Entact που κοιτάζω εδώ και 15 μέρες.
Καλησπέρα παιδιά.
Είμαι στα 43 μου και πατέρας 3 παιδιών.
Αυτό το διάστημα άνεργος.
Μετά από πολλά χρόνια εσωτερικής πάλης και προσπάθειας να τα καταφέρω μόνος μου έφτασα σε ψυχίατρο ο οποίος μου είπε ότι χρειάζομαι χάπια για να πάω παρακάτω. Πάσχω από νοσοφοβια την οποία θάβω και ξαθαβω κατά καιρούς και ζω με έντονα κατά καιρούς ψυχοσωματικά. Δηλαδή τα κλασικά. Σήμερα καρκίνος εδώ και αύριο παραλίγο εγκεφαλικό μεθαύριο καρδιακό επεισόδιο κτλ.
Ο γιατρός μου έδωσε entact με την υπόσχεση σε ένα μήνα να είμαι άλλος άνθρωπος.
Τα κοιτάζω στο κομοδίνο εδώ και μισό μήνα φοβούμενος να τα πάρω διαβάζοντας τις μαρτυρίες σας. Μακριά από χάπια μιας και δεν βγαίνεις μετά από την λούμπα επίσης διαβάζω για την φρίκη των πρώτων ημερών. Διστάζω γιατί το τελευταίο μας παιδάκι είναι 50 ημερών και φοβάμαι ότι ίσως φέρω στο σπίτι πανικό από περίεργες συμπεριφορές.
Είναι η πρώτη φορά που θα πάρω κάτι. Δεν θέλω μηνύματα αισιοδοξίας μόνο και μόνο για να κάνω την αρχή. Θέλω πραγματικά να μου πείτε αν βγήκε ποτέ κανείς από την λακούβα των χαπιών αλώβητος και συνέχισε την ζωή του.
Αν τα αρχίσω είμαι καταδικασμένος στο για πάντα? Έχω 3 παιδάκια που παλεύω να είμαι μπροστά τους δυνατός. Να κρύβω όλα όσα με τρώνε. Και κατά καιρούς έχω καλές περιόδους στην ζωή μου αλλά δυστυχώς οι φόβοι πάντα ξανά γυρνούν. Βλέπετε τα βιώματα μας είναι αυτά που μας τσακίζουν.
Έχασα μάνα και αδερφό από καρκίνο σε μικρή ηλικία και οι δύο.
Συγνώμη για το σεντόνι. Όποιος μπορεί ας βοηθήσει.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.