποψιαστηκα οτι ειναι στο μυαλο σου οτι οι αλλοι σε καταλαβαινουν γι αυτο αγχωνεσαι, τη ριζα τη βρηκεσ για την χαμηλη αυτοπεποιθηση;γιατι αν μπορουσεσ να προσποιηθεισ δεν θα ενιωθεσ ανετα ολοι αυτο κανουν λιγο πολυ

εγω εχο κοινωνικο ανχος βεβαια ελαφρας μορφης και με πιανει αυτο με το στομαχι,δλδ σε πολλα ερεθισματα τα αντιμετωπιζω σαν επιθετικα και με σφηγγει το στομαχι και εκεινη τη στιγμη με πιανει ο φοβος οτι ανεβαινοθν οι παλμοι :( τι περισοτερς φορες δν ανεβαινουν αλλα με κουραζει αυτη η σκεψη τι μπορω να κανω,περνω ντυμιροξ θα βοηθησει να παρω ιντεραλ που ειναι για την αδρεναλινη?]

Quote:

---

Originally posted by predator
εγω εχο κοινωνικο ανχος βεβαια ελαφρας μορφης και με πιανει αυτο με το στομαχι,δλδ σε πολλα ερεθισματα τα αντιμετωπιζω σαν επιθετικα και με σφηγγει το στομαχι και εκεινη τη στιγμη με πιανει ο φοβος οτι ανεβαινοθν οι παλμοι :( τι περισοτερς φορες δν ανεβαινουν αλλα με κουραζει αυτη η σκεψη τι μπορω να κανω,περνω ντυμιροξ θα βοηθησει να παρω ιντεραλ που ειναι για την αδρεναλινη?]

---

Ναι θα βοηθήσει :P


Όμως κάνε και προσπάθεια να αλλάξεις και τον τρόπο σκέψης! Αφού αυτές οι εκτιμήσεις της κατάστασης και των σωματικών αλλαγών που κάνεις εκείνη την στιγμή το προκαλεί όλο αυτό τότε θα ήταν καλό να προσπαθήσεις να το αλλάξεις με κάποιο τρόπο. Δοκίμασε ένα ψυχολόγο που να μην σε βλέπει σαν euro και να κάνει γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία η πάρε ένα βιβλίο αυτοβοήθειας γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας, καλό είναι το \"σκέφτομαι άρα αισθάνομαι\" του Greenberger (έχει και \"νόστιμο\" όνομα ο συγγραφέας λολ).

φιλε πετραν εχω παρατηρησει οταν ειμαι με ατομα που νιωθω ανετα ή ειμαι νευριασμενος η κανω οτιδιποτε με κανει να σκεφτομε εντονα δεν νιωθω κανενα συμπτωμα δλδ δν σκεφτομε καν οτι με ενοχλει και μενω μλκασ οταν παρατηρω μετα οτι ασ πουμε εκανα πραγματα που κανονικα δν θα τολμαγα:cool:

Quote:

---

Originally posted by predator
φιλε πετραν εχω παρατηρησει οταν ειμαι με ατομα που νιωθω ανετα ή ειμαι νευριασμενος η κανω οτιδιποτε με κανει να σκεφτομε εντονα δεν νιωθω κανενα συμπτωμα δλδ δν σκεφτομε καν οτι με ενοχλει και μενω μλκασ οταν παρατηρω μετα οτι ασ πουμε εκανα πραγματα που κανονικα δν θα τολμαγα:cool:

---

E ναι γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις η προσοχή σου στρέφεται μακριά από το \"ωχ τι θα γίνει τώρα\" και η σκέψη σου \"γεμίζει\" με άλλου είδους πληροφορίες που δεν οδηγούν σε άγχος. Απόδειξη ότι αυτές οι καταστάσεις είναι καθαρά εξαρτημένες από το μυαλό, δεν είναι κάτι σωματικό δηλαδή που εμφανίζεται σε ραντομ/τυχαίες ώρες και μέρη. Σου λέω όλα μέσα στο μυαλό είναι αν αλλάξεις και τον τρόπο σκέψης γενικά δεν θα έχεις ούτε αυτές τις κρίσεις που παθαίνεις τώρα. Προσπάθησε να είσαι πάντα απασχολημένος, δημιουργικός και όταν καμια φορά αισθάνεσαι το στομάχι σου προσπάθησε να στρέψεις την προσοχή σου αλλού, μην προσπαθήσεις να το καταπιέσεις και στην τελική άστο να έρθει δεν θα πάθεις τίποτα! Θα δεις ότι άμα σταματήσεις να το φοβάσαι θα σταματήσει και αυτό να έρχεται. Γιατί αυτό ουσιαστικά είναι ο ίδιος ο φόβος σου.