Μέτα από αρκετό καιρό αποφάσισα να γράψω
Παρακολουθώ το forum όχι συνέχεια βέβαια αλλά ανά τακτά χρονικά διαστήματα πάνω απο 1,5 χρόνο...Ο λόγος που δεν έγραψα μέχρι σήμερα ήταν γιατί ήθελα πρώτα να κυλήσουν μερικά πράγματα για να μπορώ να περιγράψω-να προτείνω και να εκφράσω γενικότερα άποψη περί αυτού του προβλήματος δηλ. των κρίσεων πανικού .....Ας ξεκινήσω λοιπόν:
---Είμαι κοντά στα 30 σε ηλικία....έπαθα την πρώτη κρίση μου πανικού μόλις πριν 2χρόνια(δεν θα σας πω ακόμη-ποια είναι η σημερινή μου κατάσταση)....μέσα στα 2 χρόνια έχω κάνει μια 3μηνη θεραπεία με seroxat με την οποία μου πέρασαν για λίγο τα συμπτώματα(δηλ. όταν λέω μου πέρασαν σημαίνει ότι δεν φοβόμουν –ενοχλήσεις είχα κάπου κάπου) για περίπου κανένα 2μηνο-3μηνο μου είχαν φύγει όλα αλλά μετά επανήλθαν και αναγκαστικά να κάνω μια εξάμηνη θεραπεία και πάλι με seroxat η οποία με κράτησε αρκετά ανεβασμένο για περίπου 5μήνες.....Πριν κανένα δίμηνο ξανάρχισαν τα προβλήματα και τα πήρα ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ......
-----Μετά λοιπόν από ένα απόγευμα που έπαθα μια πολύ δυνατή κρίση πανικού----και την οποία την ξεπέρασα χωρίς να πάρω κανένα φάρμακο, Κάθησα κάτω και σκέφτηκα και είπα στον εαυτό μου.....ΒΡΕ ΜΑΑ....ΚΑ ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ .....ΕΔΩ ΚΑΙ 2ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ .....ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΦΟΒΑΣΑΙ......
-Αυτό ήταν....την επόμενη μέρα ενώ ήμουν σμπαραλιασμένος δεν έιχα δύναμη να κουνήσω τα πόδια μου,δεν ανέπνεα καλά,νόμιζα θα καταπιώ τη γλώσσα μου και γενικότερα ήμουν σε άθλια κατάσταση ΚΑΝΩ ΤΟ ΕΞΗΣ::
ΝΤΥΝΟΜΑΙ-ΑΝΟΙΓΩ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ "ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΡΕ,ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΑΤΙ ΑΣ ΤΟ ΠΑΘΩ,ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΓΑΜΩΤΟ""(τα έλεγα ΔΥΝΑΤΑ ΑΠΟ ΕΞΩ ΜΟΥ---ΟΧΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ)...Περπάτησα 3 ώρες μόνος μου όσο περνούσε η ώρα τόσο γινόμου πιο δυνατός.....Να μην τα πολυλογώ μετά απο το περπάτημα και την απόφαση μου αυτή ήταν σαν να είχα πάρει 500ηρεμιστικά μαζί...Δηλ. ήμουν όχι απλά ανεβασμένος αλλά εxtasiasmenos.....Γιατί όμως.....γιατί επιτέλους μετά απο τόσο καιρό είχα βάλει στο μυαλό μου ότι δεν μπορώ να πάθω τίποτα όσο και αν νιώθω ότι θα πεθάνω......Δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τότε όμως θα σας πω ότι χωρίς φάρμακα εδώ και αρκετές μέρες και ενώ νωρίτερα είχα πάρα πολύ δυνατές κρίσεις δεν ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΛΕΩ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ "ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ,ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙΠΟΤΑ".....ΑΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ αναπνέεις,ότι θα καταπιείς την γλώσσα σου ή ότι στη τελική πεθαίνεις δεν κρατούν παρά μόνο μερικά δευτερόλεπτα.....Προχθές ήμουν σε μια ημερίδα γεμάτο κόσμο....τα μάτια μου θόλωναν άρχισα να κουνιέμαι(κάτι δηλ. σαν σπασμούς του σώματος ενώ δεν έτρεμα τίποτα κτλ.) και επαναλαμβάνω το μόνο που έλεγα στον εαυτό μου είναι....."ΑΝΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑ....Α ΠΕΣΕ ΚΑΤΩ....ΑΦΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙΣ.....ΑΕΙ ΓΑΜ...-----συγνώμη για τις εκφράσεις αλλά τα λέω έτσι για να γίνω παραστατικός και γιατί αν δεν επιβληθείς-δεν τσαμπουκαλευτείς λαϊκιστή στον εαυτό σου δεν γίνεται τίποτα όσα και seroxat να παίρνεις ή όσα xanaz κτλ....Να μην σας το πολυλογώ θα γράψω μερικά συμπεράσματα ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΛΥΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ....
1)Καλές οι θεραπείες με φάρμακα,ψυχοθεραπείες κτλ.... όλα αυτά βοηθούν και λύνουν το πρόβλημα σχεδόν πάντα όμως έχω την εντύπωση ότι μετά την διακοπή κάποια στιγμή την ξαναπατάς....Μπορείς όμως να κάνεις και μια ζωή θεραπεία;;;Κάποιοι θα πουν ΝΑΙ......ΕΓΩ ΟΜΩς ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΩ ΟΧΙ....Η θεραπεία είναι μέσα στο μυαλό μου......ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ.....ΟΙ κρίσεις πανικού είναι η πιο βλακεία στη κυριολεξια κατάσταση που μπορεί να σου τύχει....ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ να την αντιμετωπίσεις....
2)Όλα είναι θέμα μυαλού...τι εννοώ.....Αν ο ψυχολόγος σας ή γενικότερα κάποιος τον οποίο εμπιστεύστε πραγματικά ότι με την εμπειρία του μπορεί να σας βοηθήσει ΣΑΣ ΠΕΙ ΟΤΙ "όταν παθαίνετε κρίσεις πανικού θα ξύνετε το κεφάλι σας για παράδειγμα και θα σας περνάει,όσο και να σας φαίνεται γελοίο όταν θα το κάνετε θα σας περνάει.....Αν εγώ έμπαινα εδώ και σας έλεγα ήέβαζα ένα τοπι-θέμα με τον τίτλο "Νικήστε τις κρίσεις πανικού χωρίς φάρμακα αλλά με π.χ Πίνωντας τσάι και κάποιοι απο εσάς το πιστεύατε αυτό "Πραγματικά όταν θα πίνατε τσάι θα νιώθατε καλύτερα...."Τι θέλω να πω με όλα αυτά.....ότι όλα είναι θέμα αντίληψης του εγκεφάλου.....
3)Επειδή όμως καλή είναι η θεωρία και τα δύσκολα είναι στη πράξη ας πούμε και μερικά άλλα που βοηθούν:
1)Θέλει κότσια και μεγάλη αγανάκτηση για να το κάνεις αλλά αν το κάνεις κάτι θα πετυχείς.....Είστε χάλια,νομίζετε ότι απο στιγμή σε στιγμή θα πάθετε κρίση πανικού ένα πράγμα μπορείτε να κάνετε ντυθείτε-βγείτε έξω......τον κώλο σας να βαράτε δεν θα πάθετε τίποτα-αυτό μας έχουν πει και οι γιατροί αμέτρητες φορές....όταν παέι να σας πιάσει συγκεντρωθείτε στον εαυτό σας και πείτε""Ρε τον κώλο σου να βαράς δεν θα με πάρεις με τίποτα---δεν με νικάς ρε γαμότω-πείτε το φωναχτά-όχι απο μέσα σας...."
-Υπάρχουν κάποιοι που ακούγοντας όλα αυτά θα πουν εγώ αυτό δεν μπορώ να το κάνωμε τίποτα....Αν δεν μπορείτε με τη μια να το κάνετε αυτό κάντε το με τον φίλο σας ή την φίλη,τον πατέρα ή την μητέρα σας σας που γνωρίζει το πρόβλημα σας..Δηλ. βγείτε μαζί έξω και σε κάποιο σημείο ο ένας θα πάει απο την μια μεριά π.χ ενός τετραγώνου και ο άλλος απο την άλλη και θα συναντηθείτε στην άλλη...κάντε το στην αρχή για μια μεγάλη απόσταση...την άλλη φορά για μεγαλύτερη κ.ο
3)Δεν λέω ότι είναι πιο εύκολο πράγμα...ίσως έιναι το πιο δύσκολο...και εγώ παλεύω...γιατι είπαμε είναι θέμα εγκκεφαλικό.....μπορεί και εμένα κάποα στιμή η έλλειψη συγκέντρωσης να μου στοιχοίσει και να πάθω μια κρίση πανικού...Ε και ;;;Ας την πάθω...Δεν θα πρέπει επειδή όμως την έπαθα την επόμενη μέρα να μην μπορώ να περπατήσω ή γενικότερα να φοβάμαι να πεθάνω....ΌΧΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΞΑΝΑΡΧΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.....ΔΕΣ ΤΟ ΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑ ΠΥΡΕΤΟ 2 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑ ΚΑΛΑ.....ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΙΑ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΥΡΕΤΟ ΧΘΕΣ......ΟΧΙ,ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ .....που θα παει....Εγώ θα το φάω δεν θα με φάει αυτό....
4)Θα βοηθούσε κάθε μέρα αν είχατε ένα δικό σας άνθρωπο όταν πάτε να τα πάθετε όλα αυτά(αρκετά πριν βέβαια-γιατί όταν παθαίνετε σίγουρσ δεν έχετε όρεξη να ακούτε τίποτα) να σας ΛΕΙΕΙ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ......ΤΟ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΝΑ ΒΑΡΑΣ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ....ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΑΥΤΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ......ΚΑΤΣΕ ΧΑΛΑΡΩΣΕ....ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΑΥΤΟ.....ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ ΑΡΓΕΣ ΕΚΠΝΟΕΣ.....
5)Αυτή την ώρα που το γράφω αυτά νιώθω ένα βάρος πίσω στο λαιμό μου,νιώθω ένα κάψιμο στο εσωτερικό των αυτιών μου,ένα βάρος στο στήθος και μια θολούρα στα μάτια.....ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑΩ ΡΟΥΠΙ ΕΔΩ....Κρατάει λίγο και φεύγει....Ναι είναι αλήθεια ..δεν το πιστεύετε;;;;και όμως συμβαίνει γιατί εγώ το πίστε ψα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ......
6)Τώρα τελευταία τραγουδώ το τραγουδάκι "Φαντασία μου πλανεύτρα.....κτλοιπά""""
Θα μπορούσα να γράφω ώρες,τι ώρες δηλ. μέρες και μάλιστα με τον εαυτό μου να ζαλίζεται να νομίζει ΄το πεθαίνει κτλ......όμως ήδη έχω γράψει αρκετά και τα πολλά λόγια είναι φτώχια....
Αυτά που έγραψα σίγουρα δεν απευθύνονται σε όλους εσάς....ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ......ΑΞΙΞΕΙ ΜΙΑ ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ....ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ χωρίς επιπλοκές.....ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ λύση σας προτείνω .........
Υ.Γ Δεν θα πω ότι νίκησα-ούτε ότι τελείωσα με τις κρίσεις πανικού….όμως την παλεύω δυνατά αυτή τη φορά μόνος μου και όσο πάει και σκοπεύω να το πάω μέχρι τέλους---μέχρι να σηκώσει τα χέρια του ψηλά αυτός ο ΚΑΚΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΙ «πάμε να φύγουμε εδώ δεν μας παίρνει να κάνουμε τέτοιες μαγκιές»..Δεν είμαστε θεοί ούτε μάγοι......όλοι φοβόμαστε το θάνατο....όμως μέχρι να έρθει δεν σκοπεύω να τον περιμένω στην στάση.....Ελπίζω να βοήθησα..Πάντως εγώ βοηθήθηκα και μόνο που τα έγραψα….
